کد خبر: ۳۸۷۷
تعداد نظرات: ۹ نظر

حکیم مهر -  یادداشت : ذبح حیوانات از دیدگاه روان‌شناسی کودک / رامین وردانی (کارشناس روان‎شناسی)

 

 رامین وردانی - کارشناس روان‎شناسی

 

در کشور ما به مناسبت‎های مختلف و به ویژه در ایامی نظیر عید قربان و ماه محرم رسم قربانی کردن گوسفندان جاری است و به جای خود اگر به قصد قربت الهی انجام شود امید ثواب هم از آن می‎رود. اما یکی از مسائلی که در این بین مطرح است غفلت برخی خانواده‌ها از انجام این عمل در برابر چشمان کودک خویش است. این غفلت بیشتر زمانی رخ می‎دهد که خانواده ، حیوانی مانند گوسفند را در کوچه یا در حیاط و پارکینگ محل سکونت خود ذبح می‎کنند و کودک نیز به تبع آن به تماشای صحنه ذبح می‎نشیند! صرفنظر از ایراد بهداشتی انجام این عمل و لزوم توجه به توصیه دامپزشکان برای ذبح در مراکز معتبر و مجاز در اینجا از دیدگاه روان‎شناختی به موضوع ذبح حیوان و رابطه آن با به تماشا نشستن کودکان می‎پردازیم.

به نظر می‎رسد تابحال تحقیق و یا گزارشی در خصوص ذبح حیوانات و تأثیر آن بر ذهن کودکان انجام و منتشر نشده باشد و یا حداقل به ندرت این موضوع مورد توجه محققین واقع شده است. بعبارتی ذبح حیوانات با اصطلاح قربانی‌کردن در کشورهای اسلامی و بخصوص در کشور ما به قصد قربت الهی و ادای نذورات انجام می‎شود که این امر پسندیده ممکن است از لحاظ روانی تأثیرات منفی بر ذهن کودکانی که با مفاهیمی نظیر قصد قربت یا نذر و غیره آشنا نیستند بگذارد.

روان‎شناسان معتقدند خاطرات تلخ نسبت به خاطرات خوش ماندگارترند و مدت زمان زیاد و حتی تا پایان عمر در حافظه بلندمدت انسان باقی می‎مانند و این خاطرات ممکن است هر از چند گاهی به حافظه هوشیار آدمی بازگشته و او را آزار داده و ذهنش را مشغول کنند. مشاهده لحظه ذبح گوسفند برای کودک، تصویری دردناک در ذهن وی برجای گذاشته و خاطره‎ای تلخ و ناخوشایند به وی هدیه می‎کند!

در این زمینه به یک مثال توجه کنید. اگر زمانی از ما خواسته شود یک خاطره بد را به یاد آوریم، براحتی می‎توانیم این کار را انجام دهیم در حالیکه یادآوری خاطرات خوش به سختی انجام می‎شود. آنانی که فیلم ترسناک نگاه می‎کنند حتماً مفهوم این مثال را بهتر متوجه می‎شوند. بر این اساس خاطره ذبح گوسفند هم که در همین ردیف خاطرات است برای کودک به راحتی در زمان‎های مختلف و در طول مدت رشد وی تداعی و بازیابی می‎شود.

لحظه جان دادن و دست و پا زدن یک حیوان حتی برای بزرگسالان نیز براحتی قابل تحمل نیست، چه رسد به کودکان که از روحیه به مراتب لطیف‎تری برخوردارند. لذا پدران و مادران باید توجه کنند که نمایش لحظه ذبح گوسفند ممکن است عواقب جبران‎ناپذیری برای کودک عزیزشان در پی داشته باشد.

اینگونه خاطرات در ذهن کودک باقی مانده و او را آزار می‎دهند و کودک بطور مداوم لحظه ذبح و جان دادن حیوان را با خود مرور می‎کند و حتی ممکن است در خواب نیز با کابوس مواجه شود.

اگر محل ذبح خانه کودک باشد و یا به دلیلی کودک به محل ذبح بازگردد و یا در آنجا رفت و آمد داشته باشد ، پس از مشاهده ذبح حیوان و در پی بازگشت کودک به آن محل ممکن است دچار استرس، اضطراب و تپش قلب شده و بار دیگر خاطره دردناک دست و پا زدن حیوان برایش تداعی شود.

به لحاظ علمی این امکان وجود دارد که در این شرایط کودک شرطی شده و هر زمان که با صحنه و یا نشانه‎ای از لحظه ذبح مواجه گردد همان خاطرات تلخ برایش تداعی شود و یا حتی دچار اختلالی به نام "استرس پس از سانحه یا PTSD" شود. این اختلال ارتباط نزدیکی با حوادث ساخته دست بشر نظیر درگیری خیابانی، تصادفات و یا مشاهده مرگ موجودات دارد و با علائمی نظیر اضطراب، تپش قلب، تنش عضلانی، تنگی نفس، بیخوابی و افزایش تحریک‎پذیری نمایان می‎شود.

