شورای مرکزی سازمان نظام دامپزشکی با انتقال آموزش دامپزشکی به وزارت بهداشت موافق است/ انتقال سازمان دامپزشکی به وزارت بهداشت هم اخیراً در سطح دولت مطرح شده است

عالی است.

تجربه 40 سال گذشته نشان داد که وزارت رانت پرور و بدون مسئولیت جهادکشاورزی سنخیت و شایستگی لازم و حداقلی را برای کفالت سازمان سلامت محور دامپزشکی ندارد و بایستی هر جه زودتر این سازمان بسیار حساس در راستای منافع تولیدکنندگان و سلامت و بهداشت آحاد مردم مستقل شود و انتقال آن به صورت یک تشکیلات کاملا تخصصی مستقیم زیر نظز شخص وزیر بهداشت بدون اجازه هر گونه موازی کاری و تداخل با دیگر بخش های وزارت بهدلشت بر مبنای اصل حیاتی و راهبردی بهداشت واحد (One Health) تحقق یابد.

میشه لطفا دست از ما بردارید و به وظایفی که دارید و انجام نمیدید یرسید

با سلام
یقینا دامپزشکی جزوی از پیکره‌ی بهداشت و درمان میباشد و جالب اینکه سربازان خط مقدم از این پیکره جدا افتاده اند. مطمئنن هم آموزش و هم سازمان با ادغام در وزارت بهداشت تحولی عظیم در زمینه‌ی بهداشت و درمان به ارمغان خواهد داشت.

اصلن اگر انتقال به وزارت بهداشت نشه بزرگترین ظلمه به جوونا

دکتر .............. از دامپزشکان جهادی و بانیان انتقال سازمان دامپزشکی به جهادسازندگی و جهاد کشاورزی و از عوامل اصلی بی اعتباری و فلاکت فعلی دکتران دامپزشک است که حتی کارگران افغانی با سابقه بیسواد جای دکتر دامپزشک حقوق می گیرند و وزارت جهادکشاورزی و امثال دکتر ...........ها با سکوت آمیخته به رضایت به آن نگاه می کنند و کک شان هم نمی گزد.

لطف کند دست از سر دامپزشکی بر دارد. اکثریت قریب به اتفاق دامپزشکان که منافعی چرب و شیرین در وزارت
حهادکشاورزی ندارند با انتقال به وزارت بهداشت موافقند.

بحث بر سر اینه که خود آموزش گروه پزشکی باید از وزارت بهداشت منفک و مثل قبل به وزارت علوم برگردد تا انحصار و رانت ایجاد شده توسط پزشکان از بین برود حالا شما میخواهید برید آموزش پزشکی ؟در مورد رشته حقوق هم انحصار و رانت در مورد وکالت و سردفترداری هست و از طرفی درمان سگ و گربه و اسب و الاغ و گاو گوسفند و ماهی چه سنخیتی با وازت بهداشت دارد ؟در ضمن اگر فکر میکنید در وزارت بهداشت حلوا خیرات می کنند به سایر رشته های گروه پزشکی نگاه کنید مثل علوم آزمایشگاهی

این بحث برگشتن آموزش پزشکی به وزارت علوم،
بحث تاریخ گذشته ای است که همه مقامات وزارت بهداشت شدیدا با آن مخالف هستند و به قول وزیر بهداشت تا ابد هم آموزش پزشکی به وزارت علوم بر نخواهد گشت.

اما شما از کدام آموزش دامپزشکی دفاع می کنید؟

آموزشی که در آن دامپزشکی از یک رشته تاپ کروه دکترای علوم پزشکی پیش از انقلاب، به یک رشته حقیر و بی اعتبار در حد کاردانی و لیسانس تبدیل شده است!

چطور در زمان شاه تا سال 1365 دامپزشکی با پزشکی سنخیت داشت و در کمیته پزشکی شورای عالی برنامه ریزی قرار داشت ولی ناگهان پس از آن سنخیت آن با پزشکی که مورد اذعان جهانیان است،
به زعم عده ای تاآگاه یا بیسواد و یا دارای منافع و رانت شغلی و اداری مالی از بین رفته است؟؟!

واقعا انسان از برخی اظهارات تعجب می کتد که چگونه برخی در روز روشن حقایق قطعی و مبرهن را به دلیل منافع .... خود جعل و تحریف می کنند!

آوازه بهداشت واحد One Health یعنی سنخیت و همبستگی شدید پزشکی انسان و دام که به مثابه دو روی یک سکه واحد هستند تمام دنیا را فرا گرفته است و حتی ریاست محترم سازمان دامپزشکی بر مبنای اصل بهداشت واحد در اجلاس اخیر OIE (سازمان جهانی بهداشت دام) احتجاج کرده و تاکید داشتند که اگر ایران تحریم شود بر مبنای اصل مورد پذیرش همگانی One Health, بیماری های مسری و عفونی در جهان گسترش یافته و دیگر نمی توان سلامت مردم جهان را تضمین کرد و آن وقت عده ای هنوز بر طبل پوسیده دامپزشکی یک رشته تولیدی است می کوبند.

