از پلنگ زخمی تا پلنگ فرصت‌طلب - بیطارالسلطنه

از پلنگِ زخمی تا پلنگِ فرصت طلب

بیطارالسلطنه

ظاهراً مسلک به جا مانده از دوره آن مرد که رفته است دست از سر ما برنمی دارد. بنیانگذار مکتب خبری خاص که اکنون در نیویورک با مشقت و سختی فراوان در حال گزارش از ینگه دنیا به کشور می باشد، آن هم به سبک بیست و سی، مریدان فراوانی در کشور دارد که از قضا دو نفر از آنها در هفته های اخیر به پست حرفه دامپزشکی خورده اند. در پی مصدوم شدن یکی از گونه های حفاظت شده ایران در شهرستان رودسر استان گیلان، زمانبندی رخداد حادثه و عوامل دخیل در تبدیل آن به موضوعی برای تشویش اذهان عمومی را با هم مرور نموده و در انتها اثبات می نمائیم که چگونه یک فرد غیر متخصص می تواند به جای کمک به حل مشکل و معضل و استفاده از آن برای آموزش به مردم در رویدادهای مشابه، می تواند آن را به یک پروپاگاندای خبری تبدیل نماید.

کرونوگرافی رخداد حادثه برای بیمار:

 1- زمان یکشنبه هفدهم بهمن ماه 1395، مکان روستای سجیدان سیاهکل رود شهرستان رودسر از توابع استان گیلان: گزارش تلفنی مردمی یکی از اهالی روستای سجیدان به کارشناسان حیاط وحش اداره کل محیط زیست استان گیلان در خصوص مشاهده یک قلاده پلنگ در محوطه روستا

 2- زمان یکشنبه هفدهم بهمن، مکان روستای سجیدان، استان گیلان: حضور کارشناسان محیط زیست گیلان در روستا و گرفتن پلنگ آسیب دیده ضمن بیهوش سازی حیوان با استفاده از اسلحه بیهوشی و عکسبرداری از حیوان با استفاده از دوربین سونی DSC-HX400V ، شروع عملیات در ساعت 12:30 دقیقه در محل روستا، استفاده از تور مقید سازی در ساعت 12:53 و قرار دادن بر روی ماشین حمل برای خروج از روستا ساعت 01:11 بامداد یکشنبه، ثبت آخرین عکس از پلنگ به هوش آمده ساعت 4 بامداد در محل اداره محیط زیست، تعیین نوع ماده بودن حیوان و ارزشمندی آن به لحاظ حفاظت گونه ای، تخلیه تصاویر توسط برنامه فتوشاپ و انتشار خبر و عکس ها بر روی پرتال سازمان محیط زیست گیلان در ساعت 10 صبح روز یکشنبه و عنوان نمودن این مساله که علت کندی حرکت و جابجایی پلنگ مذکور می تواند به دلیل بروز جراحت باشد.

3- زمان ظهر روز یکشنبه هفدهم بهمن، مکان محیط زیست گیلان: آماده سازی پلنگ رودسری برای انتقال به تهران

4- زمان عصر روز یکشنبه هفدهم بهمن، مکان بیمارستان دام های کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران: انتقال به تهران و تحویل پلنگ بیمار به بیمارستان دام های کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران در عصر همان روز و انجام سی تی اسکن و سایر آزمایشات تخصصی و انتشار گزارش سی تی اسکن از سوی دکتر محمد ملازم عضو هیئت علمی دانشگاه تهران با استفاده از سایت شخصی ایشان (Vetelerad.com ) که عنوان نموده است سن شکستگی و زخم آن بین سه تا ده روز عمر دارد و سپس گزارش دکتر ایمان معماریان برمبنای گرافی های ثبت شده و آزمایشات بالینی انجام شده در کلینیک دامپزشکی دامهای کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران که در نامه ای با سربرگ باغ وحش تهران حیوان مزبور را بر مبنای رای این هیئت دامپزشکی غیر قابل درمان تشخیص داده و بهترین راه حل برای وی را یوتانایز ضمن حفظ بافت ها و تخمدان ها تشخیص دادند.

