حکیم مهر: یکی از پزشکان محترم عمومی کشورمان که بهصورت اتفاقی از خبر «۵۵ رشتهای که دامپزشکان میتوانند در آنها ادامه تحصیل دهند، کدامند؟» در حکیم مهر بازدید مینمود، در پی مطالعه نظرات ذیل خبر که از سوی دامپزشکان نوشته شده بود و در برخی از آنها تغییر رشته از دامپزشکی به پزشکی توصیه شده بود، در یادداشتی جالب توجه به ذکر نکاتی در مورد واقعیتهای ناگفته رشته پزشکی در ایران پرداخت.
به گزارش حکیم مهر، متن یادداشت این پزشک گرامی به شرح زیر است:
«درود به همگی. من رشتهام دامپزشکی نیست، داشتم تخصصهای این رشته را برای کسی سرچ میکردم که نظرات را دیدم؛ راستش همه را نخواندم.
من خودم پزشکام (حتی گفتن این جمله درد دارد) و پزشک عمومی هستم. از خواندن بعضی نظرات خیلی ناراحت شدم. میدانم حقیقت هم گفته شده؛ در فامیل زن و شوهر دامپزشک داریم و از مشکلاتشان میگویند که خیلیهایش را همینجا خواندم.
خیلی برای وقت و عمر شما متاسفم؛ چه الان در این رشته تحصیل میکنید، چه شاغل هستید، ارزشی برای این رشته قائل نمیشوند. من همهتان را دوست دارم؛ میدانم زحمت کشیدید. سختی درسها را میدانم. از این وضع عصبانی هستید؛ این را بهتر از هر رشتهای میدانم. علت نوشتنم اول این بود که بگویم هنوز هم در این مملکت […] کسانی ماندهاند که قدر شما را بدانند؛ این را باور کنید.
دوم اینکه دیدم بعضی جاها تغییر رشته به پزشکی توصیه شده است که بعضی دوستان معلوم است مطلع هستند چه به روز این رشته آمده است؛ عمومی بدون کوچکترین اغراقی با خاک یکسان شده است. از میزان ورودیها چه دولتی، چه آزاد، چه پردیس، چه ورود از خارج کشور، چه ورودی از لیسانسهای سایر رشتهها!!! چیزی نمیگویم؛ خودتان در جریان هستید.
در مورد تخصص میخواستم بگویم که اشتباه نکنید؛ بله، قبلاً قبول شدنش سخت بود ولی درآمد خوبی داشت... الان تخصص هم […] رو به نابودی است ... سهمیههای رنگارنگ تخصص پزشکی که در هر رشته بهویژه رشتههای پرطرفدار از ۱۰ نفر ۶ نفر سهمیه هستند (آمار رسمی سنجش پزشکی) جایی باقی نمیگذارد ... مثالهای غیرقابل شمارش از انصراف رشتههای جراحی داریم؛ متخصصهای زنان، اورتوپدی، ENT و... که قید تخصص را زدند و در گروههای مختلف مهاجرتی به دنبال تایید مدرک عمومیشان برای مهاجرت هستند!!!!
نمیتوانم حجم فاجعه را در چند جمله برایتان خلاصه کنم، فقط خواستم از چاله به چاه نیفتید. آن نوجوانهای بیگناه که احتمالاً اینجا را بخوانند، دنبال سراب تخصص پزشکی زندگیشان را نسوزانند؛ چه خوشتان بیاید، چه من را حسود و انحصارطلب و معاند و... بدانید، واقعیت به همین زشتی جلوی همهمان است.
همین الان برای خیلی متخصصها کار نیست. اشباع شدن را داریم با چشم و به وضوح میبینیم. هم برای عمومی و هم برای تخصص سهمیههای مناطق محروم گرفته شده (از حدود ۴-۵ سال پیش) با تعهد خدمت در مناطق محروم به مدت ۱۲-۲۰ سال (بسته به شرایطی یکیدو سال کم و زیاد میشود) که موارد بند پ و پارتی با این سهمیه وارد شدند ولی الان مراکز استانها از جمله تهران درحال خدمترسانی هستند!!!! و علناً جایی برای کسی باقی نمیماند.
وقتی هم برای دولت کار کنی، حقوق ۵ میلیون تومانی داری که ماهانه واریز میشود و کارانه ۵ میلیون تومانی که از ۶ ماه تا دو سال بعد واریزمیشود. مبالغ کارانههای ۷۰-۹۰ میلیونی و... در اوایل طرح تحول داشتیم که بعد از سه سال با کسری بودجه مواجه شدند و الان به مبلغ ۵ میلیون رسیده است (بدون هیچ اغراق و سیاهنمایی؛ وضعیت فعلی اقتصاد مملکت گواه است).
پیروز و سربلند باشید.»
می دونن!!!