تولید گسترده گوشت به روش درونکشتگاهی، هم با استفاده از هورمون های رشد مصنوعی و هم بدون آن ها امکان پذیر است. ما به داشتن یک استیک مصنوعی یک قدم نزدیکتر شدیم. محققان نمونه کوچکی از گوشت کشده شده را تولید کردند که تقریبا دارای عضلات واقعی گوشت بود.
به گزارش حکیم مهر به نقل از علم و فناوری، بسیاری از محققان درحال کار برای تولید گوشت پروش یافته در آزمایشگاه هستند، تا بتوانند کمکی در جهت کاهش اثرات زیست محیطی تولید گوشت و نگرانهای اخلاقی مرتبط با آن بکنند.
گوشت رشدیافته در آزمایشگاه فیبرهای عضلانی مانند آنچه در استیک یافت میشود را بازتولید کرد.
تاکنون این نوع گوشت تولید شده در آزمایشگاه با ساختار واقعی گوشت مطابقت نداشت. این گوشتهای مصنوعی لایههای پیچیده عضله و چربی را نداشتند نتیجتا بیشتر گوشتهای مصنوعی تولید شده شبیه گوشتهای چرخ کردهای بودند که میتوان از آنها برای تهیه برگر استفاده کرد. اکنون محققان در تلاشند چیزی درست کنند که یک شبیه یک تکه گوشت واقعی باشد.
تیمی به سرپرستی «شوجی تاکوچی» از دانشگاه توکیو راهی جدید برای رشد سلولهای عضلانی گاو یافتند. «تاکوچی» دراینباره میگوید: «ما گوشت استیک با فیبرهای عضلانی بسیار تراز شده که در یک جهت مرتب شدهاند، تولید کردهایم. زمانی که سلولهای کشت شده با الکتریسته تحریک میشوند، رشتههای منقبض شده و شبیه به رشتههای عضلانی واقعی میشوند. ما امیدواریم که با این پیشرفت مردم تمایل بیشتری به خوردن این نوع گوشتها پیدا کنند.»
این تیم پژوهشی گفته است که مرحله بعدی کار آنها پرورش تکههای بزرگتری از این نوع گوشت آزمایشگاهی است. قطعات تولید شده تاکنون تنها چند گرم وزن داشتند و حال آنها قصد دارند تکههایی را تولید کنند که حدقل 100 گرم وزن داشته باشد.
گوشت درونکِشتگاهی (In vitro meat) که به آن گوشت مصنوعی هم گفته میشود، گوشتی است که نه در بدن حیوانات، با کشت سلولی در محیط کنترل شده تولید میشود. تولید گوشت به این روش، نوعی کشاورزی سلولی است که از بسیاری از روشها و تکنیکهایی که در پزشکی برای بازسازی بافتها استفاده میشود نیز بهره میبرد. نخستین همبرگر تولید شده با گوشت درونکشتگاهی، سال ۱۳۹۲ ه.ش در لندن تولید و خورده شد. با توجه به مشکلات و محدودیتهای کنونی تکنولوژیکی، هنوز این روش به مقیاس صنعتی قابل استفاده نیست. در ضمن باید دید آیا مصرفکنندگان علاقهای به آن نشان خواهند داد یا خیر.
منبع: نیوساینتیست