کد خبر: ۸۳۴۳۴
تعداد نظرات: ۳۳ نظر
نگاه شما:
متأسفانه دامپزشکان اغلب به عنوان کسانی دیده می‌شوند که فقط توانایی این را دارند که زیر مقالات منتقدان واقعی کسانی که حق را می‌گویند، با نظرات ناشناس یا اسامی جعلی نظر بدهند، بدون جرأت و جسارت واقعی برای ایستادن در صحنه ...

از سایه تا صحنه: چرا دامپزشکان جرأت نقد و فریاد ندارند؟

دکتر جواد شایان‌خواه

در صنف دامپزشکی ایران، جایی که سلامت حیوانات، امنیت غذایی جامعه و حتی کنترل بیماری‌های مشترک بین انسان و حیوان در میان است، یک پارادوکس تلخ حاکم است: نقد وجود دارد، اما اغلب در سایه پنهان می‌شود. نه در تریبون‌های رسمی، نه در جلسات شوراهای صنفی، و نه حتی با نام واقعی افراد. نقدها به صورت نظرات ناشناس زیر مقالات جسورانه یا خبرها ، پیام‌های خصوصی در گروه‌های مجازی، و زمزمه‌های خاموش در محافل محدود پناه می‌برند. این پدیده، که برخی آن را با طنز تلخ «لات‌های کوچه خلوت» توصیف می‌کنند، نشان‌دهنده یک درد واقعی است دردی به نام «ترس از دیده‌شدن» یا «فرهنگ سرکوب‌شده‌ی نقد». فضایی که جرأت بیان را تنبیه می‌کند و سکوت را تشویق.

این مقاله تحلیلی، بر اساس تجربیات واقعی و مشاهدات روزمره در صنف، به بررسی ریشه‌ها، پیامدها و راه‌حل‌های این مسئله می‌پردازد.  وجدان صنفی هنوز زنده است، اما جرأت گفتن علنی آن کمرنگ شده. متأسفانه، دامپزشکان اغلب به عنوان کسانی دیده می‌شوند که فقط توانایی این را دارند که  زیر مقالات منتقدان واقعی کسانی که حق را می‌گویند، با نظرات ناشناس یا اسامی جعلی نظر بدهند، بدون جرأت و جسارت واقعی برای ایستادن در صحنه.

 نقد هست، اما پنهان و ناشناس

در سال‌های اخیر، رسانه‌های تخصصی دامپزشکی مانند پایگاه خبری حکیم مهر، بستری برای انتشار مقالات انتقادی فراهم کرده‌اند. زیر این مقالات، ده‌ها نظر نوشته می‌شود اغلب با لحن تند و تلخ، پر از گلایه‌های واقعی از مشکلات ساختاری مانند تأخیر در تمدید پروانه‌ها، کمبود حمایت از بخش خصوصی، یا چالش‌های آموزشی و.... اما بیشتر این نظرات با اسامی ناشناس، بدون اسم واقعی و یا جعلی، و در کوچه خلوت نظرات ظاهر می‌شوند. این یعنی نقد وجود دارد، اما جرأت دیده‌شدن ندارد. دامپزشکان، به جای ورود به گفت‌وگوی صنفی سازنده در جلسات رسمی یا همایش‌ها، ترجیح می‌دهند در سایه بمانند و مانند "لات‌های کوچه خلوت" عمل کنند جسور در تاریکی، اما محتاط در روشنایی.

این رفتار نه از سر بزدلی فردی، بلکه از فشارهای ساختاری ناشی می‌شود. برای مثال، زیر مقاله‌های  که اغلب به نقد سیاست‌های سازمان دامپزشکی یا نظام صنفی می‌پردازد، کامنت‌ها پر از دغدغه‌های جدی است: از حقوق پایین، عدم امنیت شغلی، نبود تعرفه متعادل، عدم عدالت صنفی پیرادامپزشکان تا عدم اجرای ماده ۱۹، و...، اما این صداها به جای تبدیل شدن به یک گفتمان عمومی، در هویت پنهان یا ناشناس بخش نظرات گم می‌شوند.

