حکیم مهر: یکی از مخاطبین محترم حکیم مهر در یادداشت ارسالی خود به این پایگاه خبری، با اشاره به مباحث مطرح شده روزهای اخیر در استان مازندران، به تشریح جایگاه شوراهای نظام دامپزشکی استان ها پرداخت.
متن یادداشت واصله به شرح زیر است:
جایگاه شوراهای نظام دامپزشکی استانها کجاست؟!
چه کسانی باید از تشکل های مردم نهاد دفاع کنند؟!
اولین بار نیست که از برخی تریبونهای شناخته شده صحبتهایی در گلایه از فرایند فعالیتها در شورای نظام دامپزشکی استانها بیان میشود. مطالبی که در روزهای اخیر در برخی رسانهها در مورد سخنان مطرح شده در نشست اخیر شورای گفتگوی استان مازندران منتشر شده است جای تأمل بسیار دارد. موضعگیری در مورد این صحبت ها را واگذار میکنیم به وقتی دیگر. باید نکاتی عمیقتر به ریشهها داشت.
بحث بر سر این نیست که چه کسی دقیقاً چه چیزهایی را بیان کرده است. دغدغه ما آن است که چرا باید هراز چندگاهی در یک نقطه از کشور از وظیفه مند بودن شوراهای نظام دامپزشکی استانها در اجرای قوانین و مقررات ابلاغی از سوی نهادهای قانونی و حاکمیتی کشور به عنوان یک مشکل و حتی یک معضل یاد شود و هیچکس هم از خود سوال نکند چه مسئولیتها و وظایفی برای این شوراها در قانون تأسیس نظام دامپزشکی ج.ا.ا در کتابهای قطور و قوانین و آیین نامه و دستورالعملهای ابلاغی از سوی مجلس و دولت و وزیر نهادهای حاکمیتی همچون سازمان دامپزشکی تعریف و ارائه شده است؟!
چرا کمتر کسی از این واقعیت خبر دارد که اعضای شوراهای نظام دامپزشکی استانها بدون برخورداری از کمک و پشتیبانیهای دولتی بار سنگین مسئولیت صدور پروانههای بهداشتی و صیانت از حقوق مشروع و قانونی بیش از 37 هزار دامپزشک و کارشناس و کمک دامپزشک و دفاع از حریم حساس و حیاتی بهداشت و سلامت میلیونها هموطن را بر دوش میکشند و در این راه به چیزی جز عشق بی پایان به مردم و حرفه دامپزشکی فکر نمیکنند؟!
امیدواریم کسانی بتوانند به چند سوال بسیار ساده پاسخ منطقی دهند. آیا اگر در برخی نقاط و در برخی پروژهها اجرای قوانین و مقررات مرتبط با ملاحظات بهداشتی به صورت کامل و جامع امکان پذیر نمیشود آیا تقصیرات آن بر عهدهی مجری قانون است؟! آیا در صورت خودداری شوراهای نظام دامپزشکی استانها در عدم اجرای دقیق قوانین و مقررات ابلاغی و ارجاع مسئله به محاکم قضایی آیا کسانی پیدا نخواهند شد آنها را به قانونگریزی و تبعیض در اجرای نص قانون متهم کنند؟! آیا غیر از این است که رؤسای نظام دامپزشکی استانها در موقعیت مرغهایی قرار گرفتهاند که هم در عزا سربریده میشوند هم در عروسی؟!!
و یک سوال اساسی دیگر هم مطرح است و آن اینکه چه کسانی از مطالبات مشروع و بر روی هم انباشته شدهی بیش از 37 هزار دامپزشک، کارشناس و کمک کارشناس عضو سازمان نظام دامپزشکی ج.ا.ا خبر دارند و چه کسانی همچنان بیخبرند؟! چه کسانی مانع از عملیاتی شدن وظایف شوراهای نظام دامپزشکی استانها در کمک به اشتغال و آموزش و توانمندسازی اعضاء می شوند؟!
و اما یک انتقاد هم از دست اندرکاران سازمان نظام دامپزشکی کشور داریم. چرا اجازه داده میشود در هنگام بروز مشکلات در هر حوزه مرتبط با فعالیت ها در حوزه دام و طیور هیچگاه بامی کوتاهتر از بام شورای نظام دامپزشکی استان پیدا نشود؟! از این تهاجم های غیرعادلانه و غیرمنصفانه به کجا باید پناه ببریم؟!