5- زمان دوشنبه هجدهم بهمن، مکان کلینیک حیات وحش پردیسان، ساعت :13:35: انتشار مصاحبه دامپزشک کلینیک حیات وحش پردیسان در خصوص آخرین وضعیت پلنگ آسیب دیده. در این مصاحبه صراحتاً عنوان شده که ستون فقرات پلنگ شکسته شده، نخاعش آسیب دیده، پاهایش آتروفی شده، زخم بستر گرفته است و شکمش نیز پاره شده است. سی تی اسکن انجام شده است ولی امیدی به نجات پلنگ نیست چرا که حداقل بیست روز از این اتفاق می گذرد، عضلات پاها کاملاً از میان رفته است و مفصل ها فیکس شده اند.

6- زمان سه شنبه نوزدهم بهمن ماه، مکان مرکز بازپروری حیات وحش پردیسان: پس از نهایی شدن نظر متخصصین دانشگاه تهران و باغ وحش ارم در خصوص یوتانایز، مسئولان سازمان محیط زیست تصمیم می گیرند تا نظر یکی از بیمارستان های مطرح در این خصوص را دریافت نمایند که در این راستا از دکتر حمیدرضا فتاحیان دعوت به بازدید می شود. بازدید دکتر فتاحیان از پلنگ بیمار در پارک حیات وحش پردیسان صورت می گیرد و درخواستی بصورت مکتوب برای برعهده گرفتن درمان پلنگ بیمار و در صورت لزوم انتقال وی به خارج از کشور برای ادامه یا تکمیل درمان به مسئولان محیط زیست ارائه می نمایند.

 7- زمان ظهر چهارشنبه بیستم بهمن، مکان بیمارستان دامپزشکی دکتر فتاحیان: انتقال پلنگ بیمار به این بیمارستان برای تهیه تصاویر تشخیصی و انجام درمان، انجام هماتولوژی و بیوشیمی خون، رادیوگرافی و اولتراسونوگرافی و سپس انجام عمل جراحی برای جابجایی مهره های چهار و پنج کمری و فیکس نمودن آنها، بازگرداندن به پارک پردیسان جهت مراقبت های پس از عمل و به هوش آمدن بیمار یک ساعت پس از عمل و داشتن میل به غذا و علائم مثبت در عکس العمل به محرک ها در اندام های تحتانی، نامگذاری پلنگ رودسری به نام "آرزو" پس از انجام عمل موفقیت آمیز

 8- زمان پنج شنبه بیست و یکم بهمن، مکان بیمارستان دامپزشکی دکتر فتاحیان: ارسال و انتشار گزارش مکتوب در خصوص جزئیات عمل جراحی انجام شده به مدیر کل حفاظت محیط زیست و ارائه توصیه های لازم در خصوص مراقبت های پس از عمل

9- زمان پنج شنبه بیست و یکم بهمن، مکان خبرگزاری سیناپرس وابسته به جهاد دانشگاهی و دانشگاه تهران: تهیه گزارشی از سوی خانم فرناز حیدری در خبرگزاری سیناپرس با کد گزارش 54335 و در مذمت پرهیز از دخالت افراد ناوارد در امر درمان حیات وحش و جلوگیری از تبدیل حیات وحش با ارزش ایران به موش آزمایشگاهی در بیمارستان دکتر فتاحیان. در این گزارش از نظرات تخصصی آقایان دکتر  محمد ملازم، دکتر مهدی دهقان، دکتر امیر رستمی و دکتر معماریان استفاده شده است و ایرادات بسیار زیادی به نحوه انجام عمل و حتی گزارش های عمل وارد نموده اند و حتی در بندی از سوی دکتر محمد ملازم عنوان نموده اند که نشست خبری را هفته آینده در دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران در خصوص این بی تدبیری از سوی دست اندرکاران جراحی این بیمار تشکیل خواهند داد و از جراحان خواستند تا در این دادگاه علنی حضور بهم رسانده و پذیرای نقدهایی باشند که به نحوه درمان آنها وارد است. همچنین دکتر دهقان که علیرغم میل باطنی شان و به اجبار دکتر معماریان بر بالین بیمار حاضر شده بودند، از مدیران محیط زیست خواستند تا برای دفعات بعد تصمیم گیری احساسی نداشته باشند و بر مبنای رویه های علمی عمل نمایند.

