کد خبر: ۵۶۵۵۶
تعداد نظرات: ۳ نظر
 
 

یک راس گوساله گوزن زرد ایرانی در پناهگاه حیات وحش دشت ناز میاندورود متولد شد.

به گزارش حکیم مهر به نقل از روابط عمومی اداره کل حفاظت محیط زیست مازندران، «حسینعلی ابراهیمی کارنامی» مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران گفت: اولین گوساله گوزن زرد ایرانی در پناهگاه حیات وحش دشت ناز میاندورود در تاریخ 22 فروردین 1399 متولد شد.

وی افزود: تعداد 43 راس گوزن زرد در این پناهگاه حفاظت و نگهداری می شوند که با تولد یک راس گوساله ، تعداد گوزن زرد ایرانی به 44 راس رسیده است.

ابراهیمی در ادامه گفت: با نظارت بیشتر و برنامه ریزی دقیق در سال گذشته 9 راس به جمعیت گوزنهای زرد ایرانی در این پناهگاه افزوده شده است.

مدیرکل حفاظت محیط زیست مازندران تاکید کرد: برنامه حفاظت برای حفظ گوزن ها باتدابیروشدت بیشتری درفصل زایش به صورت شبانه روزی درمنطقه انجام می گیرد.

گفتنی است پناهگاه حیات وحش دشت ناز، اولین مرکز تکثیر در اسارت گوزن زرد ایرانی در کشور با هدف افزایش جمعیت و حفظ و احیاء این گونه با ارزش، به وسعت 55 هکتار در شهرستان میاندورود واقع است.

شایان ذکر است، اولین گوساله گوزن در سال گذشته در تاریخ  2 اردیبهشت ۹۸ متولد شده بود.

 

انتشار یافته: ۳
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۰۶:۵۱ - ۱۳۹۹/۰۱/۲۳
0
1
خدا کنه زنده گیری نشه؟؟؟؟؟
همکار متخصص داخلی
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۰۹:۴۵ - ۱۳۹۹/۰۱/۲۳
1
0
با سلام و عرض ادب و احترام به همکاران عزیز حکیم مهر، به آگاهی می رساند برای فرزند گوزن واژه ی «گوساله» به کار نمی رود بلکه در متون علمی واژه ی «برّه» (برّه گوزن) به کار می رود و گرنه ، عبارت «بچّه گوزن» مناسب است. لطفاً اصلاح بفرمایید.
همکار متخصص داخلی
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۰:۳۰ - ۱۳۹۹/۰۱/۲۳
0
1
شایان ذکر است معادل انگلیسی «برّه گوزن» واژه fawn است. برای نمونه در زبان فارسی، برای فرزند «همه چیزخواران» نیز مانند فرزند «گوشتخواران» واژه «توله» به کار می رود مانند «توله گراز» و «توله خرس» و نمی گوییم «گوساله گراز» و «گوساله خوک»! البته برای فرزند زرافه و لاما نیز واژه «برّه» به کار می رود و نه گوساله. از این دست موارد در زبان کهن علمی پارسی، دو واژه برای «مدفوع» وجود دارد: یکی «سرگین» و دیگری «پیخال» که سرگین برای گاو، گوسفند، شتر و بز و... به کار می رود و واژه «پیخال» به مدفوع پرندگان گفته می شود و نه مدفوع دام ها. همچنین است تفاوت واژه «بخشش» از مصدر «بخشیدن» به معنای دادن و عطا کردن و واژه «بخشایش» از مصدر «بخشودن» به معنای عفو کردن و آمرزیدن. پس در نیایش به درگاه الهی نباید بگوییم پروردگارا گناهان مان را ببخش بلکه باید بگوییم پروردگارا گناهان ما را ببخشای (نه ببخش). پس مغذرت می خواهم به پارسی درست می شود: مرا ببخشایید و نه مرا ببخشید.
نظر شما
ادامه