معاون مدیرکل دفتر بهداشت و مدیریت بیماریهای دامی سازمان
دامپزشکی کشور با توجه به گرم شدن هوا و تکثیر ناقلین بیماری تب کریمه – کنگو
اقدامات سازمان دامپزشکی کشور در این خصوص و سایر نکات و هشدارهای مراقبتی لازم را
تشریح کرد.
به گزارش حکیم مهر به نقل از روابط عمومی سازمان دامپزشکی
کشور، «دکتر کریم امیری» معاون مدیرکل دفتر بهداشت و مدیریت بیماریهای دامی این
سازمان، با توجه به گرمشدن هوا و تکثیر ناقلین بیماری تب خونريزي دهنده کريمه
کنگو CCHF گفت:
اين بيماري از سال 1970 ميلادي در ايران مورد شناسائي قرار گرفته و تاکنون
در بیشتر استانهاي كشور موارد قطعي انساني تب كريمه كنگو گزارش شده كه
بيشترين موارد در استان سيستان و بلوچستان است.
وی با بیان اینکه ميزان مرگ و مير در بين مبتلايان متغير
بوده و از نظر افراد در معرض خطر نيز قصابان، دامداران و كارگران كشتارگاهها بطور
معناداري بيشترين موارد بيماري را به خود اختصاص داده اند، اظهار کرد: اين بيماري
يکي از بيماريهاي خطرناک و با درصد کشندگي بالا در انسان است که علاوه بر انتقال
مستقيم از انسان به انسان، معمولاً توسط کنهها ويروس عامل اين بيماري قابل انتقال
به انسان و دام است.
امیری با اشاره به اینکه مخزن ويروس در طبيعت اصولاً کنهها
هستند و گاو، گوسفند، بز و خرگوش نيز به عنوان مخزن مطرح هستند، افزود: اين ويروس
از طريق تماس مستقيم با خون يا ترشحات فرد بيمار و لاشه حيوان آلوده (انتقال به
قصابها و سلاخها) به فرد سالم انتقال مييابد.
اين بيماري بيشتر در مناطق صحرايي آفريقا، اروپاي شرقي،
خاورميانه عراق، هند، افغانستان، پاکستان، ايران و غرب چين گزارش شده است و بيشتر
در بين کارکنان بيمارستانها و اشخاصي که با دام سر وکار دارند مشاهده ميگردد.
بيماري در فصول گرم سال از اواخر فروردين تا اواخر شهريور (زمان رشد و تکثير کنهها)
بيشتر شايع است.
وی خاطرنشان ساخت: این بيماري در حيوانات اهلي هيچگونه
علائم مشخصي ندارد و خطر انتقال بيماري در انسان طي ذبح حيوان آلوده يا يک دوره
کوتاه پس از ذبح حيوان آلوده وجود دارد (به دنبال تماس با پوست يا لاشه حيوان).
هم چنين تماس با خون و بافت بيماران بخصوص در مرحله خونريزي
يا انجام هرگونه اعمالي که منجر به تماس انسان با خون، بزاق، ادرار، مدفوع و
استفراغ آنها گردد باعث انتقال بيماري ميشود.
معاون دفتر بهداشت و مدیریت بیماریهای دامی سازمان دامپزشکی
گفت: عامل اين بيماري ويروس بوده و مقاومت اين ويروس در برابر حرارت کم است و در
دماي ۵۶ درجه
سلسيوس به مدت ۳۰
دقيقه از بين ميرود؛ بنابراين پختن گوشت يا پاستوريزه کردن شيرخام، باعث از بين
رفتن ويروس ميشود، اين ويروس به محيطهاي اسيدي حساس بوده و سريع از بين ميرود،
با توجه به اينکه در کشتارگاههاي صنعتي لاشه دام به مدت حداقل ۲۴ ساعت دردماي 2 تا 8 درجه
سانتي گراد نگهداري ميشود و پس از اين مدت لاشه حالت اسيدي پيدا ميکند، وجود
ويروس در اين لاشهها غير ممکن است.
وی در ارتباط با کنترل این بیماری و در راستاي کاهش خطر
ابتلاي انساني، اقدامات سازمان دامپزشکي را برشمرد:
1- اماندهي کشتارگاههاي دام از طريق احداث و راه اندازي
کشتارگاههاي صنعتي و به موازات آن جلوگيري از فعاليت کشتارگاههاي سنتي
2- تاکيد بر راه اندازي سالن پيش سردکن در کشتارگاههاي دامي
3- بازرسي مداوم لاشه دامهاي کشتار شده در کشتارگاههاي
مجاز همراه با بازرسي قبل از کشتار دام
4- توصيه و اطلاعرساني به مردم در خصوص عدم خريد گوشتهاي
بازرسي نشده فاقد مهر دامپزشکي
5- سمپاشي منازل و اصطبلهاي روستايي در کانونهاي بيماري
جهت حذف ناقلين بيماري (کنههاي آلوده)
6- آموزش و ترويج در روستاهاي واقع در مناطق پرخطر وکانونهاي
مشکوک بيماري و همچنين آموزش کارکنان کشتارگاه ها در خصوص رعايت موازين بهداشتي و
ايمني زيستي در هنگام کار
لازم به ذکر است با توجه ماهیت ویروس عامل بیماری که بومی
کشور است، در صورت عدم مداخله دامپزشکی در کنترل کانونهایدامی، تعداد مبتلایان
انسانی دهها برابر میزان رخدادهای ثبت شده برآورد میشود. اما با اقدامات انجام
شده سازمان دامپزشکی کشور و همکاری تنگاتنگ با وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی،
این میزان با ابتلای انسانی کمتر از 100 نفر در سال در حالت کنترل نسبی است.