 10- زمان سه شنبه بیست و ششم بهمن، مکان خبرگزاری تسنیم: پلنگ رودسری روی دو پای خود ایستاد و به راه افتاد، انتشار فیلم راه افتادن اولیه آرزو موجی از شادمانی را در میان دوستداران محیط زیست راه انداخت و موجبات تحسین جراحان دامپزشک ایرانی را فراهم آورد.

 11- زمان چهارشنبه بیست و هفتم بهمن ماه، مکان خبرگزاری سیناپرس وابسته به جهاد دانشگاهی و دانشگاه تهران: پس از گذشت یک هفته از انتشار اتهاماتی به آقای دکتر حمید رضا فتاحیان در این خبرگزاری با توجه به انتشار اخبار مثبتی از روند رو به بهبودی آرزو، این خبرگزاری اقدام به انتشار با تاخیر جوابیه آقای دکتر فتاحیان می نماید ولی همچنان تهدید به در دسترس بودن صدای مصاحبه ها می نماید.

 12- زمان پنج شنبه بیست و هشتم بهمن ماه، مکان خبرگزاری سیناپرس وابسته به جهاد دانشگاهی و دانشگاه تهران: انتشار مقاله ای با عنوان "خود مشت و مالی به بهانه پلنگ رودسر" از سوی خانم فرناز حیدری و با کد خبر 54579 و حاوی سر تیترهایی با عنوان: بی اخلاقی به هر شکل محکوم است، چرا امکان رایزنی تیمی فراهم نشد؟، هم افزایی علمی نامناسب و آرزوی دوستداران محیط زیست منتشر شده است.

تحلیل آنچه رخ داده است:

بهترین سیاست در زمان رسیدگی به امور درمانی بیماران انسانی و دامی پرهیز از استفاده های ابزاری از بیماران به منظور توانمند نشان دادن خود و ناتوان نشان دادن رقیبان است و در این میان در صورتی که رقابت ناسالمی پدیدار شود، بدون شک متضرر اصلی این رقابت بیهوده و ناسالم بیمار و در موارد انسانی فقط به خود بیمار نیز ختم نخواهد شد. بی شک تا قبل از انتشار گزارش خبرگزاری سیناپرس به قلم خانم فرناز حیدری همه چیز بر مبنای روال های علمی آن صورت می پذیرفت و همانند موارد انسانی اولیای بیمار حق دارند در خصوص بیمار خود نظرات متخصصین مختلف را دریافت کنند و در انتها تیمی از خبرگان برای بیمار تصمیم گیری نمایند تا بتوان بر مبنای خرد جمعی برای بیمار تصمیم گرفت و از هرگونه تک روی و خود رأیی که موجبات تضییع حقوق بیمار را در زمینه حق برخورداری از حیات سالم و بدون رنج را فراهم سازد، اجتناب نمود.

