دیده بان محیط زیست و حیات وحش ایران نوشت:
بیماری پلنگ تندوره ممکن است در صورت عدم تشخیص صحیح و اقدامات به موقع کنترلی، اپیدمی شده و منجر به مرگ ده ها پلنگ دیگر در تندوره (با توجه به جمعیت مناسب پلنگ در تندوره) و در سایر مناطق کشور شود و نسل این گونه ارزشمند را با چالشی جدی مواجه سازد.
حدود ده روز قبل نیروهای محیط زیست پارک ملی تندوره حین گشت زنی با خودرو یک پلنگ بالغ را در فاصله بسیار نزدیک مشاهده نموده و با گوشی موبایل از پلنگ فیلمبرداری نمودند.
رفتار غیر طبیعی و آرامش بیش از حد پلنگ کارشناسان و مامورین را دچار تردید نمود. پس از مشورت و ارسال فیلم برای متخصصین، بروز بیماری یا آسیب دیدگی در پلنگ بسیار محتمل تشخیص داده شد. بنابراین محیطبانان مجددا به همان مکان اولیه مشاهده پلنگ مراجعه نموده و متوجه شدند جانور در همان محدوده حضور دارد.
نیروهای محیط زیست به راحتی و بدون استفاده از داروی بیهوشی پلنگ را زنده گیری و با یک قفس به مشهد منتقل نمودند.
از همان زمان تاکنون پلنگ در باغ وحش مشهد نگهداری و تحت نظر دامپزشکان و کارشناسان محیط زیست خراسان قرار دارد.
علی رغم تشکیل یک کادر مجرب درمانی و مشورت با سایر اساتید و متخصصان، تیم درمانی هنوز موفق به تشخیص علت اصلی ضایعه در پلنگ نشده و در نتیجه درمان جانور نیز شروع نشده است.
فیلم و اطلاعات دریافتی توسط خبرنگار دیده بان بیانگر آن است که سیستم عصبی مرکزی پلنگ دچار اختلال شده و بینایی و بویایی جانور را کاملا از بین برده است.
رفتار پلنگ که بدون کوچکترین واکنش تهاجمی و به مانند یک گربه خانگی است نشان از وخامت شرایط جانور دارد.
بدون شک به لحاظ سطح معلومات و تجربیات مابین کارشناسان و دامپزشکان در سراسر کشور اختلافی وجود ندارد اما تشخیص نوع بیماری یا آسیب وارده به پلنگ نیازمند امکاناتی از جمله MRI و کیت های مخصوص تشخیص بیماری در گربه سانان است که در مشهد موجود نیست.
بنابراین ضروری است پلنگ بیمار هرچه سریعتر با روشی ایمن و استاندارد به تهران منتقل شود تا اقدامات تشخیصی بر روی جانور صورت پذیرد.
ادامه نگهداری این ماده پلنگ جوان در باغ وحش مشهد بدون تشخیص علت دقیق بیماری و شروع مراحل درمانی منجر به مرگ این گونه ارزشمند طی روزهای آینده خواهد شد.
گونه های جانوری به خصوص گونه های ارزشمند و در معرض انقراض کشور متعلق به مشهد و تهران و شیراز و … نیست و نجات جان جانور و مهمتر از آن حفظ تنوع زیستی کشور باید در اولویت مدیران قرار گیرد.
در حال حاضر مهمتر از نجات جان این ماده پلنگ، تشخیص دقیق نوع بیماری و سویه ویروسی است که سیستم عصبی جانور را مختل کرده و تعیین روش های مقابله و کنترل بیماری در زیستگاه است.
این بیماری ممکن است در صورت عدم تشخیص صحیح و اقدامات به موقع کنترلی منجر به مرگ ده ها پلنگ دیگر در تندوره (با توجه به جمعیت مناسب پلنگ در تندوره) و در سایر مناطق کشور شده و نسل این گونه ارزشمند را با چالشی جدی مواجه سازد.
به طور حتم مرگ این پلنگ در مشهد یا تهران بدون تشخیص صحیح و اقدام به موقع و احتمال اپیدمی بیماری در سایر پلنگ ها، جبران ناپذیر بوده و مقصران این فاجعه می بایست پاسخگوی افکار عمومی جامعه و طرفداران محیط زیست باشند.
اگر تمام علائم جسمی حیوان از قبیل خوردن و آشامیدن و تعادل در حرکت و بینایی به گونه ای که بخوبی اطراف خود را تشخیص دهد و راه خود را پیدا کند، طبیعی است ، شاید فقط یک دلیل ساده برای این اتفاق وجود داشته باشد ، و آن این است که این یک پلنگ خانگی است که در آنجا یعنی تندوره رها شده چون خیلی بزرگ شده بوده و دیگر یابنده آن که آن را بزرگ کرده نمیتوانسته آن را نگه دارد !! همین .