کاندید یا کاندیدا؟
دکتر محمدرضا سالاری
انتخابات نظام دامپزشكی در پیش رو است و حرف و حدیث در این انتخابات زیاد است. نظام دامپزشكی هم در بعد كلان و هم در بعد خرد، با توجه به قوانین موجود هر روز قدرتمندتر می شود؛ از طرفی بروز مشكلات در انتخابات گذشته باعث شده است كه این سری از انتخابات از اهمیت ویژه ای برخوردار شود.
هر چند كه اعضای نظام دامپزشكی به مثابه اعضای یک خانواده هستند و فرقی میان دولتی و غیر دولتی در آن نیست، اما طبق تعریف، نظام دامپزشكی یك تشكل غیر انتفاعی غیر دولتی است كه یكی از اهداف اصلی آن حمایت از حقوق صنفی است.
حضور همكاران به عنوان کاندیداتور، چه در بخش دولتی و چه در بخش غیر دولتی باعث خشنودی است، اما دو سؤال را مطرح می کنم:
سؤال یکم: همكار ما در بخش دولتی تا چه حد با مشكلات صنفی دست به گریبان است؟ آیا انتخاب همكار دولتی در شورای نظام باعث رفع موانع موجود در بخش غیر دولتی خواهد شد؟
بخشنامه ها و دستور العمل هایی که از سوی سازمان دامپزشكی در چند سال گذشته صادر شده، حاکی از آن است كه بخش مدیریت سازمانی با واقعیات موجود در بازار حرفه ای آشنایی چندانی ندارد.
اصولاً یک وجه تمایز اساسی بین نظام پزشكی و وزارت بهداشت و درمان از یک سو و نظام دامپزشكی و سازمان دامپزشكی كشور از سوی دیگر وجود دارد که باعث شده است كه بین نظام پزشكی و وزارت بهداشت در اغلب موارد همسویی و همراهی کامل وجود دارد و حركت رو به جلو دارند، اما متاسفانه بین نظام دامپزشكی و سازمان دامپزشكی گویی در دو جهت مخالف گام بر می دارند.
این وجه تفاوت و تمایز از آنجا نشأت می گیرد كه اكثریت قریب به اتفاق صاحب منصبان وزارت بهداشت كه در صبح مناصب دولتی را بر دوش می كشند، در بعدازظهر در بخش غیر دولتی و خصوصی در مطب خود نشسته اند و كاملاً از مشكلات بخش خصوصی آگاهند و این قضیه در روند تصمیم گیری های كلان نقش بسزایی دارد؛ در حالیکه بعضی از مدیران سازمان دامپزشکی با کار حرفه ای دامپزشکی در بخش خصوصی بیگانه اند و این مساله موجب شکاف عمیق بین دامپزشکی دولتی و دامپزشکی خصوصی شده است.
حال اگر در انتخابات در پیش رو افراد دولتی بتوانند مناصب نظام دامپزشكی را به دست آورند، آیا می توانند مشكلات بخش خصوصی را بشناسند و صادقانه در جهت برطرف کردن آنها بکوشند؟
افراد بخش دولتی در منصب اعضای شورای نظام دامپزشکی، آیا به فکر حفظ جایگاه دولتی و عدم اصطکاک با مدیریت ارشد خود خواهند بود یا آن که خالصانه به فکر بخش خصوصی خواهند بود؟
همچنین آیا بخش حاکمیتی می تواند خود مجری باشد و بر رفتار خود نظارت کند؟ در واقع مجری و حاکم یکی باشد؟ و این تعارضی ایجاد نمی کند؟
سؤال دوم: همکار غیر دولتی و یا بخش خصوصی در جایگاه شورا تا چه حد توانسته از حقوق صنفی همکار خود دفاع کند و در جهت پیشبرد اهداف عالیه گام بردارد؟ تا چه حد با بخش حاکمیتی تعامل دارد؟ و چه خدمتی به همکاران خود نموده است؟
واقعیت تلخ، نداشتن همکاری تیمی و گروهی در بخش خصوصی است. بخش خصوصی (البته تعدادی از آنها) در بسیاری از موارد نسبت به سرنوشت خود بی اعتنا و بی انگیزه هستند. در جلساتی که برای کار صنفی خودشان برگزار می گردد، شرکت نمی کنند. در بدگویی از یکدیگر بخصوص در مواقع خطر گوی سبقت را از همدیگر می ربایند. این فاجعه که در همه سطوح دامپزشکی اعم از داروخانه، کلینیک، مایه کوبی و... دیده می شود، آفت بخش خصوصی است. کلینیسین با همکار خود دشمن است و داروخانه با هر دو!! مترصد زمان هستند تا به یکدیگر ضربه بزنند. تعدادی به محض اینکه قدرت می گیرند، در پی حذف و بدنام کردن دیگری هستند. متاسفانه از بیرون به مانند خانواده مشکل دار دیده می شویم! در نزد حاکمیت چنان پاچه خواری می نمایند که انسان مات و مبهوت می ماند! در یک کلام، اخلاق حرفه ای در نزد تعدادی از ما، دیده نمی شود (البته قصد جسارت به همکاران محترم خود را ندارم، رویسخنم با تعدادی از آنهاست).
آیا چنین همکاری می تواند سرنوشت خانواده خود را در دست بگیرد و فاصله ها را کمتر کند؟ آیا کسانی که به فكر منافع شخصی خود هستند، می توانند سنگی را از جلوی راه بخش خصوصی بردارند؟
این هشداری است، هم برای غیر دولتی ها كه به فكر خود باشند و با شكل دادن و تقویت تشكل های صنفی، موانع را یک به یک از پیش روی خود بردارند و به افراد بی طرف رای دهند و هم هشداری برای دولتی ها كه در صورت تصدی در شوراهای نظام دامپزشكی، برای بخش خصوصی نسخه پیچی نكنند و به جد به فكر بخش خصوصی باشند.
در واقع نکات مهمی بیان شد تا هم کاندیداتورهای محترم اعم از دولتی و خصوصی در این مورد اظهار نظر کنند و هم سایر همکاران محترم به این نکات توجه کنند و با دید باز رأی بدهند. اینکه بخش دولتی باید زمام کار را در دست گیرد یا بخش خصوصی و یا ترکیبی از هر دو، سؤالات مهمی است که مخاطب باید به آن فکر کند و تصمیم بگیرد.
نکته آخر، کاندیدا و کاندیداتور یعنی نامزد و داوطلب، اما کاندید به دو معناست: یکی به معنای «ساده لوح و احمق» و دیگری به معنای «صادق و بی ریا»، با توجه به ایام انتخابات از همکاران خواهش می کنم به کاندیداها رای بدهند.
دكتر محمدرضا سالاری
آذرماه سال 1397 خورشیدی - قزوین
بگردید اشتراکات را پیدا کنید.
شما غوره باشید مویز شدن پیشکش.
متاسفانه بیانات و نظراتی را که حکیم مهر از زمان شروع ثبت نام انتخابات شورای نظام دامپزشکی استانها منتشر کردند بیشتر توهین به همه ارکان نظام دامپزشکی و سازمان دامپزشکی بوده . بجای اینکه تفاهمی در بین اعضا ایجاد نماید.
شما متن بالا رو یک بار بخونید اگر انصاف دارید قضاوت کنید که اصلا مفهومی دارد؟
یا اگر مفهومی دارد و البته عامیانه بگم سر و تهی دارد، چه دردی را دوا میکند؟؟؟؟