پس از سر به نیست کردن میلیونها راسو در سراسر اروپا به دلیل ترس از گسترش بیماری کرونا، دانشمندان هشدار میدهند که جانوران دیگری هم که برای خز پرورش داده میشوند، مانند روباه و سگراکون، نیز میتوانند ناقل ویروسهای کرونا به انسان باشند.
به گزارش حکیم مهر به نقل از فرادید، سازمان جهانی بهداشت حیوانات به کشورها توصیه کرده است که «حیواناتی مانند راسو و سگراکون» و نیز انسانهایی را که از نزدیک با آنها در تماس هستند، از نظر خطر ابتلا به کرونا، تحت نظر بگیرند. یک مقاله علمی در تابستان امسال هشدار داد که راکون «ظرفیت بالایی برای ابتلا به کرونا و انتقال آن دارد» و «ممکن است به عنوان میزبان و ناقل ویروس» عمل کند و آن را به انسان انتقال دهد.
بر اساس این تحقیق، حامیان حقوق حیوانات مدعی شدهاند که «تمام مزارع پرورش حیوانات خزدار میتوانند به کارخانه تولید ویروس تبدیل شوند.» در سال ۲۰۰۴ در یک مقاله علمی گزارش داده شد که در یک بازار حیات وحش در گوانجو در چین، روباهها به نوعی ویروس کرونا آلوده بودهاند.
تخمین زده شده است که بیش از ۳۲ میلیون روباه و سگراکون در مزارع تولید خز در سراسر جهان نگهداری میشوند، و محصول آنها عمدتاً روانه بازارهای آسیایی میشود.
اوایل این ماه، شیوع ویروس کرونا در راسوها در دانمارک، این کشور را بر آن داشت تا کشتار ۱۷ میلیون حیوان را در مزارع خز خود آغاز کند. برخی از آنها به یک نسخه جهشیافته از ویروس کرونا مبتلا بودند که بیش از ۲۰۰ نفر را آلوده کرده است.
دولتهای چهار کشور دیگر شامل اسپانیا، یونان، هلند و ایرلند نیز دستورالعمل مشابهی برای از بین بردن جمعیت راسوها صادر کردهاند. کارشناسان نگران آن هستند که ممکن است واکسنهای جدید ویروس کرونا بر نسخههای جهشیافته این ویروس کارگر نباشد.
اتحادیه تجاری تولیدکنندگان خز در بریتانیا اصرار دارد که فقط راسوها در معرض ابتلا به کرونا هستند، و این مشکل شامل روباهها و جانوران خزدار وحشی نمیشود. این اتحادیه میگوید که پس از شیوع ویروس در جمعی از راسوها، مزارع خز در سراسر جهان اقدامات گستردهای برای ایمنی زیستی در پیش گرفتهاند.
اما مقالهای که توسط ۱۷ دانشمند منتشر شده است، اظهار میدارد که که سگراکونها ممکن است «میزبان و ناقل SARS-CoV۶ و SARS-CoV۲» باشند. به گفته آنها، «انتقال سریع ویروس در مقادیر بالا، به همراه علایم اندک بالینی از تغییرات پاتولوژیک ... بر نقش سگراکون به عنوان میزبان و ناقل بالقوه انگشت میگذارد.»
«این نتایج برای استراتژیهای کنترل کرونا حائز اهمیت بالا است و نشان میدهد که جمعیت سگراکونها میتواند مخزن بالقوه SARS-CoV-۲ باشد.»
همچنین مشخص شده است که در یک بازار حیات وحش در شنزن در چین، سگراکونها به ویروس سارس مبتلا بودهاند.
کریستین درستن، مدیر انستیتوی ویروسشناسی در بیمارستان خریته در برلین، حتی معتقد است که این سگراکونها هستند که در مزارع تولید خز، منبع ویروس کرونا بودهاند؛ نه راسوها. وی در اوایل سال جاری به گاردین گفت: «پرورش سگراکون یک صنعت عظیم در چین است.»
آنها را هم در مزارع پرورش میدهند و هم در طبیعت شکار میکنند. اگر کسی برای یافتن منبع ویروس کرونا چند صد هزار دلار به من بدهد و آزادی عمل در چین نیز به من بدهد، اولین جایی که برای یافتن منبع ویروس خواهم رفت، مزارع پرورش سگراکون است.»
