حکیم مهر - یادداشتی از دکتر علیرضا تعالی، دامپزشک شاغل در اداره کل دامپزشکی خراسان رضوی با عنوان "چرا نباید در کوچه و محله دام ذبح نمود؟"
بسمه تعالی
12 نکته بهداشتی در مورد اینکه ، چرا نباید در خانه ، کوچه و محله دام زنده را کشتار کنیم :
1) دام زنده ممکن است حامل عوامل بیماری زای مشترک انسان و حیوان باشد ولی هیچ علامتی از بیماری را نشان ندهد. از جمله این بیماری ها که به خصوص گوسفندان حامل عامل آن می باشند و به ظاهر سالم هستند ، ویروس تب خونریزی دهنده کربمه کنگو می باشد. این بیماری برای انسان صد در صد کشنده است .
آیا می توانید تصور کنید:
یکی از اعضای خانواده شما ، همسر یا فرزندتان ، با خونریزی های متعدد در نقاط مختلف بدن ، به طرز وحشتناکی جان خود را از دست می دهد بدون اینکه از دست پزشکان کاری ساخته باشد.
2) در داخل دستگاه گوارش دام ، انگل های بسیاری زندگی می کنند . تخم این انگل ها در مدفوع حیوان وجود دارد. بعضی از این انگل ها مشترک انسان و حیوان هستند . تخم بعضی از این انگل ها می توانند در بدن انسان کیست ایجاد کنند.
آیا می توانید تصور کنید :
کودکا نتان مبتلا به بیماری های انگلی شده و یا با یک کیست در چشم یا مغزشان ، برای همیشه از نعمت سلامتی کامل محروم باشند و یا زن بارداری در خانواده شما سقط کند.
3) خون ومحتویات دستگاه گوارش دام ، زباله عفونی محسوب می شوند و باید به طور صحیح معدوم یا بازیافت شوند . این زباله های عفونی توانایی آلوده کردن محیط زیست رادارند و منبع آلودگی اب و غذا محسوب می شوند.
آیا می توانید تصور کنید:
سبزی وصیفی جاتی که شما بادست خود ، با کشتار دام زنده در منزل آلوده کرده اید ، به سفره تان راه یابد . آلوده کردن فاضلاب ها و پسماند های شهری با زباله های عفونی ، باعث ایجاد آلودگی منابع غذایی خودتان خواهد شد. آب شرب آلوده شده به فاضلاب، حتی در بهترین شرایط کلر زنی هم احتمال وجود عوامل بیماری زا را دارد. مسمومیت های عفونی همچون حصبه و شبه حصبه و .... با دست خود شما برای افراد خانواده به ارمغان آورده شده است.
4) نگهداری دام زنده در منزل قبل از کشتار و بازی کودکان با این حیوانات اهلی ، خطر انتقال بیماری ها را درپی دارد. علاوه بر آن انس و الفتی که بین حیوان و کودکان ایجاد میشود ، با کشتار حیوان جلوی چشم این کودکان اثر نامطلوبی بر روح و روان آن ها دارد.
آیا می توانید تصور کنید :
ایجاد معضلات روان پریشی ناشی از این عمل که در دین مبین ما مکروه خوانده شده ، در بزرگسالی کودکان شما ، چه مشکلاتی را برایتان ایجاد خواهد کرد. این مشکلات زمانی تشدید می شود که عواقب سوء جسمی ناشی از تماس دام زنده با کودکانتان هم به آن افزوده شود.
5) جهت اطمینان از سلامت گوشت و اندرونه های خوراکی مثل جگر ، کلیه و .... هر دام زنده قبل از کشتار باید مورد معاینه دامپزشک قرار گرفته و پس از کشتار نیز توسط بازرسان گوشت ، لاشه کشتاری مورد بازرسی قرار گیرد.
آیا می توانید تصور کنید :
بدون معاینه دامپزشک وبازرسی گوشت ، چگونه میخواهید مطمئن شوید که خود و خانواده تان در معرض خطر انتقال بیماری های عفونی مشترک انسان و دام قرار دارید یا نه؟ چگونه در چشم فرزندتان نگاه می کنید وقتی که او را برای درمان بیماری سل یا سیاه زخم به بیمارستان می برید؟
6) لاشه های کشتاری باید به سردخانه منتقل شده و برای مدت 24 ساعت در یخچال نگهداری شوند تا عوامل بیماری زای خاصی در درون لاشه ها در اثر این فرایند ، از بین بروند . این عوامل بعضا برای انسان کشنده هستند.
آیا می توانید تصور کنید:
گوشتی را که بلافاصله پس از کشتار ، منجمد می کنید این عوامل بیماری زا را در خود حفظ می کند. یا اگر گوشت کشتار شده را در یخچال بگذارید دیگر مواد غذایی تان را آلوده می کند. اگر این گوشت قربانی را بین مردم تقسیم کنید ، بدون این که از سلامت آن مطمئن بوده و یا به خصوص اگر به صورت تازه و گرم باشد ، نا آگاهانه ، به جای صواب مرتکب معصیت شده اید.