 ریشه‌های پنهان‌کاری: چرا نقد در سایه می‌ماند؟

این پدیده ریشه در عوامل متعددی دارد که ترکیب‌شان فضایی خفقان‌آور ایجاد کرده است:

1. ترس از تبعات اداری و صنفی: بسیاری از دامپزشکان، به ویژه در بخش دولتی، نگرانند که نقد با نام واقعی منجر به مشکلات حرفه‌ای شود. تصور کنید یک دامپزشک علناً سیاست‌های سازمان نظام دامپزشکی را نقد کند آیا این می‌تواند بر تمدید پروانه اشتغال، ارتقاء شغلی، یا حتی امنیت شغلی‌اش تأثیر بگذارد؟ تجربیات گذشته، مانند حذف نویسندگان مستقل از شوراها یا برخوردهای اداری با منتقدان، این ترس را واقعی کرده است. این ترس باعث شده نقدها به شکل ناشناس، پنهانی، و گاه غیرسازنده بیان شوند.

2. نبود فرهنگ نقدپذیری در ساختارهای رسمی: وقتی سازمان‌ها به جای شنیدن نقد، منتقد را حذف، بی‌اعتبار یا نادیده می‌گیرند، طبیعی است که افراد ترجیح دهند در سایه حرف بزنند. نمونه‌اش برخورد با نویسندگان مستقل یا حذف گروه‌های حرفه‌ای از شوراها. این فرهنگ سنتی، اولویت را به حفظ وضعیت موجود می‌دهد و نقد را تهدید می‌بیند، نه فرصت اصلاح.

3. نبود تریبون امن برای بیان نظر: رسانه‌های تخصصی مانند پایگاه خبری حکیم مهر گاهی جسورانه عمل می‌کنند، اما هنوز برای بسیاری امنیت روانی کافی ندارند. دامپزشکان احساس می‌کنند فقط در بخش نظرات ناشناس یا پیام‌های خصوصی می‌توانند حرف دل‌شان را بزنند. این کمبود تریبون، صنف را به انزوا می‌کشاند و اجازه نمی‌دهد گفت‌وگوهای سازنده شکل بگیرد.

اما آیا این ضعف صنف است یا نشانی از فشار ساختار؟ صادقانه بگویم: اینکه دامپزشکان حتی با نظرات ناشناس یا جعلی نقد می‌کنند، یعنی وجدان صنفی هنوز زنده است. اما نبود جرأت برای گفتن با نام واقعی، نشان می‌دهد ساختارها نقد را تهدید می‌دانند، نه فرصتی برای پیشرفت.

پیامدهای نقد در سایه: از انفعال تا فرسایش

این پنهان‌کاری فراتر از یک مشکل فردی، به کل صنف آسیب می‌رساند.

 اولاً، نقد پنهان اغلب غیرسازنده است  لحن تند و بدون مسئولیت، به جای اصلاح، تنش ایجاد می‌کند. گاها نویسندگان مستقل به جای حمایت صنفی ، با حمله‌های نظرات ناشناس یا جعلی با نظرات مبتنی بر نظرات شخصی و مغرضانه نه براساس متن به افراد حمله می کنند که گاها یک فرد بار بارها با یک آیدی شماره مشخص در زمان های مختلف  با نظرات متعدد و اسامی مختلف در بخش نظرات و برنامه ریزی شده به انجام سناریوی تخریبی ، مواجه می‌شوند که انگیزه‌شان را جهت فریاد صنفی کاهش می‌دهد.

دوماً، این پدیده منجر به انفعال صنفی می‌شود. وقتی صداهای واقعی شنیده نشوند، مشکلات ساختاری مانند کمبود تجهیزات، حقوق پایین یا چالش‌های آموزشی،و... بدون راه حل باقی می‌مانند. ساختارها با سکوت و بی‌تفاوتی ادامه می‌دهند، در حالی که صنف از درون پوسیده می‌شود. کمرنگ شدن اعتماد صنفی،یاس و ناامیدی جمعی ،  حذف نخبگان فکری، و تشدید مشکلات مزمن، همه پیامدهای این سکوت هستند. در کشوری مانند ایران که دامپزشکی نقش کلیدی در امنیت غذایی و کنترل بیماری‌های زئونوتیک دارد، این انفعال می‌تواند عواقب عمومی داشته باشد  از افزایش شیوع بیماری‌ها تا تضعیف اقتصاد و ایمنی و امنیت غذایی وکشاورزی.

 راه‌حل‌ها: از سایه به صحنه

برای خروج از این چرخه، نیاز به اقدامات عملی و فرهنگی داریم. این راه‌حل‌ها نه آرمان‌گرایانه، بلکه مبتنی بر تجربیات موفق در دیگر صنوف هستند:

۱. ایجاد تریبون‌های صنفی مستقل: اتاق‌های فکر یا انجمن‌های مجازی با امکان بیان نظر بدون ترس از تبعات، تحت نظارت رسانه‌های مستقل.

