دامپزشکان بیکار!
دکتر حبیب امانی پور
(دانش آموخته دکتری دامپزشکی)
شاید تیتر این مطلب اغراق آمیز به نظر برسد اما حقیقت دارد، در صورتی که اگر عنوان پزشک بیکار در سال های گذشته در جایی مطرح می شد و یا مقاله ای در مورد بیکاری پزشک ها درج می شد، کمتر کسی می توانست آن را باور کند اما در حال حاضر واقعیت تلخ بیکاری چنان گریبان پزشک ها و دامپزشک را گرفته که وصف آن از توان نانویسنده ای چون نگارنده این متن خارج است!
اگر بخواهیم به دنبال ریشه های این بیکاری بخصوص در بین دامپزشکان بگردیم باید به سال ۱۳۶۸ و جداسازی رشته دامپزشکی از بدنه وزارت بهداشت رجوع کنیم؛ در آن سال پذیرش دانشجو در این رشته تا ۴۰۰ درصد افزایش یافت و از سوی دگیر دانشکده های دامپزشکی دانشگاه آزاد نیز با رشدی قارچ گونه سر از فضای آموزشی کشور در آوردند تا جایی که در بعضی شهرها دو دانشکده دامپزشکی تاسیس شد!
جالب است بدانیم طبق نظر وزارت علوم از ۱۲ دانشکده دولتی، تنها ۷ دانشکده و از ۱۲ دانشکده آزاد تنها ۲ دانشکده از نظر علمی صلاحیت جذب دانشجوی دکتری عمومی دامپزشکی را دارد.
برای هر دانشکده دامپزشکی تا سال ۱۴۰۴ سالیانه ۲۵ نفر در نظر گرفته شده بود که این کار بر اساس جمعیت دامی ۲۰۰ میلیون برآورد شده بود.
طبق آمارهای سازمان دامپزشکی حداقل ۱۴۰۰۰ دامپزشک در بخش های مختلف مشغول به فعالیت هستند و سالانه ۶۰۰ نفر نیز به فارغ التحصیلان دامپزشکی افزوده می شود، در حالی که جمعیت دام و طیور کشور روز به روز در حال کاهش است و در دو سال گذشته به علت تب برفکی ۱۵ درصد جمعیت دام سبک از بین رفت؛ همچنین بیماری آنفلوانزای فوق حاد نیز خسارت جبران ناپذیری به گله های مرغ گوشتی و مادر وارد کرده است که از نتایج آن افزایش قیمت مرغ و گوشت و فرآورده های آن می باشد.
نتیجه این بی برنامگی و عدم استراتژی در حوزه سلامت، فارغ التحصیلانی هستند که پس از اتمام دوران دانشگاه با غول بی شاخ و دمی به نام بیکاری مواجه می شوند؛ اگر هم بازار کاری باشد که نیست، به هیچ وجه حقوق و مزایای کاری آن در شأن یک دکتری عمومی نیست. کارفرمایان هم که برخی از آنها تاکید می نمایم برخی از آنها تناردیه وار از این دامپزشکان کار می کشند و به هیچ وجه هم تعرفه حقوقی نظام سلامت را رعایت نمی کنند، چرا که سازمان و نظام دامپزشکی اهرم های لازم را برای اعمال قانون حقوقی دامپزشکان ندارد.
همه این بی برنامگی های حوزه دامپزشکی از آنجایی سرچشمه می گیرد که تولید پروتئین و فرآورده های آن برای دولت سود آور نیست؛ در نتیجه به سمت و سوی واردات دام و طیور رو می آورد ولی آنچه نادیده گرفته می شود این است که اگر بنا به هر دلیل نتوانیم واردات دام داشته باشیم، سرنوشت منابع غذایی چه خواهد شد؟!
