ارتقای یک واحد دامداری سنتی به قالب صنعتی در داخل بافت مسکونی روستای توبُن از توابع بخش نَشتا در شهرستان تنکابن موجبات آزار ساکنین محدوده دامداری را فرآهم آورده و این در حالیست که صدای چند خانوار پیرامون دامداری که با مشکلات بوی بد و حشرات موذی دست و پنجه نرم می‌کنند به گوش مسئولان نمی‌رسد.
به گزارش حکیم مهر به نقل از ایسنا، روستای توبن از توابع دهستان تَمِشکِل بخش نشتا در شهرستان تنکابن با ۴۰۰ خانوار و جمعیتی برابر هزار و ۱۸۴ نفر در فاصله ۷ کیلومتری از شهر نشتارود قرار دارد. مساحت این روستا ۵۸ هکتار بوده و عمده فعالیت اهالی روستا کشاورزی و باغداری به ویژه پرورش مرکبات است.
«رضا امیر توبی» یکی از اهالی روستای توبن که منزل مسکونی وی دقیقاً مجاور این واحد صنعتی قرار اظهار کرد: بوی تند و زننده این دامداری در برخی ساعات به ویژه در شب آسایش خانواده‌ها را مختل کرده است، از طرفی وجود حشرات موذی نظیر مگس و پشه با شروع فصل گرم زندگی در این مکان را غیرقابل تحمل می‌کند.
«حسن حبیب زاده»، دیگر همسایه واحد صنعتی که فاصله منزل مسکونی او با دامداری کمتر از ۵۰ متر است خاطرنشان کرد: در فصل بهار و تابستان امکان باز گذاشتن پنجره برای خانواده‌های همسایه دامداری وجود نداشته و بوی بد و حشرات مزاحم در برخی موارد به شدت آزار دهنده است.
«فرج اله آزادی» یکی دیگر از اهالی روستا با ابراز گلایه از همنشینی با این واحد صنعتی و سلب آسایش اطرافیان تاکید کرد: اگر امکان فروش تمامی مستغلات وجود داشت لحظه‌ای تأمل نکرده و برای رفاه و آرامش خانواده این محل را ترک می‌کردم، اما قرار گیری در حریم واحد صنعتی این امکان را سلب کرده است.
آزادی از کثرت وجود مگس و پشه در منطقه خبر داد و با اشاره به فاصله ۷۰ متری مسکن وی تا دامداری اضافه کرد: مالک دامداری پیش از تبدیل آن به واحد صنعتی در مکان فعلی سکونت داشت اما با ارتقای دامداری خود، به سمت دیگر روستا نقل مکان کرد.
وی از مطرح کردن مشکل دامداری با دهیاری، شورای اسلامی و اداره بهداشت خبر داد و با تصریح اینکه مالک دامداری کارمند سابق جهاد کشاورزی و رئیس شورای سابق روستا است، خاطرنشان کرد: وی توانست واحد سنتی خود را به شکل غیرمجاز گسترش دهد، در نتیجه هیچ شخصی با مطرح کردن گلایه و شکایت از این واحد قادر به توقف آن نیست.
آزادی با بیان اینکه این واحد در مقیاس کوچک قبلاً با تعداد چند رأس گاو بومی فعالیت داشته و بعدها به واسطه تلاش مالک با احتساب نفوذ در ادارات گوناگون ارتقا یافته است، گفت: اکنون در برخی موارد تعداد دام موجود در این واحد صنعتی به ۶۰ تا ۷۰ رأس رسیده و مشکلات همسایگان در آن برهه زمانی حادتر می‌شود.
«محسن نادری» دیگر ساکن مجاور این واحد صنعتی نیز با یادآوری بوی بد دامداری و مشکلات آزار دهنده حشرات تصریح کرد: وقتی شورای سابق یک روستا خود متخلف بوده و از قانون پیروی نمی‌کند، طرح شکایت از اساس بی معنا است.
نادری به مشکل همسایگان مبنی بر فروش زمین‌ها و املاک خود به دلیل چالش‌های اقتصادی حال حاضر اشاره و اظهار کرد: زمین‌ها و منازل مسکونی مجاور این دامداری به دلیل قرارگیری در حریم واحد صنعتی به هیچ عنوان امکان خرید و فروش نداشته و این یکی از بزرگترین چالش اهالی مجاور دامداری در داخل بافت روستا است.
وی ظلم در حق مردم بی بضاعت این منطقه را مصداق ناعدالتی و خلاف موازین اسلامی دانست و تصریح کرد: تمامی واحدهای مسکونی این منطقه از روستای توبن، پیش از ایجاد دامداری صنعتی داخل بافت قرار داشتند و سابقه ساخت منازل به بیش از ۳۰ سال می‌رسد.