آنها یا متوجه نبستند یا خود را به خواب زده اند که فرق است بین اینکه از خدمات یک رشته چه استفاده هایی می شود کرد و اینکه ماهیت علمی آن چیست؟؟!

همچنانکه در یک کارخانه تولیدی و صنعتی، اگر پزشکان به درمان کارگران بیمار که مسلما به تداوم تولید آسیب می زند اقدام کردند، هیچکس این سخن مضحک و خنده دار را بر زبان نمی آورد که پزشکی یک رشته "تولیدی" است و پزشکی بایستی زیر نظر وزارت صمت قرار داشته باشد!

بنابراین لطف کتید بس کنید و بیش از این به منافع دامداران، سلامت مردم و اعتبار از دست رفته دامپزشکی با توجیه شرایط موجود که ناشی از بی کفایتی و عدم سنخیت شدید وزارت جهادکشاورزی با ساختار دولتی و بخش خصوصی دامپزشکی ضربه نزنید.

ارزش و شان دامپزشکی در وزارت جهادکشاورزی لگد مال بی تفاوتی وزارت جهادکشاورزی و عوامل گماشته آن در سازمان دامپزشکی شده است که انگار نه انگار که این واقعیت تلخ را می بینند که هر کس که در دامداری ها از راه می رسد اقدام به طبابت و دخالت در کار دامپزشکی می کند و دکتر دامپزشک با امنیت شغلی متزلزل اش معمولا آخرین کسی است که به منظور درمان آنتی بیوتیکی خطرناک برای انسان آن هم با ویزیت ناچیز با خبر می شود.
آن وقت عده ای رانت خوار که منافع شان از هر نظر تامین است اشک تمساح می ریزند که با انتقال دامپزشکی به وزارت بهداشت یعنی جایگاه حقیقی اش، تحقیر خواهد شد!

در حالی که همیشه پزشکان فرهیخته قدر دان ارزش های والای دامپزشکی هستند و در حقیقت آن قدر از نظر مادی و توانایی های تحصیلی که جزو برترین های کنکور بوده اند، بر خلاف شرایط وزارت جهادکشاورزی هیچ گونه عقده یا حسادتی را نسبت به دکتر دامپزشک باسواد و دانش آموخته دانشگاه های معتبر کشور نداشته اند.

اینجانب حدود 40 سال است که وارد آموزش عالی و دانشگاه ها شده ام و با توجه با نوع کارم با قشرهای مختلف دامپزشکی و پزشکی دولتی، خصوصی و تحقیقاتی سر و کار داشته ام.
در این مدت طولانی بارها دیده ام که پزشکان متخصص دانشگاهی، وزارتی، بیمارستانی و بخش خصوصی هنگامی که با دکتران دامپزشکی که از سطح علمی و عملی بالایی برخوردار بوده اند مواجه شوند چگونه سر تعظبم و تواضع را در مقابل آنها فرود می آورند!
از طرف دیگر به طور برعکس،
پزشکان متخصص واقعی بشدت نسبت به افراد بیسواد به خصوص آنهایی که با سهمیه بندی و اعمال نفوذ وارد دانشگاه ها شده اند احساس برتری دارند و حتی آنها را تحقیر هم می کنند و به هیچ می انگارند.
بنابراین تجارب مختلف دامپزشکان از برخوردهای پزشکان بسته به بار علمی و عملی، اعتبار رتبه قبولی در کنکور سرتاسری، تسلط بالا به زبان تخصصی و ارزش دانشگاه محل تحصیل دکتر دامپزشک بوده است!!!
حتی به چشم خود دیده ام که چگونه پزشکان عمومی و متخصص در مقابل همه جانبگی، عمق بالای علمی، سطح درک و استدلال دکتران دامپزشک حیرت زده زبان به تحسین و تکریم می گشایند و صادقانه اقرار کرده اند که نمی دانستند که معلومات بایومدیکال و اپیدمیولوژیک دامپزشکان در مورد پاتوفیزیولوژی بیماری ها این قدر عمیق است و تا این حد اقدامات عملی دامپزشکی در بهداشت و سلامت مردم نقش تعیین کننده دارد؟؟!
که متاسفانه این بی اطلاع گسترده مردم و جامعه پزشکی از ارزش های بالای دامپزشکی ناشی از گرفتار شدن این رشته سلامت محور در وزارت خانه جهادکشاورزی است که تنها موضوعی که برای آن در عمل اهمیت ندارد منافع تولیدکنندگان، بهداشت و سلامت مردم و حفظ ارزش و شان شغلی دامپزشکان است!
و رانت مالی، روابط غیر علمی و اعمال نفوذ در استخدام ها در آن حرف اول را در بین وزارت خانه ها می زند. به طوری که نمایندگان محترم مجلس به کرات از فساد بالای سازمانی در جهادکشاورزی انتقاد کرده اند ولی هر بار خواسته اند که وزیر آن را استیضاح کنند مشاهده می شود که به نحو خیره کننده و شگفت آوری نمایندگان مجلس یکی یکی امضاهای خود را پس می گیرند که تا به حال در مورد هیچ وزارت خانه ای به جز وزارت جهادکشاورزی پیش نیامده است.