۲. حمایت رسانه‌ها از منتقدان واقعی: رسانه‌هایی مانند حکیم مهر باید نه تنها مدیران رسمی را پوشش دهند، بلکه صدای نویسندگان مستقل را تقویت کنند با انتشار مقالات امضادار و حمایت حقوقی از نویسندگان مستقل و شجاع و جسور ، نه فقط چهره‌ها و نویسندگان تشریفاتی و دارای عنوان حقوقی سازمانی که گاها عنوان حقوقی خود را نیز در مقالات متذکر می شوند چون برند آنها حقوقی است نه حقیقی !

 ۳. آموزش فرهنگ نقدپذیری: سازمان‌ها و شوراهای صنفی باید دوره‌های آموزشی برای مدیران برگزار کنند تا نقد را ابزار پیشرفت ببینند. دعوت از چهره‌های مستقل منتقد ونویسندگان صاحب نظر و تحلیل گرو دارای ایده و خوش فکر شجاع  به سخنرانی در مراسم‌هایی مانند روز دامپزشکی (۱۴ مهر) می‌تواند شروع خوبی باشد.

۴. تشویق جرأت صنفی و شفافیت: با ایجاد مکانیسم‌های حفاظتی مانند کمیته‌های مستقل برای بررسی شکایات، و قانونمند کردن فرآیندهای رسیدگی به انتقادات، دامپزشکان را به خروج از سایه تشویق کنیم. همچنین، رسمیت بخشیدن به تریبون‌های نقد با چارترهای اخلاقی که تضمین‌کننده امنیت منتقدان باشد.

این اقدامات می‌تواند نقد پنهان را به گفت‌وگوی سازنده تبدیل کند و صنف را از بن‌بست خارج سازد.

 دامپزشکان منتقدان بی‌تریبون‌اند، نه لات‌های کوچه خلوت!

دامپزشکان ایران «لات‌های کوچه خلوت» نیستند؛ بلکه منتقدان بی‌تریبون‌اند که در فضایی پر از ترس و سرکوب، صدای‌شان را پنهان کرده‌اند. آن‌ها سربازان خسته‌ای هستند که سلاح نقد را دارند، اما زرهی برای محافظت نمی‌بینند. اگر ساختارها، رسانه‌ها و مدیران صنفی جرأت شنیدن داشته باشند، صنف هم جرأت گفتن پیدا می‌کند. آن روز، روزی است که دامپزشکی ایران از سایه بیرون می‌آید، از سکوت مصلحتی رها می‌شود و به سمت پیشرفت واقعی حرکت می‌کند. زمان آن رسیده که نقد را از هویت پنهان و نظرات ناشناس به پاسخگویی و مسئولیت‌پذیری بابت اقداماتمان تبدیل کنیم برای سلامت صنف و جامعه. آیا جرأت شنیدن این صداها را داریم؟ آیا سازمان‌های دولتی و خصوصی توانایی شنیدن نقدها را دارند؟

 