پس از انتشار گزارش شماره 54335 که همزمان با عمل جراحی در بیمارستان دکتر فتاحیان بوده است و مقایسه نمودن دکتر فتاحیان با آقای ترامپ در زمینه خودرأیی و شهرت طلبی، متاسفانه اساتید هیئت علمی دانشگاه تهران و دکتر معماریان نیز در دام پهن شده از سوی خبرنویس این خبرگزاری گرفتار شدند و سخنانی را عنوان نمودند که مطمئناً خارج از شأن این عزیزان می باشد و نیز همچنان به این رویه ادامه دادند و حتی قول این نشست تقابلی را نیز از آقای دکتر ملازم دریافت نمودند و مقرر شد تا این هفته دکتر فتاحیان به دادگاه پاسخگویی دانشگاه تهران رفته و پاسخگوی رفتار بیمارستان متبوع خود باشند. همچنین این خبرنویس و خبرگزاری سیناپرس از درج جوابیه دکتر فتاحیان در خصوص نوشته سراسر اتهام ایشان تا زمان دریافت خبرهای مثبت از روند بهبودی بیمار مسکوت گذاشتند و با دریافت بارقه هایی از امید برای این بیمار، مجبور به انتشار جوابیه شدند؛ جوابیه ای که با نوشته توهین آمیز بعدی به شماره 54579 و به تاریخ بیست و هشتم بهمن و با عنوان: "خود مشت و مالی به بهانه پلنگ رودسر!!" از سوی همان نویسنده همراه بود.

در نوشته اخیر به ناگاه نویسنده محترم در گردشی 360 درجه ای از همگان می خواهند تا آرزو را وسیله عقده گشایی و کسب شهرت ننمایند و این دقیقاً همان توصیه ای است که خود ایشان نیاز مبرم برای عمل به آن دارند و هیچ یک از تیم های درمانی چنین حقی را برای خود متصور نبوده است، نه در دانشگاه تهران و نه در بیمارستان دکتر فتاحیان؛ همچنین در توجیه انعکاس جوابیه دکتر فتاحیان شروع به نوشتن توجیهاتی نموده اند که فقط خود از آن سر در می آورند و در ادامه عنوان نموده اند که لحظه به لحظه پیگیر وضعیت آرزو خواهند بود تا شاید آرزوی ایشان که همانا یوتانایز بود را به حول و قوه الهی بتوانند با دستان خود گزارش نمایند!

همچنین ایشان در ادامه نوشته کاملاً بیطرفانه!! خود عنوان نموده اند که صحبت های آقای دکتر فتاحیان تفرقه افکنانه است و سازمان محیط زیست را تهدید نمودند که احیاناً دری هم برای آشتی باز بگذارند و ادامه داده اند که هنوز که هنوز است کرسی استادی در این دانشکده حرمت دارد و از افتخاراتی است که نصیب کمتر کسی می شود.

سرکار خانم حیدری! در این ماجرا که شما از آن برای پروپاگاندای خبرگزاری خود استفاده نموده اید، هیچ گونه دلخوری نه در دانشکده دامپزشکی و نه در سازمان محیط زیست وجود ندارد که کسی بخواهد نگران درب آخر برای آشتی باشد، کما اینکه این موارد مسبوق به سابقه است و کسی کدورتی از این فعالیت های علمی به دل نگرفته است. ولی در خصوص حرمت کرسی استادی با شما موافق هستیم که ولی توجه شما را به این نکته جلب می کنم که هیچ یک از اعضای هیئت علمی دانشکده که در پرونده این بیمار دخیل بوده اند هنوز به کرسی استادی دانشگاه تهران دست نیافته اند و این نوشته ها همه به علت عدم آشنایی شما از سیستم هیئت علمی دانشگاه تهران به سان بی اطلاعیتان از علم دامپزشکی می باشد. البته در این حرفه ملاک ها برای حرمت داشتن افراد مدتهاست عوض شده و به افراد به صرف هیئت علمی بودن احترام قائل نیستند و این به معنای این نیست که هیئت علمی بودن فاقد ارزش شده است، خیر بلکه ملاک ها تغییر کرده و در حال حاضر ملاک احترام به افراد دانش آنهاست نه وابسته بودنشان به یک مرکز دانشگاهی خاص؛ هرچند که در مورد دکتر فتاحیان این امر صادق نیست و ایشان عضو هیئت علمی واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد می باشند.

