رییس شبکه دامپزشکی ابرکوه در استان یزد تاکید کرد: با وجود آن که معمولاً همسترها در بین حیوانات خانگی از نظر انتقال بیمارهای مشترک به انسان پرخطر نیستند اما در هر حال بیماریهای قابل انتقال از همستر به انسان را باید شناخت.
به گزارش حکیم مهر به نقل از ایسنا، «دکتر علی فاتحینیا» در این باره گفت: نگهداری از حیوانات اهلی همواره یکی از سرگرمیهای بشر بوده است که با توجه به رواج شهرنشینی و صنعتی شدن پرورش دام و طیور، افراد بیشتر به نگهداری از انواع حیوانات دستآموز و سرگرمکننده و تزئینی روی آوردهاند که از جمله این حویانات «همستر» است.
وی افزود: ضمن این که نگهداری حیوانات دستآموز و سرگرم کننده و تزئینی باید با مجوز محیط زیست باشد، آگاهی از بیماریهایی که همسترها میتوانند انتقال دهند و چگونگی نگهداری آنها و حفظ سلامت و بهداشت صاحبان آنها با توجه به فروش فزاینده این حیوانات در سطح شهرها و استقبال مردم از نگهداری از این حیوانات در منزل بسیار مهم است.
این مسئول در خصوص بیماریهای قابل انتقال از همستر به انسان، اظهارکرد: در مواردی مشاهده شده که قارچ های جلدی، بیماری ویروسی التهاب پردههای مغزی، هاری، آلودگی انگلی (خصوصا کرم کدو)، سالمونلوز و تولارمی را به انسان منتقل کردهاند.
وی پیرامون روشهای جلوگیری از بروز بیماری در همستر، تشخیص و درمان به موقع آن و رفع خطر ابتلا صاحبان همستر به بیماریهای مشترک، تصریح کرد: دارندگان همستر باید علائم بیماری در همستر که شامل کاهش اشتها و تحرک یا افزایش تحرک و تهاجم، کاهش وزن، ترشحات غیر طبیعی از دهان، بینی و چشمها، تغییر رنگ و قوام مدفوع، پوشش کثیف و کدر بدن، ایستادن غیر طبیعی و وجود زخم یا تحریک در پوست حیوان میشود را بشناسند و در صورت مشاهده هر یک سریعاً جهت تشخیص نوع بیماری و درمان آن به دامپزشک مراجعه کنند.
رییس شبکه دامپزشکی شهرستان ابرکوه افزود: همچنین باید جیره غذایی صحیح و محل زندگی مناسب براساس توصیه دامپزشکی را برای حیوانات خود تدارک دیده و هر بار پس از تمیز کردن قفس یا در دست گرفتن همستر، دستهای خود را با آب و صابون بشویند. به علاوه از گاز گرفته شدن یا خراشیده شدن بدن توسط همستر اجتناب کنند و آن را از محل نگهداری، پخت و تهیه غذای مصرفی خانواده دور نگه دارند.
فاتحینیا در پایان نیز تصریح کرد: افراد دارای ضعف سیستم ایمنی از جمله ابتلاء به ایدز، سرطان، پیوند اعضاء، کودکان زیر پنج سال و سالمندان و زنان باردار در معرض خطر بیشتری نسبت به بیمارهای مشترک همستر و انسان قرار دارند و باید در این زمینه احتیاط بیشتری داشته باشند.