گروهی از دانشمندان سوئدی سطح استرس سگها و تاثیر صاحبان آنها و عوامل مربوط به سبک زندگی را بر آن بررسی کردهاند و نتایج یافتههای خود را در مجلهی Scientific Reports به چاپ رساندهاند.
به گزارش حکیم مهر به نقل از ایلیاد، «دکتر سوفی ساندمن» میگوید: «ما دریافتیم که سطح هورمون استرس «کورتیزول» در سگها در درازمدت با صاحبان آنها هماهنگ میشود. به این ترتیب که اگر سطح هورمون کورتیزول در صاحب سگ بالا باشد، سطح این هورمون در سگ نیز بالا خواهد بود و برعکس.» محققین ۵۸ سگ از دو نوع سگ گله را بررسی کردند که صاحبان همهی آنها زن بودند. از سگها و صاحبان آنها طی دو مرحله با فاصلهی چند ماهه نمونههای مو برداشته شد. از آنجا که فعالیتهای فیزیکی میتوانند سطح کورتیزول را افزایش دهند، گروه محققین در نظر داشتند تا این عامل را نیز مقایسه کنند. به همین خاطر دانشمندان فعالیتهای فیزیکی سگها را در طول یک هفته توسط دستگاه مخصوصی ثبت کردند .
بررسیها نشان داد که فعالیتهای فیزیکی سگها در درازمدت هیچگونه تاثیری بر سطح کورتیزول در موها نداشته است. به عبارت دیگر، سطح استرس سگهای مسابقهای بیشتر به سطح کورتیزول صاحبان آنها وابسته است. محققین میگویند: «شاید این واقعیت به این دلیل باشد که سگها و صاحبان آنها در زمان تمرین یا مسابقه ارتباطات فعالانهی سطح بالایی با یکدیگر دارند .»
از صاحبان سگها خواسته شد تا دو پرسشنامهی مخصوص را دربارهی شخصیت خودشان و سگهایشان تکمیل کنند. دانشمندان ارزیابی کردند تا ببینند که آیا سطح استرس سگها با شخصیت آنها مرتبط است یا خیر؟ دکتر «لینا روث» میگوید: «حیرتانگیز است؛ ما دریافتیم که استرس سگها در درازمدت هیچ ارتباطی با شخصیت سگها ندارد، بلکه شخصیت صاحبان سگها تاثیر زیادی بر این مورد دارد. این یافته منجر به این میشود که بگوییم سگها آینهی استرس صاحبان خود هستند .
نتایج بررسیها نشان میدهد که رابطهی بین سگها و صاحبان آنها بر روی سطح استرس سگها تاثیرگذار است. به هر حال، باید مطالعات بیشتری انجام شود تا بتوانیم دربارهی این رابطه دقیقتر صحبت کنیم .»