هیچ تفاوتی بین آموزش در دانشکده‌های دامپزشکی دولتی و آزاد وجود ندارد؛ هر دوی آنها فاقد استانداردهای لازم برای تربیت دامپزشکان کاربردی‌اند

حکیم مهر: «دکتر محمد نوری» استاد پیشکسوت دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، درخصوص گفت‌وگوی اخیر حکیم مهر با «دکتر سید محمدمهدی کیایی» نوشت:

«با ارادت فراوان خدمت آقای دکتر کیایی استاد محترم و محبوب،

حضور حضرتعالی معروض می دارم به نظر اینجانب مشکل دامپزشکی علاوه بر گرفتن دانشجوی بیش از حد، نبود زمینه کار برای این حرفه است. بنده هم این افتخار را داشتم که در دانشگاه آزاد و دولتی تدریس نمایم و صادقانه خدمتتان عرض کنم که دانشجویان نخبه ای در دانشگاه آزاد دیدم که در هیچیک از دانشگاه های دولتی ندیدم؛ برخی از آنها حتی به استادی دانشگاه های معتبر خارجی هم رسیده اند.

در غیاب دانشگاه آزاد و با وجود این حجم از دانشجویان سهمیه ای، خیلی از استعدادها از بین می رفت. آقای دکتر، من هیچ تفاوتی بین آموزش در دانشگاه های دولتی و آزاد نمی بینم؛ هر دوی آنها فاقد استانداردهای لازم برای تربیت دامپزشکان کاربردی اند. من شمایی از یک دانشکده دامپزسکی استاندارد را که مطمئنا حضرتعالی بهتر از بنده می دانید ترسیم می کنم (فقط جهت آگاهی دوستان دانشجو و همکاران محترم)؛ بعد خواهیم دید که هیچ تفاوتی بین دانشکده های دولتی و غیردولتی وجود ندارد.

اول باید ببینیم هدف از تاسیس دانشکده دامپزشکی در یک مملکت چیست؟ در کشورهایی که دامپروری اساس اقتصادشان را تشکیل می دهد، دانشکده های دامپزشکی جهت تربیت افرادی به منظور مبارزه با بیماریهای دامی و پرورش دام و طیور احداث می گردد. در یک دانشکده دامپزشکی استاندارد دانشجو پس از اتمام دوره علوم پایه وارد فارم و کلینیک های مختلف حیوانات کوچک بزرگ و طیور می شود. در فارم پرورش گوساله، بره، کره اسب و نحوه تغذیه آنها و پرورش و نحوه تغذیه گاو، گوسفند، اسب و خوک و طیور آموزش داده می شود. سپس دانشجویان به شکل چرخشی در بیمارستان و همچنین کلینیک های سیار، نحوه برخورد با بیماری ها را فرا می گیرند. آقای دکتر، یکی از آموزش های مهمی که داده می شود، سلامت گله های گاو شیری و گوشتی است. سلامت گله های گوسفند و بز و طیور به صورت عملی به دانشجو آموزش داده می شود و خیلی چیزهای دیگر و در آخر یک امتحان جامع از دانشجو گرفته می شود.

سئوال من این است؛ کدام یک از دانشکده های ما چنین امکاناتی را دارند؟ جز دادن درس های تئوری و برخی کارهای جزئی عملی چیزی بیشتر صورت می گیرد؟ نهایت این آموزش ضعیف این می شود که ما اکنون بعد از این همه سال و با داشتن جوانان زیاد ولی آموزش ندیده، می بینیم تمام بیماری های دامی سرجایشان می باشد و دامدارها بدون پناه با بیماری های متعدد روبرو هستند.

آقای دکتر، به نظر من مشکل دانشگاه آزاد نیست؛ مشکل عدم تمایل دولت در سرمایه گذاری در بخش دامپروری و خرید گوشت و سایر محصولات دامی از خارج می باشد. اگر ما بجای وارد کردن گوشت از 31 کشور (به گفته نماینده مجلس)، در خود مملکت سرمایه گذاری می نمودیم، می دانید به چقدر نیروی کار دامپزشکی نیاز بود؟»