نادری با بیان اینکه این واحد دامداری بارها مورد شکایت قرار گرفته و هر بار نیز مالک توانسته وجود واحد صنعتی در بافت مسکونی را توجیه کند، خاطرنشان کرد: مشکل اهالی منطقه مالک دامداری نیست بلکه وجود یک واحد دامداری صنعتی همراه با مشکلات آن در بافت مسکونی روستا محل مناقشه است.
«ابوالفضل صفرتوبی»، یکی دیگر از همسایگان این واحد صنعتی که پروانه ساخت بنای خود را پیش از ارتقای دامداری گرفته و بخشی از ساخت و ساز را انجام داده است اکنون دیگر مجاز به اضافه بنا جهت ارتقای سازه به دلیل قرار گیری در حریم صنعتی مطابق کارشناسی بنیاد مسکن نیست.
صفرتوبی تصریح کرد: با وجود نامه شبکه بهداشت شهرستان تنکابن مبنی بر غیربهداشتی بودن فعالیت این واحد اما هیچ اتفاقی نیفتاده و با تأیید اداره دامپزشکی و محیط زیست این واحد صنعتی در داخل بافت مسکونی روستا فعال همچنان است.
دهیار روستا مشکل را طرح هادی جدید می‌داند
دهیار روستای توبن با استناد طرح هادی مصوب روستا در سال ۱۳۸۳ به عدم وجود طرح حفاظتی در آن اشاره و در گفت و گو با ایسنا تاکید کرد: در طرح هادی گذشته بنا بر نظر محیط زیست، کارگاه‌های صنعتی موجود در روستا فاقد حریم حفاظتی بودند.
«حسن آقابابایی» از اعمال حریم در طرح هادی بازنگری شده خبر داد و با بیان اینکه برای تصویب این طرح از ۱۴ اداره استعلام اخذ شده است، خاطرنشان کرد: در نقشه جدید اداراه محیط زیست برای مشاغل صنعتی روستا محدوده در نظر گرفت و مطابق نامه دریافتی از آن اداره، ساخت و ساز در حریم واحد صنعتی مجاز نیست، ضمن اینکه واحد صنعتی باید مسائل زیست محیطی را رعایت کند.
آقابابایی با تصریح اینکه دامداری پیش از صنعتی شدن با توافق اهالی مشغول فعالیت بود، به چالش حریم صنعتی و عدم خرید و فروش در محدوده ۱۰۰ متری آن اشاره کرد و این موضوع را سبب نارضایتی و طرح شکایت اهالی دانست و گفت: این حق مسلم هر خانواری است که بتواند از املاکی که در اختیار داشته به بهترین شکل مهم در جهت رفاه حال خانواده و فرزندان خود استفاده نماید اما اکنون خانوارهای مجاور دامداری قادر به ساخت و فروش در املاک خود مطابق طرح هادی جدید نیستند.
مسئول صدور پروانه جهاد کشاورزی شهرستان تنکابن با تشریح مشخصات واحدهای دامداری سنتی و صنعتی گفت: دامداری‌های کوچک روستایی حداکثر تا ۱۹ رأس ظرفیت داشته و سازه آن تا ۴۵ متر مساحت نیاز دارد. از ۲۰ رأس و بیش از آن در قالب صنعتی تقسیم بندی می‌شود که الزاماً باید خارج از بافت مسکونی قرار گیرد و امکان ایجاد یک واحد صنعتی در بافت مسکونی به هیچ عنوان وجود ندارد.
«حسین نقدعمل» حریم محدوده‌های صنعتی را حداقل ۲۵۰ متر اعلام کرد و با بیان اینکه محدوده معین شده برای واحدها در برخی موارد می‌تواند کمتر باشد، اظهار کرد: برای روستاهایی کمتر از ۱۰۰ خانوار این محدوده می‌تواند شامل ۱۵ درصد تخفیف شود، البته این تخفیفات در مورد روستاهای فصلی که در نیمی از سال خالی از سکنه هستند بیشتر مصداق دارد.
نقدعمل با تصریح اینکه ایجاد یک واحد صنعتی نیاز به ثبت نام از طریق سامانه اینترنتی داشته و مدارک با اطلاع استان مشمول استعلام از دستگاه‌های مختلف می‌شود، تاکید کرد: استعلام از محیط زیست، دامپزشکی، منابع طبیعی و غیره پس از مراحل تأیید استان اخذ شده و سپس بر اساس نقشه جایگاه دام مصوب شده در کمیسیون استانی، عملیات احداث انجام می‌شود.
وی با یادآوری اینکه ارتقای یک واحد سنتی حتی به کوچک‌ترین قالب صنعتی در داخل بافت به هیچ عنوان ممکن نبوده و شرایط و ضوابط این اجازه را نمی‌دهد، تصریح کرد: باید برای گسترش دامداری، زمین دیگری در نظر گرفته شود؛ مشخصات زمین جایگزین برای اخذ حداقل رأس دام صنعتی ۲ هزار و ۵۰۰ متر همراه با رعایت حریم ۲۵۰ متری از بافت مسکونی روستا است.
