
پژوهشی در زمینه تأثیر پتتراپی در بیماران مبتلا به اختلالات اعصاب و روان در ایران
دکتر علیرضا خدایی
اسپیتلر به نقل از Bustad این طور مینویسد که حیوانات و گیاهان در محیط ما شبیه به بخشی از بدن ما هستند و اگر آنها را حذف کنیم، بخشی از خودمان را حذف کردهایم. انسانها باید در تماس با حیوانات و گیاهان باشند تا به این ترتیب در طول زندگی ارتباط خود را با محیط پیرامونشان حفظ کنند و سالم بمانند. پیوند قوی میان انسان – حیوان – گیاه برای سلامتی جوامع بسیار حیاتی است.
اینکه چگونه به نقطهای رسیدیم که نگهداری از حیوانات در کشور ما به امری ناپسند، تقلید از غرب و تجملگرایانه نسبت داده شد، پرسشی است که شاید در ذهن بخشی از جامعه شکل گرفته باشد.
آیا نگهداری از حیوانات صرفاً امری جهت سرگرمی است یا واقعا در سلامت روان انسانها تأثیرگذار خواهد بود؟
تمامی این پرسشها مارا واداشت تا با تیمی متشکل از دامپزشکان و پزشکان متخصص اعصاب و روان، درمان کمکی در حیوانات (پت تراپی) را در گروهی از 74 بیمار مبتلا به اختلالات اعصاب و روان (اسکیزوفرنیا و افسردگی اساسی) بررسی کنیم. در این پژوهش گروههای شاهد و کنترل، همگی داروهای تجویز شده توسط روانپزشک را دریافت میکردند و در گروههای شاهد، پت تراپی به عنوان درمان کمکی و مدیریت شده توسط تیم دامپزشک اضافه شد.
این پایان نامه که با همراهی اساتید راهنمای محترم بنده، آقای دکتر احسان خاکسار (متخصص بیماریهای داخلی حیوانات کوچک)، آقای دکتر امید رضایی (پزشک متخصص اعصاب و روان) و استاد مشاور محترم جناب آقای دکتر فرخرضا کبیر (ریاست جامعه دامپزشکی حیوانات کوچک) شکل گرفت، از معدود پژوهشهای انجام شده در حوزه پت تراپی در ایران به شمار میرود.
در این پژوهش سعی ما بر این بود که برای هر بیمار باتوجه به شرایط مالی، شرایط سنی و جسمی، دیدگاههای مذهبی، مقدار انرژی و نوع کمبود عاطفی بیمار، یک حیوان خانگی مناسب انتخاب کنیم و این حیوانات را از نظر بیماری (که از دغدغه اصلی صاحبان حیوانات محسوب میشد) معاینه کرده و به بیمار و خانواده او در جهت نگهداری هرچه مناسبتر آن حیوان مشاوره دهیم. همچنین در این بررسیها از رفاه حال حیوانات خانگی و توانایی بیمار در رسیدگی به آنها اطمینان کسب کنیم.
و اما نتایج بدست آمده از این پژوهش بسیار دلنشین و حائز اهمیت بود.
گروه شاهد بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا بعد از 1 ماه از شروع مداخله، تفاوت معنیدار آماری مشخصی در شدت علائم بیماری نسبت به گروه کنترل نشان دادند (هر دو گروه از نظر سن، مدت ابتلا به بیماری، جنسیت، وضعیت تأهل، مصرف دخانیات و سطح تحصیلات یکسان سازی شده بودند)
شدت علائم بیماری در گروه شاهد بیماران مبتلا به کلینیکال دپرشن نیز بعد از 2 ماه از شروع مداخله تفاوت معنیدار آماری نسبت به گروه کنترل نشان داد که ریز نتایج بدست آمده در این پژوهش را در قالب مقاله منتشر خواهیم کرد.
به یاری خداوند این پژوهش شروعی برای ما باشد جهت انجام پژوهشهای جامعتر و در جامعه آماری متنوعتر؛ همچون کودکان مبتلابه اوتیسم، خانههای سالمندان، کمپهای ترک اعتیاد و... تا در جواب افرادی که نگهداری از حیوانات را امری ناپسند و مضر میپندارند دیگر منفعل عمل نکنیم و با رعایت اعتدال و ادامه دادن پژوهشهایی از این دست، به صورت علمی و با دلیل و مدرک اثبات کنیم که نگهداری از حیوانات در سلامت روان انسانها و بهبود کیفیت زندگی آنان تاثیر دارد. به امید رسیدن آن روز.