انتشار یافته: ۳۳
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۲
کامیاب قیصربیگی
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۰۸:۴۴ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۷
0
7
تشکر و سپاس .به قول برخی نه .بنده نوشتم لات کوچه خلوت .
همکاران گرامی .حداقل زیر کامنت کسانی که با هویت می نویسند ناشناس ننویسید .
باهویت بنویسید نظرات شما ارزشمند خواهد بود.
پاسخ ها
ناشناس
| United States of America |
۱۰:۳۶ - ۱۴۰۴/۰۶/۲۱
سلام
آقای دکتر افرادی که هم سوی سیستم قدرت هستند وقتی که صحبت می‌کنند برایشان عادی شده که نام و نشان خود را بنویسند...
در پاسخ به ناشناس ساعت ۱۰:36
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۴:۲۸ - ۱۴۰۴/۰۶/۲۱
خواهشا حقیقت رو وارونه جلوه ندهیدنقد اگر صادقانه و سازنده باشد، ارزشش به استدلال و شفافیت است نه به پنهان‌ماندن هویت در رسانه، نوشتن با نام واقعی به‌معنی وابستگی نیست، بلکه نشانه مسئولیت‌پذیری و احترام به مخاطب است.دکتر جواد شایان‌خواه
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۰:۰۷ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۷
0
4
متاسفانه به غیبت روی اورده اند و در ظاهر همه چیز را تایید و در خلوت و در محفل دیگر زبان به انتقاد می گوشایند
این دامن گیر بسیاری در ایران است هرچند در کشورهای دیگر هم هست نه به اندازه ایران
چاپلوسی و پاچه خواری برای ماندن در پست یا مقامی و.....
محمدرضا شعله پاش
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۱:۳۶ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۷
2
15
این مقاله با وجود طرح موضوع مهم و دغدغه‌مند، چند ضعف اساسی دارد: لحن آن در بخش‌هایی بیش از حد احساسی و شعاری است و استفاده مکرر از اصطلاحاتی چون «لات‌های کوچه خلوت» از اعتبار علمی و بی‌طرفی متن می‌کاهد. همچنین، استدلال‌ها بیشتر بر مشاهدات و برداشت‌های شخصی تکیه دارند و فاقد داده‌ها یا شواهد کمی مستند هستند که می‌توانست پشتوانه محکمی برای تحلیل‌ها فراهم آورد. از سوی دیگر، متن طولانی و تا حدی تکراری است و در برخی بخش‌ها همان ایده‌ها چند بار بیان شده‌اند، در حالی‌که با خلاصه‌سازی و دسته‌بندی منظم‌تر می‌شد پیام اصلی را شفاف‌تر و اثرگذارتر منتقل کرد.
پاسخ ها
محمدزاده همکار اداره کل دامپزشکی استان فارس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۷:۴۰ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۷
به عنوان یه دامپزشک که سالها در بهش خصوصی و الان دولتی هستم باید تأکید کنم که مقاله با جسارت و رویکرد ژورنالیستی، مشکلات واقعی صنف و حال حاضر دامپزشکی کل رو را بازتاب می‌دهد استفاده از اصطلاحاتی مثل لات‌های کوچه خلوت جنبه شعاری ندارد، بلکه تصویر واقعی وضعیت نقد پنهان در فضای حرفه‌ای را منتقل می‌کند
هدف مقاله ارائه داده‌های آماری نیست تمرکز آن بر تجربه‌های میدانی، روندهای صنفی و ایجاد گفت‌وگوی واقعی است طول متن و تکرار برخی ایده‌ها هم برای تأکید بر اهمیت موضوع و جلب توجه خواننده طراحی شده است
از منظر رسانه‌ای و تحلیلی این مقاله ارزشمند است و نقد صرفاً به سبک نگارش نمی‌تواند اصل جسارت و اهمیت محتوای آن را زیر سؤال ببرد و اینکه شما به متن محتوا نگاه کن ویراستار ادبی و ثانیا داده های آماری مال آزمایشگاه و با هویت واقعی است نه افرادی که خودشان با یه خط اینترنت و اسامی مختلف برای خودشان یا دیگران نظر مینویسن این مقاله تحلیلی ژورنالیستی است نه مقاله علمی با داده اماری
ناشناس اما نه لات
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۹:۴۳ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۷
در کشور ما ظرفیت پذیرش نقد کم است. صدای منتقد، چه با نام و چه بی‌نام، شاید شنیده شود، اما ناشناس ماندن گاهی باعث می‌شود دیگران درباره انگیزه‌ها شک نکنند و کسی جبهه نگیرد. پس لزومی ندارد همه را یک‌جور تصور کنیم؛ بعضی‌ها فقط می‌خواهند پیامشان را برسانند و دنبال شهرت نیستند.پس همه لات کوچه خلوت نیستند
کامیاب قیصربیگی
| Iran (Islamic Republic of) |
۲۲:۳۲ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۷
همکار محترم آقای ناشناس اما نه لات.
منظور ما از لات کوچه خلوت کسانی هستند که بصورت ناشناس شروع می کنند به شخص کردن موضوعات و توهین به نگارنده و یا کلی نظرات غیر کارشناسی و یا آمار غلط می دهند ،بدون اینکه کوچکترین مسولیتی در قبال حرفهای که می زنند را بپذیرند .
حداقل وقتی یک موضوع شخصی می سود حداقل با هویت بنویسند و بارها به حکیم نامهربان تذکر دادم .
قصد توهین به هیچ همکاری را نداشته و ندارم ،ماها مسولیت نوشته های خود را می پذیریم و این بی عدالتی آست که طرف مقابل بدون کوچکترین مسولیتی با خیال راحت هر چی بخواهد بگوید .
ما درک می کنیم که انتقاد کردن هزینه دارد و برای جلوگیری از اذیت و آزار مدیران بصورت ناشناس می نویسند و نمی خواهند سکوت کنند و این کاملا عقلانی است.
ولی در بحث های دو نفر عدالت نیست .
در پاسخ به دکتر شلعه پاش
| Iran (Islamic Republic of) |
۲۳:۳۰ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۹
سپاس از وقتی که برای مطالعه مقاله صرف کردیدنکات شما دریافت شد، هرچند به نظر می‌رسد این تحلیل بیشتر مبتنی بر الگوریتم‌های ماشینی و فرمول‌های استاندارد سازمانی است تا درک سبک ژورنالیستی و خلاقانه مقاله ارزش واقعی یک مقاله، تنها در داده‌ها و شواهد کمی خلاصه نمی‌شودروایت تحلیلی، زاویه دید نو و پیامدهای عملی آن نیز معیارهای مهمی هستند که در متن شما کمتر دیده می‌شود
مقاله صرفاً داده نیست، روایت است، پیام است و زاویه دید نو

