افتتاح پنجمین سمپوزیوم بین‌المللی جراحی و سیزدهمین سمپوزیوم جراحی، بیهوشی و تصویربرداری تشخیصی دامپزشکی ایران (+تصاویر)

بسیار ضعیف
چه اجباری وجود داره واسه ارائه انگلیسی مطالب؟!
درحالیکه 99درصد حاضرین زبان مادری فارسی رو به خوبی متوجه میشن
به حدی نقطه ضعف قوی بود که مجری فوق العاده فاجعه ای مراسم رو میگردوند. حتی از روی لیست هم نمیتونست بخونه چی نوشتن!!!!
خیلی زشته این رفتارها. چیو میخوایم نشون بدیم؟!
هیچ کس به صحبتهای انگلیسی افراد که اکثرا تسلط اندکی داشتن گوش نمیداد... از اول تا انتها
ایشالا دفعه بعد این اشتباه رو نکنیم......

کنگره خوبی هست گرچه اشکالاتی هم داره
خسته نباشید میگم به اجراکننده ها
درضمن افتتاحیه هم خیلی خوب اجراشد و بانظم جلورفت و تقدیر از دکتر وشکینی انجام شد
جالب هم اینجاس که کاملا فارسی افتتاحیه رو اجرا کردن و ترجمه هم زمان بی سیم برای خارجی ها داشتن
دوستمون احتمالا کنگره دیگه ای شرکت کرده بودن!!!!!

من احساسی صحبت نمی کنم، بلکه حسب تجربه سالها شرکت در انواع سمپوزیوم های ملی و بین المللی و با ذکر مورد به مورد و دلیل می خواهم دو کلمه حرف حساب به برگزار کنندگان این سمپوزیوم بین المللی عرض کنم.

من سمپوزیوم های قبلی جراحی در کرمان و کیش رو هم شرکت کرده بودم و حقیقتاً اونها رو باعث افتخار خانواده دامپزشکی و بویژه جراحان دامپزشک دونستم و یکی از دلایلی که به این رشته بیش از پیش علاقه مند شدم همین سمپوزیومهای بسیار قدرتمند بود (بالاخص مورد کرمان). ولی اگر بخواهیم مقایسه ای داشته باشیم، به نظرم سمپوزیوم امسال اقدامی فوق العاده ضعیف و پر از نقائص علمی و اجرایی بود.

از نظر جا و مکان ابعاد برگزاری سمپوزیوم به حدی کوچک بود که امکان نداشت بدون هل داده شدن و برخورد متعدد با همکاران بتوان یک پوستر رو از اول تا آخر خوند. سالن سخنرانی ها طبقه چهارم بود که با یک آسانسور 1/5 متر در 1/5 متر باید بین استراحت ها چند ده نفر به محل پذیرایی و بالعکس جابه جا می شدند.

سالن برگزاری فقط یک سالن نسبتا کوچک بود و مطالب به صورت درهم و برهم از دام بزرگ تا رادیولوژی تا حیوان آزمایشگاهی تا دام کوچک پی در پی ارائه می شد که مثلاً اگر کسی علاقه مند به دام بزرگ بود باید حدود 3 ساعتی رو به مطالب غیر مرتبط گوش می کرد تا به یک سخنرانی مورد علاقه خود برسد، حال اینکه اگر تعداد سالنها رو زیادتر می کردند و هر سالن به یک مبحث اختصاص داشت، مطالب بسیار مفید تر می بود.

برگزاری سخنرانی ها و سایر بخشهای سمپوزیوم اصولاً از هیچ برنامه مکتوبی پیروی نمی کرد!! سخنرانی 1:30 ساعت پروفسور وصال (مربوط به روز چهارشنبه ساعت 3:30 تا 5) در 30 دقیقه اجرا شد !! و سخنرانی نماینده علمی یک شرکت که اساساً در لیست برنامه ها نبود، ناگهان حدود 45 دقیقه وقت حضار را گرفت.

سخنرانان متاسفانه نه حسب صلاحیت علمی، بلکه به نوعی حسب احترام و افتخار و سهمیه دانشگاه (!!) انتخاب شده بودند و با وجودی که افراد عالم تری در همان مجلس بودند، احتمالاً به دلیل اینکه جزو متخصصین بیکار بوده و به مقام استادی نائل نشده بودند، در حد یک پوستر مورد التفات قرار گرفتند.

