علاقه و احساس خوشحالی در کار، دلیل انتخاب رشته دامپزشکی بود/ دانشکده دامپزشکی همان‌طور بود که تصور می‌کردم

حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: «سید مهیار مرتضوی» یکی از دانشجویان رتبه برتر جدیدالورود دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران است که اعتقاد دارد کار در حوزه دامپزشکی بسیار جذاب‌تر از پزشکی است. از نظر او، شاید دروس دامپزشکی کمی از پزشکی ساده‌تر باشند، اما در نهایت سال‌های تحصیل تمام می‌شود و آنچه باقی می‌ماند، سال‌های جذاب کار در دامپزشکی است.

حکیم مهر: چرا رشته دامپزشکی را انتخاب کردید؟

دامپزشکی رشته‌ای است که کار در آن خیلی جذاب است یا حداقل در فیلدی که من قصد دارم در آن کار کنم، برای من جذاب است. شاید سایر رشته‌های پزشکی این قدر جذاب نباشند. شاید دروس دامپزشکی آسان‌تر باشد و فهم آن راحت‌تر باشد اما آن چیزی که با انسان می‌ماند کار است. درس زود تمام می‌شود و انسان می‌خواهد با کار زندگی کند. من به این فکر می‌کردم که اگر بخواهم کاری کنم، در آن کار خوشحال باشم و به آن کار علاقه داشته باشم، به خاطر همین دامپزشکی را انتخاب کردم.

حکیم مهر: حس می‌کنید که می‌توانید در این رشته خوشحال باشید؟

بله. اگر کارها روی غلطک بیفتد، مخصوصاً در ایران که در حوزه دامپزشکی کمی محدودیت وجود دارد، اگر این محدودیت رفع شود خیلی بهتر می‌شود و انسان راحت‌تر می‌تواند کار کند.

حکیم مهر: چقدر با علاقه رشته دامپزشکی را انتخاب کردید؟

من در دوره دانش‌آموزی و قبل از اینکه انتخاب رشته کنم، به کارهای هنری مثل تئاتر، صداگذاری و ... علاقه داشتم. اما چیزی که پیش آمد، رشته تجربی را انتخاب کردم. سال آخر تحصیل شروع به درس خواندن برای کنکور کردم و زمان انتخاب رشته تصمیم گرفتم که این بار علاقه‌ای را که دارم، دنبال کنم و نظرات دیگران به من تحمیل نشود. به خاطر همین خیلی راحت دامپزشکی را انتخاب کردم و آمدم.

حکیم مهر: برای کنکور چطور درس می‌خواندید؟

به آن شکل جدی و از سال اول نمی‌خواندم و سال آخر برای من جدی شد. متاسفانه در ایران به این شکل جا افتاده که اگر کنکور خراب شود، آینده فرد خراب می‌شود. در صورتی که همچین چیزی نیست و من سال آخر شروع به خواندن کردم و در حدی که توانستم خواندم. شاید از دید خیلی‌ از اطرافیانم تلاش نمی‌کردم اما به نظر خودم سعی و توانم را گذاشته بودم. هفته‌هایی که مدرسه داشتیم، ۳۳ ساعت و هفته‌هایی که کامل تعطیل بود، ۴۲ ساعت درس می‌خواندم. این حجم از مطالعه از دید اطرافیانم خیلی زیاد نبود. اما خدا را شکر موفق شدم.

حکیم مهر: ریشه این انگیزه از کجا بود؟

من ارتباط برقرار کردن با حیوانات را خیلی دوست دارم و در رشته‌هایی که از تجربی می‌توان انتخاب کرد، بیشتر به دامپزشکی علاقه داشتم و همانطور که گفتم کار آن برایم خیلی جذاب است.

حکیم مهر: یکی از معضلات رشته دامپزشکی، جذب بی‌رویه دانشجوهای با رتبه بسیار بالای کنکور در دانشگاه‌های فاقد استاندارد است. آیا این باعث نگرانی شما در آینده نیست؟

البته هر کسی که تلاش کرده و به جایی رسیده نسبت به کسی که تلاش نکرده و به آنجا رسیده، حس بدی دارد. اما خب کاری هم نمی‌توان کرد. انسان باید تلاش خود را بکند و خودش را ببیند و سعی کند که خودش رشد کند. نباید به اینکه سایرین چه می‌کنند، اهمیت دهد.