دکتر جواد شایان‌خواه
ناشناس بی جسارت
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۴:۰۹ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۷
0
2
خدایش باور کنیم همه ما نسل بی جرائت و بی جسارت امروزیم حتی الان خود من هم شجاعت ندارم با اینکه چیزی ننوشتم یا نقدی یا...اسم خودم رو بنویسم ،،
نیما بهرامی
|
United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland
|
۱۶:۱۳ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۷
0
4
کاملا این مطلب صحیح و درسته. اما متاسفانه ساختار سیاسی قابلیت اجرای اون و نداره.
از سوی دیگه جامعه هم به این گفتمان نقد محور عادت نکرده. نقد کردن و نقد شدن، تمرین میخواد و باید فرهنگش بسط و آموزش داده بشه.
علی ای حال این مطلب بسیار به جا و درست بود. جامعه دامپزشکان، بسیار محتاط و دست به عصا عمل می کنه و کمتر اهل اعتراض و نقد هستش. شاید بشه گفت از متوسط جامعه هم عقب تره
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۶:۲۷ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۷
0
1
واقعا دامپزشکی جای نقد زیاد داره خیلی ایراد داره
VEX
|
United States of America
|
۲۰:۴۰ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۷
0
3
مشکل اصلی ما اینه که بعضی‌ ها درد رو درست تشخیص میدن، ولی بعد نسخه‌ای می‌پیچن که خودش از خود بیماری کشنده‌تره. مقاله دکتر شایان‌خواه شجاعانه میگه نقد باید از درون شروع بشه، با ساختن تریبون، با تغییر فرهنگ خودمون، با فشار به ساختار از داخل، اما یه عده از همون حرف درست، یه نتیجه‌گیری وارونه می‌گیرن چون سخته، چون ساختار مشکل داره، پس باید بریم نسخه رو از بیرون بیاریم. این یعنی چی؟
یعنی بهانه دست همون ساختاری بدن که میگن مشکلشه! چون اون ساختار از خداشه بگه: "ببینید، همه منتقدا مزدورن." و با یه برچسب ساده، همه رو خفه کنه
اینجا دیگه ماجرا نقد نیست، ماجرا خلع سلاح کردنه. فرق منتقد با معترض ناامید همینه منتقد دنبال درمانه، معترض دنبال گواهی فوت
بذار واضح‌تر بگم اصلاح یه صنف با جراحی دقیق و دردناک از درونه. آوردن نسخه خارجی یعنی سپردن مریض به کسی که اصلاً دنبال درمانش نیست، دنبال لاشه‌شه عزیز من
شجاعت این نیست که وسط میدان رو ول کنی و بری سراغ پارلمان‌های اون‌ور آب؛ شجاعت اینه که بمونی، بجنگی، و چیزی بسازی حی اگه سخت باشه وگرنه تخریب کردن به اسم اصلاح، بیشتر شبیه ناامیدی پوشیده در نقاب قهرمانیه
پاسخ ها
نیما بهرامی
| United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland |
۰۶:۰۹ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۸
شما مشکلات سازمان و رها کن. دقیقا بگو منشأ ناراحتی تون از کجاست؟ الان از چی ناراحتی و چه چیزی اذیتتون میکنه؟! حب و بغض و حسادت معمولا منجر به ناراحتی های ناجوری میشه. بنظرم شما مشکلات دامپزشکی و رها دوست عزیز.
دوست قدیم VEX
| United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland |
۱۰:۰۱ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۸
فارماکولوژی !!!
همتی مسئول فنی و بهداشتی کشتارگاه
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۲۱:۰۶ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۷
0
2
گفتمان تو دامپزشکی ایران به بن بست مطلق رسیده
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۲۱:۱۲ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۷
2
1
آقا بعضی ها جرات ندارند و سکوت میکنند .بعضی ها هم در مورد هر چیزی هر موضوعی نظر و یادداشت می‌نویسند.آنقدر که مصاحبه و یادداشت از ایشان هست از روسای دو سازمان نیست.
پاسخ ها
حرف حق
| Iran (Islamic Republic of) |
۰۱:۲۹ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۸
اینکه نام یک نویسنده بیش از برخی مقامات در رسانه‌ها دیده می‌شود نه ضعف نویسنده بلکه نشان‌دهنده خلأ حضور رسمی و رسانه‌ای همان مقامات استمشکل اصلی، کم‌کاری مدیران در پاسخ‌گویی و شفاف‌سازی‌ست، نه پرکاری قلم و نوشتن اگر رؤسا و مسئولان سازمان‌ها جسارت گفت‌وگو و نقدپذیری بیشتری داشتند، شاید دیگران هم کمتر احساس می‌کردند که باید جای خالی آنان را پر کنند.نقد درست آن است که مطالبه حضور و پاسخ‌گویی از مدیران داشته باشیم، نه سرزنش کسانی که مسئولانه دغدغه‌های صنف را به صدا درمی‌آورند
در پاسخ ۲۱:۱۳
| Iran (Islamic Republic of) |
۲۳:۲۱ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۹
جالبه که نگران تعداد یادداشت‌ها و مقالات من هستید! به نظرم قلم و صدا محدود به جایگاه سازمانی نیست حتی یک دامپزشک شهرستانی هم می‌تواند بیش از برخی مدیران پشت میز حرف بزند و دغدغه‌ها را بیان کند
اگر مقاله‌ها و تحلیل‌هایم بیشتر دیده می‌شوند نه به دلیل مقام یا ارتباط بلکه به خاطر جسارت و تعهد به حرفه‌ای است که همه ما در آن سهیم هستیم و من بدون لابی کننده ام
