حکیم مهر - در پی انتشار نامه اخیر «حسین مرادی» رئیس انجمن کشتارگاه های دام سراسر کشور که در آن مسئولین فنی بهداشتی دامپزشکی، نیروهایی بیمسئولیت، بیتفاوت و غیر مؤثر نامیده شده بودند (اینجا)، «دکتر حامد گنجعلی» رئیس نظام دامپزشکی استان سیستان و بلوچستان در نامه ای به حکیم مهر، به این اتهامات پاسخ گفت.
به گزارش حکیم مهر، متن این جوابیه به شرح زیر است:
«مدیر اجرایی جاه طلب، پررو، پول طلب داریم؛ مدیر اجرایی پاکدست، زحمتکش هم داریم. حق نداریم همه را با یک چوب بزنیم»
(مقام معظم رهبری مدظله العالی)
جناب آقای مرادی، رئیس محترم هیات مدیره انجمن کشتارگاه های دام کشور
با سلام و عرض ادب
چندروزی است که نامه جنابعالی که به رئیس هیات مدیره انجمن صنایع خوراک دام، طیور وآبزیان مرقوم نموده اید، از طریق فضای مجازی در بین همکارانم در حال نشر است. پاسخ های متعددی توسط همکارانم بیان و بر اساس قانون توضیحاتی داده شده است؛ بنده نیز به عنوان یک دامپزشک که در وسیع ترین استان کشور در حال فعالیت هستم، بارها و بارها در پاسخ به نامه جنابعالی کلماتی را مرقوم، پاک، تصحیح و از اول نوشتم که حاصل آن را بصورت مختصر به حضور ایفاد می نمایم، شاید که مورد قبول واقع شده و بتواند در تغییر نوی نگاه شما به مقوله نظارت بهداشتی و لزوم حضور تیم دامپزشکی و ناظرین شرعی در کشتارگاه های کشور موثر باشد.
همانطور که بیان شد، بنده در استانی مشغول به خدمت هستم که مرزهای وسیع و همجواری با دو کشور افغانستان و پاکستان، وسعت استان، وجود آب و هوای چهارفصل، ورود دام به استان در کنار استعداد پرورش دام بومی و... به آن شرایط خاصی بخشیده است و موجب گردیده که کشتارگاه ها و بسته بندی های گوشت آن فعال و در تامین گوشت کشور به گونه ای موثر باشند که گاهاً بدان لقب برزیل کوچک نیز داده اند. کشتارگاه ها و بسته بندی هایی که در اشتغالزایی منطقه نقش بسیار والایی داشته و بسیاری در آنها مشغول به کارند. من نمی دانم که آیا شما تاکنون به استان سیستان و بلوچستان تشریف آورده اید یا نه؟ اگر تشریف نیاورده اید، از طرف خودم و همکارانم از شما می خواهم تا چند صباحی مهمان ما باشید تا از نزدیک با محل کار همکارانم که شما آنها را «تماشاچی هایی کاملاً بی تفاوت» دانسته اید آشنا بشوید؛ کسانی که با حداقل دستمزد در دورترین نقاط این کشور شبانه روزی در حال تلاش هستند تا بهداشت و سلامت جامعه تهدید نشود. ما حاضریم با شما همراه شویم تا از نزدیک حال و روز این مرفهین بی درد که حداقل 18 سال از بهترین روزهای عمرشان را برای کسب علم و بدنبال آن خدمت رسانی به خلق صرف کرده اند را بینید، شاید در تغییر نوع نگاهتان موثر باشد.
برادر عزیزم، یکی از مهمترین کارهای شورای نظام دامپزشکی استان ها و فعالان این حوزه، شده دریافت حقوق و مطالبات باقیمانده همکارانی که با حقوقی کمتر از تعرفه های قانونی با کمترین امکانات و شرایط رفاهی فعالیت نموده اند و تمام یا قسمتی از حقشان داده نشده است، آن هم به روش های گوناگون (تشکیل جلسات متعدد حل اختلاف، مساعدت ادارات کل محترم، استفاده از معتمدین محلی و...)؛ پس ما هم با شما هم عقیده ایم که باید در نحوه پرداخت حقوق این عزیزان فکری نو کرد، روشی که کمترین وابستگی مالی را بین مدیران کشتارگاه و ناظرین بهداشتی داشته باشد.
