ظرف یک هفته آینده نتیجه علت مرگ پرندگان توسط گروه سم‌شناسی دانشگاه تربیت مدرس مازندران مشخص خواهد شد

مدیر گروه محیط زیست دانشگاه تربیت مدرس مازندران در خصوص چرایی مرگ این پرندگان با اشاره به اینکه بیماری این پرندگان  بر اثر ابتلا به آنفلوانزا و نیوکاسل از سوی سازمان دامپزشکی تا حدی منتفی شده است، گفت: با آزمایشاتی که بر روی لاشه‌های تازه صورت گرفت مشخص شد این پرندگان بر اثر ابتلا به نیوکاسل و آنفلوانزا تلف نشده‌اند.

به گزارش حکیم مهر به نقل از ایسنا، «سید محمود قاسم پوری» اظهار کرد: با تشریحی که بر روی جمعیت پرندگانی که تلف شد صورت گرفت چنگر نوک سفید بیشترین جمعیت را دارا بود و بعد از آن فلامینگوها رتبه دوم را در بین تلف شده‌ها داشت و انواع اردک‌ها و مرغابی‌های وحشی نیز رتبه‌های بعدی را داشتند که همه این‌ها جلبک‌خوار هستند.

وی تصریح کرد: برخی از این سیانو باکتری‌ها و جلبک‌ها ترکیبات سمی را تحت شرایط بلوغ یا شکوفایی جلبکی ایجاد می‌کنند که این شرایط الزاما مربوط به زمان تابستان نیست و می‌تواند در زمستان هم روی دهد که نمونه آن در قطب شمال در دمای پایین، بلوغ جلبکی بر روی برف‌ها رخ می‌دهد.

مدیر گروه محیط زیست دانشگاه تربیت مدرس مازندران با بیان اینکه طبق نشانه‌هایی که به صورت چشمی دیده شد احتمال این وجود دارد که پرندگان از این جلبک‌ها تغذیه کرده باشند، گفت: یک سری جلبک‌ها از خودشان مواد سمی به جا می‌گذارند که باید یک سری مطالعات سم شناسی و جلبک شناسی انجام شود که شامل گونه‌های سیانو باکتر و جلبک‌ها می‌شود.

قاسم پوری ادامه داد: شاید این گمان قوی باشد که ترکیبات سمی این جلبک‌ها به شکل ثانویه توسط فلامینگوها و انواع اردک‌ها و چنگرها که همه چیز خوار هستند، تغذیه شده است.

وی تاکید کرد: تشریح چنگرها نشان داد که معده و پیش معده این‌ها از غذا پر بوده است که این موضوع نشان می‌دهد مرگ آن‌ها به علت بی غذایی و یا بیماری طولانی مدتی که موجب قطع تغذیه جانور شود و یا در تغذیه وی اثر گذاشته باشد، نبوده است یعنی جانور تا لحظات آخر قبل از مرگ تغذیه خود را داشته است.

مدیر گروه محیط زیست دانشگاه تربیت مدرس مازندران  با اشاره به اینکه کارشناسان دامپزشکی می‌توانند نشانه‌های یک بیماری را تا یک هفته پیگیری کنند، افزود: در خصوص این پرندگان یا بیماری و یا عارضه جلبکی نشان می‌دهد در مدت کوتاهی اثر کرده است و پرندگان به لحاظ ذخیره چربی احشایی و دور شکمی کاستی نداشته‌اند.

قاسم پوری بیان کرد: باید گونه‌های جلبکی شناسایی شود که ببینیم این باکتری‌ها و جلبک‌ها می‌توانند عامل مسمومیت آب در بخش‌هایی که پرندگان تغذیه کرده‌اند، بشود.

وی با بیان اینکه از اوایل بهمن تعداد زیادی از این پرندگان شروع به تلف شدن کردند، گفت: نمونه این تلفات تاکنون در میانکاله نبوده است و فقط ۱۰ سال قبل در دریاچه هامون دیده شده که علت آن مشخص نشد.

مدیر گروه محیط زیست دانشگاه تربیت مدرس مازندران یادآور شد: ظرف یک هفته آینده نتیجه علت مرگ این پرندگان توسط گروه سم شناسی طبق استاندارد سموم نمونه آب و جلبک مشخص خواهد شد.

پس از گذشت حدود یک هفته از مرگ مشکوک پرندگان مهاجر در تالاب بین المللی میانکاله ساری افزایش تعداد لاشه‌های این پرندگان موجب نگرانی‌های زیادی شده که بیشترین گونه پرندگان تلف شده مربوط به فلامینگو و چنگر است.