شاید بعضی‌ها ترجیح دهند سکوت کنند ولی یادمان باشد که لات کوچه خلوت بودن به معنای ناتوانی نیست بلکه گاهی نشانه‌ای از هراس در برابر واقعیت است که برخی ترجیح می‌دهند آن را نادیده بگیرند… و یادمان باشد که لات کوچه خلوت بودن، نشانه ترس است، نه توانایی و گاهی کسی که قلمش شجاع است، بیشتر از آنکه شما فکر کنید، قدرت دارد!
یاعلی مدد جواد شایان‌خواه
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۲۱:۱۶ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۷
0
4
هر بار که ما کارمندان موسسه رازی با اسم ناشناس نظر می‌دهیم، عده‌ای سریع ما را متهم می‌کنند به بزدلی. اما واقعیت تلخ این است که در این سیستم اگر با نام واقعی انتقاد کنی، خیلی زود باید تاوانش را بدهی؛ از محرومیت در ارتقا گرفته تا فشار مستقیم و غیرمستقیم.
ناشناس بودن انتخاب ما نیست، اجبار است. ما در محیطی کار می‌کنیم که حقوق‌مان کفاف زندگی را نمی‌دهد، امکانات نداریم، و وقتی لب باز کنیم، به جای شنیده شدن، تنبیه می‌شویم.
پس قبل از آنکه ما را «لات کوچه خلوت» بخوانند، بهتر است بپرسند چه کسی شرایطی ساخته که یک کارمند ساده موسسه حتی جرأت نوشتن اسم خودش پای درد دلش را ندارد. ناشناس بودن، نشانه ترس فردی نیست؛ نشانه سرکوب ساختاری است.
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۲۱:۳۰ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۷
0
1
متاسفانه ساختار اداری و نظام چنان گونه هست که اگر خواستی نقد کنی باید قید کارو بزنی
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۰۱:۴۹ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۸
1
0
سلام و تشکر از این میزان جگر!
البته خود شما هم جرات ندارید کل مطلب را بگوئید که ریشه این لات کوچه خلوت شدن چیست. به نظرم شماره دو این مقاله را قدری واضح و دقیق بگوئید. اگثر همکاران میدانند چرا لات کوچه خلوت شدند !! ولی در بطن قلوبشان این راز را مهر و موم نگه داشته اند . شما بگوئید تا ببینیم همه چیز را میدانید یانه ؟ فراموش نکنید کوچه خلوت است!
پاسخ ها
داور بیطرف
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۴:۰۶ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۸
جالبه! ناشناس آمدی ومی‌گوید شما جرات ندارید همه‌چیز را بگویید اما خودش حتی جرات ندارد نام واقعی‌تان را پای نوشته بگذاریداین یعنی تناقض آشکار!!!
از بیرون که نگاه کنیم، یک تفاوت مهم وجود دارد
نویسنده مقاله با نام و هویت واقعی می‌نویسد، مقالاتش را امضا می‌کند و مسئولیت کلماتش را می‌پذیرد
شما اما پشت نقاب ناشناس ایستاده‌اید و انتظار دارید دیگری کاری کند که خودتان از انجامش پرهیز می‌کنید واقعا عجب دارد!!!
اگر واقعاً لات کوچه خلوت شدن را همه می‌دانند و شما هم ادعا دارید، چه اشکالی دارد یک‌بار خودتان قلم به دست بگیرید و شجاعت داشته باشید با نام واقعی، تحلیلی کامل منتشر کنید؟یاعلی منتظر شما هستیم اگر بهتر از ایشان می نویسید میخواهیم یه دگردیسی کلی در در حوزه دامپزشکی ایجاد کنی
نقد درست و شفاف باعث رشد جامعه می‌شود غر زدن پنهانی و ادعا تو خالی ، چیزی جز تخلیه شخصی نیست
در پاسخ به ناشناس ساعت ۱:۴۹
| Iran (Islamic Republic of) |
۲۳:۰۹ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۹
بخشی از حقیقت هنوز ناگفته مانده و دلیلش هم نه کمبود جرات، بلکه آگاهی از همین کوچه خلوت است که شما به‌درستی اشاره کردیدوقتی مسیر خلوت است، هر کلمه می‌تواند هزینه‌ای سنگین داشته باشد
هدف من در این نوشته بازکردن پنجره‌ای برای فکر کردن بود، نه افشاگری صرف چون همان‌طور که شما هم می‌دانید، خیلی‌ها علت اصلی را می‌دانند اما نگفتنش بخشی از استراتژی بقا شده است
شاید در شماره‌های بعدی به همان "راز" نزدیک‌تر شویم، اما باور دارم گاهی گفتن همه‌چیز در یک‌جا، نه تنها کمکی نمی‌کند، بلکه همان اندک چراغی که روشن شده را هم خاموش می‌کند.
در نهایت، دعوت می‌کنم شما و دیگر همکاران هم اگر به قول خودتان راز را می‌دانید، بخشی از بار گفتن را به دوش بکشید. چون کوچه خلوت است، اما اگر چند نفر با هم قدم بردارند، دیگر خلوت نخواهد ماند
مراقب خودتان باشید ناشناسان کوچه خلوت نظرات
دکتر جواد شایان‌خواه
سینا رضایی جراح دام کوچک
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۰۴:۰۹ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۸
0
1
بایستی بپذیریم که واقعا در دامپزشکی نقد و نقادی جایگاهی نداره و هرگونه دیپلماسی و گفتمان درون مجموعه ای یعنی شکست
کامیاب قیصربیگی
|
Finland
|
۱۹:۴۲ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۸
0
3
سلام.
دوستان و همکاران گرامی .
فارغ از نوشته آقای دکتر شایان خواه گرامی و برداشت ایشان و سایر همکاران از لات کوچه خلوت ،متاسفانه انگار نتوانستم درست منظورم را از بکار بردن این واژه بیان کنم .

