حکیم مهر: نماینده اتحادیه سراسری ماهیان سردابی در اتاق تعاون، گفت: ارائه مجوزهای بی‌رویه در پرورش ماهی، واردات تیلاپیا و ساختار سازمان دامپزشکی همه دست به دست هم داده تا مشکلات پرورش‌دهندگان قزلآلا روزافزون شده و برخی به مرز ورشکستگی برسند.
به گزارش حکیم مهر به نقل از فارس، «روح‌الله فرهی» در مورد آخرین وضعیت تولید و پرورش ماهی قزلآلا در کشور خاطرنشان کرد: اگر چه می‌گویند درصدد حمایت از پرورش ماهی قزلآلا در راستای تولید بیشتر و صادرات هستیم اما مشکلات زیادی بر سر راه وجود دارد که عملا پرورش‌دهندگان قزلآلا را به سمت ورشکستگی کشانده است.
وی ساختار سازمان دامپزشکی را یکی از موانع پیش‌رو عنوان کرد و گفت: در همه مکان‌های پرورش دام، طیور و آبزیان و حتی مراکز فرآوری و بسته‌بندی یک دامپزشک به عنوان نماینده سازمان دامپزشکی مستقر می‌شود اما با آنکه هزینه زیادی از این محل به تولیدکنندگان تحمیل می‌شود این دامپزشکان فقط تولیدمحور برخورد کرده و بر فرایند نظارت دارند، در حالی که باید محصول نهایی را هم رصد کنند.
نماینده اتحادیه سراسری ماهیان سردابی در اتاق تعاون به این نکته اشاره کرد که تولیدکنندگان هیچگونه مشاوره و یا راهنمایی از این دامپزشکان نمی‌توانند بگیرند و باید به طور جداگانه برای دریافت مشاوره و نکات فنی دامپزشک دیگری استخدام کنند، چرا که این دامپزشکان تنها کار تهیه گزارش را انجام می‌دهند و به نوعی مانند سازمان نظام مهندسی تبدیل به ماشین امضاء شده‌اند و اگر تغییراتی در این سیستم اتفاق نیفتاد تا ابد مشکل حل نخواهد شد.
فرهی همچنین واردات بی‌رویه تیلاپیا را از دیگر عواملی عنوان کرد که بازار را اشباع کرده و عرصه را بر پرورش‌دهندگان قزلآلا تنگ کرده است.
وی افزود: شیلات می‌گوید فقط برای واردات 10 هزار تن تیلاپیا مجوز داده‌ایم و حال سوال ما اینجاست که اگر 165 هزار تن قزلآلا در کشور تولید شده باید 16 برابر ماهی تیلاپیا در بازار قزلآلا وجود داشته باشد در صورتی که چنین چیزی نیست و حتی در دورافتاده‌ترین نقاط هم ماهی تیلاپیا وجود دارد مضاف بر آنکه 126 مرکز فرآوری و بسته‌بندی آبزیان داریم که اگر 10 هزار تن ماهی تیلاپیا را بخواهیم بین آنها تقسیم کنیم بگونه‌ای باید بیکار بنشینند در حالی که آمار به ما می‌گوید که تیلاپیا در کشور قاچاق می‌شود و بدتر از همه آنکه معلوم نیست این نوع ماهی در چه شرایطی و در چه آبی پرورش پیدا کرده و بدون نظارت سازمان دامپزشکی وارد شده است.
نماینده اتحادیه سراسری ماهیان سردابی در اتاق تعاون گفت: از طرفی قیمت ماهی قزلآلا در سال 93 با آنکه هزینه‌ها بسیار کمتر از اکنون بود 14 هزار تومان به صورت عمده‌فروشی تمام می‌شد اما اکنون این رقم به زیر 9 هزار تومان رسیده است و در کنار آن سازمان شیلات 5 نوع مجوز تولید دیگر برای تولید در رودخانه‌ها، چشمه‌ها، آب‌های چاه و حتی تولید خانگی داده است که قیمت تمام شده‌شان 40 درصد با قیمت ما فاصله دارد.
پرورش ماهی قزلآلا طی چند سال گذشته به عنوان ماهی سردابی و بومی کشورمان در راستای پرورش برای تولید داخل و صادرات به شدت گسترش یافته اما این روزها به دلیل ورود ماهی تیلاپیا در بازار و رقابت تنگاتنگ با تولیدکنندگان قزلآلا، تولیدکنندگان این ماهی طی نامه‌ای از رئیس سازمان شیلات خواسته‌اند که واردات تیلاپیا را متوقف کند و ظاهرا از این پس مجوز جدیدی برای واردات تیلاپیا تا 3 سال صادر نمی‌شود مگر آنهایی که قبلا تیلاپیا را ثبت سفارش کرده‌اند.