حکیم مهر: فکر می‌کنید ۷ سال دیگر که فارغ‌التحصیل شدید، چه خواهید کرد؟

اوایل به فکر تخصص بودم اما اگر بخواهم تخصص بگیرم، قطعا تلاش می‌کنم که خارج از ایران این کار را بکنم. تصمیم من این است که در ایران تخصص نگیرم.

حکیم مهر: چرا؟

 چون تخصص در ایران به درد هیات علمی شدن می‌خورد. دامپزشکی در ایران آن طور که باید پیشرفته نیست. من اگر بخواهم تخصص بگیرم به خارج از کشور می‌روم. دامپزشکی مدرک عمومی مثل دندانپزشکی دارد و این طور که جا افتاده، لازم نیست تخصص بگیرید تا کار مورد نظر را انجام دهید.

حکیم مهر:‌ یعنی چه؟

مثلا دندانپزشکان روی تابلو می‌نویسند دندانپزشک و جراح. درست است که وی تخصص نگرفته اما آن کار را انجام می‌دهد. دامپزشکی هم همین طور است. دامپزشک می‌تواند با مدرک DVM یا همان عمومی، کارهایی را که متخصص می‌کند، انجام دهد. اما فیلدهایی که برای من جذابیت دارند، دام بزرگ، جراحی و دام کوچک هستند. البته بخش تولید مثل حیوانات مثل اسب هم خیلی جذاب هستند.

حکیم مهر:‌ تفکر شما نسبت به دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، قبل و بعد از ورود به آن چقدر تغییر کرد؟

دانشکده همان طور بود که فکر می‌کردم و خیلی تفاوت نداشت. فکر می‌کردم فضای خوبی داشته باشد و الان هم به همین نتیجه رسیدم. امکانات دانشگاه تهران نسبت به سایر دانشگاه‌ها که به گوش ما می‌رسد، واقعا خوب است.

حکیم مهر: آیا انتقادی هم به وضعیت موجود دارید؟

فعلا که چند هفته است آمدم و خیلی جا نیفتادم.

حکیم مهر:‌ آیا تعداد ورودی‌ها متناسب با فضا و امکانات هست؟

بله خوب است. نه آن قدر زیاد است که اذیت کند و نه آن قدر کم است که کلاس‌ها خلوت باشند. اما در کل به نظر من سطح دانشگاه تهران به شکلی است که ورودی‌های آن باید محدودتر شود. مثلا اگر ۷۰ نفر است کمی محدودتر شود و دانشجوهای با رتبه‌های پایین‌تر جذب شوند که بچه‌ها قوی‌تر باشند. البته کنکور ملاک این نیست که یکی قوی‌ و دیگری ضعیف‌تر است، فقط یک رتبه آمده که بیشتر هم به سطح استرس ربط دارد، اما اگر تخصصی‌تر باشد و ورودی‌ها کمتر باشد و کیفیت بالاتر باشد، به نظر من بهتر است.

حکیم مهر: چه توصیه‌ای برای دانش‌آموزان علاقه‌مند به رشته دامپزشکی دارید؟

اینکه کنکور را تبدیل به یک غول نکنند. زندگی خود را بکنند و از کار و زندگی نیفتند. تفریح کنند و درس را به مقدار لازم بخوانند. من بیشترین سالی که فیلم دیدم، بیرون رفتم و تفریح کردم، سال کنکور بود. اما در کنار آن درسم را می‌خواندم و بعد تفریح می‌کردم. این‌ها در کنار هم باعث می‌شود که فرد موفق شود. البته انسان با انسان فرق دارد اما به نظر افراد نباید دید تک بعدی داشته باشند.

حکیم مهر:‌ خانواده مخالف ادامه تحصیل شما در رشته دامپزشکی نبودند؟

اوایل شاید کمی تردید داشتند اما پدر و مادرم خیلی پشتم ایستادند و بعداً که دیدند علاقه دارم، گفتند هر کاری را که به آن علاقه داری، اگر انجام دهی، در آن موفق می‌شوی. آنها من را به این رشته ترغیب کردند و گفتند که هر کسی هر حرفی می‌زند، توجه نکن و کاری را که دوست داری، انجام بده.

حکیم مهر: موفق باشید.