
حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: چند روز پیش خبری به نقل از یکی از رسانههای محلی یزد در خروجی پایگاه خبری حکیم مهر قرار گرفت که در آن رئیس هیئت سوارکاری این استان اعلام کرده بود: «یزد نیازمند ایجاد کلینیک دامپزشکی تخصصی اسب است.»
«سعید بیک» در این خبر ضمن اظهار تاسف از اینکه در استان یزد برای ایجاد کلینیک دامپزشکی که جوابگوی اسبداران استان باشد، سرمایهگذاری نشده و در این زمینه از سوی دستگاههای ذیربط کوتاهی صورت گرفته است، تصریح کرده بود: «به همین دلیل در اثر کوچکترین مسائل شاهد تلفات بالای اسبهای خوب استان که ذخیرههای ژنتیکی محسوب میشوند، هستیم. در حالی که این مسائل با وجود کلینیک تخصصی اسب و زیر نظر یک دامپزشک حل و فصل میشود که نیاز به سرمایهگذاری دارد.»
رئيس نظام دامپزشکی استان یزد اما این اظهارات را نمیپذیرد و به حکیم مهر میگوید: «باشگاهداران استان خوددرمانی کرده و در مواجهه با بیماریهایی مثل کولیک، ابتدا خود اقدام به درمان میکنند و زمانی که نتیجه نگرفتند، از دامپزشک درخواست ورود میکنند؛ طبیعی است که دامپزشک نمیتواند معجزه کند.»
«دکتر کاظم نجفی فیروزآباد» اضافه میکند: «از طرفی فعالان حاضر در باشگاههای سوارکاری در پرداخت وجه نیز کوتاهی میکنند که این معضل باعث بروز دلسردی در دامپزشکان شده و همکاران ما به مشکل میخورند.»
حکیم مهر: آقای دکتر، آیا استان یزد کلینیک اسب دارد؟
فارغ از کلینیک اسب، ما در حال حاضر ۲ متخصص داخلی و ۲ متخصص جراحی در استان داریم که در صنعت اسب در حال فعالیت هستند. در استان یزد ۸ کلینیک فعال تمام و نیمهوقت در حوزه اسب فعالیت میکنند و خدمات میدهند. استان یزد همچنین ۵ دامپزشک عمومی با سابقه مانند دکتر فاید، دکتر امیری، دکتر دهقانی و... دارد که بسیار توانمند هستند و حتی نیاز استانهای دیگر را نیز پوشش میدهند.
حکیم مهر: پس چرا به گفته رئیس هیئت سوارکاری استان، تعداد تلفات اسب بالاست؟
نکتهای که وجود دارد این است که باشگاهداران استان، دوستانی که مربی هستند یا کسانی که در باشگاه فعالیت میکنند، خوددرمانی کرده و در مواجهه با بیماریهای مدیریتی مثل کولیک، ابتدا خود اقدام به درمان میکنند و زمانی که نتیجه نگرفتند، از دامپزشک درخواست ورود میکنند. خیلی اوقات زمانی که همکاران دامپزشک مراجعه میکنند، مشاهده میکنند که هر کس از جمله مربی، باشگاهدار، مالک و... هر درمانی را که خواسته روی اسب انجام داده و گاهی مشاهده شده که چندین درمان مختلف روی اسب صورت گرفته است؛ البته درمانی که بههیچ عنوان کارشناسی نیست و دامپزشک به آنها پیشنهاد نداده، بلکه درمانی بوده که به ذهنشان رسیده و آن را انجام دادند و نتیجه نگرفتند. زمانی هم که دام به شرایط نهایی میرسد که صرفاً با شرایط خاص جراحی نجات پیدا میکند یا شرایط بدتر که حتی با جراحی هم درمان نمیشود و به نقطهای میرسد که احتمال برگشت آن زیر ۱۰ درصد است، با دامپزشک تماس میگیرند. به بیان دیگر روند درمان را به صورت منطقی، صحیح و اصولی بررسی نمیکنند. این رویه باعث بروز مشکلات زیادی شده و در پارهای موارد، اسب تلف میشود. دامپزشک که نمیتواند معجزه کند. اگر این رویه اصلاح شود و فرایند درمان را از ابتدا دامپزشکان انجام دهند، این مشکلات پیش نمیآید.