دعای این نا به سامانی های سازمان دامپزشکی به جان متولیان بی کفایت قانون گذار و اجراکنندگان قانون (چه در سازمان دامپزشکی و چه در سازمانهای مجری قانون). برای مخاطراتی که مستقیما با غذا و سلامت مردم سروکار دارد و به خاطر عدم اجرای دقیق قانون برای جلوگیری از اونها مسئولین باید پاسخگو باشند. اینکه دامپزشکان مهر و امضا می زنند صحیح است.اما این معضل دلایلی دارد که ایشان می توانند کمک کنند.حقوق پایه کارگر یک میلیون تومن است در ضمن بیمه هم می شود اما نباید از یک دامپزشک که با حقوق ۵۰۰ هزار تومن کار می کند(با کسر بیمه اختیاری ماهیانه ۲۰۰ هزار تومن) انتظاری بجز مهر و امضا داشت.علاوه بر این مشکلات قزل آلا فقط امضا نیست.اکثر تولید کنندگان یک چاهی حفر کرده اند و یک استخری احداث کرده اند و پروانه هم ندارند و از اصول ایمنی و بهداشتی هیچ اطلاعی ندارند.معضل دیگر هم مربوط به خوراک قزل آلاست که کیفیت پایینی دارند و اصول بهداشتی در آن رعایت نمی شود.اگر پایش بی طرفانه و صحیح از خوراک گرفته شود معلوم خواهد شد که ۶۰٪ آن پرت است و فقط بوی پودر ماهی دارد.فی الواقع پرورش دهنده بعلت تقلب و تخلف بهداشتی برای کارخانجات خوراک دام و طیور و آبزیان کار می‌کند و سود مناسبی ندارد و جالب اینجاست که افرادی خاص معضل تقلب خوراک را نمی بینند و نظارت اصولی را مانع رونق کسب و کار عنوان می کنند و یکسری شلوغکاریها در اتاق بازرگانی با بهانه حمایت از تولید کنندگان!! انجام می دهند،انگار که پرورش دهنده جزو تولیدکنندگان نیست. هر چقدر پول بدید همونقدر آش میخورید. وقتی یه دکتر میارید اندازه یه کارگر هم حقوق نمیدید میخواید چه کار بیشتری بکنه, میخواید کلیه ها و کبدشم به تولید کننده ها هدیه کنه؟ البته منکر ضعفهای علمی_ کاربدی بعضی از همکاران در محل خدمتشون نیستیم. انشالله در آینده ترتیبی داده شود که قبل از معرفی دامپزشک، یک دوره کاروزی مناسب را دامپزشک طی کند و خیلی خوب است که دامپزشک به تمام کار خود مسلط باشد و حتی پیشنهاد درمان را هم بدهد.( دوره کاروزی که الان مرسوم است کاملا اشتباه و بی هدف است). اما این موضوع نبایستی موجب این شود که صورت مسئله را پاک کنید. ایشان مطمئن باشند در طولانی مدت حضور دامپزشک در تمام بخش های تولیدی به نفعشان است . "وی ساختار سازمان دامپزشکی را یکی از موانع پیش‌رو عنوان کرد و گفت: در همه مکان‌های پرورش دام، طیور و آبزیان و حتی مراکز فرآوری و بسته‌بندی یک دامپزشک به عنوان نماینده سازمان دامپزشکی مستقر می‌شود اما با آنکه هزینه زیادی از این محل به تولیدکنندگان تحمیل می‌شود این دامپزشکان فقط تولیدمحور برخورد کرده و بر فرایند نظارت دارند، در حالی که باید محصول نهایی را هم رصد کنند" شما انتظار بی جا دارید نماینده دامپزشکی شرح وظایف داره. اگر کار بیشتر و انتظار دیگری دارید باید هم به فکر مشاور باشید. 
آقایی که رفتی پشت سر افراد مخفی شده ای و الان داری نظرات را می خونی که فیدبک فعالیتهای دیپلماتیک خودت را ببینی! باید به حال اتحادیه گریست که چنین عضوی دارند که واحدشان حتی مجاز نیست. .................... ايشون فكر كردن همه مثل خودشون عمل ميكنن در جايگاههي كه هستن به قول معروف ... همه را به كيش خود پندارد مسولین سایت و شرکتها ن میخواهند کسی باشه که کارشون رو رصد کنه و نظارت کنه به همین دلیل روی دکتر اشون سرمایه گذاری نمیکنند و از دکترا شون کار ن میخواهند که هر موقع خواستند اخراجش کنن و هزینه ای هم براش نکرده باشن و بیشتر مشورتهاشون رو از بخش دولتی میگیرند تا توی کارون کمتر بهشون گیر داده بشه و اگر موردی پیش اومد بگن خودتون گفتین و کمااینکه هیچ کسی خودشو زیر سوال نمیرسه . اگر مسولین سایت و شرکتها راست میگن رو دکتر اشون سرمایه گذاری کنن چون کسی که شش سال درسهای سنگین دامپزشکی رو گذارنده به راحتی میتونه یک سایت یا شرکت را از نظر بیماریها و بهداشت مدیریت کنه . هرچند که مسولین فنی نماینده سازمان دامپزشکی هستند تا علاوه بر نظارت حین فعالیت کارخانه مانع از ایجاد آلودگی در محصول و مانع از ایجاد مخاطره در سلامت عمومی شوند نه مشاور شرکت . هر چند که دامپزشکآن عزیز در شرکتها و سایتها مشاوره هم میدن و حاضرند هر گونه اطلاعات که دارند در اختیار تولید کننده ها بگذارند و هر کجا نیاز به اطلاعات تکمیلی بود سرچ کنند چون و دوره های تکمیلی ببینند ولی شرکتها این موضوع رو ن میخواهند و دامپزشکان وقتی چنین چیزهایی رو میبینند و حقوق 500 تومن بهشون داده میشه آیا انگیزه ای برای کار بیشتر است . بانظر اقای فرهی موافق هستم درست می فرمایند 
