پاکسازی فوکوشیما از تشعشعات هسته‌ای نزدیک به 40 سال زمان می‌برد
برخی از خانواده‌ها حداقل یک آشنای عجیب و غریب دارند؛ برخی دیگر اما به چیزی فراتر از آن می‌بالند: گاوهای هسته‌ای!
به گزارش حکیم مهر به نقل از فرادید، یک فیلم‌ساز در سال 2011 در مورد گروهی از کشاورزان در منطقه هسته‌ای فوکوشیما شایعاتی شنید؛ اینکه کشاورزان تلاش می‌کنند تا گاوهایشان که در معرض تشعشعات هسته‌ای قرار گرفته‌اند را علیرغم کسب هیچ سودی، زنده نگه دارند.
دلیلش اما چیست؟
«تاموتسو ماتسوبارا» سازنده فیلم گاوهای هسته‌ای (Hibaku Ushi) در گفتگو با سی ان ان گفت: «کشاورزان به چشم اعضای خانواده خود به آن گاوها نگاه می‌کنند. آنها به خوبی آگاه هستند که نمی‌توانند گاوهایشان را بفروشند و از طرفی هم دلشان نمی‌آید آنها را بکشند.»
نگهداری از هر گاو سالانه 2000 دلار هزینه دارد. کشاورزانی که تصویرشان در مستند نشان داده شده، همان‌هایی هستند که از درخواست اولیه دولت ژاپن مبنی بر رهاسازیِ گاوها در منطقه ممنوعه سرپیچی کرده‌اند.
ماتسوبارا اینگونه توضیح می‌دهد که «این کشاورزان واقعا افکار بزرگتری در سر دارند.»
در زمین‌لرزه بزرگ شرق ژاپن در ۱۱ مارس ۲۰۱۱ به بزرگی 8.9 ریشتر، خسارات عظیم و غیرقابل جبرانی به نیروگاه هسته‌ای شماره یک فوکوشیما وارد شد که موجب بروز یک فاجعه هسته‌ای نیز شد. این نیروگاه با نام فوکوشیما دای‌ایچی نیز شناخته می‌شود.
یک هدف والاتر
مردم ساکن در شعاع 20 کیلومتری نیروگاه مجبور به ترک خانه و کاشانه خود شدند. بسیاری از کشاورزان پیش از ترک خانه‌هایشان تصمیم گرفتند تا گاوهایشان را آزاد کنند تا آنها آزاده در منطقه ممنوعه بچرخند؛ حدود 1400 گاو از گرسنگی مردند و دولت نیز 1500 گاو دیگر را کشت تا کمتر رنج ببینند.
ماتسوبارا از سال 2011 زندگی شش کشاورز و گاوهایشان را به تصویر کشیده است. در این بین نیز گروهی از دانشمندان بر روی گاوها تحقیق می‌کنند تا ببینند تشعشعات هسته‌ای بر روی پستانداران بزرگ‌تر چه تاثیری دارد.
یک گاو هسته‌ای از منطقه ممنوعه فوکوشیما که لکه‌های سفیدرنگ غیرعادی روی بدنش دارد
صرفا از روی عشق!
این کشاورزان در ابتدا و صرفا از روی عشق هفته‌ای دو تا سه مرتبه به مزارع پیشین خود بازمی‌گشتند تا گاوهایشان را فقط زنده نگه دارند. اما از سال 2013، کِیجی اوکادا، کارشناس علوم حیوانی در دانشگاه ایواته، چندین تست را نیز بر روی گاوها انجام داده است.
اوکادا انجمن "حفاظت از حیوانات و محیط زیستِ پس از فاجعه هسته‌ای" را به کمک پژوهشگرانی از دانشگاه‌های کیتازاتو، توهوکو و توکیو تاسیس کرده است. بودجه این پژوهشگران از طریق دانشگاه‌هایشان تامین می‌شود.
اوکادا در مصاحبه با سی ان ان یادآور شد که «جانوران بزرگ‌تر در مقایسه با موریانه‌ها و پرنده‌های کوچک‌تر تفاوت‌های فراوانی دارند، زیرا ژن‌ها تاثیرگرفته از تشعشعات آسان‌تر ترمیم شده و به سختی می‌توان آثار تشعشعات هسته‌ای را مشاهده کرد... ما واقعا نیاز داریم که بدانیم چه میزان از تشعشعات هسته‌ای بر روی جانوران درشت‌اندام‌تر مضر است.»
کیجی اواکادا در حال معاینه یکی از گاوها
تا به امروز هیچ یک از گاوهای منطقه ممنوعه هیچ کدام از علائم لوکمیا (سرطان خون) و سرطان را بروز نداده‌اند؛ این دو بیماری با تشعشعات هسته‌ای ارتباط دارند. برخی اما چندین لکه سفید رنگ روی پوستشان دارند. برخی می‌گویند که آن لکه‌های سفید از عوارض جانبی تشعشعات هسته‌ای است.
ژاپن تاکنون چندین مرتبه این قضیه را تجربه کرده و اوکادا می‌گوید که این دست از پژوهش‌ها باعث می‌شود تا کشورش برای فاجعه‌های این چنینی در آینده آماده شود.
دولت ژاپن از سال 2011 در نظر داشته تا از طریق برداشتن سطح خاک و تمیز کردن آسفالت و زمین‌های بازی، منطقه ممنوعه فوکوشیما را پاکسازی کند.
ماسامی یوشیکاوا، که در شهر نامیه در قلب منطقه ممنوع زندگی می‌کند، در مستند گاوهای هسته‌ای می‌گوید: «این گاوها شاهدین عینی آن فاجعه هسته‌ای هستند... آنها گاوهای امیدند.»