کارگاه ها تماما بالای یک میلیون تومان قیمت داشت. هزینه شرکت در خود سمپوزیوم هم به بسیاری از همکاران فشار مالی وارد آورده بود.

محل پذیرایی یک چادر کوچک بود که باز هم جای حرکت کردن برای افراد حاضر در جلسه که قاعدتاً جزو طبقه فرهیحته جامعه محسوب می شوند، باقی نگذارده بود. چای پاکتی با مزه آب زیپو و .. بماند.

سخنرانی ها یکی در میان فارسی و انگلیسی بود. اگر قرار است سمپوزیوم بین المللی باشد، باید سخنرانی ها انگلیسی باشد، اگر قرار است ملی باشد پس برای چه مهمان خارجی آورده و عذرخواهی کرده، فارسی صحبت می کنیم؟!

تعداد زیادی از اساتید محترم که پس از سخنرانی ها سؤال می پرسیدند، صرفاً در صدد تسویه حسابهای معوقه خود با سخنرانان بودند و متاسفانه حرمت مجلس را نگاه نداشتند. استاد پاتولوژی دانشگاه تهران به انگلیسی سؤالی می پرسند و پس از پیچاندن سخنران آخر سر می گویند بگذارید من جواب سؤال خودم رو بدهم! در واقع جوابش رو می دونستم و پرسیدم!! یاللعجب. ما حضار هیچ، خوب این واقعاً برای یک خارجی چه معنی داردخواهد داشت؟

اغلب سخنرانان عزیز که جزو اساتید عظام ما بودند، متاسفانه سطح بسیار ضعیفی از انگلیسی محاوره ای را به نمایش گذاردند، حال اینکه حتی اگر گویش انگلیسی فردی ضعیف است می تواند با کمی فکر راه هایی هوشمندانه برای رفع این معضل یافته، مثلاً متنی ترتیب داده و از روی آن بخواند یا احدی دیگر از همکاران طرح خود را که انگلیسی بهتری دارند به عنوان نماینده جامعه جراحی دامپزشکی پشت تریبون بفرستد. اینکه هیچ اقدام تدارکاتی نکرده و با همان سطح ابتدایی انگلیسی و بدون حتی یک خط متن انگلیسی از پیش تهیه شده پای تریبون رفته و جملات سر تا پا غلط عنوان کنیم -جملاتی که بعضا نمی شد فهمید فرد در مورد چه چیزی صحبت می کند- آیا بی توجهی و اهانت به شئونات حضار در یک مجلس علمی-تخصصی بین المللی نیست؟

و قص علی هذا... صحبت در مورد این سمپوزیوم زیاد است، و هر شرکت کننده ای که چند نمونه سمپوزیوم حرفه ای و تخصصی در سطح بین المللی دیده باشد با نگاهی کوتاه متوجه نقائص فراوان سمپوزیوم اخیر خواهد شد. راه دور نرویم، یک بار در یکی از سمپوزیوم های جراحی پزشکی در مرکز همایش های رازی شرکت کنیم تا تفاوتها را متوجه شویم و بلکه به خودمان بیاییم.

برگزاری سمپوزیوم اقدامی بسیار خطیر و پر مسئولیت است که ابتکار و ذوق و انرژی زیادی می طلبد. بهتر است مسئولان سمپوزیومهای بعدی در اقدامات خود تأمل کرده و به جای به زحمت انداختن اساتید پا به سن گذاشته که چند ده سالی است به برگزاری این مراسم اقدام می نمایند، از نیروهای جوانتر و پر انرژی تر استفاده کنند و صد البته نیروهای جوان هم می باید از تجارب اساتید پیش کسوت بهره لازم را ببرند.

