حکیم مهر: معاون محیط زیست طبیعی اداره
کل حفاظت محیط زیست مازندران گفت: در سال ۱۳۸۵ یا سال ۲۰۰۷ میلادی تلفات غیرعادی شبیه
آنچه که در سال گذشته و سال جاری دیده میشود، در فکهای خزری سواحل ایران بهویژه گیلان
مشاهده شده است، که به بیماری عفونی دیستمپر که از سگسانان منتقل میشود، نسبت
داده شده است.
به گزارش حکیم مهر به نقل از فارس،
پیدا شدن لاشه فک خزری در سواحل مازندران موضوعی است که نباید به سادگی از کنار آن
گذشت.
طی دو سال اخیر لاشه چندین فک
خزری در ساحل مازندران مشاهده شده که بررسی دلیل تلف شدن موضوع مهمی است؛ اما نکته
قابل توجه اینکه لاشه این حیوان زمانی که به ساحل رسیده عملا با توجه به اینکه مدت
زیادی از تلف شدن گذشته نمیتوان برای بحث آزمایش و علت دقیق تلف شدن مورد اطمینان
باشد.
تلفات فکهای خزری معمولا بهطور
متوسط در سالهای گذشته سه تا چهار قلاده و عمدتاً ناشی از صدمات فیزیکی و گرفتار
شدن در تورهای صیادی اتفاق میافتاد ولی طی سالهای ۱۴۰۰ و ۱۴۰۱ باتوجه به افزایش مورد توجه قرار گرفته است.
باید بدانیم فک خزری پستاندار
ارزشمند دریای خزر و در معرض انقراض است.
«روحالله اسماعیلی» معاون محیط زیست طبیعی اداره کل حفاظت محیط
زیست مازندران امروز درباره تلفات غیرعادی فک خزری از سال ۱۴۰۰ و ادامه آن در سال جاری، اظهار کرد: فک دریای خزر از گونههای در
لیست سرخ اتحادیه جهانی حفاظت و در خطر انقراض قرار دارد.
وی افزود: فک دریای خزر حیوانی
مهاجر هست که زادآوری را در فصل زمستان در سواحل یخی قزاقستان و شمال دریای خزر و
پس از گرم شدن هوا مهاجرت به آبهای عمیق و سواحل جنوبی را آغاز میکند و بنابراین
بهار و تابستان و تا پاییز را در سواحل ایران سپری میکنند.
معاون محیط زیست طبیعی اداره کل
حفاظت محیط زیست مازندران بیان کرد: شکار غیرمجاز در سواحل شمالی و گیر افتادن در
تورهای صیادی در آبهای جنوبی، آلودگیها و کمبود منابع غذایی و شانهدار دریای
خزر از مهمترین تهدیدات این گونه در سالهای اخیر بوده و هست.
اسماعیلی یادآور شد:
طولانی بودن سن بلوغ ماده ها (در سن ۵ تا ۷ سالگی
بالغ میشوند) نشان میدهد نرخ تولید مثل و بقای پایین از دیگر عوامل و موانع رشد
جمعیت این گونه است.
وی با بیان اینکه فکها عمدتاً
از ماهیان (بهطور متوسط روزانه ۲ تا ۳
کیلوگرم) و کمتر از سختپوستان تغذیه میکنند، اضافه کرد: فکها در غیر فصل جفتگیری
بهصورت فردی و تنها زندگی میکنند.
معاون محیط زیست طبیعی اداره کل
حفاظت محیط زیست مازندران با اعلام اینکه تا قبل از سال ۱۴۰۰ میزان مرگ و میر و تلفات فک در سواحل خزر به طور متوسط ۳ تا ۵ قلاده
بوده است، تصریح کرد: عموماً ناشی از صدمات فیزیکی و گیر افتادن در دامهای سرگردان و تورهای صیادی بوده است.
اسماعیلی ادامه داد: البته در
سال ۱۳۸۵ یا سال ۲۰۰۷ میلادی تلفات غیرعادی شبیه آنچه که در سال گذشته و سال جاری دیده
میشود، در سواحل ایران بهویژه گیلان مشاهده شده است، که به بیماری عفونی دیستمپر
که از سگسانان منتقل میشود، نسبت داده شده است.
وی تصریح کرد: در سال ۱۴۰۰ فقط در ساحل مازندران لاشه ۳۰ قلاده
فک در شرایطی که لاشهها در حال تجزیه و متعفن شده بودند، کشف شد.
معاون محیط زیست طبیعی اداره کل
حفاظت محیط زیست مازندران یادآور شد: زمان کشف اولین لاشه از ۲۵
فروردین در ساحل میانکاله و آخرین لاشه کشف شده ۱۸ آبان ماه در ساحل محمودآباد
بوده است.
اسماعیلی با اشاره به اینکه
کمترین تعداد تلفات در ماههای فروردین و تیر ماه با یک مورد و بیشترین موارد کشف
تلفات در ماه آبان با ۱۱ مورد بوده است، اظهار کرد: بیشترین میزان مشاهده و کشف لاشه
مربوطه به ساحل میانکاله با ۷ مورد و سپس ساحل محمودآباد ۶ مورد
گزارش شده است.
وی بیان کرددر سال ۱۴۰۰، تلفات فک شامل ساحل میانکاله ۷ ،
محمودآباد ۶ ، جویبار ۴، فریدونکنار، بابلسر و نور هر
کدام ۳ ، تنکابن ۲ و رامسر و نکا هر کدام یک قلاده
بوده و در سال جاری و از ۹ خرداد ماه امسال تاکنون لاشههای
۶ قلاده
فک خزری به ترتیب در سواحل فرحآباد، میانکاله، نور، محمودآباد (دو قلاده) و
فریدونکنار کشف شده است.
معاون محیط زیست طبیعی اداره کل
حفاظت محیط زیست مازندران با بیان اینکه تمامی لاشه به جز لاشه کشف شده در ساحل
فرحآباد در شرایطی به ساحل رسیده اند، که چند روزی از مرگ آنها گذشته بود و متعفن
شده بودند، افزود: به عبارت دیگر مرگ در عمقی و فاصلهای از ساحل اتفاق افتاده و
لاشهها بعد از مدتی توسط جریان امواج به کناره رانده شده و بلید گفت کشف لاشههای
تازه برای تهیه نمونههای لازم جهت بررسیهای بیماریشناسی لازم است.
اسماعیلی با اشاره به اینکه
امسال تا تاریخ ۱۷ شهریور جمعاً ۱۸ قلاده فک به ترتیب ۱۲ قلاده
در خرداد ماه، ۲ قلاده در تیرماه، ۳ قلاده در مرداد ماه و یک قلاده
تا این تاریخ لاشه در سواحل استان مازندران کشف شده است، اضافه کرد: از این
تعداد ۴ قلاده در محمودآباد، ۳ قلاده در سواحل بابلسر، ۳ قلاده
در سواحل میانکاله، ۲ قلاده در ساحل ساری، ۲ قلاده در ساحل جویبار و در
سواحل نور و فریدونکنار هر کدام یک قلاده کشف شده است.