نقدی بر قانون عدم نگهداری حیوانات خانگی
در آپارتمانها
دکتر پدرام فرهادیان - رزیدنت جراحی
دامپزشکی
درود بر دامپزشکان و متخصصان این حوزه، کارشناسان عرصه
بهداشت و سلامت، پزشکان و فعالان حوزه درمان، علاقمندان به حیوانات و محیط زیست و
بالاخره مدیران و مسئولین قانونگذار
1- در ماده 1 (688 مکرر1) تکلیف
واژگان «پرورش» و «تکثیر» پرواضح و مبرهن است اما دربارهی
واژه ی «نگهداری» فراخور تعریفی چون بستری و یا پانسیون که از وظایف درمانی در پلیکلینیکها و
بیمارستانهای
دامپزشکی است جای شبهه و ابهام وجود دارد. چطور میهتوان
از یک دام (چه بزرگ و چه کوچک) که نیاز به مراقبت درمانی و پزشکی دارد، در یک پلیکلینیک
یا بیمارستان که مطابق ظوابط سازمان نظام دامپزشکی کشور یا در ملک تجاری یا اداری یا
حتی مسکونی مستقل است، تا حصول نتیجه و بهبودی نگهداری کرد؟
2- دوستان قانونگذار،
لطفا منظور از واژهی
«غیر از اماکن مذکور»در تبصره 1 ماده 1 را تبیین کنند. مگر نه اینکه اماکن یا اداری
هستند یا تجاری یا مسکونی یا ورزشی (اماکن مورد اشاره در ماده 688)؟ پس لطفا
دوستان جهت روشنسازی
منظورشان بفرمایند دقیقا چه چه مکانی مد نظر است.
3- تبصره 2 که بیشتر به یک
شوخی میماند
تا یک قانون. در این تبصره گویا دوستان به طور تاگهانی یاد دامپزشکان افتاده سعی
کردهاند
خطای واژهی
«نگهداری» را که قبلا هم به آن اشاره کردهام، اصلاح
کنند اما باز هم سهواً یا عمداً با عبارت «در اماکن آموزشی» اشتباه کردهاند. مگر تنها تعریف دامپزشکی
مشارکت در امور آموزشی است؟
4- ماده 2 به گونهای
نگارش شده که گویا مشاغلی چون مزرعهداران، باغداران، گلهداران
و چوپانان مکلف شدهاند
دامپزشکی بدانند و کلینیک درمانی داشته باشند.
5- در انتها هم مطابق معمول و
مسبوق به سابق قانون وضع شده وارد بگیر و ببند و تهدید یا ترعیب شده است. اما کاش به جای تمام ابن
تهدید و بگیر و ببندها کمی همگام با روانشناسی و جامعهشناسی
رو به رشد تمام دنیا سعی در فرهنگسازی
نحوه نگهداری از حیوانات خانگی داشتیم و به جای وضع قانون برای چیزی که نه قابل
اجرا نه لازمالاجرا
است، با احترام به حریم خصوصی افراد به آنها بهداشت و فرهنگ نگهداری را می آموختیم.
عالی بود، درود بر اقای دکتر، امیدوارم از مقالات ارزشمند و مفید ایشان بیشتر در دسترس قرار بگیره.ممنون از گروه علمی حکیم مهر