منبع: هورنیوز
اگرمنطوز از اشتغال صرفا اشتغال در بخش دولتی ومسئول فنی-بهداشتی بودن است که بهتره این بیکاری ادامه پیداکنه چون واقعا میتونه اثرات مخربی برروی فردوجامعه بگذاره ودربیشترمناطق کمبودی ازبابت این 2شغل وجودنداره.بهتره فارغ التحصیلان که متاسفانه در سالهای گذشته باهر ترازورتبه وارد این رشته شدند،به کارآفرینی وبخش دارو ودرمان در این عرصه روی بیارن 
تا وقتی که آموزش دامپزشکی دکانی برای پر کردن جیب برخی افراد باشد وضع همین است .به عنوان مثال در استان آذربایجان شرقی سه دانشکده دامپزشکی (آزاد و سراسری تبریز و آزاد شبستر ) مشغول تربیت دانشجو هستند کل تعداد فارغ اتحصیلان این استان از فارغ التحصیلان کشور فرانسه یا دانمارک با آن جمعیت عظیم دامی (کوچک و بزرگ) برابر است .مافیای پذیرش دانشجو به منظور کسب درآمد به اسم افزایش سطح علمی جامعه وضع را به شکلی درآورده که بسیاری از دامپزشکان به شغلهایی همانند راننده گی یا رستوران داری روی آورده اند .حال این سوال را باید پرسید آیا سطح زندگی و کار دامپزشکان در کشور های دیگر هم همانند ایران است ؟ 
متاسفانه نویسنده این متن یا اطلاعات درستی از تاریخچه دامپزشکی کشور ندارد و یا با توجه به محلی که این متن را منتشر کرده اند چنین تصور داشته اند که خوانندگان این متن آگاهی از دامپزشکی ندارند و می شود هر اطلاعات غلطی را به آنها باوراند !!؟؟ 
بسیار به جا و زیبا به مقوله بیکاری دکترای دامپزشکی اشاره شده ولی براستی کو گوش شنوا؟؟؟ اینو هم اضاف کنید
رشته های گروه دامپزشکی، قبل از جدایی رشته های گروه پزشکی از وزارت علوم، جزو رشته های گروه پزشکی وزارت علوم بوده. با جدا شدن رشته های گروه پزشکی، از اساتید دامپزشکی آن زمان نظر خواهی میشود که آیا شما هم همراه این رشته ها مایل به جدایی هستید یا نه، که اساتید آن زمان حال از سر منافع یا ندانستن نظر منفی داده اند. بله دامپزشکی جزیی از وزارت بهداشت نبود ولی جزیی از رشته های گروه پزشکی وزارت علوم بود. پس از ایجاد وزارت بهداشت هم نظر بر این بود که پس از ۶ ماه دامپزشکی هم به وزارت بهداشت بپیوندد که تا کنون این طرح ناکام ماند. بروید مطالب قبلی که در همین حکین مهر هم درج شده رو مطالعه بفرمایید. بهرحال اصلا تصمیم گیری برای حال است و آینده. با حمایت از الحاق به وزارت بهداشت به این نابسامانی در پذیرش دانشجو پایان دهید. وگرنه بیکاری و فقر همیشه و همیشه گریبانگیرتان خواهد بود. کدوم پزشکی الان بیکاره شما برو ببین پزشکان عمومی در بیمارستان ها حقوقشان از ۱۵ تا ۱۷ میلیون کمتر نیست. اون حمایتی که از پزشک در وزارت بهداشت میشه اصلا قابل مقایسه با وضعیت متزلزل دامپزشکه؟ برید ببینید همه ی رشته های گروه پزشکی ارج و منزلت دارند. براشون جایابی شغلی میشه حتی در بخش خصوصی. پذیرش دانشجو در رشته هاشون کنترل میشه. هر پزشکی میگه بیکاره خودش نخواسته. یا از خانواده های بسیار متمول هستن که اصلا نیازی به کار ندارن یا نمیخوان به شهرهای کوچک برای کار برن. توسری خورتر و بیکارتر و بدبخت تر از رشته های گروه دامپزشکی وجود نداره. تا زمانی که جزیی از سیستم بهداشتی کشور نیستیم مثل کودک یتیمی هستیم که تو سری خور هر کس و نا کسی هستیم. از یک طرف به گوشه رانده شده جهاد کشاورزی از طرفی مورد سرزنش سازمان غذا و دارو و وزارت بهداشت به اتهام سستی و کم کاری. نه دسترسی به بودجه های بهداشتی داریم .نه بودجه ای برای استخدام . نه قدرتی در جهت کاهش پذیرش دانشجو. وسلام. اقا اونایی که شاغل هستند شرایط شون در حد بیکاری هست دکتر دامپزشک چه مسعول فنی چه بخش دولتی سازمان دامپزشکی حقوق بسیار پایین ودرحد بیکاری دارد عرضه یسیار بیشتر از تقاضا هست ومتاسفانه سال به سال بدتر میشود 
