مدیرکل دفتر بهداشت و مدیریت بیماری های دامی سازمان دامپزشکی کشور گفت: بیش از 800 بیماری مشترک بین انسان و دام وجود دارد که مکانسیم های مختلفی در انتقال بیماری دارند.
به گزارش حکیم مهر به نقل از جهانی خبر، «دکتر داریوش جهان پیما» در گفتگو با برنامه «فراسو» شبکه رادیویی سلامت با بیان این مطلب افزود: هرگونه تغییر رنگ در ادرار و مدفوع دام، خارج شدن ترشح از بینی، دهان و چشم و عدم تعادل در راه رفتن نشانه وجود بیماری است و هموطنان از خرید این دام ها اجتناب نمایند.
جهان پیما تاکید کرد: ذبح دام می بایست با حضور ناظرین بهداشتی صورت گیرد و در ایام خاص، کشتارگاه هایی به صورت رایگان خدمات مربوط به کشتار دام سالم را ارائه می دهند.
وی ادامه داد: مطمئنا محیطهایی مانند کنار خیابان، کنار جوی آب و باغات برای ذبح دام مناسب نیستند، چرا که امکان دسترسی جانواران موذی مانند موش را به دام آسان می کند. ضمن این که با این کار، آلودگی در محیط منتشر می شود و رها سازی دام ذبح شده و ترشح دام در محیط می تواند کانون تکثیر میکروب ها و باکتری هایی باشد که ابتلا به بیماری های عفونی را به دنبال دارد.
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر این که در کشتارهای صنعتی از خون دام چه مواردی استحصال می شود، گفت: کشتارگاه ها مجهز به چند تاسیسات هستند. یک مورد تاسیساتی است که ترشحات حاصل از دام مانند خون، ادرار، محتویات شکمیه و گوشت های مانده که قابل استفاده نیستند را در محل تبدیل ضایعات به پودر گوشت و پودر خون تبدیل می کنند. این موارد سرمایه ملی محسوب می شوند و آنچه به عنوان فاضلاب می ماند و همچنین آب باقی مانده سیراب سازی مزارع کشاورزی موثر است.
جهان پیما افزود: دامی که تحت استرس است باید 48 ساعت در آرامش قرار داده شود تا مواد شیمیایی نامبرده از بدن او دفع شود. گوشت دام که در شرایط استرس است قابل استفاده نیست.
مدیرکل دفتر بهداشت و مدیریت بیماری های دامی سازمان دامپزشکی کشور ادامه داد: 24 ساعت زمان لازم است تا تغییرات شیمیایی ایجاد شده باعث اسیدی شدن گوشت دام شود. اسیدی شدن محیط گوشت باعث از بین رفتن عوامل میکروبی و پاتوژن یا بیماری زا می شود. اگر دام سالم باشد گوشتی که استحصال می شود استریل است. حال اگر شرایط ذبح خوب باشد، اما محیط نامناسب باشد یا مراحل پوست کندن دام مناسب نباشد، گوشت آلوده می شود و ایجاد بیماری میکند.
وی در توضیح منع مصرف گوشت متذکر شد: در معاینه به احشاء دام مثل قلب، ریه، کبد، کلیه و تغییرات آنها توجه می شود. لذا از جمع بندی روی لاشه قضاوت می کنند که آیا لاشه و احشاء قابل مصرف هست یا خیر. ممکن است قسمتی از آنها قابل مصرف باشد. از آنجایی که ما بیماری های مشترک بین انسان و دام را داریم به ریه لاشه توجه می کنیم.
مدیرکل دفتر بهداشت و مدیریت بیماری های دامی سازمان دامپزشکی کشور بیان کرد: هر نوع کیست در ریه باعث عدم قابلیت مصرف می شود. اگر قسمتهایی از ریه پر رنگ تر شده، سفت شده، یا قوام ریه از بین رفته اگر منتشر هست که کل ریه باید حذف شود. اگر قسمتی از آن مشکل دارد آن قسمت برداشته می شود.
جهان پیما ادامه داد: در کبد، اگر نقاط سفید منتشر وجود دارد، کیست های مختلف یا حتی یک کیست دیده شود، قابل مصرف نیست. کبد باید باز شود و از قسمت شکمی مشاهده شود. اگر داخل مجاری صفراوی ترشحات سبز رنگ دیده شود، قابل مصرف نیست. با شکاف در کبد انواع انگل ها دیده می شود. با حرکت انگل ها در کبد، ایجاد مسیر سفید رنگ سفت را می کند که آن هم نشان دهنده آلوده بودن کبد است. در قلب و کلیه ها هم همین موارد وجود دارد.
کجای دنیا از ادرار ، پودر گوشت می سازند؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
فرموده اند «اگر داخل مجاری صفراوی ترشحات سبز رنگ دیده شود، قابل مصرف نیست» مگر مایع صفراوی طبیعی ، سبز رنگ نیست؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
بقیه اش بماند.
لطفا یه کلاس اموزشی بزارن و به ما هم این مطالب را یاد بدهند