حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: حمایت از فعالان بخش خصوصی یکی از پیششرطهای اصلی پیشرفت در هر حوزهای به شمار میرود. متولیان سازمان دامپزشکی کشور نیز این مساله را به خوبی میدانند، اما آنگونه که خود میگویند، محدودیتهای اعتباری همواره مانع از ایفای نقش تاثیرگذار حمایتی آنها شده است.
در این میان برخی از متولیان، راهکارهای دیگری را انتخاب کردهاند. مدیر کل دامپزشکی استان تهران ثبت اختراعات دامپزشکان به نام خود مخترعان و اعلام عمومی آن در کنگرهها را یکی از راههای مناسب حمایت و قدردانی از تلاشهای این افراد میداند. «دکتر سید اصغر برائینژاد» اعتقاد زیادی به جلب حمایتهای مردمی در حوزه معلولیتهای جسمی حیوانات دارد و آن طور که خودش میگوید، اجرای این برنامه کاملاً امکانپذیر است.
حکیم مهر: آقای دکتر، چند روز پیش دعوت بیمارستان دامپزشکی مرکزی تهران را پذیرفتید و از نزدیک اقدامات ارزشمند همکاران بیمارستان را دیدید. چه احساسی نسبت به جلسه مذکور داشتید؟
فعالیتهایی که همکاران ما در بخش خصوصی و بهویژه در بیمارستانهای دامپزشکی انجام میدهند، فوقالعاده سخت و در عین حال لذتبخش است. متخصصین دامپزشکی با طیفی از موجودات سروکار دارند که از نظر گونه، شکل و نوع زندگی، با شرایطی که برای جامعه انسانی تعریف شده، بسیار متفاوتند. در نتیجه کار این عزیزان بسیار سخت و ارزش این کارها بهویژه در رفع معلولیتهای جسمی حیوانات دو چندان است. بهطور مثال کاری که آقای دکتر فتاحیان روی پلنگ رودسر (آرزو) و یا عملی که دکتر مرادی روی ماهی و فلامینگو انجام دادند، برای هر دامپزشک یا هر کسی که علاقمند به حوزه حیات وحش و رعایت حقوق حیوانات در طیف گستردهتر آن است، لذت بخش محسوب میشود. احساس من هم چیزی جز خوشحالی و خرسندی نیست. من وقتی این موارد را میبینم یا میشنوم، استقبال کرده و از آن حمایت میکنم.
حکیم مهر: این حمایتهایی که میفرمائید دقیقاً شامل چه مواردی میشود؟
اولاً اعتقاد دارم بایستی شرایطی مهیا شود تا خدمات و کارهایی که دوستان ما ارائه میدهند، بیش از پیش در دید عموم قرار گیرد. یکی از راهکارها برای دستیابی به این مهم استفاده از ظرفیت کنگرهها و همایشهای سراسری دامپزشکی و محیط زیست است. چنانچه این خدمات به شکل گسترده در این نشستها در معرض دید قرار گیرد، قطعاً همکاران و دوستداران حیوانات کمک خواهند نمود.
حکیم مهر: آیا می توان مردم را نیز در این حمایت ها دخیل کرد؟
خب یکی از مزایای رسانهای کردن این خدمات، دقیقاً جلب نظر مردم بهویژه خیرین و نیکوکاران است. چرا که اینگونه خدمات دامپزشکی جنبه اقتصادی ندارد. برخی از حیوانات صاحب ندارند و بسیار پیش آمده که رهگذری حیوانی را دیده و به بیمارستان دامپزشکی آورده و درخواست درمان آن را داشته است. ضمن اینکه امکان پرداخت هزینه را نیز ندارد. لذا باید برای درمان اینگونه حیوانات، حمایتهای مالی خیرین را داشته باشیم.
حکیم مهر: آیا در سازمان دامپزشکی کشور بودجه ویژهای برای این کار تعریف شده است؟
اعتبار ویژهای در سازمان دامپزشکی خیر، اما حمایتهای دیگر قابل انجام است. پیگیری موضوع از طریق سازمان محیط زیست، جلب مشارکتهای بخش خصوصی و نیکوکاران، برگزاری سمپوزیومها، همایشها و فراخوان کمک به حیوانات معلول، همه اینها قطعاً شدنی است و باید پیگیری کنیم.
