سالک؛ یکی از مهمترین بیماری مشترک انسان و حیوان است که به عنوان یک معضل از سوی سازمان جهانی بهداشت مطرح است.
به گزارش حکیم مهر به نقل از ایسنا، با وجود تلاشها برای مهار بیماری سالک در شهرستان کاشمر، هنوز هم برخی از مردم این منطقه از جمله کودکان به این بیماری مبتلا میشوند، بر همین اساس مقابله با این بیماری نیازمند عزم همگانی است.
هرچند آمار مبتلایان به این بیماری بسیار اندک است اما همچنان شاهد زخم نیشتر پشه ناقل سالک بر گونه اندک کودکان شهرستان هستیم، دختران و پسرانی که برای همیشه باید داغ سالک بر گونه آنان بماند و خاطره تلخ آن برایشان ماندگار شود.
سالک در ریوش
شهردار ریوش در همین خصوص عنوان کرد: براساس گزارشهای رسیده چند مورد بیماری سالک در شهر ریوش مشاهده شده و سه مورد آن گزارش شده است.
رضا کاردانی افزود: شهر ریوش منطقه کوهستانی است و بخشی از جنوب و جنوب غربی شهر در بستر سنگلاخی واقع شده و در این قسمتها با مشکل دفع فاضلاب مواجهیم.
وی اعلام کرد: در برخی قسمتهای شهر به دلیل سنگلاخی بودن، فاضلاب برخی خانهها به معابر جاری میشود، که در این خصوص پیگیریهای زیادی شده و از مسئولان آب و فاضلاب شهری درخواست شده تدابیری در این خصوص بیندیشند.
شهردار ریوش با بیان اینکه شناسایی اماکن متخلف انجام و اخطاریههایی داده شده است، گفت: به رغم اینکه پس از اخطار باید به دادگاه معرفی شوند اما مسئولان مرکز بهداشت تبعات اجتماعی، عاملی برای عدم معرفی متخلفین به دادگاه عنوان میکنند.
وی بیان کرد: هرچند از سویی دادگاه باید برخوردهای بازدارنده صورت گیرد، اما اینگونه نیست.
تاکنون گزارشی نداشتهایم
در شرایط خشکسالی و کمآبی، حیوانات موذی به سمت مناطق مسکونی مهاجرت میکنند، بر همین اساس در این شرایط انتظار میرود ابتلا به سالک بیشتر شود، که میطلبد امحای این حیوانات به طور جد در دستور کار مسئولان مرتبط قرار گیرد.
هر جا که امکان زیست پشههای خاکی و امکان زیست جوندگان و سگهای ولگرد وجود داشته باشد و در کنارش محیطهای آلوده و انباشت زباله هم تشکیل شود، از خطرات سالک در امان نیست.
رئیس شبکه بهداشت کاشمر با بیان اینکه تاکنون گزارشی از وجود سالک در شهر ریوش نداشتهایم، بیان کرد: در کارهای پزشکی گاهی مظنون به بیماری هستیم و گاهی تشخیص قطعی است.
جواد یزدانی با اعلام اینکه وجود سالک در ریوش هنوز به طور قطعی اعلام نشده است، افزود: تا وجود این بیماری به طور قطعی اعلام نشود، اظهار نظر در این خصوص درست نیست.
وی با اشاره به اینکه بدون شک در مبارزه با این بیماری اقدامات لازم برای کنترل و نظارت انجام میشود، ادامه داد: با متخلفین در حوزههای مختلف بهداشت تعارف نداریم و آنان به مجاری قانونی معرفی میشوند.
یزدانی با بیان اینکه تاکنون موارد متعددی از افرادی که اقدام به رهاسازی فاضلاب در معابر میکنند شناسایی و به دادگاه معرفی شدهاند، آموزش و آگاهسازی خانوادهها حائز اهمیت است.
مشاهده سالانه ۳۰ مورد بیماری سالک پوستی
متاسفانه کودکان و جوانان مهمترین قربانیان بیماری سالک هستند. همه افراد، به ویژه والدین، در صورت مواجهه فرزندان کودک یا نوجوان خود با علائم مشکوک مانند زخمهای غیرعادی بلافاصله به پزشک مراجعه کنند، زیرا این بیماری قابل درمان است و در صورت مراجعه زودتر به پزشک، عوارض آن کمتر است.
در همین خصوص رئیس مرکز بهداشت کاشمر با بیان اینکه سالیانه در شهرستان بین 25 تا 30 مورد ابتلا به بیماری سالک پوستی مشاهده میشود، عنوان کرد: در سال 95 حدود 23 مورد و پارسال 36 مورد گزارش سالک داشتهایم.
مجتبی قائمی با اعلام اینکه پارسال از 36 مورد ابتلا به سالک فقط 17 مورد مربوط به یک روستا بوده، اظهار کرد: منشاء ابتلا آنها برای بیماری سگهای آلودهای بوده که یکی از اهالی روستا از عشایر خریداری کرده بود.
وی بیان کرد: با اقدامات انجام شده تا به امروز گزارشی از آن روستا نداشتهایم، نگرانی ما در سالک زمانی است که میزان شیوع به یک مرتبه افزایش یابد.
