حکیم مهر: شکارچیان سگ خرسی که نوعی حیوان
گوشتخوار بین خرس و سگ محسوب می‌شوند، در نوع و اندازه‌های مختلفی مانند گربه و
گورکن وجود داشته‌اند و بخش گسترده‌ای از جانوران دوره میوسن اروپا (۲۳ تا ۵.۳ میلیون سال پیش) را تشکیل می‌دادند.
به گزارش حکیم
مهر به نقل از دیجیاتو، شکارچیان سگ
خرسی که نوعی حیوان گوشتخوار بین خرس و سگ محسوب می‌شوند، در نوع و اندازه‌های
مختلفی مانند گربه و گورکن وجود داشته‌اند و بخش گسترده‌ای از جانوران دوره میوسن
اروپا (۲۳ تا ۵.۳ میلیون سال پیش) را
تشکیل می‌دادند.
یک
تیم بین‌المللی از دانشمندان گونه جدیدی از شکارچیان باستانی را شناسایی کرده‌اند
که به «سگ خرسی» معروف هستند و بخشی از آن‌ها خرس و بخش دیگر سگ بوده است. آن‌ها
می‌توانستند حدود ۳۲۰ کیلوگرم وزن داشته
باشند و ۳۶ میلیون سال قبل زندگی می‌کردند.
«باستین منکارت» از موزه تاریخ طبیعی بازل، سوئیس که سرپرست این
گروه تحقیقاتی است، متوجه شد که این فک پایین فسیل شده که در شهرستان
پیرنه-آتلانتیک فرانسه کشف شده، به گونه جدیدی از گوشتخواران تحت عنوان سگ خرسی یا
نام علمی «آمفی سیونید» مربوط می‌شود.
در
ابتدا، این استخوان فک به دلیل دندان‌هایش مورد توجه قرار گرفت زیرا برخلاف سایر
گونه‌های شناخته شده سگ خرسی، این گونه دارای دندان آسیای کوچک چهارم پایینی
منحصربه‌فردی است که برای تعیین گونه‌ها اهمیت زیادی دارد.
به
همین دلیل، فک پایین آن مورد بررسی‌های بیشتری قرار گرفت و در نهایت مشخص شد که
این گونه جدید یک «تارتاروسیون» (Tartarocyon) است. گونه‌ای منقرض شده که نام آن بر اساس یک غول بزرگ، قدرتمند و
یک چشم از اساطیر باسک گرفته شده است.
سگ
خرسی چیست؟
شکارچیان
سگ خرسی که نوعی حیوان گوشتخوار بین خرس و سگ محسوب می‌شوند، در نوع و اندازه‌های
مختلفی مانند گربه و گورکن وجود داشته‌اند و بخش گسترده‌ای از جانوران دوره میوسن
اروپا (۲۳ تا ۵.۳ میلیون سال پیش) را
تشکیل می‌دادند.
همچنین
آن‌ها بین ۹ تا ۳۲۰ کیلوگرم وزن داشتند و
وزن تارتاروسیون (گونه کشف شده)، ۲۰۰ کیلوگرم تخمین زده شده
است. گفته می‌شود که آخرین گونه آمفی سیونیدهای اروپایی در حدود ۷.۵ میلیون سال پیش منقرض
شده است.
به
گفته دکتر منکارت و سایر همکارانش، کشف مهره‌داران زمینی فسیل شده که ۱۳ تا ۱۱ میلیون سال پیش در لبه
شمالی رشته‌کوه پیرنه زندگی می‌کرده‌اند، بسیار نادر است.
آن‌ها
در مقاله خود توضیح می‌دهند: «کشف و توضیح فک پایین تارتاروسیون همچنین بسیار مهم
است، زیرا فرصتی برای بررسی نحوه پیشرفت سگ خرس‌های اروپایی به دنبال رویدادهای
محیطی را فراهم می‌کند.»
