در دهه ٦٠ میلادی، سازمان سیا طی پروژه‌ای پرهزینه و بسیار سری که حاصل پژوهش و تحقیق بسیار بود، گربه‌ای را که به داخل سفارت اتحاد جماهیر شوروی در واشینگتن رفت‌وآمد داشت، به دام انداخته و یک میکروفن گرانقیمت و غیرقابل ردیابی را در بدنش جاسازی می‌کند.
به گزارش حکیم مهر به نقل از شهروند، هدف از این کار شنود مکالمات داخل سفارت، حیاط و اطراف آن برای شناسایی جاسوسان روس بود، اما اتفاقی غیرمترقبه تمام نقشه‌های سی‌آی‌ای را نقش بر آب کرد. چگونه؟ خیلی ساده، حیوان بخت‌برگشته در همان روزهای نخست آغاز ماموریت، بیرون سفارت شوروی زیر یک تاکسی رفت و کشته شد! سازمان سیا هم به این نتیجه رسید از حیوانی چون گربه نمی‌توان یک جاسوس خوب ساخت، پس بی‌خیال ماجرا شد!
این‌که چقدر از این ماجرا حقیقت و چه مقدارش زاییده تخیل است، اهمیتی ندارد؛ مهم این است که هنوز و همچنان استفاده از جانوران برای مقاصد جاسوسی و حتی نظامی ادامه دارد و فریادهای گروه‌های حامی حیوانات نیز تاکنون ره به جایی نبرده است.
جاسوسی در زمین، هوا و دریا
کمتر از ١٠ روز پیش مشاهده یک نهنگ مجهز به دستگاه‌های شنود و مکان‌یابی پیشرفته در سواحل نروژ بار دیگر مقوله استفاده ابزاری از جانوران توسط سرویس‌های جاسوسی را به تیتر یک رسانه‌های جهان تبدیل کرد. نهنگ فوق که از نوع بلوگا (نهنگ سفید) بود، ابتدا توسط سه ماهیگیر نروژی مورد شناسایی قرار می‌گیرد که با توجه به عدم مقاومت در برابر ماهیگیران، آنها موفق می‌شوند تجهیزات جاسوسی را که ظاهرا موجبات ناراحتی نهنگ را فراهم آورده بود، از بدن او جدا کنند.
پیش از این، استفاده از دلفین برای جاسوسی از سواحل غزه و همچنین بهره‌گیری از کرکس برای رصد تاسیسات نظامی عربستان و لبنان توسط اسراییل آخرین نمونه استفاده از حیوانات برای مقاصد اطلاعاتی و جاسوسی به شمار می‌رفت و انتظار می‌رود در آینده نیز کشف و خنثی‌سازی این جاسوس‌های بی‌زبان و بی‌گناه در اقصی نقاط دنیا ادامه داشته باشد.
انسان و حیوان، همرزمان قدیمی
استفاده از حیوانات در جنگ قدمتی به درازای تاریخ بشر دارد. اسب‌ها مثال بارزی بر این ادعا هستند، اما امروز تفاوت آنجاست که در گذشته انسان و حیوان در میدان جنگ به صورت یک تنِ واحد درآمده و هر دو ضمن کارزار برای حفاظت از نیمه کامل‌کننده خود تلاش می‌کردند. در واقع ماجرای بهره‌کشی صرفا یکطرفه نبود، تا جایی که سربازها ابتدا به اسب خود آب و علف داده و سپس خود غذا می‌خورند.
می‌گویند در زمان جنگ‌های ناپلئون و انگلستان یک کشتی فرانسوی توسط ناوگان دریایی بریتانیا غرق شده و کلیه خدمه آن کشته می‌شوند. این میان تنها یک میمون ملبس به یونیفرم نظامیان فرانسوی که ظاهرا وظیفه سرگرم ساختن سربازان را برعهده داشته، زنده از کشتی خارج می‌شود و انگلیسی‌ها در اقدامی ظاهرا نمادین حیوان بیچاره را به‌عنوان جاسوس فرانسوی‌ها به دار می‌آویزند! اگرچه این اقدام امروز مشمئزکننده و احمقانه به نظر می‌رسد، اما باید پذیرفت سوءاستفاده‌هایی که اکنون دولت‌ها از حیوانات می‌کنند، آنچنان فرقی با اقدام سربازان انگلیسی در دار زدن آن میمون شوربخت ندارد.
بخشی از وزارت دفاع امریکا ، وظیفه اش همین است.
مین روبی خلیج فارس در جنگ امریکا با عراق ، توسط دلفین های نظامی انجام گرفت