رئیس فدراسیون چوگان گفت: در حال حاضر چوگان با اسب قره‌باغ توسط کشور آذربایجان به ثبت رسیده است و ما به دنبال ثبت چوگان ایرانی در یونیسف هستیم.
به گزارش حکیم مهر به نقل از آنا، در مجمع انتخابی فدراسیون‌های ورزشی دو فدراسیون اسکیت و چوگان متمایزتر از سایر فدراسیون ها هستند، آن هم به دلیل اینکه هدایت این دو فدراسیون بر عهده دو بانو است. البته پیش از این فاطمه هاشمی هم هدایت فدراسیون بیماری‌های خاص را برعهده داشته است اما هم اکنون دو فدراسیون توسط دو بانو اداره می‌شود، «فریبا محمدی» که ریاست فدراسیون اسکیت را برعهده دارد و «دکتر گلنار وکیل گیلانی» که فروردین ماه 95 موفق شده سکان هدایت فدراسیون چوگان را برعهده بگیرد. او دامپزشک است، 35 سال سن دارد و از جوانترین روسای فدراسیون‌هاست.
گفت‌وگوی خبرنگار آنا با یکی از دو زن رئیس فدراسیون در ایران را در زیر می‌خوانید:
حضور یک خانم در راس فدراسیونی که به ظاهر مردانه است کمی عجیب به نظر می رسد.
- بله همین‌طور است. اوایل که این سمت را برعهده گرفته بودم، تصورم این بود که کار بسیار سختی پیش رو دارم و با مشکلات زیادی روبرو هستم اما خوشبختانه همه مسئولان چه در وزارت ورزش و چه اهالی چوگان من را حمایت کردند و امیدوارم این روند ادامه داشته باشد تا چوگان بیشتر از همیشه مورد توجه مردم قرار بگیرد.
چه شد که به سمت چوگان رفتید؟
- پدر من از پیشکسوت‌های ورزش چوگان است و من از کودکی با این رشته آشنا هستم. به ورزش چوگان علاقه بسیار زیادی دارم و امیدوارم بتوانم برای این رشته قدم‌های مثبتی بردارم. همانطور که می‌دانید روزگاری ایران مهد چوگان بوده، اما امروز کمتر به آن توجه می‌شود. به نظر من این اتفاق تصادفی نبوده و استعداد زیادی در زمینه این ورزش در بین مردم ما وجود دارد.
دلیل این بی توجهی را در چه می‌دانید؟ چوگان از ورزش‌های کهن ایران است اما در ایران کمتر مورد توجه است. علت این موضوع چیست؟
- چوگان سه هزار سال در ایران قدمت دارد و تمامی کشورهای دنیا این بازی را به نام ایران می‌شناسند و دلیل این ادعا را می توانیم در اشعار بزرگان ببینم. هیچ شاعری نیست که از گوی و چوگان اشعاری نسروده باشد اما متاسفانه در ایران کمتر آن را می شناسند و مردم کمی هم خواهان این رشته هستند اصلی‌ترین علت آن هم این بود که بعد از انقلاب اسلامی فدراسیون چوگان برای مدتی تعطیل شد و عملا این رشته به دست فراموشی سپرده شد تا اینکه باز هم توسط پیشکسوتان سال 81 فدراسیون چوگان راه اندازی و این رشته به صورت جدی مورد توجه قرار گرفت.
مهمترین معضل پیش روی چوگان بازان چیست؟
- کار در رشته اصیلی به نام چوگان به دلیل کمبود امکانات، آسان نیست. ما باید چوگان را به جایگاه واقعی خود برسانیم، مهد این رشته در ایران است اما از نظر امکانات حداقل‌ها را در اختیار داریم. متاسفانه مهمترین مشکل ما کمبود اسب و نداشتن امکانات زیرساختی مانند زمین چوگان در سطح کشور است. در کشور فقط پنج زمین چوگان داریم که از این تعداد چهار زمین و باشگاه در تهران است و یک باشگاه نیز در کرج قرار دارد. البته در روستای خونان بوئین زهرای استان قزوین نیز زمینی افتتاح شده که بصورت محلی در آن به بازی چوگان می‌پردازند.
با این شرایط افرادی که به صورت حرفه‌ای چوگان‌باز هستند تمام هزینه‌هایشان بر عهده خودشان است؟
- بله همین‌طور است. ما در فدراسیون محدویت مالی بسیار زیادی داریم و کسانی که چوگان باز هستند باید اسب داشته باشند و با اسب‌های شخصی شان تمرین کنند. خرید و نگه‌داری اسب نیاز به بودجه کلانی دارد و متاسفانه ما آن را در اختیار نداریم و تنها 10 اسب در فدراسیون داریم.