رئیس مرکز بهداشت کاشمر با اشاره به اینکه نگران بومی شدن این بیماری در شهرستان هستیم، گفت: 90درصد افراد مبتلا به بیماری سالک سابقه مسافرت داشتهاند.
وی افزود: باید موضوع فاضلاب خانگی، بافتهای فرسوده و جمعآوری نخالههای ساختمانی در دستور کار قرار گیرد تا مجدد شاهد ابتلای افراد به اینگونه بیماریها نباشیم.
قائمی گفت: سالک یک بیماری پوستی طولانی مدت بدون درد و تب است که از دیرباز در کشور ما به صورت بومی وجود داشته و در بسیاری از مناطق استان خراسان مشاهده میگردد.
وی گفت: در سالهای اخیر با توجه به شرایط زندگی حاشیهنشینی در اطراف شهرها و به ویژه شهر مشهد و همچنین با افزایش موارد و توسعه پراکندگی جغرافیایی، کانونهای جدید این بیماری به وجود آمده است.
رئیس مرکز بهداشت کاشمر با بیان اینکه بیماری سالک به دو شکل نوع شهری یا سالک خشک و نوع روستایی یا سالک مرطوب وجود دارد، افزود: مخزن بیمای در نوع شهری انسان است و سگ نیز به طور اتفاقی مبتلا و میتواند به عنوان مخزن عمل نماید.
وی اعلام کرد: مخزن اصلی بیماری سالک روستایی جوندگانی از جمله موشهای صحرایی هستند، و بیشترین انتقال در فصول گرم سال صورت میگیرد و بهترین محل رشد و تکثیر پشه خاکی مناطق گرم، تاریک، مرطوب و سایه مانند شکافهای عمیق دیوارها، اماکن متروکه و مخروبه، محل تجمع طولانی مدت زباله، کودهای حیوانی، خاک و نخالههای ساختمانی مرطوب و پوسیده و محل نگهداری دام و طیور است.
وی تعداد بیماران شناسایی شده در سال 1396 در شهرستان کاشمر را 36 مورد اعلام کرد و گفت: 23 نفر این افراد ساکن روستا و 13 نفر ساکن شهر بودهاند.
قائمی با بیان اینکه اکثرا مبتلایان به این بیماری در شهر کاشمر سابقه مسافرت به مشهد و سرخس داشتهاند، عنوان کرد: تعداد بیماران شناسایی شده امسال در شهرستان از ابتدای امسال تا 23 مرداد ماه هفت مورد بوده است.
وی یادآور شد: چهار مورد از این افراد ساکن شهر کاشمر و دو مورد ساکن شهر ریوش و یک مورد ساکن یکی از روستاهای بخش مرکزی بودهاند، بر همین اساس با توجه به مشکلات موجود، برخورد جدی با متخلفینی که اقدام به ریختن نخالههای بنایی در حاشیه شهر میکنند ضروری است و از سویی نخالههای بنایی باید به مکانهای دفن زباله هدایت شوند.
اینکه مردم بر این باور باشند تنها مراکز بهداشت و درمان، کلیه عوامل ایجاد کننده بیماری را کنترل کنند یک توقع بیجا است زیرا جلوگیری از انباشته شدن زباله و نخاله، وجود فضولات و کودهای شیمیایی و توسعه پروژههای عمرانی در مناطق سالک خیز در حیطه اختیارات مرکز بهداشت کاشمر نیست.
با جمعآوری فاضلابها، نخالههای ساختمانی، سگهای ولگرد و سمپاشی مناطق آلوده میتوان با بیماری سالک مقابله کرد که در این خصوص امید است؛ شهرداری نیز اقدامات گستردهتری انجام دهد.
http://www.emro.who.int/neglected-tropical-diseases/countries/cl-iran.html
https://www.mashreghnews.ir/news/83427
https://www.iamat.org/country/iran/risk/lei
shmaniasis
https://www.cidjournal.com/article/0738-081X(96)00072-7/pdf
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5743117/
Following the cessation of the leishmanization plan in the 1980s, the Iranian government designed a vaccine development program to extend the killed leishmaniasis vaccine at the Razi serum institute.106,107
Phase I and II studies of clinical trials investigated immunogenicity and safety of different doses of inactivated L. major promastigotes with or without BCG and without adjuvants in Iran’s non-endemic areas. The results of this study showed that reduced dose of BCG could have robust immune responses to antigens. The vaccines were produced by two methods for deactivation of parasites, that is, autoclaving versus thimerosal treatment, which demonstrated the same results for safety and immunogenicity due to their simplicity and reproducibility. But autoclaving was recommended as the preferred method for vaccine preparation in future trials. In this regard, studies with autoclaved L. major mixed with BCG in several trials were performed in Iran and Sudan. The results of some of these studies in the late 1990s have not been published yet. This preparation was replaced by a formulation comprising the precipitation of the autoclaved L. major in alum. However, autoclaved L. major–alum mixed with BCG as an adjuvant has been utilized only in Phase I and II clinical trials. The results of this study showed that immunogenicity, safety, and efficacy factors were acceptable in endemic areas of Esfahan, but that was unsuccessful because there were many problems with the leishmanization reagent.94,108–110