درود. بسیار کار ارزشمندی صورت گرفته. به شما و اساتید گرامی تبریک عرض میکنم.
خسته نباشید شما و دکتر خاکسار و دکتر کبیر، اساتید بزرگوار دانشگاه ما.
این نوع تحقیقات (اگه بتونیم به عنوان تحقیق علمی در نظرش بگیریم!) در حوزه دامپزشکی تعریف نمیشود و بیشتر میتونه در حوزه روانپزشکی مطرح باشه! برای اثبات این موضوع هم به راحتی میشه متن کامل مقالات را مطالعه کرد تا ببینیم کدوم یک از آیتم های مورد بررسی در حوزه علوم دامپزشکی هست به جز قسمت کنترل سلامت پت ها!!
|
فعال بخش دولتی هستید نه؟ تحقیق انجام نشه. پژوهش انجام نشه چون برخی ها ممکنه نپسندند؟! عجب
|
ارگان های رسمی تا الان چه گلی به سر بقیه زدند و چه حمایتی داشتند که کسی نگران نبودن حمایت های آن ها باشه؟!
|
خطاب به ناشناس ساعت 11:34 @
|
پژوهش فوق طرحی است که زیرنظر دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران و بیمارستان روانپزشکی رازی انجام شده. این مجموعه قبلا در انجام پروژه پت تراپی فعالیت هایی را داشت ولی به دلیل مسائلی که پیش آمد (خصوصا نگرانیهایی از جهت بیماریهای مشترک و انتخاب ناصحیح حیوانات)، پروژه کنسل شد. پس نگرانی بابت دخالت نداشته باشید چون پروژه کاملا زیرنظر این نهادها انجام شده. در این پژوهش جدید، ما و بخش روانپزشکی همکاری داشتیم و پت تراپی را به صورت مدیریت شده در بیماران پیش بردیم. شروع اولین انجمن پت تراپی دنیا که در سال 1977 تاسیس گردید (Delta Society) که البته امروزه Pet Partners نامیده میشود، حاصل همکاری 1 روانپزشک با گروهی 4 نفره از دامپزشکان بود. همکاری بخشهای مختلف علوم که Interdisciplinary study نامیده میشود. مقوله بسیار مفیدی است و در دنیا تعریف شده. ولی متاسفانه ما حتی در بین بخشهای رشته خودمان هم همکاری و همدلی نداریم. مشاهده میکنیم که معدود تحقیقات مرتبط با پت تراپی در ایران را به کسب درآمد برای حیوانات خانگی نگاه میکنیم! هیچوقت فراموش نمیکنم، روزی یکی از اساتید بزرگوار به بنده گفتند اگر بخواهی درباره تاثیر حیوانات در زندگی آدمیان بحثی کنی اولین حرفهایی که خواهی شنید این است که نگران درآمد خودشان هستند! و چقدر تلخ بود که امروز این حرف را از یک همکار محترم دامپزشک بشنویم. منفعل بودن ما هیچ کمکی نکرده و هرروز محدودیت های جدیدی برای صاحبین حیوانات خانگی شاهد هستیم. وقت آن است که با یاری بخش تخصص بیماریهای اعصاب و روان حرکت هایی در این زمینه صورت پذیرد که به یاری خداوند در حال انجام است. انشالله در آینده یاری و پشتیبانی شما دوست عزیز را هم داشته باشیم. با آرزوی بهترین ها.
برادر چه ایراد داره؟ یک گروهی پت تراپی را در بیماران بررسی کرده. طبق متن، این برنامه با همکاری بخش روانپزشکی هم بوده.
انگار اخبار رو کسی نمیبینه. فداتون بشم تو رشت دارن آمار کسانی که پت دارن رو درمیارن. در کنارش نماینده رشت میگه سگ جرم هست آقایون تصمیم گیر خودشون رو با این دست مسائل سرگرم کردند.نمیخوام ناامیدتون کنم ولی هنوز خیلی راه مونده به موضوعاتی همچون تاثیر حیوانات در سلامت روان و پت تراپی برسیم.
|
میدونی ایراد کار کجاست
فراموش نکنید اینجا ایران است و کسی کار به دلیل ،مدرک و ادله علمی ندارد.
سلام.بنظرم کار ارزشمندی است ولی مثل هر تحقیقی نقاط قوت و ضعف دارد و باید محدودیت ها و اشکالات آن در تحقیقات بعدی اصلاح گردد.