پس کسانی که به چوگان علاقمند هستند اما شرایط مالی برای تهیه اسب نداشته باشند عملا از طرف فدراسیون حمایت نمی شوند؟
-در حال حاضر ما 10 تا 15 چوگان‌باز داریم که علاقه بسیار زیادی به این رشته دارند اما نمی‌توانند اسب تهیه کنند و فدراسیون با آنها همکاری می کند و اسب‌ها را در اختیارشان می گذارد اما به طور طبیعی اگر این تعداد افزایش پیدا کند ما نمی توانیم آنها را حمایت کنیم و باید خودشان به دنبال اسپانسر باشند.
با این شرایط چوگان ورزش مرفهین جامعه است و اقشار متوسط نمی‌توانند این ورزش را حرفه ای ادامه دهند.
-نه اینگونه نیست. چوگان رشته گران‌قیمتی نیست و هزینه آن در حال حاضر ساعتی 30 هزار تومان است، اما با توجه به امکانات محدودی که کشور ما دارد شرایط برای کسانی که به این رشته علاقمند هستند سخت شده است.
عمده فعالیت‌های فدراسیون چوگان چیست؟
- در این فصل به دلیل سرمای هوا و نامناسب بودن شرایط زمین بازی، مسابقات چوگان تعطیل است. در این فصل بیشتر کلاس های آموزشی از جمله داوری و مربیگری برگزار می شود. بخش اعظم فعالیت‌های ما مربوط به آموزش چوگان است و همین 10 اسبی که در اختیار فدراسیون است معمولا برای جلسات آموزشی به کار گرفته می‌شود، از طرفی ورزش چوگان به هزینه‌ها و زیربنای سخت افزاری بسیار زیادی نیاز دارد و مانند رشته‌های فوتبال یا والیبال نیست که با حداقل‌ها بتوانیم آن را اجرا کنیم. ما نیاز به زمین‌های مناسب برای بازی چوگان داریم. در حال حاضر پنج زمین چوگان در کل کشور داریم که باید این تعداد را افزایش دهیم. عمده فعالیت فدراسیون بسط و گسترش چوگان در استان‌های کشور است.
همانطور که گفتید مهمترین برنامه فدراسیون توسعه چوگان در استان‌های کشور است روند این فعالیت چگونه بوده است؟
- هدف اصلی ما توسعه این رشته ورزشی در استان هایی است که مستعد باشند. البته نمی‌توانیم چوگان را در همه استان‌ها بسط دهیم اما در حال حاضر اصفهان پتانسیل خوبی برای توسعه چوگان دارد به همین دلیل درصدد هستیم هیات این استان را فعال‌تر کنیم. استان گیلان هم با توجه به علاقمندانی که به این رشته دارد و همچنین پتانسیل اسب در آن منطقه، هیات چوگانش فعال شد و اهالی چوگان کرمان هم درخواست دادند و هیات استان کرمان را هم راه اندازی کردیم و آذربایجان هم از دیگر استان هایی بود که هیات چوگانش را فعال کردیم.
وضعیت تیم ملی چوگان به چه صورت است؟
- چوگان‌بازان در هر رده سنی که باشند عضو تیم ملی چوگان هستند و محدودیت سنی در این ورزش وجود ندارد. معمولا هر مسابقه‌ای که برگزار می شود عملکرد چوگان بازان از نظر فنی مورد بررسی قرار می‌گیرد و بهترین چوگان‌بازان زیرنظر گرفته می‌شوند تا به تیم ملی چوگان ملحق شوند. به طور طبیعی اعضای تیم ملی چوگان به طور مداوم در حال تغییر هستند.
برای فعالیت زنان در این رشته ورزشی برنامه خاصی دارید؟
- همانطور که گفتم ما در شهرستان‌ها کمبود اسب و زمین داریم و لازم است این موضوع جدی گرفته شود. این در حالی است که بسیاری از زنان روستایی ما در اسب‌سواری مهارت فوق‌العاده‌‌ای دارند. زنانی که در عرصه چوگان وارد می‌شوند ظرف مدت کوتاهی به موفقیت‌هایی می‌رسند و پیشرفت خوبی دارند. به طور حتم اگر برنامه‌ریزی درستی وجود داشته باشد و بتوانیم اردوهای خارجی تدارک ببینیم، موفقیت‌های جهانی در انتظار زنان چوگان‌باز است. چوگان زنان تورنمنت‌هایی دارد که در صورتی که سطح ورزش چوگان زنان ما بهتر شود می‌توانند در مسابقات جهانی شرکت کنند.
اردیبهشت ماه سال آینده، ایران میزبانی رقابت‌های انتخابی جام جهانی چوگان را برعهده دارد.
