آیا نگارش نامه سودی دارد؟
دکتر پدرام فرهادیان
رزیدنت جراحی دامپزشکی، مدرس دانشگاه
مدتی است بازار نامه‌نگاری داغ است و هر بزرگواری که سمتی دارد دست به‌کار شده و نامه‌ای می‌نگارد به نگاری! در شهرداری یا شورای شهر یا دیوان عدالت یا فلان نفر در بهمان اداره. همگی هم ماهیتشان یک جمله است: «دامپزشکی در بهداشت و درمان موثر و پلمپ کلینیک‌ها و مراکز درمانی بسیار کار بدی است و سبب اختلال در بهداشت جامعه میشود.»؛ فقط هر کس فراخوان میزان بار ادبی یا جرات ذاتی و نترسی‌اش -که شکر خدا گویا چندان هم در بین مسئولین عزیز عرصه دامپزشکی وجود ندارد- به این جمله و معنا و مفهومش پوششی داده و سپس مهمور و امضا شده ارسال می‌نماید به نگار مورد نظر.
چندی قبل هم از طریق همین رسانه خدمت جامعه محترم و عزیز دامپزشکان نگاشتم که: «عزیزان، برگزاری جلسات درون سازمانی و نامه‌نگاری با این و با آن ما را چه سود؟» اما گویا این نامه‌نگاری‌ها مُد و مورد وثوق رؤسا است.
دوست بزرگوار من در سازمان نظام دامپزشکی یا جامعه دامپزشکی یا حتی سازمان دامپزشکی کشور، اکنون نامه شما چه دردی را درمان و چه دری را گشاده کرد؟ آخر اصلا نگارش نامه بعد از صدور حکم توسط قوه قضاییه و تایید آن در دیوان عدالت اداری و ارسال حکم اجرایی به مسئولین و ضابطین اجرای حکم چه سودی دارد؟ این دقیقا مشابه این است که حکمی برای خدای نکرده جرمی صادر و تایید شده سپس خانواده مجرم هی نامه بنویسند که فلانی و بهمانی اگر این حکم اجرا شود آه و واویلا و چنین و چنان.
قبلا هم گفتم، باز هم تکرار می‌کنم، چرا انتظار دارید شخص شخیصی چون دکتر چمران یا دکتر زاکانی -با آن دیدگاه و ایدئولوژی مشخص- نامه‌ی شما را بخواند یا اصلا جدی بگیرد؟ بزرگواران، باور کنید این راه به ترکستان است و بس.
اما به واسطه نصیحت دوستی که معلم فلسفه بود و می‌گفت: «این‌که چه کاری خطاست و همه بلدن! راه حل را بگو»، می‌خواهم در حد بضاعت در چند نکته کوتاه پیشنهاداتی را مطرح کنم، شاید که راه‌گشا باشد:
۱- حکمی صادر و تایید شده است پس لازم‌الاجرا است. بنابراین اکنون جای نشان دادن اهمیت دامپزشکی در سلامت جامعه نیست، یعنی اگر دوستان به این جایگاه اعتقادی داشتند اصلا این حکم صادر نشده بود. این امر باید در همان روزهایی که زمزمه این حکم بود، بسیار محکم و قاطع با نظارت متولی این امر یعنی سازمان دامپزشکی کشور انجام می‌شد. پس این امر اگرچه بدیهی است اما موثر واقعا نخواهد شد.
۲- به جای چندصدایی و مستقل عمل کردن هر مجموعه و فرد مسئولی همچون نظام دامپزشکی، سازمان دامپزشکی، جامعه دامپزشکی، رئیس جامعه حیوانات خانگی و… در جهت نامه‌نگاری و تقاضا و خواهش، آن‌هم با آن ادبیات‌های ملتمسانه و از جایگاه ضعف و از پایین به بالا، یک کارگروه متشکل از سازمان دامپزشکی، سازمان نظام دامپزشکی، انجمن‌های دام کوچک و حتی دام‌های بزرگ، نماینده‌هایی از کلینیک‌ها و بیمارستان‌های کلان‌شهرها، اساتید به‌نام و اثرگذار و حقوق‌دانان تشکیل شود تا به عنوان متولیان و صاحب‌نظران امر تمام جوانب این امر را دقیق و جامع بررسی کنند.
