حکیم مهر: نظرسنجی حکیم مهر با موضوع «کیفیت آموزشی دوره دانشجویی خود را تا چه حد منطبق با نیازهای بازار کاری دامپزشکی ارزیابی می‌کنید؟» با شرکت 440 نفر از همکاران به پایان رسید.
متاسفانه حدود 80 درصد از همکاران، کیفیت آموزشی دانشکده دامپزشکی محل تحصیل خود را از نظر انطباق با رفع نیازهای حرفه ای دامپزشکی، کم یا خیلی کم ارزیابی نمودند و تنها حدود 5 درصد از شرکت کنندگان در نظرسنجی، انطباق آموزش دوره دانشجویی با نیازهای بازار دامپزشکی را زیاد یا خیلی زیاد دانستند.
این موضوع، تلنگری جدی برای متولیان آموزش دامپزشکی و اساتید دانشکده های دامپزشکی سراسر کشور محسوب می شود و به نظر می رسد، نیاز به تغییری اساسی در این حوزه وجود دارد.
به هیچ وجه زیبنده نیست فردی که 7 سال از عمر خود را در دانشکده دامپزشکی سپری نموده است، پس از فارغ التحصیلی فاقد اعتماد به نفس لازم و مهارت های کافی برای ورود مستقیم به بازار کار حرفه ای باشد.
تغییر کوریکولوم آموزشی (کاهش دروس علوم پایه و افزایش دروس بالینی)، تغییر شیوه آموزشی از تئوری به عملی، آشنایی عملی دانشجویان با مباحث پرورشی در حوزه های دام، طیور، آبزیان و ... از طریق کارآموزی در مزارع پرورشی، ایجاد گرایش های تحصیلی مختلف، آشنایی با اقتصاد دامپزشکی و مباحث کسب و کار می تواند ازجمله تغییراتی باشد که وضعیت نامطلوب فعلی را تا حدی بهبود بخشد.
حالا به استاد نوری ایراد بگیرید که این فاجعه را چند سال پیش از طریق حکیم مهر بیان نمود. آن 5 درصد هم کار کلینیکی نمیکنند. 
متاسفانه تا زمانی که اساتید در باز کار فعالیت دارند وضعیت همین هست که هست عمدا یا سهوا آموزش کلینیک و درمان انجام نمیشود 
نتیجه ارزش علمی ندارد
| من که فارغ التحصیل دانشگاه ........... با معدل الف هستم و پایانمم با جناب دکتر ........ بوده باورکن با اندازه یه کارگرهم بار علمی ندارم بی کیفیت بودن دانشگاه ها همیشه بد نیست برای مثال من به عنوان یک دامپزشک کلینسین دام بزرگ با یازده سال سابقه درمانگاهی علیرغم اینکه به قیمت بسیار بالا هم ویزیت میکنم یک دلیل اینکه همیشه کیس دارم کم بار بودن دانشگاه هاست که همکار جوان در اطراف من کلینیک تاسیس میکند و به قیمت یک پنجم قیمت من هم سر کیس میره سر سال نشده کلینیک و جمع میکنه و کلی دامدار ازش شاکی میشه...!! کاش همینطور ادامه پیدا کنه همین صرفا مدرک فروشی دانشگاه ها بدون کیفیت علمی و عملی فارغ‌التحصیلان عامل رونق کسب و کار ماهاست...!! .................. فقط چند تا كتاب تئوري فارسي خوندن .همين بنده گمان میکنم اون 5 درصد عزیزان هم از اساتید دامپزشکی بودن. 