- بله همین طور است. میزبانی ایران در رقابت‌های مقدماتی جام جهانی از مهمترین برنامه های کوتاه مدت فدراسیون چوگان است که اردیبهشت ماه در تهران برگزار می‌شود. سطح مسابقات بسیار بالاست. ایران، آفریقای جنوبی، پاکستان و هندوستان تیم‌های حاضر در این دوره از مسابقات خواهند بود که تنها یک تیم به جام جهانی راه پیدا می‌کند. به طور حتم تیم ملی چوگان مسابقات سختی پیش‌رو دارد چرا که تیم ملی آفریقای‌جنوبی یک حریف قدر و صاحب سبک است و در جهان سابقه حضور و حتی صاحب عنوان است اما ما همه تلاشمان را می‌کنیم که ایران حضوری پرقدرت در این رقابت ها داشته باشد که خودش میزبانی آن را برعهده دارد. به همین دلیل برای ارتقا سطح آمادگی و همچنین بالارفتن مهارت ملی پوشان، آنها را به اردوهای خارج از کشور اعزام خواهیم کرد.
بودجه لازم برای برگزاری این مسابقات چگونه تأمین می شود؟
- عمده ترین مشکل ما برای برگزاری این مسابقات مسائل مالی است. برای این مسابقات نیاز به اسب داریم که این موضوع هم بودجه جداگانه خودش را می‌خواهد. متأسفانه هنوز از ارگان‌ها برای بودجه قولی به ما نداده‌اند اما ما خودمان دنبال اسپانسر هستیم تا بتوانیم این بازی‌ها را به بهترین نحو برگزار کنیم.
قرار است برای تیم ملی چوگان مربی آرژانتینی استخدام کنید؟
-بله. با مسئولان آرژانتین صحبت کردیم و این کشور هم چند مربی را برای تیم ملی چوگان به ما معرفی کردند تا پس از انتخاب بهترین گزینه، بازیکنان را دو تا سه ماه به این کشور اعزام کنیم. البته این موضوع بستگی به بودجه ما دارد. آرژانتین یکی از بهترین کشورهای چوگان در دنیاست و بازیکنان را به این خاطر به این کشور اعزام می‌کنیم تا بتوانند در بازی‌های رسمی این کشور شرکت کنند.
معمولا روسای فدراسیون های ورزشی که روی کار می‌آیند از مشکلات فدراسیون قبل گله دارند و اعلام می کنند ما خرابه تحویل گرفتیم، این مورد در فدراسیون چوگان وجود داشت؟
- به هیچ عنوان. خوشبختانه شرایط فدراسیون ما در گذشته بسیار خوب بوده و تمامی زیرساخت های چوگان توسط ایلخانی (رئیس سابق فدراسیون چوگان) انجام شده است. هدفم من هم این است که اهداف فدراسیون قبلی را ادامه بدهم و تکمیل کنم. من همچنین به دنبال مردمی کردن چوگان هستم و می‌خواهم همه استان‌ها درگیر این رشته ورزشی شوند، ضمن اینکه می‌خواهم هدف فدراسیون قبلی مبنی بر احداث دو زمین چوگان در هر سال را اجرایی کنم.
برای گسترش این ورزش بومی در کشور به چه حمایت‌هایی نیاز دارید؟
- محدودیت بودجه، کار را برای ما سخت کرده است. متاسفانه تا به امروز دیدگاه خاصی نسبت به چوگان وجود نداشته است. ما با فدراسیون های دیگر فرقی نداریم. بودجه ما نسبت به کارهایی که باید انجام بدهیم، خیلی کم و محدود است. برای توسعه چوگان به بودجه بیشتری نیاز داریم. به همین دلیل از دولت سازمان‌های دولتی برای احیای این رشته ورزشی کمک می خواهیم. با اسپانسرهای زیادی صحبت کردیم اما آنها می گویند چون چوگان در جامعه کمرنگ است، نمی توانیم بر روی آن سرمایه گذاری کنیم. به هر حال باید کار را از جایی شروع کرد و این شروع به حمایت نیاز دارد.
بحث ثبت چوگان به نام کشور آذربایجان به کجا کشیده شد؟
انتخاب مدیری توانمند و حاذق همچون خانم دکتر وکیل گیلانی، باعث افتخار دامپزشکان ایران است. امیدوارم این شایسته سالاری الگویی برای سایر فدراسیونها باشد. 
مجموع دامپزشکان دولتی و خصوصی و سازمان دامپزشکی و نظام دامپزشکی موظف هستند از خانم دکتر وکیل گیلانی برای توسعه و گسترش ورزش چوگان در ایران و منطقه و جهان به عنوان یک ورزش ایرانی و ورزش با حیوانات از ایشان و همچنین یک دامپزشک زن برای حفظ این جایگاه حمایت نمایند. امیدوارم چند وقت دیگر افسوس نخورید که می توانستید و حمایت نکردید