۳- پس از بررسی‌های جامع و کامل امر از جانب کارگروه تشکیل شده، یک گروه حقوقی قوی و مسلط به امر تعیین گردد تا محکم و متقن از طریق قوه قضاییه به عنوان شاکی -دقت کنید به عنوان شاکی امر، نه در جایگاه مظلوم و فلاکت- اعلام حکمی غیرمعقول و خلاف قوانین موجود در کشور وارد مبارزه حقوقی گردد و با پیگیری‌های بسیار سعی در اصلاح این حکم از سرچشمه کند.
۴- حتی درگام‌های بعدی می توان به عنوان یک واحد صنفی مستقل همچون حلقه‌های یک زنجیر، دست در دست و پشت به پشت با اعتراض‌هایی همچون تعطیلی، اعتصاب یا حتی تحصن‌های هماهنگ، توان صنفی خود را به رخ بکشیم و نشان دهیم که فقط لب‌و‌دهن نیستیم و اگر دامپزشکی نباشد، بسیاری از آسیب‌های اجتماعی اجتناب‌ناپذیر خواهد بود.
روزی یک نگاه شما (نامه)با دکتر فرهادیان 
دکتر بزرگوار، هر کاری که زمانبر و هزینه بر باشد از عهده نامه نویسان بر نمی آید! بررسی حقوقی، زمانبر است و شکایت در دادگاه و استخدام وکیل هم هزینه بر است. دوستان نامه نویس نمی خواهند ریالی پول خرج کنند و ثانیه ای وقت بگذارند. سخن حق عااااالی دکتر جان | پاسخ سئوال شما این است که در مورد این موضوع، آنها نه تنها نمی توانند از واژه دام و ایضا افزایش تولید استفاده کنند بلکه اگر از حیوانات خانگی که در رای آنها سگ قرار دارد حمایت بکنند،موقعیت حال و بلکه آینده اشان به خطر می افتد این حجم از حرف غیر علمی واقعا جای ثبت جهانی در گینس دارد!!!! محتوای متن های دکتر فرهادیان همواره عالی و همچنین نگارش بسیار زیبایی دارند. راه حل ها رو با هم بررسی کنیم واقعا تصور می کنید نامه نگاری بی‌فایده است؟نامه نگاری توام با لابی و اقدامات قانونی به مدت یکماه است که شبانه روزی در حال انجام است
مثل همیشه مطالبتون عالی بود استاد. واقعا" چه انتظاراتی داری آقای دکتر،یک زمانی همکاران دولتی در سازمان زیر فشار اقتصادی تقاضای پیگیری فوق العاده خاص تسری رو داشتن سازمان اقدامی نمی کرد و می گفت هر چقدر خزانه پول داد ما تقسیم میکنیم و اصلا دنبال برگرداندن اعتبار از خزانه نبودن دوستی هم که پیگیر امور شد بلایی نبود که سرش نیارن. از طرف دیگه نظام هم که هزینه های هنگفتی بابت صدور و تمدید پروانه از همکاران می گیره که بنده دولتی نمیدونم بابت چیست تا همین چند سال پیش اداره کل این پروانه رو تغریبا رایگان صادر می کرد؛ حال شما انتظار داری متولیان دامپزشکی در نهاد های مختلف جمع شن و این مسائل رو پیگیری کنن؟ این که دیگه حکمش صادر شده. میشه لطفا بفرمایید دقیقا وظیفه نظام دامپزشکی چیه یا اصلا فلسفه وجودیش چیه؟وقتی حتی نمیتواند جلوی پلمب کلینیک و داروخانه را از طرف نهادهای غیر مرتبط بگیرد و بازهم دست به دامان سازمان دامپزشکی میشود چرا باید وجود داشته باشد؟به خدا همکاران پول اضافی ندارند به هر بهانه ای بریزند به جیب این نظام؛ جمعش کنید بره لاقل پولمون هم میمونه تو جیب خودمون و کمتر حرص میخوریم. | همین پولی که به نظام پرداخت می شه اگه به شورای شهر بدیم دیگه پلمپ نمیشه 
جناب دکتر،