بنده چند نفر دکتر دامپزشک را می شناسم که نام آنها دکتر توسلی است ولی عکس هیچ کدام از آنها را در سمینار فرهنگستان علوم ندیدم و نمی دانم که اساسا این دکتر توسلی کیست؟
فردی که به غلط خطاب به استاد فرهیخته جناب آقای دکتر محمدعلی راد که تحصیل کرده ایالات متحده آمریکا و خود یک کلینیسین بزرگ دامپزشک بوده و از طرف دیگر تاریخ متحرک و زنده دامپزشکی است ......... کرده اند که "وظیفه دامپزشکی فقط حفظ سرمایه دامی است"؟!!

این فرد ظاهرا از تحولات دامپزشکی در قرن 21 بی خبر مانده است و حتی نمی داند که از خدمات گوناگون دامپزشکان وزارت های جهادکشاورزی، بهداشت، علوم، سازمان محیط زیست، نیروهای مسلح، شهرداری ها و سازمان ملی استاندارد بهره می گیرند!

آیا این ................. دکتر توسلی خطاب به جناب آقای دکتر راد که عمر کاری خود را صادقانه به پای رشته و حرفه دامپزشکی ریخته و بر خلاف برخی ها ..................... نشانه بی خبری وحشتناک و فاجعه بار ایشان از مجموعه عظیم دامپزشکی نیست!

ایشان چگونه با این سطح اطلاعات و معلومات ناقص؟؟! در سمینار فرهنگستان علوم حضور یافته و به خود اجازه می دهند که در مورد سرنوشت دامپزشکی و خیل عظیم دامپزشکان تصمیم بگیرد؟؟!

اما اگر منظور فقط وظایف خاص تشکیلات سازمان دولتی
دامپزشکی باشد باز هم ایشان نمی دانند که سازمان دامپزشکی بر طبق آخرین تعاریف سازمان جهانی بهداشت دام
OIE با توجه به اصل بهداشت واحد (One Health) "مستقیما" و نه غیر مستقیم در دو محور اصلی خلاصه می شود که به خودی خود متضمن هم زمان منافع مالکان و تولیدکنندگان دام و طیور هم هست:

1. مبارزه با زئونوزها همانند سل گاوی، بروسلوز نشخوارکنندگان، آنفلوانزای پرندگان، شاربن، هاری، مشمشمه و CCHF

2. سلامت زنجیره غذایی از خوراک دام تا سفره انسان

دو محوری که بنا بر توصیه های اکید OIE و WHO
تنها و تنها در وزارت بهداشت قابل تحقق هستند نه در وزارت جهادکشاورزی که کشورمان را به یک واردکننده بزرگ نهاده های، دام زنده و گوشت قرمز تبدیل کرده است و باعث تخلیه روستاها از دامداران، خانه نشینی عشایر و حذف گوشت قرمز گرم از سفره های اکثر ایرانیان شده است!

بنظرم نبایستی از افراد خاصی دفاع کنید و افراد دیگر را بکوبید، همه بزرگان این رشته مقصرند و باید عاقلانه برای آینده دامپزشکی تصمیم میگرفتند و در سال ۶۵-۱۳۶۴ تمام تلاس را بکار میگرفتند و نمی گذاشتند دامپرشکی را از وزارت بهداشت جدا کنند .

واقعا عحیب است!
برخی ............. می گویند که درست است که در قرن 21 هستیم ولی بایستی چون در ایران هستیم باید مثل دوران تاریخ گذشته قرون گذشته اندیشید و سخن گفت؟؟!
و به عبارتی عملا می گویند که ایرانی حق ندارد از پیشرفت
قرن 21 بهره مند شود.

جناب اقای دکتر راد پیش از ورود به دانشگاه تهران در نقاط محروم کشور در ادارات دامپزشکی فعالیت کرده و در آن زمان از کلینیسین های دلسوز در خدمت رسانی به به روستاییان و عشایر بودند.
پس از تحصیلات در آمریکا هم در بخش بیماری های داخلی دام های کوچک بیمارستان دامپزشکی دانشگاه تهران تا لحظه بازنشستگی به تشخیص و درمان دام می پرداختند و در حقیقت استاد مستقیم یا با واسطه آفای دکتر مطلبی، بسیاری از دامپزشکان و شاید حتی خود شما بوده است.

