مشاهده نخستین مورد آنفلوانزای پرندگان در جنوب کرمان/ نوزدهمین استان هم درگیر شد

فارس هم درگیر شد....استان بیستم

به بهانه نوزدهمین استان درگیر بیماری انفلوآنزا

ما یاد گرفته ایم که در هر کار آزمایشگاهی که انجام میدهیم یک کنترل مثبت و یک کنترل منفی بگذاریم تا بتوانیم در مورد نتایج آزمایش قرائت و تفسیر صحیح داشته باشیم، درسته؟ و هنچنین میدانیم انجام آزمایش بدون داشتن کنترل مثبت و منفی به اندازه عدم انجام آن بی ارزش است.
البته آنهایی که اینگونه آزمایشات رو برای ما استاندارد کرده اند، نگفته اند که این نوع نگاه به نتایج را ، میتوان در قضاوت درخصوص تمامی عملکردها داشت یا لااقل در کتب تخصصی این موضوع را من ندیده ام. ولی با توجه به نوع نگرش آنها نسبت به امور جاری شان این نکته بسیار مهم را میتوان دید که در هر کاری حتی در امور اجرایی با وسواس بسیار بالایی عملکرد خود را مورد آزمون دقیق قرار داده و در امور بعدی از یافته های قبل، بهترین استفاده را میکنند. موضوعی که در آموزه های دینی ما نیز به آن تاکید بسیار زیادی شده است. به تجربه نیز ثابت شده است که اگر ما قادر بودیم در خصوص عملکرد های خود قضاوت صحیحی داشته باشیم و خصوصا از شکست های خود عبرت بگیریم ، قطعا در اینصورت الان در جایگاهی بسیار بالاتر نسبت به آنچه هستیم قرار میداشتیم. اگر چنین سنجشی در کتب تخصصی ما نیامده ولی قطعا در حوزه های مهندسی و مدیریتی وارد شده است و این امر با عقل هم منطبق است که انسان بایستی از شکست های خود و دیگران، بیش ار پیروزی ها و موفقیت ها عبرت بگیرد و در اینصورت است که هزینه های بعدی بشدت کاهش می یابد. ولی چرا انجام نمیدهیم نکته اساسی تفاوت نگاه ما با کشورهای توسعه یافته است. میدانیم که تفاوت اساسی ما با کشورهای توسعه یافته تفاوت در حوزه های اقتصادی نیست بلکه تفاوت در نوع نگاه به عملکرد هاست که بعدا به تفاوت در حوزه های اقتصادی هم منجر میشود و گرنه ثروت و منابع طبیعی و خدا دادی در کشورهای در حال توسعه نسبت به کشورهای توسعه یافته اگر بیشتر نباشد، مطمئنا کمتر هم نیست . از این جهت میتوان دلیل علل عقب افتادگی ها را توجیه و تفسیر کرد.
حالا سوال اصلی اینست که در مبارزه با بیماری آنفلوآنزا و تب برفکی و...... دهها بیماری دیگر، آیا تا بحال به کنترل مثبت و منفی فکر کرده ایم؟ یعنی تابحال نتایج کار و انرژی و هزینه ای را که میکنیم را با همین هزینه ها در کشورهای توسعه یافته مقایسه کرده ایم؟ من مطمئن هستم ما به نسبتی که هزینه کردیم موفقیت حاصل نشده است.
از طرف دیگر، آیا این همه را، با کشورهای دیگری که چنین امکانات و اعتباراتی را هزینه نمیکنند ، مثل افغانستان و دهها کشور از این دست مقایسه کرده ایم؟ اگر مقایسه شده است، که چقدر جای خوشبختی و سعادت و اگر نشده است که جای بسی تاسف و ندامت!
ولی اگر شده است یکبار بنشینید و با صداقت و بدون ایجاد هیاهو و شانتاژ نتایج آن را بگویید که اگر مبارزه نمی شد چه اتفاقی برای صنعت دامپروری کشور میافتاد و احیانا با مبارزه ای که شده از آن اتفاق شوم جلوگیری شده است.
