تب کریمه کنگو، هرساله در فصول گرم، در کشور خودنمایی میکند و بسته به شرایط و موقعیت، در میان انسانها قربانی میگیرد. امسال نیز تکرار این بیماری در مناطق مختلف ایران، موجی از نگرانی را در میان مردم بهوجود آورده است.
به گزارش حکیم مهر به نقل از خبرگزاری کشاورزی ایران (ایانا)، معاون دفتر بهداشت و مدیریت بیماریهای دامی سازمان دامپزشکی کشور با اعلام این خبر گفت: مردم به هیچ عنوان نباید نگران مصرف گوشتی باشند که از طرف کشتارگاههای تحت نظارت سازمان دامپزشکی به بازار عرضه میشود.
«دکتر کریم امیری» با اشاره به اینکه احتمال انتقال بیماری از طریق گوشت مجوزدار به انسان صفر است، افزود: کشتارگاهها دام تبدار را ذبح نمیکنند و بعد از کشتار هم در صورت غیرطبیعی بودن لاشه، آن را معدوم خواهند کرد. گذشته از اینها، تمام گوشتها باید ۲۴ ساعت در سالن پیشسرد قرار بگیرند.
وی در توضیح این مطلب عنوان کرد: سالن پیشسرد و گذار از جمود نعشی، باعث کاهش PH شده و محیط گوشت را اسیدی میکند که این به نفع حیات ویروسها نیست؛ بنابراین، هرگونه بیماری احتمالی با این روش از بین خواهد رفت.
به گفته معاون دفتر بهداشت و مدیریت بیماریهای دامی سازمان دامپزشکی کشور، کسانی مانند سلاخها، قصابها و افرادی که در تماس مستقیم با ترشحات دام هستند، جزو شاغلان پرخطر محسوب شده و باید جوانب احتیاط را رعایت کنند. همچنین ذبح دام در آیینهای گوناگون و مصرف بلافاصله گوشت آلوده به بیماری، میتواند خطرآفرین باشد؛ بنابراین لازم است چنین گوشتهایی در صورت امکان، ۲۴ ساعت پس از نگهداری در محیط سرد، مصرف شود.
امیری معتقد است: از آنجا که یکی از راههای انتقال تب کریمه کنگو به انسان، گزش کنههاست، سازمان دامپزشکی اقدامات لازم برای سمپاشی در مناطق مختلف را انجام داده تا از جمعیت حشرات کاسته شود. البته مردم نیز باید در سفرها از پشهبند و پمادهای دورکننده حشرات استفاده کرده و الزامات ایمنی را رعایت کنند. زیرا اگرچه این بیماری برای دام، عوارض و علائم چندانی ندارد و پس از دو روز تب به پایان میرسد، اما برای انسان بسیار کشنده و خطرناک است.
وی خاطرنشان کرد: میزان مرگ و میر بین ۹ تا ۵۰ درصد در کشورهای مختلف متفاوت است، اما با تلاشهای صورت گرفته از طرف وزارت بهداشت در ایران، این میزان از ۱۱ درصد تجاوز نکرده و امسال نیز تاکنون مرگ تنها یک نفر در کردستان به ثبت رسیده است.
امیری ادامه داد: تب کریمه کنگو از سال ۱۹۷۰ در ایران گزارش شده و از آن پس، هرساله جان بین ۲۰ تا ۵۰ نفر را میگیرد، البته تعداد مبتلایان بیشتر از این مقدار تخمین زده میشود.