از شیوع آنفلوانزای ۱۹۱۸ به بعد، اکثر بیماریهای مشترک انسان و دام در دوران مدرن منشاء حیوانی داشتهاند. پرندگان، حیوانات پرورشی و حیوانات شکار شده وحشی، منشاء این ویروسها بودهاند.
دانشمندان میگویند فشار روانی اسارت در قفس، حیوانات را دیوانه میکند و موجب تضعیف دستگاه ایمنی آنها میشود، و این امر آنها را مستعد ابتلا به بیماری میکند.
بر اساس آمارهای هیومین سوسایتی اینترنشنال، جمعیت حیواناتی که در مزارع جهان برای پوست خر پرورش داده میشود، حدود ۹۴ میلیون است. این رقم شامل ۶۱ میلیون راسو، ۲۰.۱ میلیون روباه و ۱۲.۴ میلیون سگراکون است. چین بزرگترین کشور تولیدکننده خز در جهان است.
بریتانیا پرورش حیوانات خزدار را ممنوع کرده است، اما هنوز به واردات پوست خز ادامه میدهد. ارزش این واردات از حدود ۵۵ میلیون پوند در سال ۲۰۱۶ به ۷۰ تا ۷۵ میلیون پوند در سال ۲۰۱۸ افزایش یافت. اما طبق آمار گمرک بریتانیا، ارزش این واردات در سال گذشته به ۵۵.۹ به میلیون پوند کاهش یافت.
سگراکون که از آسیا منشاء میگیرد و پسر عموی دور روباه است، از راکون که بومی آمریکا است، متفاوت است.
کلر باس، مدیر اجرایی هیومین سوسایتی اینترنشنال که از مزارع خز بازدید کرده است، میگوید: «میلیونها سگراکون و روباه که برای تولید خز در سراسر اروپا، چین و آمریکای شمالی پرورش مییابند، میتوانند به SARS-CoV آلوده شوند.
با توجه به شرایط وحشتناکی که این حیوانات مجبور به زندگی در آن هستند، جای تعجب نیست که مزارع خز این توانایی را دارند که مانند کارخانه تولید ویروس عمل کنند.»
«اگر قرار باشد از صحنههای غمانگیز کشتار راسوها یک درس بگیریم، آن درس این است که این آزاری که فراتر از تحمل حیوانات به آنها وارد میکنیم، نه تنها باعث رنج بسیار زیاد آنها میشود، بلکه جان انسانها را نیز به خطر میاندازد؛ و این همه را برای مد روز و با زیر پا گذاشتن اخلاقیات میکنیم.»
هیومین سوسایتی اینترنشنال میگوید که با کاهش قیمت خز در خانههای حراج و خروج موسسات مالی (از جمله استاندارد چارترد و بانک بازسازی و توسعه اروپا) از تجارت خز، در چندین سال اخیر این تجارت «در حال سقوط آزاد» بوده است.
خانم باس گفت که این واقعیت که ویروس در میان جمعیت راسوهای تحت استرس گسترش و جهش یافته است، «میخ دیگری در تابوت این صنعت» است. او بریتانیا را به خاطر واردات خز در این ظلم و جرم شریک میخواند.
سخنگوی وزارت محیط زیست، غذا و امور روستایی بریتانیا، میگوید: «پرورش خز در این کشور نزدیک به ۲۰ سال است که ممنوع شده است. پس از تعیین چارچوب روابط آینده ما با اتحادیه اروپا، فرصتی برای دولت فراهم خواهد شد تا اقدامات بعدی را در این خصوص در نظر بگیرد.»
«دولت بریتانیا همچنین یکی از رهبران تعهد به طبیعت است، که شامل تعهد به همکاری در سطح جهان برای گسستن حلقه بین طبیعت و بیماریهای مسری است.»
سخنگوی اتحادیه تجارت خز بریتانیا گفت: «فعالان حقوق حیوانات به وضوح از رویدادهای اخیر برای پیشبرد برنامههای خود استفاده میکنند. برای اثبات این که حیوانات خزدار میزبان و ناقل کرونا هستند، هنوز باید تحقیقات بیشتری انجام شود. تا این مطالعات تکمیل نشود، هر چه در این باره گفته شود، حدس و گمان است.»
«بسیاری از حیوانات مستعد ابتلا به کرونا هستند. واکسن کرونا برای گونههای پرورشی خز اکنون آماده است و واکسیناسیون با همکاری دولتها به انجام خواهد رسید.»
منبع: ایندیپندنت