مساله بعدی دستمزد دامپزشکان است؛ دامپزشکان دستمزدی دارند که از سوی نظام دامپزشکی ابلاغ شده و باید طبق آن اقدام به اخذ وجه کنند. نظام دامپزشکی هم بر رعایت اصول نسخهنویسی و رعایت دریافت حق ویزیت نظارت میکند. اما فعالان حاضر در باشگاههای سوارکاری در پرداخت وجه کوتاهی میکنند که این معضل باعث بروز دلسردی در دامپزشکان شده و همکاران ما به مشکل میخورند.
در حال حاضر بعضی از دوستان متخصص داخلی به شکل ماهانه با باشگاه سوارکاری قرارداد میبندند و متعهد میشوند که در طول ماه برخی وظایف را انجام دهند اما در نهایت وقتی وجه ایشان سر ماه پرداخت نشود، دامپزشک در ماه بعد ادامه همکاری نمیدهد. حتی در قراردادهای یکساله هم بندی وجود دارد که حقالزحمه دامپزشک باید هر ماه پرداخت شود.
هماکنون بیش از ۵ هزار اسب ارزشمند در استان یزد وجود دارد که دوستان دامپزشک ما جوابگوی آنها هستند. کمااینکه هیچگونه بیماری و اپیدمی در استان وجود ندارد و هیچ گزارشی در این خصوص نه به شبکههای دامپزشکی و نه به بخش خصوصی نرسیده است. اگر هم بیماری وجود دارد، فقط شامل بیماریهای مدیریتی است که نهایتا به کولیک ختم میشود.
حکیم مهر: آیا قانونی وجود ندارد که به موجب آن بتوان باشگاهها را ملزم به استفاده از توان دامپزشکان کرد؟
قانون این است که هر کس که مالک اسب است، صاحب اختیار است که به هر کس که میخواهد، مراجعه کند. اما ما چیزی هم به نام منطق داریم. عقل حکم میکند که ما به دامپزشک که متخصص این امر است، رجوع کنیم. زمانی که فرزند ما سرما میخورد، به متخصص اطفال رجوع میکنیم و نه متخصص جراحی. هر کس متخصص کار خودش است. وقتی یک نفر از نظر فقه مشکل پیدا میکند، به فقیه مراجعه میکند نه پزشک. اما متاسفانه میبینیم که مربی سوارکاری نسبت به درمان اسب اقدام میکند و حتی گزارشهایی رسیده که دوستان به طور مستمر کورتون داخل مفاصل اسبها تزریق میکنند و التهاب آن را در کوتاه مدت میخوابانند اما نهایتا عوارضی که ایجاد میشود اسب را به سمتی میبرد که کم کم حذف شود.
حکیم مهر: آقای دکتر فارغ از این مساله، شرایط اجرای ماده ۱۹ آییننامه نظارت بهداشتی دامپزشکی در استان یزد را چطور ارزیابی میکنید؟
در حوزه ماده ۱۹ تمام قراردادهای مسئولین فنی بهداشتی استان در داخل نظام دامپزشکی و انجمن صنفی مسئولین فنی بهداشتی استان و تحت نظارت این دو ارگان و با حقوق اعلامی طبق تعرفه منعقد می شود و پرداختیها هم به این سمت میرود. نظام دامپزشکی در زمان تسویه حساب، به اعتراضات احتمالی دامپزشکان رسیدگی کرده و کارفرما را ملزم میکند که پرداختیها کامل باشند.
اما در حوزه ماده ۱۸ و آن دستورالعملی که به عبارتی حقوق مسئول فنی را با واسطه از کارفرما دریافت میکند، هنوز اجرا نشده است. ما در استان یزد مسئول فنی بیکار نداریم و تمام دامپزشکان ما شاغل هستند. میتوانیم ادعا کنیم که ماده ۱۸ تا حدود بالای ۹۵ درصد در استان اجرا شده است. با روی کار آمدن مدیرکل جدید و هماهنگیهایی که انجام گرفته، در گام بعدی به سمتی میرویم که ماده ۱۹ را به طور کامل در استان اجرا کنیم.
حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.