غرض این است که به شخصی چون استاد راد که در عرصه های متنوع دامپزشکی از اجرا تا تدریس، تحقیق و برنامه ریزی کلان آموزشی حضور پیدا کرده و با شرایط داخل و خارج از کشور دامپزشکی فعالیت آشنایی نزدیک داشته است و جزو تصاحب کنندگان مادام العمر و دایمی پست و مقام های گوناگون به دلیل زیر بار نرفتن در مقابل قربانی کردن اصول و موازین علمی و عملی دامپزشکی نبوده است، نمی توان از موضع بالا به پایین انگار که جناب آقای دکتر راد چیزی از دامپزشکی نمی داند سخن گفت!

آیا اگر با این مشخصات و سوابق، آقای دکتر راد کلینیسین نیست پس بایستی یا در تعریف کلینیسین بازنگری کرد یا تشکیک در توانایی استدلال منصفانه و قضاوت صحیح برخی از افراد!

 اتحادیه 28 کشوری اروپا موفق ترین نظام فدرال جهان
در حفظ و رشد پایدار تولیدات بهداشتی دامی هم زمان با کنترل عالی زئونوزها از جمله آنفلوانزای پرندگان است!

آن هم به این دلیل که صرف نظر از اینکه سازمان دامپزشکی در هر کدام از کشورهای عضو زیر نظر وزارت کشاورزی مثل فرانسه، یا وزارت بهداشت مثل ایتالیا و اخیرا اتریش، یا مستقل از هر دو است،
از یک مدیریت جامع و برتر بهداشتی نظام واحد و متمرکز سلامت به نام "مدیریت کل بهداشت و سلامت غذایی"
Health and Food Safety فرمان می گیرند و مشاهده می شود که سازمان دامپزشکی کشورمان هم همیشه با افتخار اعلام می کند که استانداردهای ما با اتحادیه اروپا منطبق است!!!

بنابراین با توجه به اینکه ایران زیر نظر اتحادیه اروپا نیست و تجارب طولانی و شکست خورده الگوی فرانسه در وزارت های کشاورزی سابق و جهادکشاورزی فعلی ایران،
تتها راه ایجاد حل مشکلات ساختاری دامپزشکی در کمک به تولیدکنندگان، تامین بودجه، اعتبار کافی و لجستیکی برای مبارزه با بیمارهای اصلی مسری، نظارت بهداشتی بر سلامت غذایی تولیدات دامی، جامعیت حداکثری در تضمین هم زمان بهداشت و سلامت انسان و دام و اشتغال پایدار و متناسب با شان و حرمت دامپزشکان در شرایط خاص کشوری همچون ایران،
استفاده از الگوی موفق ایتالیا است که از تولیدات چشمگیر و بالای کشاورزی و دامی در اروپا و در عین حال از سطح استاندارد بهداشت و سلامت عمومی جامعه برخوردار است.

ظاهرا برخی اطلاع درست ندارند که سازمان دامپزشکی و موسسه رازی در وزارت بهداشت اولیه یعنی اداره صحیه سابق به نام مشترک "دائره دفع آفات حیوانی و سرم سازی" در سال 1303 توسط یک دانشجوی؟؟! پزشکی نابغه تشکیل شدند و پس از چند سال به دلیل کمبود بودجه به وزارت فوائد عامه و اداره فلاحت منتقل شدند و از آن زمان به دلیل حقد و حسادت شدید مهندسان کشاورزی چند بار سازمان دامپزشکی و موسسه رازی تا مرز فروپاشی کامل پیش رفتند و سپس توسط دامپزشکان متعصب دوباره بازسازی شدند و متاسفانه این خطرات هنوز هم بر طرف نشده است!

در حقیقت دامپزشکی نوین ایران توسط پزشکان علاقمند دربار قاجار به درمان اسبهای اصطبل سلطنتی شروع شد و مبارزه با شاربن دامی و گاومیری (طاعون گاوی) عظیم آن
دوران بر عهده وزارت بهداشت آن زمان بود.

بنابراین اگر این شکل گیری نطفه اولیه دامپزشکی در وزارت بهداشت در اوایل 1300 رخ نمی داد الان به جای عناوین دکتر مطلبی، دکتر توسلی و دکتر حسین زاده از عناوین جناب آقای "مهندس" مطلبی، "مهندس" توسلی و "مهندس" حسین زاده استفاده می شد!!!

