هر چه پیش میرود و ماشینیتر میشویم و بیشتر عادت میکنیم به اینکه همه چیز آن طور که ما میخواهیم باشد، بیشتر از گذشته شاهد شکنجه حیوانات برای لذت بردن لحظاتی کوتاه هستیم.
به گزارش خبرنگار محیط زیست خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)- منطقه خراسان، چندی پیش خبرنگار ایسنا، طی بازدید از باغ وحش وکیلآباد مشهد شاهد نمایش اسبی بود که به طرز وحشتناکی دهانش برای جلوگیری از حرکات سر با تسمه بسته شده بود و این لذت بردن از تماشای اسب سربه زیر و نجیب و آرام به قیمت شکنجه شدید حیوان تمام میشد.
این یکی از هزاران صحنهای است که اگر شما یکبار در حال حیوانات اهالی باغ وحش دقت کرده باشید به وفور خواهید دید.
متاسفانه تذکر خبرنگار ایسنا و حتی سایر تماشاچیان بیفایده بود و با بیتوجهی صاحب اسب روبهرو مواجه شدند؛ چطور میشود از انسانهایی که برای یک حیوان زنده حق زندگی قائل نیستند و برای جذب تماشاچی و کسب پول بیشتر حیوان را تا این حد شکنجه میدهند، انتظار داشت که مثلا برای جلوگیری از قطع درخت بازیافت کنند یا حداقل استفاده بهینه داشته باشند؟
و این بار برای پیگیری این اسب نجیب راهی باغ وحش میشوم و در همان اولین قدمهای ورود به باغ وحش اسب را میبینم اما بدون آن تسمههای آزاردهنده...
و حال سوال این است که اگر شکنجه این حیوان رسانهای نمیشد آیا او رها میشد یا مثل بسیاری از حیوانات دیگر این باغ وحش باز هم شکنجهها ادامه مییافت؟