حکیم مهر: آیا همین حمایت ها از دکتر فتاحیان هم انجام شد؟
متاسفانه خیر.
حکیم مهر: چرا؟
برای من کار دکتر فتاحیان مهم بود و پیگیر موضوع هم بودم که مریض ایشان را از نزدیک ببینم، لذا به باراجین رفتم و «آرزو» را از نزدیک دیدم. با دکتر هم تماس گرفتم و حسب وظیفه بهخاطر نجات این پلنگ از ایشان تشکر کردم و عرض کردم که اگر لازم است من کاری انجام دهم، با کمال میل آن را پیگیری میکنم. اما از آنجاکه دکتر فتاحیان انسان وارستهای است، خودشان تمام مشکلات موجود را با همکاری کادر بیمارستان انجام دادند.
یقیناً حمایتهای مادی چندانی از این قبیل اقدامات صورت نمیپذیرد. من فکر میکنم هم سازمان دامپزشکی کشور و هم سازمان نظام دامپزشکی میتوانند برای همکارانی که در جهت ساخت پروتز وارد عمل میشوند، برنامهریزی نمایند تا اقدامات این عزیزان به نام خود آنها ثبت شود و آنها را در همایشهای سراسری دامپزشکی کشور معرفی نمایند که انگیزههای اقتصادی هم داشته باشند.
حکیم مهر: آقای دکتر، در خلال صحبتهای خودتان در بیمارستان دامپزشکی مرکزی تهران به نکته خوبی درخصوص جای خالی یک قانون حمایتی از بیمارستانهای دامپزشکی اشاره کردید و مثال پرندهای را زدید که یک رهگذر آن را به بیمارستان میرساند. آیا میتوان این کار را ساختارمند کرد؟
با توجه به شناختی که شخصاً از حوزه تامین اعتبارات بخش دولتی دارم فکر نمیکنم در بخش دولتی بتوان به زودی برای این موضوع سرفصلی را ایجاد کرد، اما فکر میکنم سازمانهای مردم نهاد و یا تشکلهایی وجود دارند که تمایل به کمک به رفع معلولیتهای حیوانات و یا درمانهای هزینهدار بیمارستانها هستند. اگرچه اینها وظیفه قانونی نیست، اما وظیفه اخلاقی هر فردی است، به ویژه اگر آن فرد دامپزشک یا مدیر دامپزشکی باشد. لذا باید تلاش کنیم در این جهت قدم برداریم و شما هم به عنوان یک رسانه باید به ما کمک کنید.
حکیم مهر: یعنی دقیقاً چه باید کرد؟
باید به سمتی برویم که کمکهای مردمی این سازمانها را برای درمان، جراحی و کاهش آلام حیوانات مورد استفاده قرار دهیم. این کار هم برای ما که به حیوانات به نوعی زندگی دوباره میدهیم لذتبخش و راضی کننده است و هم برای افرادی که کمک میکنند.
بنده در حد توان پیگیر این موضوع خواهم شد. باید راهکار مناسبی را پیدا کنیم و برداشت بنده این است که سازمان نظام دامپزشکی در باز کردن این فضا میتواند نقش مهمی ایفاد نماید.
حکیم مهر: از رسانه ها نام بردید. نظر شما درخصوص فعالیتهای پایگاه خبری حکیم مهر چیست؟
پایگاه خبری حکیم مهر پایگاه اختصاصی حوزه دامپزشکی است و مخاطبان زیادی را پوشش میدهد. این پایگاه اخباری را منتشر میکند که مورد توجه خانواده بزرگ دامپزشکی اعم از بخش خصوصی و بخش دولتی است. به نظر بنده از آنجا که حکیم مهر تمام تلاش خود را به کار میگیرد که بی طرفانه مسائل را منعکس کند، بسیار موفق بوده است.
حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.