حکیم مهر: قوانین سفت و سختی برای نگهداری و سگگردانی در اماکن عمومی
در برخی شهرهای آمریکا –از جمله پورتلند- وجود دارد.
به گزارش حکیم مهر به نقل از ایسکانیوز، پدیده سگگردانی در
سالهای اخیر به معضلی اجتماعی در کشور تبدیل شده است. با توجه به روند رو به
افزایش تمایل به نگهداری حیوانات اهلی –وحتی در برخی موارد حیوانات غیراهلی و
نامتعارف- ضرورت دارد که سیاستگذاری مناسبی در این خصوص انجام شود. متاسفانه
مانند اکثر مسائلی که از غرب وارد کشورمان شده، نگهداری حیوانات در منزل نیز توسط
برخی افراد بدون توجه به ابعاد و الزامات آن انجام میشود. به عنوان مثال، در اکثر
کشورهای غربی قوانینی برای نگهداری حیوانات و آوردن آنها به امکان عمومی وجود دارد
و حتی بعضی کشورها در سالهای اخیر به وضع قوانینی در این ارتباط اقدام کردهاند.
از همینرو، گروه بینالملل ایسکانیوز، تلاش کرده به طور مختصر برخی از قوانین
مذکور را ارائه نماید.
در بسیاری از کشورهای اروپایی از جمله انگلیس، مسئولیت رفتار
یک سگ در اماکن عمومی به عهده صاحب آن است. برای آوردن سگها به امکان عمومی لازم
است که «تحت کنترل» باشند؛ منظور از تحت کنترل بودن، استفاده از قلاده برای آنان
است. همچنین باید به این نکته توجه کرد که کودکان مجاز به سگگردانی در اماکن
عمومی نیستند. سگگردانی در پارکهای عمومی بدون استفاده از قلاده ممنوع است. بر
اساس قوانین ایرلند شمالی، سگهایی که رفتار خطرناکی دارند، توقیف میشوند و
صاحبان آنها تحت پیگرد قانونی قرار میگیرند. در مواردی که قاضی احساس کند که یک
سگ برای عموم خطرناک است، حتی میتواند حکم به نابودی آن دهد.
علاوه بر این، مجازاتهایی نیز برای مواردی که سگ به فردی
حمله کند وجود دارد؛ منظور از حمله شرایطی است که سگ موجب وحشت یک شهروند شود. لذا
در صورتی که رفتار یک سگ پرخاشگرانه باشد –حتی در صورتی که کسی را گاز نگیرد- صاحب
آن مورد پیگرد قانونی قرار خواهد گرفت. بر این اساس، مجازات آن حداکثر تا شش ماه
حبس و جریمه نقدی 5000 پوندی است. اگر سگ به یک شخص حمله و به او آسیب برساند،
صاحبا آن با مجازاتی تا دو سال حبس و جریمهای 5000 پوندی مواجه خواهد شد. اگر سگ
به حیوان خانگی شخص دیگری حمله کند و صدمه ای به آن کند، صاحب شک تا سقف 1000 پوند
جریمه خواهد شد. در صورتی که این امر عمدی تلقی شود، جریمه آن میتواند تا 2500
پوند افزایش یابد.
در خصوص گرداندن سگ نیز قوانینی وجود دارد؛ به عنوان مثال،
صاحب سگ موظف به پاک کردن نجاست آن در اماکن عمومی است. به دلیل بیماریزا بودن
نجاست سگ -از جمله شیوع توکسوکارا کنیس- (نوعی کرم و انگل شایع در روده سگها)
لازم است که در امکان عمومی سگ را با کیسههای مخصوص گرداند تا فضولاتشان در آن
جمع شده و مانع شیوع نجاست شد. بر اساس قوانینی کشور انگلیس، اگر یک سگ مکان عمومی
را نجس کند، صاحب آن 80 پوند جریمه خواهد شد و در صورت امتناع از پرداخت جریمه،
مورد پیگرد قانونی قرار خواهد گرفت.
در برخی شهرهای آمریکا -از جمله پورتلند- قوانین سفت و سختی
برای نگهداری و سگگردانی در اماکن عمومی وجود دارد. بر این اساس، استفاده از
قلاده و همچنین کیسه جمعآوری فضولات در هنگام آوردن سگها به اماکن عمومی الزامی
است.
این در حالی است که در سالهای اخیر، پارکهای عمومی به ویژه
در شهرهای بزرگ به محل گرداندن سگها تبدیل شده و عموما صاحبان آنها به ملزومات آن
توجهی ندارند. همانطور که چند نمونه در بالا ذکر شد، فضولات حیوانات میتواند به
شهروندان و به ویژه کودکان آسیب برساند. در صورت عدم توجه به تفکیک محل گرداندن سگها،
شیوع برخی بیماریها اجتنابناپذیر خواهد بود.
کسی که سگ نداشته باشد معنی این جملات من کمتر می فهمد