یکی از استادان محترم که همراه با تعدادی از دامپزشکان برای اخذ مدرک PhD به انگلستان رفته بودند خاطره جالب توجهی را نقل می کردند که در ارتباط با بحث ماست:

ایشان می گفتند وقتی که خدمت کاران دانشکده در انگلستان می دیدند که ما دامپزشکان ایرانی در هنگام مکالمه با یکدیگر دائما به هم "دکتر"، "دکتر" خطاب می کنیم با حالت تمسخر و استهزا تمام می خندیدند و می گفتند اگر شما دکتر بودید که برای اخذ دکترا به انگلستان نمی آمدید؟؟!

توضیح اینکه در انگلستان مدرک دامپزشکی عمومی همانند مهندسان زراعت و علوم دامی BSc یعنی Bachelor of Science (لیسانس) است و از لفظ دکتر فقط برای PhD استفلده می کنند.
وزیر کشاورزی اسبق (دکتر کلانتری) هم می گفت که "عنوان دکتر نبایستی برای دامپزشک عمومی به کار رود! زیرا من که برای اخذ دکترا به غرب رفته بودم از عنوان دکتر واقعی فقط برای متخصصین استفاده می شد."

سر مخالفت و عناد شدید رشته های کشاورزی و علوم دامی با
دامپزشکی در همین است که چون در غرب مدرک دامپزشکی معادل لیسانس است بایستی مدرک دکترای دامپزشکی ایران هم همانند کشورهای خارجی لیسانس باشد.
در حالی که مدرک دامپزشکی عمومی ایران از اول که تشکیل شد با تقلید از دکترای عمومی پزشکی یک رشته طولانی مدت 6 تا 7 ساله با مدرک معادل حداقل فوق لیسانس نه لیسانس بود و تعداد واحدهای آن حدود 230 و پزشکی حدود 300 است که از کارشناسی ارشد فعلی کشاورزی و دامپروری که تمام واحدهای آنها از دیپلم تا پایان مدرک فوق لیسانس به 180 واحد هم نمی رسد بسیار بیشتر است.

یکی از دلایل تشکیل وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی هم در سال 1365 ضمن هدف گذاری برای حل مشکل واردات شرم آور پزشک بنگلادشی و هندی و اعزام گسترده بیماران به خارج از کشور به دلیل کمبود شدید پزشک عمومی،
خلاصی از بحث و جدل های بی پایان بین استادان دانشگاهی پزشک و استادان غیر پزشک رشته های فنی مهندسی و کشاورزی و دامپروری بود که تازه از خارج برگشته بودند و اصرار داشتند که نظام آموزشی متعارف جهان بعد از دیپلم شامل یک دوره لیسانس حدود 3.5 ساله، فوق لیسانس دو ساله و یک دوره سه ساله تخصص (PhD) است و مدرک دکترای عمومی گروه پزشکی شامل پزشکی، دامپزشکی، دندان پزشکی و داروسازی یک مدرک غیر قابل قبول است که با این الگوی جهانی هم خوانی ندارد!

در دهه 1370 که تعدادی از دامپزشکان عمومی به هندوستان برای اخذ PhD اعزام شده بودند، دانشگاه های هند نمی پذیرفتند. زیرا استدلال می کردند که DVM طبق عرف جهانی یک مدرک حرفه ای معادل لیسانس (BSc) است و بایستی به طور منطقی پس از آن فوق لیسانس MSc) و دکترا (PhD) گذرانده شود.
تا اینکه هیاتی به سرپرستی استاد مرحوم دکتر بابا مخیر و استاد دکتر سید مهدی کیایی به هندوستان اعزام شدند تا توضیح دهند که با وجود تشابه شکلی،
مدرک DVM ایران با DVM آمریکا و فرانسه به دلیل مدت زمان دو سال بیشتر و واحدهای اختصاصی افزون تر، متفاوت است و دامپزشک ایرانی می تواند بلافاصله دوره PhD را بدون گذراندن MSc هم شروع کند و از آن زمان هم بر خلاف پیش از انقلاب،
وزارت علوم دیگر اجازه نداده است که دامپزشکان ایرانی برای اخذ مدرک فوق لیسانس (MSc) به خارج اعزام شوند و فقط اعزام برای اخذ PhD را می پذیرد!

برای روشنی بیشتر اذهان نسل جوان به استحضار
می رساند که بسیاری از استادان خارج رفته نظیر دکتر بازرگانی (انگلستان)، دکتر راد (آمریکا)، دکتر نوروزیان (آمریکا)، دکتر نورمحمدزاده (فرانسه)، دکتر هورشتی (آمریکا) و دکتر طباطبایی (آمریکا) با مدرک فوق لیسانس (MSc) به ایران برگشتند نه با مدرک PhD؟؟!
یعنی که در آمریکا معمولا مدرک دامپزشکان ایرانی را بر طبق نظام خودشان معادل لیسانس ارزیابی می کنند!