از سویی دیگر کودک برای رشد به منابع پروتئینی نیازمند است و ممکن است حتی با دیدن لحظه ذبح و ثبت خاطره ناخوشایند، در طول دوره رشد و یا حتی پس از آن از خوردن گوشت امتناع کند. نگارنده مواردی سراغ دارد که فردی با مشاهده سربریدن حیوان یا ذبح پرنده خانگی‎ خود تا سالها از خوردن گوشت قرمز یا مرغ تنفر داشته است!

اهمیت این موضوع زمانی بیشتر آشکار می‏شود که بدانیم بر اساس روایات اسلامی حتی ذبح حیوان در مقابل حیوان دیگر نهی شده است و لذا تعمیم آن به کودک که قطعاً روحیه‎ای کاملاً لطیف و حساس دارد به خوبی نشان می‏دهد که باید اکیداً از ذبح حیوانات در برابر دیدگان کودک پرهیز نمود.

 

خبر مرتبط :

 
انتشار یافته: ۹
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
آقائی
|
-
|
۰۹:۱۹ - ۱۳۸۹/۰۷/۲۷
0
4
کاملا با نظر شما موافقم . با وجودیکه خانمی 36 ساله وکاملا واقف به نیاز بدن انسان به پروتئین وگوشت هستم اما از 5 سالگی هیچ نوع گوشتی حتی ماهی ومیگو هم نمیخورم واز صحنه بریدن سر حیوانات بشدت متنفرم . این امر باعث شده تا فرزندم را در مقابل چنین صحنه هایی هیچوقت قرار ندهم. ممنون که مطلب بسیار خوبی نوشته اید وامیدوارم که همه از آن استفاده کنند.
حامد
|
-
|
۱۸:۴۸ - ۱۳۸۹/۱۱/۱۲
0
1
بنده بسیار با نظر آقا رامین موافق هستم
رهگذر
|
-
|
۲۰:۵۷ - ۱۳۹۱/۱۰/۲۸
1
3
سلام لطفا چند دقیقه به این موضوع فکر کنید.
هرگز به تعداد پیچ و مهره های اتومبیل خود فکر کرده اید؟ آیا میدانید اختراع اتومبیل نتیجه ابزارسازی چند هزار ساله بشریت است. اکنون تصور کنید کسی اتومبیل شما را با چکش خرد کند.............! چه حالی می شوید؟
حالا برویم سر اصل موضوع ! موجودات اطراف ما نتیجه میلیونها سال کنش و واکنش های فیزیکی و شیمیایی با محیط زیست ما هستند و بدون شک بر حسب تکامل ذات حیات که از آفریننده زمین و زمان سرچشمه می گیرد. از کوچکترین موجودات باکتری ها گرفته تا بزرگترین آنها مانند فیل و نهنگ رازی نهفته در بر دارند که انسان دوپا فکر می کند بیش از آفریننده اش می داند و باید آنها را برای شکم خود بخون بکشد.. حالا با توجه به مطالب فوق فرض کنید مشغول مطالعه هستید و ناگهان از کنار میزتان مورچه ای هراسان وارد حریم دید شما می شود.....آیا می دانید تا به حال چند تا از این موجودات کارگاه الهی را له و لورده کرده اید؟ اکنون به مثال اتومبیلتان فکر کنید که کسی آن را با چکش خرد کرده.......فقط یک دقیقه فکر کنید خداوند در گارگاه خود این موجودات زیبا و اسرارآمیز را به ما هدیه می کند تا از فوائد آنها استفاده کنیم و ما آنها را به خاک و خون میکشیم. این موضوع به هیچ وجه با آیه و تبصره و نفسیر توجیه نمی شود و فقط دلیل بر وحشیگری ایست.
آنانکه بر این باورند که سر بریدن حیوانات لطفی در حق خدایشان است بهتر آنکه خود را از خشم خدا پنهان کنند. امن ترین کار برای انان اینست که شاهرگ خود را ببرند تا شاید کارگاه الهی از خشم خود بگذرد.
افسوس و ای کاش که مفهوم این بیت ساده را درست بما می فهماندند.
میازار موری که دانه کش است ، که جان دارد و جان شیرین خوش است.
............................... پاینده باشید!
امیرحسین دربانی
|
-
|
۰۰:۲۲ - ۱۳۹۳/۰۷/۱۹
0
4
نوشته هایتان بسیار خوب و سودمند هستند.
شاد و سربلند باشید.
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۰۹:۲۳ - ۱۳۹۵/۰۷/۲۲
0
1