7) معابر عمومی ، بخشی از محیط زندگی شما هستند که باید عاری از آلودگی باشند. کشتار در این معابر ، ریختن خون و دیگر ترشحات دام کشتاری ، سبب الوده کردن این محیط می شود.
آیا می توانید تصور کنید :
آن گاه را که همسایه شما در معرض این آلودگی قرار بگیرد. چه خواهید گفت اگر ببنید همسایه تان ، کودک تب دارش را در آغوش کشیده و بدلیل بیماری که شما مسبب آن بوده اید ، راهی بیمارستان است
8) ضایعات حاصل از کشتار دام زنده همچون کبد های آلوده به کیست و یا هر نوع ترشح ، خون ، بقایای تخلیه روده ها و .... نباید در دسترس حیوانات ولگرد قرار گیرد. زیرا عوامل بیماری زا به خصوص انگل ها ، در جمعیت این حیوانات ولگرد تکثیر وتزاید پیدا می کنند .
آیا می توانید تصور کنید:
شما با دست خود چرخه زندگی انگل ها و عوامل بیماری زا را در حیوانات ولگرد ، کامل کرده اید. به خاطر بسپارید ، آن گاه که این حیوانات در زباله های شما تغذیه می کنند و در محیط زندگی تان ، این عوامل را تکثیر کرده و ترشح می کنند ویا آن گاه که کودکانتان و یا خود شما گربه ولگردی را نوازش می کنید ، این عوامل را وارد زندگی خود کرده اید.
9) حشرات ، به خصوص مگس ها می توانند عوامل بیماری زا را از روی لاشه ها و یا ضایعات کشتاری ، به جای دیگر و یا مواد غذایی جا به جا کنند. همچنین مگس ها در لاشه گرم تخمگذاری کرده و به فاصله چند ساعت لارو آنها در گوشت مشاهده می شود .کشتار بهداشتی باید در فضای بسته و تحت برنامه مبارزه با حشرات و جوندگان انجام شود.
آیا می توانید تصور کنید:
کشتار در فضای باز، باعث آلودگی خود و خانواده تان شود و گوشتی مملو از لارو کرم مانند روی دستتان مانده باشد که نتوانید از آن استفاده کنید.
10) شستشو و ضد عفونی محل کشتار ، تحت شرایطی که منجر به آلودگی منابع طبیعی به مواد ضدعفونی کننده نشود ، یکی از ضروریات کشتار دام است.
آیا می توانید تصور کنید:
محل کشتار ضد عفونی نشده ، که شما به وجود آورده اید ، کانون عوامل عفونی برای تمامی مردم است. یا ماد ضد عفونی که شما به درستی نمی دانید چگونه از آن استفاده کنید ، روانه منابع طبیعت شده و ضمن آلوده کردن این منابع ، سبب ایجاد مقاومت های ضد میکروبی گردد و دیگر این مواد نتوانند اثر مطلوبی در ضد عفونی کردن بیمارستان هایی داشته باشندکه جان هزاران مریض در آن ها بسته به اثر بخشی این مواد است.
11) فردی که دام زنده را کشتار می کند باید دارای لباس کارمناسب ، دستکش ، عینک ، چکمه ، ماسک و کلاه باشد. تا در برابر ترشحات دام کشتاری ایمن بوده و در ضمن سبب پخش آلودگی نگردد.
آیا می توانید تصور کنید:
ذابح یا کشتار کننده ای که بدون این تجهیزات کشتار می کند و اغلب دارای سواد لازم برای درک خطری که درکمین او خانواده اش نشسته نمی باشد، چگونه عوامل بیماری زای ناشی از کشتار را با لباس خود ، به خانه اش می برد و یا در محل زندگی اش پخش می کند.
12) دام های بیمار ، لاغر هستند. خون بدن این دام ها در زمان کشتار ، به طور کامل از بدن خارج نشده و لاشه های حاصل از آن ها تیره ، پرخون و گاهی زرد است . این لاشه ها زود فاسد شده ویا به دلیل عوامل زردی ، که برای انسان مضر هستند، در کشتارگاه ضبط و معدوم می گردند. این لاشه ها درکوره لاشه سوز باید سوزانده شده و یا درچاه دفن لاشه تحت شرایط خاص دفن گردند.
آیا می توانید تصور کنید:
دامی را به زحمت تهیه و قربانی نموده اید ولی شک دارید که به ظاهر ناسالم و غیر طبیعی آن برای مصرف اعتماد کنید یا از مصرف آن خود داری کنید. چون درهنگام خرید ، دامپزشکی آن را معاینه نکرده است.درصورتی که بخواهید این لاشه را معدوم کنید ، هیچ ابزاری جز آلوده کردن زباله ها و محیط خود ندارید؟
در عید قربان
دامپزشکان ، بازرسان نظارت بر بهداشت عمومی دامپزشکی و بازرسان بهداشت گوشت در محل کشتار گاه ها به انتظار نشسته اند ، که در انجام بهداشتی فریضه مقدس قربانی ، شما را یاری رسانند.
خبر مرتبط :