استادی داشتیم که تفاوت management و meningitis را نمیدونست. از افتخاراتش هم این بود که کسی بیشتر ۱۶ ازش نتونسته بگیره تو ۱۰-۱۵ سال تدریس. کاملا مشخصه استادی که به دانشجو به چشم رقیب آینده نگاه میکنه چی مخواد یاد بده! حکیم جان باور کن همین 20 درصدی هم که به کیفیت آموزش خود در دانشگاه رای داده اند حتما کسانی بودند که به دنبال افزایش سطح مقطع خود فقط جهت تدریس به عنوان تئوریسین در دانشگاه هستند.ولی باور کنید من7 سال است که پس از فارغ التحصیلی در بخش گاوداری شیری صنعتی مشغول هستم و بازهم در طول این 7 سال که شاغلم میتوانم به جرات بگویم که هیچی حتی در سطح یک تکنیسین هم در دانشگاه به ما یاد نداده اند.فقط تئوری و امتحان و کلاس های عملی در بخش درمانگاهی کلینیک دانشکده فقط کیس های بسیار پیش پا افتاده و آنهم در سطح 2 یا 3 کیس در هفته.حکیم جان جسارت نشه و از همه اساتید بزرگوار عذر میخواهم ولی باور کنید واقعیتیست که درهمه دانشکده ها اپیدمی شده و همه اسانید ما فقط دنبال ارائه مقاله و فقط تئوری که در عمل و بازار کار هیچ جایگاهی ندارد.
استاد طیور گفتی و زخم ما دوباره جان گرفت!!! تا زمانی که اساتید دانشگاه اجازه کار بعنوان کلینیسین در بخش خصوصی را داشته باشند این مشکل ادامه خواهد داشت. متاسفانه اساتید دانشگاه برای حفظ بازار کاری خود در تربیت دامپزشک با دانش کلینیکی کم کاری می کنند. 
دوره‌ی عمومی که هیچ، تخصص هم با وجود اساتید ...... جز بطالت نیست. استاد باید استاد باشد و دلسوز، کسانی که لیاقت نداشتند استاد شدند. همه مسئول هستیم یک کاری برای بهبود اوضاع انجام دهیم. پیشنهاد میدهم نتیجه این نظر سنجی و یک سری راه کار برای تغیر وضع آموزش به وزارت علوم و برای شخص وزیر ارسال شود. اگر چه اتفاق خاصی رخ نمیدهد ولی ما وظیفه خود را انجام داده ایم وبرای آیندگان ابهامی باقی نمیماند که پدران آنها از این معضل آگاه بودند و تلاش خودر را نیز برای بهبود اوضاع انجام داده اند. متاسفانه این مسئله منحصر به دامپزشکی نیست. دامنگیر همه رشته ها و همه دانشگاه ها است. کافیه یک ارتباط یا نظر سنجی از بقیه رشته ها هم داشته باشید. متاسفانه در سال های قبل خیلی از اساتید با مدرک دکترای حرفه ای به عنوان مربی مشغول به کار شدند. در رشته دامپزشکی عدم تناسب زحمت با درآمد شدیدا وجود دارد.این رشته مثل پزشکی حمایت نمی شه چون دامداری و دامپروری برای دولت فقط بار مالی داره.دامپزشکی و مکانیکی و این قبیل رشته ها به مهارتی نیاز دارند که حداقل 5 تا 10 سال طول میکشه.بچه مردم 18سال عمر و چشم خودشو رو این رشته میذارنه ،بعد آواره و بیکار می مونن.هم خانواده،تو استرس هست هم فارغ التحصیل! دانشجوی سال اولی با همت بلند و بااقتدار کامل از این رشته ........ و بی ارزش البته در ایران انصراف بده و برو رشته ی فیزیوتراپی که از همان دوران دانشجویی مشغول کار می شی آینده خودتو خراب نکن 
مثالی رو بگم درس طیور ااستاد به جای اینکه بیاد علائم و درمان بیماری رو یاد بده فقط میاد خانواده ویروس رو درس میده واسه اینکه بگه باسواد هم هست سر کلاس یکسره اصطلاحات انگلیسی استفاده میکنه که بگه خیلی بارشه
ولی هیچ ازش یاد نمیگیرم