من زمانی که دانشجو دانشگاه تهران بودم شاهد بحث افزایش دانشکده های دامپزشکی در انتهای کلاس درسی در سالیان خلی دور با اساتید مربوطه دانشگاه تهران که انتفاقا در وزارت خانه پست بالایی نیز داشتم بودم به جرات میتوان گفت برخی از اساتید دانشگاه تهران که اسم نمیارم و در وزارت خانه پست داشتند به منظور اهداف شخصی این کار و کردن..در حالی که در بازديد از خیلی از دانشکنده اامکانات ان دانشکده ها رو میدیدن اقدام به گرفتن دانشجو دکتری و تاسیس دانشکده میکردن ..تاریخ ان سه استاد دانشگاه تهران که بنیان گزار تاسیس دانشکده بودند را فراموش نخواهد کرد من به شخصه شخصی را می شناسم که طرف با فوق دیپلم در یک شرکت دارویی مشغول ویزیتوری و فروش دارو است شاید تا اینجا مشکلی نداشته باشد اما همین فرد در اوقات بعد از شغل اول به کار تزریقات و دارو و درمان اسب و دام بزرگ مشغول بوده در عین حال در کار داروخانه دار و مرغ دار دخالت کرده و دربرخورد با دکترای دامپزشک انواع بی احترامی ها را کرده و متاسفانه بعضی از همکاران نه تنها عکس العملی نشان نداده بلکه از ترس از دست دادن شغل خود با وی همکاری هم می کنند تا زمانی که شان و منزلت خود را در نیابیم با هم متحد نبوده و به فکر منافع شخصی خود بوده اوضاع همینه همکاری گفتند مجوز کلینیک یا داروخانه نمی دهند یا با رانت می دهند کاملا درسته اما خدایش چند دفعه همکاران اون منطقه جمع شدند و رفتند اعتراض کردند به این مسله چند دفعه یه طومار نوشتند و امضا کردند و رفتند تهران به سازمان کل بابت این مسله اعتراض و صحبت کنند گفتا زکه نالیم از ماست که بر ماست با تشکر از حکیم مهر عزیز باید یک پل ارتباطی دایمی با مجلس و شخص وزیر جهاد داشته باشیم, این پل را ساختن وظیفه ی رویسای سازمان و نظام است, مهمترین وظیفیشان ارتباط سازی قوی با بالا دستی ها برای حل مشکلات است 
کامنت 21.12 لطفا دقت فرمایید مسئول یا مسؤل یا مسعول . لطفا از پزشکان ایراد نگیرید خودمان هم دقت نداریم حالا یکنفر زخم و ضخم نوشته. تقاضا دارم درباره ی راهکارها بحث کنیم،شرح ماوقع رو همه از بهریم بنظر می آید یکی از مشخصه های این دوران معاصر ، تحریف تاریخ با کم کردن وقایعی که رخ داده و اضافه کردن داستانهایی ساختگی که هرگز پیش نیامده است ، می باشد. در پاسخ جناب شیخ الاسلامی باید عرض کنم ، برای درمان یک مشکل یا بیماری، در ابتدا باید و لازم است منشاء و علت بوجود آمدن آن ، بدرستی شناخته شود تا بتوان در مرحله بعد به رفع و یا حل آن اقدام کرد . متاسفانه بنظر می آید هنوز در باب ریشه مشکلات موجود ، کسی به توافق عملی و واحدی نرسیده و شاید هم اساسا" نهادها و یا آنهایی که باید به این امر رسیدگی کنند به قول یکی از مسئولان مهم ، اراده ای برای انجام آن ندارند ، چون خود آنها بخشی از راه حل هستند !!! جناب دکتر حسین زاده هیچ داستان سرایی و تحریف تاریخی در این باب وجود ندارد. هدف پزشکی و دامپزشکی تامین سلامت جامعه و پیشگیری از بیماری هاست. در همه جای دنیا پزشک و دامپزشک باید در کنار هم برای تامین سلامت جامعه با هم کار کنند. مگر ما از الگوی آموزشی آمریکا پیروی میکنیم که مارا با کشور آمریکا مقایسه می کنید؟ مگر در آمریکا آمده اند رشته های بهداشتی را از وزارت علوم جدا کنند و بودجه ویژه به این رشته ها تخصیص دهند؟ در کشور ما رشته های بهداشتی از وزارت علوم جدا شده و بودجه مخصوص به خود دارند و اکنون هر رشته ی بهداشتی که از این قافله جدا شده فاتحه اش خوانده است و تبدیل به رشته ای مثل رشته ادبیات شده. در آمریکا وزیر وزارت کشاورزی یک دامپزشک است .در این چند دهه کی شما دیده اید یک دامپزشک در ایران وزیر جهاد کشاورزی شده باشد. در آمریکا دامپزشکی در وزارت کشاورزی بوده ولی استقلال کامل دارد. کی دامپزشکی در ایران در وزارت کشاورزی مستقل بوده؟ دامپزشکانی که تنها به خاطر حفظ منافع تن به ذلت ماندن در جهاد کشاورزی میدهند و خود را زیر دست مهندسان کشاورزی کرده اند همانانی هستند که هدفی جز زوال و بدبختی و بیکاری تحصیل کردگان دامپزشکی ندارند. دوست ناشناس گرامی شما به راستی با دقت و حوصله مطالب را نمیخوانید. اینکه شما بجای پس گرفتن خانه خود و آباد کردن آن ، که البته زحمت و خطر دارد ، به فکر مرغ همسایه هستید که شاید غاز باشد که البته نیست !! میخواهید بدون زحمت خود را به خانه دیگری بیاندازید و از مزایای آنجا به خیال خود استفاده کنید !!. البته غاصبین خانه شما نه مهندسین کشاورزی واقعی که حداقل قرابتی نسبی از لحاظ اهداف با دامپزشکی دارند ، بلکه مهندسین عمران و غیره ای هستند که مدرکشان را ظرف چند ماه یا یکی دوساله دریافت کرده اند تا بتوانند از مزایای نظام هماهنگ پرداخت دوران جناب رفسنجانی استفاده کنند و به دلیل سیکل و یا بی سواد بودن به معنی توانایی خواندن و نوشتن، اخراج نشوند ( در اینجا به فرد خاصی اشاره نمیکنم منظورم از اتفاقی کلی است که در آن زمان رخ داده است ) . نیمی از مسولیت بهداشتی جامعه در دست دامپزشکی است و ما برای وزارت بهداشت نه زحمت بلکه رحمت هستیم. بارها پزشکان و حتی رده های بالای وزارت بهداشت آمادگی خود را به طور مستقیم و غیر مستقیم با پیوستن دامپزشکی به بدنه وزارت بهداشت اعلام کرده اند. ولی کسانی که دوست ندارند از مهندسان کشاورزی دل بکنند همیشه مانع و کارشکنی کرده اند و با مسموم سازی فضا و اذهان فارغ التحصیلان دامپزشکی سعی در انجام ممانعت از این کار شده اند. ما چه قرابتی با رشته های کشاورزی داریم؟ کدامشان در مورد سل و برسلوز. آنلوآنزا و بیماریهای مشترک ذره ای درس خوانده واحد پاس کرده یا اطلاعات دارند؟ وزارت کشاورزی خانه رشته های کشاورزی است. حال رییس آن مهندس عمران است یا نه به رشته های کشاورزی مربوط است. رییسی که حتی قرابت تحصیلی با وزارت تابعه خودش ندارد چه برسد به رشته گروه های دامپزشکی. ما ده ها سال زیر نظر این وزارت پوسیدیم و خاک خوردیم و اگر قرار بود جایگاه مناسبی برای ما باشد تا کنون نتیجه داده بود. پس تنها راه عقلانی و ممکن و باریکه راه نجات از این وضعیت اسفبار فقط پیوستن همراه با حفظ استقلال به وزارت بهداشت است. به قول شاعر ما آزموده این در این شهر بخت خویش بیرون کشید باید از این ورطه رخت خویش. ما نه به دنبال بدون زحمت خود را به خانه بهتر انداختنیم و نه رویایی فکر میکنیم .تنها به دنبال حق از دست رفته خود و گرفتن پاداش پس از زحمات چند ساله در دانشگاه و کار هستیم و حق خود را خواهیم گرفت. 
من دکتر دامپزشکم رفتم از اول دندانپزشکی خوندم هروقت سروکارم به وزارت بهداشت میفته .با خودم میگم صد رحمت به نظام دامپزشکی. واقعا وزارت بهداشت دیوانه خانس خودتون یه بار برید ببینید چه خبره همش توش دعوا و سروصدا هس. اگه کار نیست مقصر خودما بودیم که با حقوق کم میرفتیم مسول فنی میشیدیم. دامپزشکی زمانی زمین خورد که دانشجو دختر گرفت به خدا مشکل حجم زیاد فارغ التحصیلان است و بس! حداقل از حالا به بعد جلوش بگیرید! برای نسل ما که کار از کار گذشته! متاسفانه كشور ايران بستر مناسبي براي رشته دامپزشكي نيست ..نه دامپروري بالا..نه فرهنك حضور مداوم و مؤثر دامپزشك در دامداري و گاوداري كه البته چندان مناسب خانمخا نيست.كلينيك هم كه شرايط خودش رو داره و كيس كم..ما بقي مشاغل براي دامپزشكان تعريف نشده است همه به فكر جراحي و كلينيك هستن كه منطقا امكانش نيست..كار مسئول فني و سرپرست كشتار و بقيه كه هست..واقعا پشيمانم.. 
من میخوام وارد این رشته بشم از روی علاقه وافری ک ب حیوانات دارم شما راضی هستین از رشته تون و سختی هاش چیه ؟