دامپزشکی دانشی تجربی است که به شناخت، درمان و پیشگیری بیماریهای حیوانات میپردازد. در این رشته همچنین به بیماریهای مشترک انسان و دام پرداخته میشود.
به گزارش حکیم مهر به نقل از ایرنا، دامپزشکی دانشی کهن است و در ایران قدیم از دامپزشک به عنوان بیطار یاد میشده است.
در قانون سازمان دامپزشکی کلمه دام به حیوانات اهلی، طیور، ماهی، زنبور عسل، کرم ابریشم، حیوانات آزمایشگاهی و حیوانات باغ وحش اطلاق میشود.دامپزشکی صرفاً به معنای درمان یک بیماری در دام نیست، بلکه این رشته نقش مؤثری در بهداشت عمومی و ارتقای سلامت جامعه دارد و با فقدان دامپزشکی، بدون شک بخشی از سلامت جامعه به خطر خواهد افتاد.
تاریخچه دامپزشکی در ایران : در سال ۱۲۹۰ خورشیدی به همراه افسران سوئدی دو دکتر دامپزشک هم به ایران آمدند. این دو نفر به همراه دامپزشکان مدرسه دامپزشکی را جهت تربیت کادر مورد نیاز ارتش تأسیس کردند.
دانشکده دامپزشکی در ابتدا زیر نظر وزارت کشاورزی قرار داشت ولی پس از آن زیرمجموعه دانشگاه تهران شد. در سال ۱۳۰۴ بیماری همهگیری طاعون گاوی در ایران شیوع یافت به همین دلیل ادارهای با عنوان سازمان دفع آفات حیوانی از سوی وزارت کشاورزی تأسیس شد. این اداره تحت نظارت مؤسسه پاستور بود و در سال ۱۳۰۵ این سازمان به وزارت فلاحت منتقل شد. در نهایت در سال ۱۳۶۸ بر اساس تصویب مجلس شورای اسلامی، سازمان دامپزشکی از وزارت کشاورزی جدا و به وزارت جهاد سازندگی منتقل شد.