در روزهای اخیر پخش شدن فیلم‌هایی از تلف شدن ماهیان در سد گلابر شبهات زیادی در این زمینه ایجاد کرده است که معاون دامپزشکی استان زنجان به آن پاسخ می‌دهد.
به گزارش حکیم مهر به نقل از فارس، پخش فیلم‌های مختلف از مرگ ماهیان سد گلابر در بین مردم منطقه و کشاورزان منطقه ایجاد نوعی رعب و وحشت کرده است و موجب شده سخنان ضد و نغزی در مورد این حادثه مطرح شود و نظرات و دلایلی مختلفی برای این حادثه توسط اشخاص اعلام شود.
یکی از کشاورزان منطقه این موضوع را ناشی از استفاده از کودهای شیمیایی توسط کشاورزان منطقه در بالا دست و انتقال آن به بستر سد از طریق آب رودخانه می‌داند.
وی افزود: مرگ این ماهیان در فصلی خاصی از سال اتفاق می‌افتد و تلفات بالایی دارد که باید علت آن مشخص شود.
خبرنگار فارس موضوع را از اداره کل محیط زیست استان زنجان پیگیری می‌کند که مدیر روابط عمومی این اداره با تاکید بر اینکه با گزارش مردمی موضوع بلافاصله به محیط بانان منطقه اعلام و موضوع بررسی شد، اظهار کرد: برای بررسی دقیق موضوع و اعلام نظر کارشناسی از کارشناسان اداره کل دامپزشکی برای بررسی دقیق علت حادثه دعوت شده است.
گونه «کاراس» بیشترین تلفات را دارد
معاون اداره کل دامپزشکی استان زنجان در گفت‌و‌گو با خبرنگار فارس در زنجان با اشاره به اینکه براساس بازدیدها و بررسی‌های آزمایشگاهی کارشناسان اداره کل دامپزشکی از ماهیان پرورشی و نیز رها شده در سد گلابر از سال 1391 تا کنون، بیماریهای مختلفی مانند «انگلهای تک یاخته‌ای تریکودینا، ژیروداکتیروس، داکتیروژیروس، ایکتیروفتریوس و شیلودونلا و انگلهای پریاخته لیگولا و فیلومترا و نیز باکتریهای میکروکوکوس، استرپتوکوک، یرسینیا، آئروموناس و استافیلوکوکوس» تشخیص داده شد، اظهار کرد: این موارد علاوه بر کاهش تولید، موجب ضعف، بیماری و درصد متفاوتی از تلفات می‌شوند.
«دکتر مجید اسکندرپور» با اشاره به اینکه در برخی مواقع از جمله پس از باران‌های شدید فصلی و ورود سیلاب‌ها به پشت سد و نیز در روزهای گرم تابستان شاهد وقوع تلفات سنگین در ماهی‌های سد گلابر بوده‌ایم، عنوان کرد: بیشترین تلفات مربوط به گونه «کاراس» است که گونه‌ای غیربومی با قدرت تکثیر بسیار زیاد بوده و به آلودگی‌های انگلی نیز بسیار حساس است و به علت سرعت تکثیر و نیز مصرف غذای سایر ماهیان موجود در سد، عرصه را برای سایر ماهی‌ها تنگ می‌کند.
وی با اشاره به اینکه دمای بسیار بالا در فصل تابستان (بیش از 27 درجه) و ph بالا (نزدیک به 8)، لایه‌بندی نامناسب آب و وجود گازهای مضر، نداشتن هوادهی مناسب، وجود بیش از حد زی شناوران (فیتوپلانکتونها ،جلبک وگیاهان) و ... شرایط پرورش آبزیان موجود را به گونه‌ای نامناسب کرده که موجب تلفات و نیز نقص ایمنی ماهیان شده و آنها را به دفعات دچار بیماریهای مختلف انگلی و باکتریایی کرده است، گفت: باتوجه به محیط پرورشی درمان انگلهای تک یاخته‌ای بسیار سخت و شاید غیرممکن است و به علت حجم آب پشت سد، امکان ریشه‌کنی بیماری‌ها نیز وجود ندارد.
معاون اداره کل دامپزشکی استان زنجان با اشاره به اینکه گونه کاراس گونه بسیار حساسی است و هرگونه تغییر موجب ایجاد استرس در این ماهی می‌شود، بیان کرد: در فصل ورود آب ناشی از بارندگی، تلفات این ماهی افزایش می‌یابد.
وی با رد فرضیه تاثیر کودهای شیمیایی بر مرگ ماهیان بیان کرد: احتمال این موضوع بسیار کم است چرا که مرگ و میر این ماهیان در فصل بارندگی و ناشی از گل‌آلود شدن آب است.
اسکندرپور با اشاره به اینکه در همه کشورها آلودگی به انگلهای گوارشی در بسیاری از موارد در ماهیان مسن رودخانه‌ای و دریایی دیده می‌شود، بیان کرد: نظارت بهداشتی بر این فرآورده‌ها فقط در کارخانه‌های بسته‌بندی و فرآوری ممکن است و افرادی که تفریحی و یا برای مصرف خود اقدام به صید می‌کنند معمولا در معرض خطر هستند.
معاون اداره کل دامپزشکی استان زنجان گفت: مصرف گوشت ماهی به صورت پخته می‌تواند موارد انتقال بیماریهای انگلی به انسان را از بین ببرد.
وی با اشاره به اینکه یکی از دو مورد از بیماری‌ها که در بحث عرضه گوشت ماهی می‌تواند مشکل ساز شود لیگولا انتستینالیس (Ligula Intestinalis) است، عنوان کرد: این کرم سستودی است که شکل پلروسرکوئید آن در حفره شکمی ماهیان آب شیرین به ویژه کپور ماهیان جایگزین شده و ایجاد بیماری لیگولوز می‌کند و در جهان گزارش‌هایی از آلودگی انسان به عنوان میزبان تصادفی به انگل لیگولا شده و انتقال به انسان از طریق خوردن گوشت نپخته ماهی اتفاق می‌افتد.
اسکندرپور افزود: انگل نماتود فیلومترا Philometra نیز در ماهیان دریایی و رودخانه‌ای گسترش جهانی دارد و در محوطه بطنی و بافت‌ها و زیر پوست یافت می‌شود، این انگل ماهی و پاروپایان را به عنوان دو میزبان خود اتنخاب می‌کند.