مثلا برای تب برفکی ابتدای سال جاری، آیا هزینه مبارزه، باعث پیشگیری از اتفاق بدتری شد که مبارزه ما توانسته جلو آن اتفاق را بگیرد؟ در حالی که میدانیم اگرچه که میلیارد ها تومان صرف مبارزه شد، ولی دهها هزار تلفات هم دادیم و از 31 استان کشور 30 استان درگیر شد. خوب، حالا جرات داشته باشیم و برعکس حساب کنیم که اگر مبارزه نمیکردیم چه اتفاقی می افتاد؟ البته اون یک استانی هم که درگیر نشد چون تعداد احشام آن اینقدر کم بود که ویروس مجال انتقال نداشت.
این هزینه و تلفات حتی اگر باعث شود که در شیوع بعدی هزینه های ما کاهش پیدا کند باز هم جای نگرانی نیست ولی افسوس که تجربیات سالیان گذشته این را نمی گوید و شاید بجای تحلیل عملکرد و کسب و ثبت تجربه، فقط به این بیاندیشند که چگونه آمارها کمتر باشد و موفقیت ها بیشتر نمایانده شود و شاید در همه گیری های بعدی افرادی که الان در حوزه مبارزه فعال هستند به حوزه های دیگر و مثلا روابط عمومی و بین الملل نقل مکان داده شده باشند و تجربیات آنها، اگر هم وجود داشته‌باشد ولی از دسترس خارج شده باشد!
حالا در بحث آنفلوآنزا هم همچنین، مبارزه ای که در آن نتوانیم تعداد کانون ها و استان های درگیر را ثابت نگه داریم، چگونه ادعا میکنیم که بیماری تحت کنترل است؟ تعداد استان های در گیر ظرف 15 روز گذشته تقریبا 50 درصد افزایش داشته است و از 10 استان به 19 استان رسیده است. در این باره شاید بتوان مقامات بالا دست را با دادن اطلاعات یک سویه توجیه کرد و از آنان درخواست اعتبار و مصاحبه های همسو کرد ولی تکلیف صنعت و اقتصاد وابسته به آن و تکلیف ما با علمی که ادعا پرچمداری آن را داریم چه می شود؟ میشود ورود ویروس را بگردن پرندگان مهاجر انداخت و تالاب ها و برکه ها را منشاء انتشار اعلام کرد ولی آیا انتقال آن از استانی به استان دیگر در داخل کشور را نیز میتوان به آنها منسوب کرد؟ آیا گزارش مثبت از استان های دیگر و ایجاد موج بعدی ربطی به تالاب دارد؟ ما هزینه ها و خسارات بسیاری را بابت آنفلوآنزا میدهیم ولی از واگیر های مختلف درس و تجربه ای نمیگیریم که در واگیری های بعدی کمتر دچار خسارت و دستپاچگی شویم. یقینا با این نوع نگرش بایستی انتظار آن را داشته باشم که ویروس تمامی استانها را درگیر کند و شانس بیاوریم استانها گرمسیر بدلیل گرمای هوا و تنها بهمین دلیل دچار بیماری نشوند.
از طرف دیگر، مسئولین ذیربط با افتخار اعلام میکنند که حدود 40 تا 50 کشور دیگر هم درگیر هستند و از این بابت ما تنها نیستیم، البته من هم بدلیل دیگری از اینکه کشورهای توسعه یافته هم درگیر این بیماری هستند، ناراحت نیستم زیرا در این صورت شاید تجربیات آنها در مبارزه ای که برای ما تجربه ای ندارد حداقل بدرد ما بخورد. زیرا تجربه ثابت کرده ما با بیماری های که کشورهای توسعه یافته در گیر آن میشوند قادر به مبارزه بهتر و انسجام یافته تری هستیم نسبت به بیماری های که در کشور هایی مثل کشور ما تنها در گیر آن هستند. بیماری آنفلوآنزای سویه h9n2 و دهها بیماری از این دست دلیل روشنی بر این یافته است که چگونه صنعت عظیم دامپروری ما را درگیر کرده و سالهاست که صدمات جبران ناپذیری را تحمل کرده ایم ولی دریغ از یک قدم تجربه ای نگاشته شده یا یک قدم پیشرفت در امر مبارزه! دریغ!