ماده 19 در هیچ استاني تا 50 درصد هم اجرا نشده و نمیتوانند اجرا کنند . از کجا 90 درصد محاسبه شد
|
از اونجایی که شاهدین عینی همکاران دامپزشک شهادت میدن! من خودم شاهد اجراش هستم مگر اینکه کسی از همکاران کارشکنی کنند که با چنین فردی هم برخورد میشه
عیب دامپزشکی بر اینست که هرکه با دام سروکار دارد چه گاودار چه گوسفندار چه ایلخی دار یا اسب دار و حتی مرغدار خود را محق میداند اول در درمان حیوان خود دخالت کند بعد به دامپزشک مراجعه کند البته انسانها هم اول خود درمان کوتاهی میکنند بعد به پزشک مراجعه میشود بخصوص اکنون که از طریق سابت مربوطه میتواند استفاده کنند
اگه جلوی فروش دارو بدون نسخه گرفته بشه خیلی از مشکلات حل میشه
توقع مراکز پرورش و نگهداری اسب در استان یزد از دامپزشکی زیاد شده و باتوجه به اینکه اسبداران یزدی پیشرفت چشمگیری در صنعت اسب دارند مطالباتشان از دامپزشکی افزایش یافته است، با ایجاد کلینیک و آزمایشگاه تخصصی اسب توسط بخش دولتی یا خصوصی با حمایت اداره جایگاه دامپزشکی یزد را ارتقا خواهد داد.
ممنون از پاسخ تماما مستدل و صحیحتون.دقیقا نکته همین است که صاحبان اسب و خصوصا باشگاه داران با نگاه از بالا به پایین به دامپزشک و خدمات آن مینگرند و حاضرند ماهیانه بیش از 2 و نیم میلیون تومان خرج پانسیون و نگهداری اسب بدهند اما تا حدی که بتوانند خودشان و مربی مربوطه خوددرمانی بکنند تا به دامپزشک پولی ندهند و صاحبان باشگاه هم که علاوه بر هزار جور هزینه گرفتن از اسبدار از خدمات و حتی هزینه واکسیناسیون سالانه کزاز و شاربن دامپزشک هم درصد میگیرند که باعث تاسف و سرافکندگی بخش خصوصی که با چنین افرادی برای لقمه ای نان کار میکنند.
ارزش اسب از دامپزشک بیشترشده
علت این امر نبود یک نظام دامپزشکی کار آمد میباشد.من در سال 1980 دانشجو بودم در دانشگاه کمبریج و برای کار آموزی یک تابستان به دانشگاه لندن رفتم. اگر چه علاقه به اسب نداشتم ولی روزانه بین 5تا 8 مورد به کلینیک میاوردند.پرفسور گیرینگ و ادوارد و پرفسور وون مسئول بیماریها وجراحی اسب بودند. یک روز که با پرفسور ادوارد کلینک سیار برای ویزیت یک اسب کولیکی رفته بودیم دامدار درمان های متعددی را انجام داده بود .ایشان مطلقا کاری انجام نداد و وقتی به دانشکده برگشتند یک فرم را پر کردند و برای نظام دامپزشکی ارسال کردن. در انجا قانونی هست که دامپزشک و دامدار میتوانند از همدیگر شکایت نمایند. این قانون اینجا وجود ندارد و بهتر هم که وجود نداشته باشد چرا که با این سطح اموزش مطمئنا دامپزشکان همواره درگیر میشدند. در ایران هم دامپزشک حق دارد و هم دامدار. با خیلی از دامدار ها که صحبت میشود گله های دارند که بعضی هایش صحیح است. من در انگلستان اموزش دامپزشکی را بسیار متفاوت وپراکتیکال دیدم. من یادم میاید که حکیم مهر یک نظر خواهی از دامپزشکان نموده بود که بالای 80 درصد اموزش در دانشکده را کافی نمیدانستند. در انگلستان به دانشجو از نعلبندی اسب تا طرز تمرین دادن آنرا آموزش میدهند.آیا در دانشکده های ما این آموزشها داده میشود؟.
|
ببخشید برای این دوره چقدر هزینه کردید ؟؟؟!
اقای محترم در زمان گذشته مارا برای آموزش سوارکاری میبردند مرکز نگهداری اسب در اقدسیه که مربوط به قسمت سوار نظام ارتس بود ضمنا تمام چیز های که مربوط به اسب بود همانطور که فرمودید از نعل بندی تا تشخیص آبستنی و تمام بیماریهای چه میکروبی چه ویروسی وچه جراحی و تست مالین و واکسسیناسیون و نحوه دارو دادن و خونگیری و تیزینگ وغیره را آموش میدادند ان موقع لغت تخصص هم بعد از Dvm هم رابج نبود کار و تشخیص درست و درمان ملاک بود نه مدرک
یک مطلب را بایددر مورد فرمایشات این دوست محترم عرض کنم که فرموده بودن پرفسور در ویزیت سیار اگر اسب دار قبلا خودرمانی کرده بود برمیگشت باید عرض شود آن پرفسور هزینه زندگیش را حتما از دولت دریافت میکرده ونگرانی در آز آن نداشته است ولی در حال حاضر هشتاد درصد دامپزشگاندر بخش خصوصی فعل هسستند لذا نمیتواند از نظر گذران زندگیبا مراجعینشان چکشی رفتار کنند ایراتیها خیلی با وقارتر درکار از سایرین در غرب میباشند مگر نه همکاران جوان ؟
البته واقعا عملکرد دامپزشک هم مهم است. الان از یزد میان و پروفسور کجوری را میبرند برای ویزیت. ایشان استاد تمام دانشگاه و مسلط به درمان در فیلد اسب هستند و مکررا به دانشجوها تاکید دارند بر به روز بودن. باید ازیشان الگوبرداری کرد.