در اینجا ممکن است برخی از افراد نا آشنا با سیستم آموزشی آمریکا تلاش کنند که بدون توجه به محتوای آموزشی دوره های پیش دامپزشکی (PriVet) و پیش پزشکی (PriMed) آمریکا و اینکه استثنائا به دلیل اهمیت بسیار زیاد این دو رشته از نظر نظام سلامت ممکن است گذراندن لیسانس زیست شناسی هم برای اخذ مدرک لیسانس دامپزشکی (BVSc) و پزشکی (BMSc) به عنوان پیش شرط مطرح شود، به صورت ساده انگارانه سنوات آنها را با هم جمع بزنند و بگویند پس مدرک ایران و آمریکا همسان هستند!

در حالی که نمی دانند که بر طبق معیارهای وزارت علوم ایران، مدارک دامپزشکی و پزشکی ایران کارشناسی ارشد و دامپزشکان آمریکایی کارشناشی ارزیابی می شود.

ضمن اینکه دوره پیش دامپزشکی (PriVet) آمریکا که حدود 20 واحد است شامل دروس غیر تخصصی و عمومی همچون ادبیات، فیزیک، شیمی و تاریخ آمریکاست.

یک نفر با کلی گویی شگفت آوری نوشته است که اطلاعات مربوط اینکه آقای دکتر راد پیش از ورود به دانشگاه تهران سابقه کار ادازی و بالینی در اداره دامپزشکی یکی از استان های محروم (لرستان) در آن زمان را داشته است و اینکه ایشان کلینیسین بیماری های داخلی دام کوچک در دانشگاه تهران بودند، نادرست است؟؟!

خوب است که خوشبختانه استاد راد و تعداد قابل توجهی از داشجویان اواخر دهه 1350 و دهه های 1360 و 1370 هنوز زنده هستند. براستی چگونه می خواهید واقعیت را کتمان و تحریف کنید!

سابقه کاری پیش از ورود جناب آقای دکتر محمد علی راد به دانشگاه تهران هم در رزومه علمی خودشان ایشان موجود است و
اگر شما غیر از این می دانید لطفا به طور مستند و با ارائه مدرک بنویسید!

صفحه 693 کتاب تاریخ دامپزشکی و پزشکی ایران تالیف جناب آقای دکتر حسن تاجبخش:

"اولین اداره دامپزشکی ایران که "دائره دفع آفات حیوانی و سرم سازی" نامیده می شد در سال 1303 ش تحت نظارت انستیتو پاستور (به کفالت دکتر ابوالقاسم بهرامی پزشک و استاد بعدی دانشکده دامپزشکی) و به تصدی و مدیریت دکتر عبدالله حامدی که در آن زمان دانشجوی پزشکی بود، تشکیل شد. به عبارتی دیگر یکی بودن پزشکی و دامپزشکی که آن را بارها در این کتاب نشان داده ایم در تشکیلات نوین دامپزشکی ایران عینیت پیدا کرد."

سند فوق برای کسی که حتی ذره ای هم وجدان و انصاف داشته باشد برای روشن شدن حقیقت کافی است!

کسانی که نوشته اند دغدغه ما تولید این و په بهداست، دارن اشتباه میزنن. اینجا صحبت در مورد دامپزشکیه که یک شاخه از طب است. احتمالا این دوستان دامپروری را با دامپزشکی اشتباه گرفته اند.

در رابطه با اعزام تعداد قابل توجهی از مربیان وقت دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران در پیش از انقلاب از جمله جناب آقای دکتر نوروزیان، دکتر سید محمد طباطبایی، و سایرین به آمریکا، مشکل بزرگی برای تبدیل وضعیت آنها که از مربیان بخش های مختلف بودند به مرتبه استادیاری که لازمه آن کسب مدرک "تخصص" است وجود داشت. زیرا دانشگاه های آمریکا سخت گیری می کردند.
نا اینکه بالاخره یکی از دانشگاه های آمریکا پذیرفت که برای دوره MPVM (فوق لیسانس طب پیشگیری دامپزشکی) به آنها اجازه تحصیل بدهد. آنها هم پس از گذراندن دوره 2 ساله فوق لیسانس در آمریکا و بدون اخذ PhD به ایران بازگشتند و به بخش های خود ملحق شدند و با توجه به قوانین آن زمان که مربیان با سابقه می توانستند با اخذ فقط مدرک MSc در هر رشته دامپزشکی و انجام یک سخنرانی علمی در برابر کمیته جذب دانشکده "تخصص" بگیرند توانستند استادیار بشوند.