بچه ای متاسفانه صحنه ذبح گوسفندی را از نزدیک دبده و نشانه های زیر رو داشته: سر شدن دست و پاش ،گریه ، سر درد و گردن درد ، نا شنوایی برای چند دقیقه ، نشانه هایی مثل گرمازدگی . بعد از اینکه حالش بهتر شده برای مادرش با دلسوزی بسیار صحنه را تشریح میکرده و برای گوسفنده و بسته بودن دست و پاش ناراحت بوده وادای جون دادن حیوان را در میاورده . برای این بچه چکار میشه کرد ؟
علیرضا
|
United States of America
|
۲۳:۴۷ - ۱۳۹۶/۱۰/۰۷
0
3
سلام من وقتی ۱ سالم بود ذبح یک گوسفند دو دیدم حالا ۲۹ سالمه دارم دنبال یک نفر می گردم بباد سرم رو ببره می خوام ببینم چه حسی داره نمیتونم با اون خاطره کنار بیام.
hlddv
|
Romania
|
۱۹:۵۱ - ۱۴۰۰/۰۱/۱۹
2
1
سلام جوانی 18 ساله هستم. من انسان مهربون و خوبی بودم . اگه کسی هزاری هم اشتباهی تو بقیه پول به من اضافه میداد میرفتم و میگفتم اقا اشتباه حساب کردید با همه مهربون بود دلم برای مدم سیل زده وفقیر و مریض ها میسوخت ..
کم کم روز به روز این ذبح کردن بیشتر ذهن منو درگیر کرد کم کم دیدم چقد من تا الان گوشت خوردم و اصلا فک نکردم از کجا اومده. گیاه خوار شدم و اطرافیانم رو هم دعوت به گیاهخواری کردم اما همشون منو تمسخر کردن اما مهم نبود مسیر من درست بود . همه گیر بودن چیزی دلیل به درست بودنش نیست.الان دیگه ادما برام مهم نیستن دیگه برام فرقی نداره روز چن نفر از کرونا میمیرن روزی چن نفر کرونامیگیرن دیگه برام ادمایی که زیر اوار زلزله مردن مهم نیستن دیگه مردمی که تو جنگ و سختی هستن مهم نیست اینا همونایی ان که تو خوشی هاشون سر میبریدن وقتی تو سال 2021 هستیم و میتونیم گیاهخوار شیم یا حداقلش با گاز نیتروژن یا شلیک به سر یا بیهوشی قبل ذبح کشتار رو انجام بدیم ولی نمیدیم چون برامون مهم نیست پس زلزله و سیل و زوفان و سرطان کرونا حقمونه . من هر روز دارم وحشی تر و هار تر میشم وقتی اینا رو میبینم . دوست دارم یه روز که یه جا دارن یه گوسفند رو ذبح میکنن هر چی از دهنم در میاد بهشون بگم بعد بعد بنزین بریزم و خودمو اتیش بزنم وقتی تو سال 2021 هنوز به شگون و چشم و .... باور دارن . وقتی من هر روز دارم به بدنم آسیب میزنم تا فقط یه هزارم دردی که اون گوسفند کشیده رو درک کنم ولی حتی اون یک هزارم هم نمیتونم تحمل کنم این منو افسرده میکنه
من اگه روشی بلد بودم که باهاش میشد از اعضای حیوونا پیوند زد به ادما حتی اگه میلیاردها دلار بهم پول میدادن هیچوقت به ادما نمیگفتم . ادما لیاقت ندارن . به همه هم گفتم از این به بعد منو سگ صدا کنین . بی شرف صدا کنین . احمق صدا کنین . گند صدا کنین ولی ادم صدا نکنین . من وقتی فهمیدم حتا روز به دنیا اومدن من لعنتی گوسفند کشتن این منو خیلی افسرده کرد و حتی بار ها به فکر خودکشی انداخت . من چه ارزشی دارم وقتی برای اومدنم یه حیوون درد کشیده و مرده من باید زجر کش شم من باید تک تک استخوانم بشکنن من باید سوراخ سوراخ بشم و دنده هام بشکنن و برن تو قلب بی ارزشم. من از خودم متنفرم حتی. ولی بازم که ذبح رو میبینم متنفر تر میشم . کاش قدرت یا ثروت داشتم همشو میدادن تا دیگه تو دنیا ازین چیزا نباشه . من بچه نمیارم چون با این چیزا دنیا ارزش زندگی کردن نداره کاش یه ماشین بیاد از روی من رد شه کاش گوشتای که قبل گیاهخوار شدنم خوردم سرطان و تومور شه . کاش............
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۶:۳۸ - ۱۴۰۲/۰۷/۲۶
0
1
من در کودکی چندین بار جلویم ذبح شده ان هم با حیوانی که به ان انس گرفته بودم. الان ۶ ساله هیچ گوشتی نمیتونم بخورم. رسم مسخره ایه
الهه
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۱:۴۹ - ۱۴۰۳/۰۳/۲۶
0
0
متنفرم ازقربانی کردن حیوانات
نظر شما
ادامه