چه فرقی دارد که هزینه زندگی را دولت بدهد یا اسب دار نظام دامپزشکی انگلستان اجازه درمان را به دامدار نمیدهد. دارو فقط در دست دامپزشک درمان کننده است و مشاغل کاذبی مثل داروخانه دامپزشکی وجود ندارد که دامدار از آن دارو تهیه نماید. شما اگر اینجا یک نظام قدرت مند داشته باشید واز دامدار شکایت کنید و یا بواسطه غلط درمان نمودن او از شما شکایت نماید مشاهده خواهید نمود که چقدر شما با اعتماد به نفس تر کار خود را انجام میدهید. ما در انگلیس درسی داشتیم بنام قوانین دامپزشکی در بخش گاو نوشته شده بود گاو یک سرمایه ملی است که در دست دامدار برای بهره برداری بنفع ملت در امانت است و اگر دامدار نتوانست از ان بدرستی مراقبت کند از او گرفته میشود و در اختیار فرد مناسب قرار داده میشود. چه کسی این عدم توانایی را تشخیص میدهد؟. دامپزشک خبره و آموزش دیده و بهمین دلیل است که کشوری به اندازه یک استان ایران با 20 هزار دامپزشک فعال تولید شیر و گوشتی بیشتر از ایران دارد و تمام دامپزشکانشان به شغلشان افتخار میکنند.
در این مورد چکانلا درست میفرماید در ایران روی کاغذ تان قواتین کشورهای غربی وجود دارد ولی میگویند شما شکایت کنید تا ما رسیدکی کنیم خود من از یک خروس باز که در کار درمان دخالت میکرد و میرفت در و دارو میفروخت ودر کارخانجات آن شهر سگهایشان را ویزیت میکرد گزارش دادم دادگاه آنرا پنجاه هزار تومان جریمه کرد بهر حال این جوانان میخواهند در این کشور با توجه به هزینه خود محل درمانگاه وغیره از شغلشان ارتزاق کنند وقتی پشت نداشته باشند دامدار و غیره اگر چکشی برخورد بشود بایشان بای کوت کاری ممکن است اورا بکنند ولی اگر دامدار یا مراجعه کننده از دکتر دامپزشک صاحب پروانه شکایتی داشته باشدکاملا رسیدکی مبکنند بنحو مراجعه کنند انوقت بجااینکه افراد غیر مجاز را جستجوکنند فقط بی اطلاع از کلینکهای مجاز سرکشی میکنند تا ماموریتشان را انجام دهند و گزارش فعالیت کاری خود را بدهند چون دردسر بعدی آن تا برود دادگاه و در نهایت با حکم اجرا برسد درگیر موضوع میشوند
در این مورد کاملا درست روی کا غذ تمام ودارو میرفت درکارخانجاتآن شهر دامدار وغیره اورا ممکن است بای کوت کاری کنند اصلاح اشتبای تایپی
ببینید شما نباید از کسی شکایت کنید شما باید شکایتتان را به نظام دامپزشکی بفرستید و انها قضیه را پیگیری کنند. مشکل ما نداشتن یک نظام دامپزشکی کار امد است. نظام به اصل کار خودش نمیپردازد و دنبال کارهای نمایشی است. در یک سیستم نظام مند احتیاج به عمل چکشی نیست هرکس وظیفه خود را میداند.
البته که مربوط گذشته دور است که من به دامپرشکی محل اطلاع دادم آن رمانهنوز نظام شکل کامل نگرفته بود ودامپزشکی محل براساس کار خود از طربق دادکستری و قانون دامپزشکبی عمل کرد
بعدا همکارا تازه درس تموم شده تو اپلیکشین و گروه تلگرام با مشاوره میخان کسب درامد کنن ...