منظور این است که به طور کلی دانشکده های دامپزشکی کل کشور حتی از پیش از انقلاب اسلامی هم با مشکل تامین استادیاران خود روبرو بودند و پس از وقوع انقلاب هم این وضعیت به دلیل تیره شدن روابط ایران و غرب تشدید هم شد.
در اینجا نقش تاریخی و ماندگار استاد دکتر محمد علی راد در بنیان گذاری دوره های دکترای تخصصی دامپزشکی (Doctor of Veterinary Science) ایران یا DVSc که ملهم از کانادا بود خود را نشان می دهد و براستی و منصفانه اگر پایمردی ایشان و حمایت های دکتر فرهادی پزشک متخصص وزیر علوم نبود این دوره ها به دلیل مخالفت های بسیار شدید و تخریب گرانه تعدادی از استادان مشهور، نمی توانست شکل بگیرد و در حقبقت آموزش دامپزشکی ایران مدیون این دو نفر است که حق بزرگی به گردن همه دامپزشکانی که از این دوره های تخصصی که خون تازه ای را به دانشکده ها تزریق کردند و نیز بخش اجرای دامپزشکی دارند.
همین همیاری و همکاری پزشکان حدود 100 سال پیش هم در تاسیس " دائره دفع آفات حیوانی و سرم سازی" و حدود 90 سال پیش در ایجاد نخستین دانشکده دامپزشکی ایران وجود داشت. به طوری که تعدادی قابل توجهی از استادان اولیه دامپزشکی یا پزشک بودند و بعدا مدرک دامپزشکی را اخذ کردند یا دامپزشک بودند و سپس مدرک پزشکی را به دلیل ارتباط نزدیک علمی اخذ کردند.

بیرون کردن استادان قدیمی؟؟!

این دیگر از آن حرف هاست!

تمام استادان قدیمی با تدریس این در دوره ها شرکت داشتند و دارند!
مرحوم استاد دکتر مخیر، مرحوم دکتر نقشینه، استاد دکتر علی اسلامی، استاد دکتر روح الامین، استاد دکتر نوروزیان، استاد دکتر بازرگانی، استاد دکتر اطمینانی، استاد دکتر بازرگانی، استاد دکتر نوری، استاد دکتر رضوی لر، استاد دکتر رکنی، استاد دکتر خسروی، استاد دکتر تاجبخش، استاد دکتر کیوان فر، استاد دکتر رادمهر، استاد اردلانی، استاد دکتر عربان، استاد دکتر رضوی روحانی، استاد رضاخانی و دهها استاد دیگر!
بهتر است به جای کینه توزی کور به این بیندیشید که
با کمک دانش آموختگان همین دوره ها که وارث سنت استادان برجسته پیشین هستند و شاگردان آنان است که دامپزشکی کشور دارد می چرخد و دامپزشکی ایران با وجود تمامی محرومیت ها از پر مقاله ترین رشته های علمی کشور است و دانش آموختگان آن به هر کشور جهان که برای ادامه تحصیل بروند موفق هستند.

اینکه پزشکی و دامپزشکی دو گرایش از رشته طب جانوری به معنای عام است امری بدیهی است.

و به همین دلیل هم امروزه برخی از دانشگاههای بزرگ دنیا در حال یکی کردن برخی دپارتمانها و آزمایشگاه ها و تحقیقات بین گرایشی هستند.

نامه درخواست تعدادی از پیشکسوتان علم و عمل دامپزشکی از جمله استاد فرهیخته جناب آقای دکتر تقی تقی پور بازرگانی برای الحاق سازمان مستقل دامپزشکی و موسسه تحقیقاتی رازی به زیر نظر مستقیم وزیر بهدلشت:

بسمه تعالی

حضور برادر ارجمند جناب آقای دکتر علی لاریجانی

ریاست محترم مجلس شورای اسلامی

با سلام و احترام و آرزوی توفیق. در خصوص اهمیت و نقش راهبردی رشته دامپزشکی در حوزه بهداشت و سلامت کشور شایان ذکر است که در دهه 1990 اتحادیه اروپا به دلیل نگرش سنتی و جزئی نگر به امر بهداشت لطمات و خسران هنگفتی را به لحاظ بهداشتی و نیز امنیت غذایی مردم به علت بروز یک بیماری نوپدید به نام آنسفالوپاتی اسفنجی شکل گاو (BSE) یا همان جنون گاوی متحمل شد. یکی از دلایل عمده چنین اتفاقی این بود که در آن زمان تصمیم گیری در باره این موارد بر عهده وزارت کشاورزی قرار داشت. جمع بندی این تجربه دردناک باعث شد که اتحادیه اروپا امر تصمیم گیری و نظارت بر بهداشت دام و دامپزشکی را از مدیریت کل کشاورزی خود منتزع و با شعار راهبردی سلامت غذای انسان ودام از سطح مزرعه تا میز غذا به مدیریت کل بهداشت و مصرف کنندگان اتحادیه اروپا واگذار کند(Butler, 1997). با این هدف که یک جامعیت و انسجام حداکثری در کلیه ارکان مسئول در بهداشت و سلامت شهروندان این اتحایه پدیدار شود. البته، برخی از کشورها که مدتها قبل از تصمیم گیری اتحادیه اروپا بدین امر مبادرت ورزیده بودند از پیشگامی خود در پیاده کردن این تفکر نوین و پیشرفته جامع نگر مفتخرند و جالب توجه اینکه آنها توانستند به خوبی از عهده چالش با بیماری نوپدید جنون گاوی برآیند و کمترین خسارات را تجربه کنند.