حال در نظر بگیریم که از همین فردا صبح در هیچ کشتارگاهی الزامی به وجود دکتر دامپزشک و دستیاران ایشان و ناظرین شرعی نباشد؛ به نظر شما چه اتفاقی خواهد افتاد؟ مطمئناً بسیاری از مدیران کشتارگاه ها بدون این الزام قانونی نیز کماکان وجود دکتر دامپزشک مجرب و همکارانشان را برای اطمینان از سلامت بهداشتی و شرعی محصولاتشان لازم و برای ارتقای کیفیت آن از توان علمی و تجربی آنها استفاده می نمایند و حتی در خارج از وظایف تعریف شده تیم دامپزشکی، برای بهبود وضعیت کاریشان از آنها مشاوره می گیرند و پرداخت حقوق دکتر دامپزشک و همکارانشان را نه تنها مانعی در برابر تولید نمی دانند، بلکه آن را سرمایه گذاری در راستای مشتری مداری و جلب نظر آنها دانسته و برای اطمینان از سلامت محصولاتشان مفید می دانند.
اما باید قبول کرد که در هر جامعه و صنفی، هستند افراد اندکی که با درست اندیشی مشکل داشته و با اصل نظارت بهداشتی مخالف اند و کشتارگاه برای آنها تنها محلی است که دام در ان کشتار می گردد و نتیجتاً حضور دکتر دامپزشک و همکاران ایشان برایشان نامطلوب و بی معناست و به بهانه های متفاوت این نارضایتی را اعلام داشته و متاسفانه فریادشان از همه بلندتر است. اتفاقاً این دسته افراد هیچ مشکلی با تماشاگران بی تفاوت (به قول شما) ندارند. مشکل آنها با همکارانی است که در بدترین شرایط حتی ثانیه ای از آنچه بدان سوگند یادکرده اند غافل نبوده و روزانه با تحمل سختی های فراوان، سعی در سلامت محصولی دارند که سرسفره دیگران خواهد رفت. و چه تهمت ها، توهین ها و افترایی را تحمل می کنند، زیرا می دانند حتی ساعتی سهل انگاری از وظیفه حرفه ایشان (بازرسی قبل، حین و پس از کشتار) می تواند خطر ابتلا و عدم تشخیص بیماریهای خطرناکی نظیر تب کریمه کنگو، شاربن، هاری، کزار، تب شیر، B.S.E، طاعون گاوی و آلودگی انگلی و مسمومیت ها و... را ایجاد نماید.
مصداق این حرف را در کشور برزیل بارها دیده ایم. همه همکاران و بازرسین گوشت و ناظرین شرعی اعزامی کشورمان بر این امر صحه می گذارند که وجود دکتر دامپزشک و ناظر شرعی در هنگام کشتار و بسته بندی گوشت، چه مزایای بهداشتی را برای کشور داشته و مانع از چه تقلبات و تخلفات بهداشتی-شرعی می گردد. جالب آنجاست که دام و گوشت هایی که مورد تایید بهداشتی ناظرین بهداشتی و شرعی مانیست، برای سایر کشورهایی که نماینده ای ندارند، در نظر گرفته می شود.
برادر گرانقدرم، کاملاً منطقی است که شما در راستای منافع مالی اعضا و همکارانتان سخن بگویید، اما بدور از تعصبات حرفه ای، بر اساس کدام الگو و روش با حذف ناظرین بهداشتی-شرعی می توان محصولی سالم و حلال در اختیار مردم قرار داد؟ شاید بتوان گوشت دامی که آلوده به عوامل بیماریزا است را با پختن درست و یا نگهداری مناسب سالم تر نمود، اما گوشت دامی که ذبح آن از نظر شرعی صحیح نبوده و نتیجتاً حلال نیست را چگونه می توان تطهیر نمود؟
درست است که پرداخت حقوق ناظرین بهداشتی و شرعی برای کشتارگاه ها هزینه بر است اما این هزینه در برابر هزینه درمان مبتلایان بیماری های زئونوز که به دلیل عدم فعالیت همکارانم در کشتارگاه ها حتما جامعه را در بر خواهد گرفت بسیار ناچیز بوده، اگرچه می توان درباره منبع پرداخت این دستمزدها نیز فکرهایی نو نمود.
در پایان از شما بزرگوار می خواهم این چند سطر نهایی را مجددا مطالعه بفرمایید؛ نوشته ای که جایی برای دوباره نوشتن نمی گذارد:
یکی از «وظایف» تولیدکنندگان فرآوردههای با منشاء دامی، تولید محصول «سالم و بهداشتی» و تضمین سلامت مصرفکنندگان است و بخشی از هزینههای تولید، لاجرم بایستی برای این هدف هزینه گردد. به عبارت دیگر، «اطمینان از تولید محصول سالم» بخش تفکیکناپذیری از هزینه تولید بوده و لذا کارفرما باید آن را متقبل گردد. آیا تولیدکنندگان خودرو میتوانند ادعا کنند که نصب کیسه هوا بر روی خودروها هیچ منفعت مالی برای ما نداشته و تنها به هزینههای ما اضافه میکند؟!!
با احترام
دکتر حامد گنجعلی