همچنین در انتهای مطالبتان باز سخن نسنجیده دیگری را عنوان نموده اید و از مسئولان محیط زیست درخواست نموده اید که جلسه فنی را برگزار نمایند و شما و اصحاب رسانه را در جریان کلیه صحبت ها و موارد قرار دهند. سرکار خانم حیدری! از کی تا حالا جلسه با اصحاب رسانه به جلسات فنی تبدیل شده که چنین انتظاری از دامپزشکان دارید؟! کدام بیمارستان و پزشکی شما را در جریان ریزترین موارد مربوط به حتی بیماران نزدیکتان قرار داده که چنین توهمی شما را فرا گرفته است و حتی به فرض محال هم که قرار دهد، شما چه برداشتی از رویه های فنی و حرفه ای می توانید داشته باشید، جز اینکه اینچنین با نوشته های غیر تخصصی خود  موجبات تشویش اذهان عمومی را فراهم آورید.

بنابراین و با توجه به نوشته های فوق اینجانب مشکل اصلی در پرونده این بیمار را دخالت غیر حرفه ای این خبرنگار و سعی در ایجاد دو جبهه مقابل هم می دانم و امیدوارم با سعه صدر و توجه به اصول حرفه ای، جلوی چنین اشتباهات و سوء استفاده هایی گرفته شود و در این راستا توصیه های ذیل را به همکاران دارم:

 1- هر گونه انتشار نتایج مربوط به آزمایشات بالینی و تصویر برداری دامپزشکی صورت گرفته در مراکز بیمارستانی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران بصورت شخصی و از طریق افراد منتشر نگردد و همانگونه که این دانشکده دارای روابط عمومی و بین الملل می باشد، هرگونه انتشار رسمی اخبار مربوط به فعالیت های درمانی صورت گرفته در این دانشکده اجازه انتشار به نام و عنوان افراد در بخش های مختلف را نداشته باشد، چرا که تبعات آن برای دانشکده قابل کنترل نخواهد بود و طبیعتاً به نام دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران تمام خواهد شد. هرچند برای ما هنوز انتشار گزارشات تصویر برداری دامپزشکی این بیمار از طریق سایت شخصی Vetelerad.com هنوز غامض است و همینطور سخنان اعضای هیئت علمی این دانشکده که از سوی خبرگزاری ها و با دید خبرپراکنی نگاشته شده است نیاز به شفاف سازی دارد.

 2- ضمن احترام کامل به آقای دکتر معماریان و فعالیت های حرفه ای ایشان در راستای حفظ گونه های با ارزش حیات وحش در ایران، باید عنوان نمایم که در صورتی که کیس حیات وحش به ایشان از سوی سازمان محیط زیست ارجاع شده است، به نوعی بیمار خصوصی محسوب می گردیده که ایشان اجازه انتشار پرونده و مدارک ایشان در خبرگزاری ها و فضای مجازی را نداشته اند، آن هم با سربرگ باغ وحش تهران که هیچ ارتباطی به موضوع ندارد و به نوعی خارج از اصول حرفه ای به نظر می رسد که امیدواریم در آینده این نحوه مراوده با بیمارانشان که حفظ اسرار آنها از وظایف ایشان می باشد را شاهد نباشیم.

3- برگزاری دوره هایی برای نحوه تعامل با رسانه ها برای مسئولین دامپزشکی، اعضای هیئت علمی و مسئولین سازمان و نظام جزء ضروریات این زمان حرفه دامپزشکی است تا اینچنین آبرو و قدمت این رشته دستخوش خبرنگاران غیر حرفه ای و طنز نویسان نا آگاه که در این دو هفته نوشته های گهربار!! آنان موجبات یاس و نا امیدی از قشر دیگری از جامعه را فراهم آورد نگردد.