در همین سایت حکیم نامهربان ،بارها توسط افراد ناشناس مورد حمله قرار گرفتم و مطالبی عنوان می کردند که اصلا صحت نداشتند و بیشتر بخاطر تخریب وبی ارزش کردن انتقاداتم دست به این عمل ناجوان مردانه و غیر اخلاقی می زدند .
و بارها و بارها شاهد تخریب بزرگانی هم در این سایت توسط افراد ناشناس بودم .
در مسائل فنی و صنفی هم افرادی بصورت ناشناس و بدون کوچکترین هزینه و مسولیتی آزادانه در حوزه مرتبط با دامپزشکی مخالفت می کردند .
و این افراد ناشناس بیشتر احساس می شد پروژه بگیر هستند و اصلا ماموریت تخریب و یا انحراف حرکت صنفی شکل گرفته در یک موضوع خاص را داشتند و یا باعث تفرقه و عدم شکل گیری اتحاد صنفی می شدند .

بنده هم در جواب این افراد را لات کوچه خلوت نامیدم .

این افراد بدون اینکه مسولیت مطالب خود را بپذیرند،دوستان دیگری را هم تخریب می کردند .

از همه همکارانی که اگر به اشتباه رنجیده خاطر شده اند ،عذر خواهی می کنم .
منظور بنده همه همکارانی که بصورت ناشناس می نویسنده نبوده و نیست .

