حکیم مهر: نتایج یک پژوهش ژنومی نشان میدهد سگهای سورتمهکش گرینلند برخلاف ظاهر همچون گرگشان، DNA قابلتوجهی از گرگها ندارند.
به گزارش حکیم مهر به نقل از ایمنا، پژوهشی که در تاریخ ۱۰ ژوئیه ۲۰۲۵ منتشر شد، پرده از جنبهای ناشناخته از تاریخچه سگهای سورتمهکش گرینلند (موسوم به «کیمیت») برداشت. دانشمندان با تحلیل DNA این سگها، موفق شدند تصویری دقیقتر از مسیر مهاجرت مشترک آنها و صاحبان اسکیمویشان طی هشت قرن گذشته ترسیم کنند، یافتهها نشان میدهد برخلاف باور رایج، سگهای کیمیت از نظر ژنتیکی شباهت چندانی با گرگها ندارند.
«تاتیانا فویربورن»، متخصص ژنتیک تکاملی از مؤسسه ملی سلامت ایالات متحده و سرپرست این پژوهش، هدف اصلی تحقیق را بررسی همزیستی و مهاجرتهای مشترک انسان و سگ در طول تاریخ عنوان کرد. او اظهار داشت: «تاریخ سگها و مردمان این منطقه چنان به هم گره خورده که نمیتوان یکی را بدون شناخت دیگری درک کرد.»
تیم تحت سرپرستی فویربورن، نمونههای DNA را از بقایای باستانی سگها که در محوطههای باستانشناسی، موزهها و حتی لباسهای سنتی تهیهشده از خز و استخوان یافت شده بودند، استخراج کردند. این نمونهها قدمتی تا ۸۰۰ سال داشتند. آنها همچنین ژنوم سگهای زنده را از ۱۷ منطقه مختلف گرینلند جمعآوری و با دادههای ژنتیکی مربوط به دیگر نژادهای سگ مقایسه کردند.
با وجود چالشهای ناشی از کیفیت پایین DNA در نمونههای باستانی، پژوهشگران موفق شدند توالی کامل ۹۲ ژنوم مربوط به سگهای مدرن و باستانی را رمزگشایی کنند و از این طریق، روند تغییرات ژنتیکی این نژاد را در گذر زمان دنبال کند.
از یافتههای قابلتوجه این مطالعه، فقدان شواهد مربوط به آمیختگی اخیر میان سگها و گرگها بود؛ امری که با دادههای تاریخی که از تلاقی این دو گونه در گرینلند حکایت دارد، در تضاد است. همچنین برخلاف تصور عمومی، نفوذ ژنهای اروپایی در ژنوم سگهای کیمیت بسیار محدود بوده و این نژاد از نظر ژنتیکی شباهت بیشتری به سگهای بومی شمالشرق آسیا همچون «هاسکی» و «مالاموت» دارد.
کاهش چشمگیر جمعیت این سگها – از حدود ۲۵ هزار قلاده در سال ۲۰۰۲ به ۱۳ هزار در سال ۲۰۲۰ – نگرانیهایی جدی در خصوص خطر انقراض آنها ایجاد کرده است. پژوهشگران امیدوارند نتایج این مطالعه بتواند مبنایی علمی برای تدوین برنامههای حفاظت و احیای این نژاد منحصربهفرد فراهم آورد.
منبع: ساینس