اشکالات زیادی وجود داشت که یکی از مهمترین آنها محل پذیرایی ها و محل ارائه پوسترها بود
و یا اینکه ارائه کننده ها چندان تسلطی نداشتند که این له خود ارائه کننده ها برمیگرده
ولی نکات مثبتی هم بود مثل نظم قابل قلول افتتاحیه و اختتامیه مثل مجری که مسلط به زبان انگلیسی با گویشی مناسب بود و ابتکارات در تجلیل از دکتر وشکینی عزیز
امیدوارم دوره آینده بهتر اجرا بشن
خسته نباشید میگم به تیم اجرایی که تلاششونو کردن

بسیار بسیار سمپوزیوم ضعیفی بود. حیف از هزینه کردن. سخنرانی ها صرفا بر اساس رابطه بود. سخنرانان این انجمن همیشه پایه سخنرانی هستند. زبان انگلیسی اسفناک تنها هم مزید علت بود. ..................... چندین نفر را دیدم بدون پرداخت هیچ گونه وجه شرکت کرده و بهره برداری میکردند. متاسفم واقعا.

با سلام و خسته نباشيد خدمت تمامي عزيزان برگزار كننده كنگره بين المللي و با توجه به مطالب ذكر شده فقط بهتر است نگاهي گذرا به روند يه كنگره داشته باشيم
با احترامي كه به همه اساتيد و همكاران قائلم ولي جاي بسياري از اساتيد دامپزشكي در كنگره خالي بود و از آوردن اسامي اساتيد معذورم
حيف است كه ارزش افراد رو به حدي نزول ميدهيم كه از اوردن اسمشون هم پرهيز كنيم و به جاي ايستادن همچين اساتيدي بر روي صحنه افرادي كه هيچ تخصصي ندارن و فقط دارن از قبل دامپزشكي نان ميخورند و شومني ميكنن و بازار تجارت برا خودشون راه انداختن ايستاده باشن و .....
طرز برخورد قبل از هر كنگره خيلي مهم هست و بهتره قبل از اجرايي شدن ، جلسات توجيهي براي افراد برگزار كننده فراهم بشه تا طرز اصول اوليه برخورد با شركت كنندگان رو ياد بگيرن....

با سلام
متاسفانه ضعیف ترین کنگره ای بود که زیر نظر انجمن جراحی برگزار شد. بزرگترین مشکل آبروریزی جلوی تعداد معدود میهمان خارجی بود که متاسفانه بازخورد برگزاری ضعیف و نامنظم در هر زمینه را با خود خواهند برد و منتقل خواهند کرد.
از داوری و رد و پذیرش غیرمنطقی و عجیب و غریب مقالات گرفته تا محل برگزاری که روز دوم عوض شد و سر و صدای جابجایی ها و رفت و آمد ها صدای همه را درآورد و برخی را فراری داد. نمایشگاهی که چندین شرکت کننده آن به علت برنامه ریزی های غلط از روز دوم محل را ترک کردند.
محل پذیرایی و غذاخوری کوچک و بی نظم که در شان دانشگاه تهران و انجمن جراحی نبود.
فارسی و انگلیسی بودن ارائه ها! مجری جوانی که متاسفانه انگلیسی را در حد صفر و پرغلط صحبت کرد و مایه شرم همه جلوی مدعوین خارجی شد.
از همه مهمتر بی نظمی کامل در برنامه سخنرانی ها از نظر بی ربط بودن به هم و بی محتوا بودن بسیاری از آنان. عدم مشارکت بسیاری از اساتید بنام قدیمی که به واسطه برنامه ضعیف مسئولان کنگره یا مشکلات برگزاری آن حتی از خود دانشگاه تهران شرکت نکردند و حضور نیافتند.
امید آنکه در سالهای آینده برگزاری کنگره های اینچنین حداقل در صورت دعوت میهمانان خارجی مایه آبروریزی نباشد.

از دانشکده تهران انتظار دیگه ای نمیرفت.
مجری که متاسفانه در ادای کلمات به انگلیسی مشکل داشت. سخنرانان گرامی هم فقط ادای مکالمه انگلیسی رو در آوردن.... باعث تاسفه. چه اجباری بود برای این همه آبرو ریزی؟!
امیدواریممممممم که در آینده اینگونه نباشد. فقط امیدواریم....

مشکلات و اشکالات زیاد بود
ولی در مجموع خوب بود
گرچه میتونست خیلی بهتر اجرا بشه
هم سخنرانی های خوب داشت هم سخنرانی های بد
مجموعه اجرایی خوب تلاش کردن
مجری هم برخلاف انتظار خیلی خیلی خوب بود
برنامه افتتاحیه و شام بعد اون هم رو نظم اجرا شد