در ابتدای ورودم به سیستم دولتی که هنور استخدام نشده بودم و از ترس برخورد مدیران وقت و سنگ اندازی در استخدامم ،بنده هم در همین سایت حکیم نامهربان یک خاطره بصورت ناشناس نوشتم .
اگر به قسمت خاطرات مراجعه بفرمایید،آن خاطره که در خصوص کشتارگاه هست و گفتم بخاطر جاذبه زمین خون کف سالن می ریزه ،بنده نوشتم و پایین خاطرهد هم نوشتم .ک.ق .

امیدوارم منظورم را رسانده باشم .
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۰:۴۴ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۹
0
0
اگر ناشناس حرف حسابی بزند هیچ مشکلی ندارد ناشناس بماند. اگر حرف ناحسابی بزند با اسم باشد هم نا صواب است. اگر ناشناس حرف ناصواب بزند که بدتر.
برای همین به حرف های بی منطق اصلا توجه نکنیم و بدایم برای تفریح خواندن بد نیست! حس کنیم اینها نیستند!!
پاسخ ها
دکتر جواد شایان خواه
| Iran (Islamic Republic of) |
۲۳:۰۴ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۹
درست می‌فرمایید، حرف حساب ارزشمند است چه با نام و چه بی‌نام اما وقتی نقدها به قصد کوچک‌نمایی یا صرفاا برای "تفریح" باشد، نشان می‌دهد متن اثر خودش را گذاشته و ذهن‌ها را درگیر کردهاگر هم حرف ناصواب باشد، گذر زمان بهترین قاضی است ما می‌نویسیم تا گفت‌وگو شکل بگیرد، نه برای تفریح لات کوچک خلوت دامپزشکی !!!
دکتر وحید عطارد
|
United States of America
|
۱۹:۴۱ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۹
1
1
حکایت کنند : روباهی وحشت زده می گریخت.
پرسیدند: از چه می گریزی؟
گفت: روباه هایی که سه تخم داشته باشند می کشند.
گفتند: مگر تو دو تا بیشتر داری؟
گفت: نه
گفتند: پس فرارت برای چیست؟
گفت: آخر اول می کشند بعد می شمارند.
پاسخ ها
دکتر جواد شایان خواه
| Iran (Islamic Republic of) |
۲۳:۰۰ - ۱۴۰۴/۰۶/۱۹
سپاس از دکتر عطارد گرامی برای این تمثیل زیباحقیقتاً همین ترس و بی‌اعتمادی که فرمودید، یکی از دلایل سکوت بسیاری از همکاران است دغدغه من هم همین بوده؛ اینکه فضای نقد و گفت‌وگو آن‌قدر شفاف و سالم باشد که هیچ‌کس مجبور نشود برای بیان حقیقت، به فکر فرار یا ناشناس‌نویسی بیفتد. اگر قرار است چیزی شمرده شود، بهتر است اندیشه‌ها و راهکارهایمان باشد، نه برچسب‌ها و سوءظن‌ها
ارادتمند شما
دکتر صابر طالب حسینی
|
Germany
|
۰۷:۲۳ - ۱۴۰۴/۰۶/۲۰
1
1
با سلام خدمت همۀ لاتهای کوچه‌های خلوت ?
بنده همه جا نه تنها نقد کرد، با اسم و رسم هم نقد کردم، اقدام عملی هم کردم و در حال اجراست ?
زمانه دیگر تغییر کرده، بهتر است به جای واژۀ نقد از تقابل صحبت کنیم، آن هم با اسم و رسم، تحلیل مال کوچه‌های خلوت و تاریکی هست، ما سر کوچه، با اسم و رسم مشغول جنگ هستیم ??
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۰۹:۰۹ - ۱۴۰۴/۰۶/۲۰
1
1
چرا ما اصرار داریم همه اسم خود را بنویسند؟ بگذارید هر هر کس هر نوع میخواهد بنویسد الا توهین و بی انصافی!!
چرا بنا داریم هم را به کیش خود پنداریم؟
کامیاب قیصربیگی
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۲:۳۹ - ۱۴۰۴/۰۶/۲۱
0
0
به قول حاج قاسم ایران ،اگه از خدا بترسی ،خداوند هم ترس از تو را در دل دشمنانت می کاره .
گاهی می خواهند برای پاک کردن گذشته خود و عدم پاسخگویی به افکار عمومی ،فکر می کنند خیلی زرنگ هستند و با طرح موضوع دیگر و حمله به دیگران و تلاش برای تحقیر آنان،خود را تبرئه کنند .
اما یداله فوق ایدیهم .
حال بعد از این شناسایی لات های کوچه خلوت آسان تر است و هیچ ارتباطی با همه کسانی که بصورت ناشناس می نویسند ندارد .
اتفاقا به فال نیک می گیرم .
نظر شما
ادامه