حکیم مهر - خبرگزاری ایسنا با انتشار مطلبی به نقل از مدیرکل دامپزشکی استان کرمان تیتری دوپهلو برای این مطلب برگزید.
هرچند به نظر میرسد مقصود مدیرکل دامپزشکی استان کرمان از بین بردن زمینه ازدیاد سگهای ولگرد باشد اما تیتر این مطلب به نحوی انتخاب شده که شائبه لزوم از بین بردن پناهگاههای نگهداری از حیوانات ولگرد را به ذهن متبادر میسازد.
مشروح این مطلب که با تیتر " مدیرکل دامپزشکی استان کرمان : از بین بردن پناهگاه سگهای ولگرد از راههای پیشگیری بیماری هاری است" منتشر شده بدین شرح است :
"مدیر کل دامپزشکی استان کرمان گفت: از بین بردن منابع غذایی و پناهگاههای سگهای ولگرد از راه های کنترل و پیشگیری بیماری هاری است.
"غلامرضا زید آبادی " در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه کویر، با اشاره به علائم بیماری هاری در سگ و روباه، گقت: معمولا علائم بیماری بعد از دوره مخفی یک تا دو ماهه پدیدار میشود که با تغییر رفتار غریزی حیوان بروز میکند؛ در این شرایط گاهی حیوانات اهلی، حالت وحشی و تهاجمی و حیوانات وحشی حالت اهلی و آرام پیدا میکنند. وی، فرار حیوان از محلهای نگهداری، رفتن به اطراف بدون هدف مشخص، زوزه کشیدن خشن و ناموزون سگ، حمله بدون مقدمه به اشیا خیالی، تلوتلو خوردن و عدم تعادل هنگام راه رفتن، فلجی و پایین افتادن فک پایین همراه با ریزش بزاق فراوان، ترس از آب، در مرحله آخر فلجی عمومی دست و پا و مرگ حیوان را از دیگر علایم این بیماری ذکر کرد.
زید آبادی درباره علایم این بیماری در گربه، گفت: گربه معمولاً بعد از دوره نهفتگی بیماری به محل تاریکی میرود و با حمله ناگهانی و پنجه کشیدن بر روی صورت و دست و پای انسان و حیوانات، مشابه گاز گرفتن سگ، بیماری را انتقال میدهد.
مدیر کل دامپزشکی استان کرمان افزود: حیوان از طریق لیسیدن، مرتبا پنجههای خود را به بزاق آغشته میکند و عموماً تظاهر بیماری در گربهها به فرم خشمگین و تهاجمی است ولی در بعضی از موارد فرم فلجی هم دیده میشود؛ یک گربه هار مهاجم میتواند افراد زیادی را در معرض ابتلا به بیماری قرار دهد.
وی درباره علائم بیماری در گاو، گفت: افسردگی و حالت خواب آلودگی و قطع اشتها و نشخوار، ترشح و ریزش بزاق فراوان از دهان و لرزش پوزه حیوان، حالت تحریکی نسبت به نور، حرکت و صدا، نعره کشیدن، لگد زدن به پهلو و حالت تهاجمی به خود گرفتن، گاز گرفتن سنگ و چوب و اشیا موجود در محیط و عدم تعادل و زمین گیر شدن و نهایتا مرگ از علایم این بیماری در گاو است.
زید آبادی اظهار داشت: نشانههای بیماری در گوسفند و بز گاهی به وضوح سایر حیوانات نیست؛ بعضی از علایم شامل اضطراب و افسردگی، ترشح بزاق، رفتارهای جنسی غیرعادی و تکرار ادرار، خاک خوردن و کندن پشم، انقباض لبها و خیره شدن چشمها، لرزش عضلات و عدم تعادل و به زمین خوردن است؛ در بزها رفتار تهاجمی و حمله به انسان و حیوانات بیشتر دیده می شود و فلجی و تلف شدن دام را می توان از علایم این بیماری در این نوع حیوانات نام برد.
وی به علایم بیماری هاری در انسان اشاره کرد و افزود: دوره نهفتگی این بیماری در انسان به طور معمول دو هفته تا سه ماه بوده و ممکن است از چند روز تا چند ماه هم متغیر باشد. طول این دوره نهفتگی به مقدار دوزویروس وارد شده به محل زخم، محل گزش و شدت جراحت بستگی دارد؛ هرچه محل زخم از سیستم اعصاب مرکزی دورتر باشد دوره کمون طولانی تر است.
مدیر کل دامپزشکی استان کرمان تصریح کرد: بیماری با احساس اضطراب و نگرانی، سردرد، افزیش مختصر درجه حرارت بدن، بیقراری و تغییرات احساسی شروع و شدت آن به محل زخم یا گاز گرفتگی مربوط می شود.
وی خاطرنشان کرد: اغلب اوقات، درد وخارش محل زخم احساس میشود؛ در مرحله تحریک بعدی، حساسیت شدیدی نسبت به نور و صدا ایجاد شده و با پیشرفت بیماری، مرحله حاد عصبی، خواب آلودگی، توهم، حالت تهاجم، تشنج و اسپاسم(گرفتگی) شدید عضلات بلعی ظاهر میشود؛ در اکثر بیماران ترس از آب(ترس از نوشیدن آب) دیده می شود و هنگام مشاهده مایعات، انقباضات شدید حلقی- حنجرهای نشان داده و حتی از بلع بزاق خود امتناع میورزند.
زید آبادی گفت: همچنین ممکن است اسپاسمهای عضلات تنفسی و نیز تشنجات عمومی ایجاد شود؛ مرحله تحریکی ممکن است تا هنگام مرگ وجود داشته باشد و یا با مرحله فلجی عمومی جانشین شود.
وی با اشاره به راههای کنترل و پیشگیری بیماری، گفت: دام ها و حیوانات اهلی را باید از تماس و گزش حیوانات وحشی دور و مصون نگه داشت؛ مایه کوبی منظم سگهای گله و سگ ها و گربههای خانگی علیه بیماری طبق توصیه دامپزشکی انجام شود.
وی ادامه داد: مدیریت و کنترل علمی جمعیت سگهای ولگرد، از بین بردن منابع غذایی و پناهگاههای سگهای ولگرد با دفع صحیح و بهداشتی زبالههای شهری و تبدیل کشتارگاههای سنتی و غیر بهداشتی به کشتارگاههای صنعتی و بهداشتی از دیگر راههای کنترل و پیشگیری است.
مدیر کل دامپزشکی استان کرمان گفت: یک برنامه موثر برای حیوانات غیر واکسینهای که در معرض گزش حیوانات هار قرار می گیرند، شامل واکسیناسیون فوری این حیوانات علیه بیماری هاری و انجام واکسیناسیون دوم و سوم در هفته سوم و هشتم و مراقبت از حیوانات مذکور تحت نظر دامپزشکی به مدت سه ماه جهت اطمینان از عدم ابتلا به بیماری است."