در حال حاضر نیز همانظور که استحضار دارند هر از گاهی بحرانهایی نظیر گوشتهای آلوده ، آنفلوآنزای پرندگان و اخیراً تهدید آنفلوآنزای خوکی و تبعات پیچیده و گوناگون آنها خود را نشان می دهند. در این راستا، نقش دامپزشکی در جلوگیری از انتقال صدها بیماری مشترک و قابل انتقال میان انسان و دام و کنترل بهداشتی مواد غذایی اعم از کنترل میکربی و کنترل شیمیایی انکار ناپذیر است و موضوع ممانعت از ورود مواد شیمیایی خطرناک مانند سموم ارگانوفسفره، توکسینهای قارچی و باقیمانده های داروهای دامپزشکی در غذای انسان از امور مبرمی است که تنها با فعالیت مؤثر دکتر دامپزشک و حمایت ساختارهای بهداشتی و قضایی قابل پیاده شدن می باشد. به نحوی که ضروری است تجویز هر گونه فراورده دارویی به دامها به دلیل امکان ورود آنها به چرخه غذایی آحاد جامعه و افزایش خطر شکل گیری سرطا نهای گوناگون، ناهنجاری های مادرزادی، اختلالات هورمونی کودکان در حال رشد، مقاومتهای میکربی نسبت به داروها (که اکثر آنها ریشه مشترک با داروهای دامپزشکی وارد شده به غذای انسان دارند) و خطر آلرژی ها و حتی شوکها ی مرگ آور می بایستی تنها توسط دکتر دامپزشک دارای مجوز فعالیت صورت پذیرد.

معضل مهم آن است که سازمان دامپزشکی با توجه به عدم جامعیت و پراکندگی ساختار های بهداشتی موجوددر کشور نتوانسته است از حمایت مستقیم و همه جانبه وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی در جهت ایفای کامل مسئولیت های بهداشتی خود در تأمین بهداشت و سلامت مردم برخوردار شود و بعلاوه با کمال تأسف باید گفت که هم اکنون عده زیادی افراد غیر دکتر دامپزشک خود سرانه و بدون هیچ واهمه ای از برخورد دستگاه قضایی،هورمونهای خطرناک و داروهای گوناگون را به دامها تجویز می کنند و غذای مصرفی مردم را بدون اینکه مطلع باشند در معرض آلودگی شیمیایی نامشهود و نهان قرار می دهند.

شایان توجه است که خوشبختانه سازمان دامپزشکی کشور از مدتها قبل به عنوان یک تشکیلات بهداشتی باسابقه کشور با واگذاری های مصوب انجام شده به بخش خصوصی اساساً به یک نهاد حکومتی برنامه ریزی و نظارتی در حوزه مبارزه با بیماریهای مشترک و قابل انتقال میان انسان و دام، تضمین سلامت غذایی انسان و نظارت بر فعالیت دکتران دامپزشک و سایر رده های دامپزشکی درآمده است. لذا با توجه به زبان علمی یکسان، نظام آموزشی مشترک دکترای عمومی گروه پزشکی (پزشکی، دندان پزشکی، داروسازی و دامپزشکی) در دانشگاه ها، سنخیت بسیار زیاد کاری و و موارد فوق الذکر، ما اعضاء هیأت علمی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران پیشنهاد می کنیم که مجلس محترم شورای اسلامی به منظور حفظ و تضمین حوزه بهداشت و سلامت انسان، مطابق با چارت پیشنهادی، سازمان دامپزشکی کشور را از وزارت جهاد کشاورزی منتزع و به لحاظ ساختاری در زیر مجموعه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی قرار دهد. به طوری که در این ساختار کاملاً منسجم و همه جانبه، امر تولید واکسن و فراورد ه های زیستی انسانی و دامی، سازمان دامپزشکی، سازمان غذا و دارو(FDA) و شبکه بهداشتی کشور در یک هماهنگی و ارتباط مستقیم حداکثری، امکان همکاری تنگاتنگ و یکپارچه را در برخورد با معضلات بهداشتی کشور و تأمین امنیت غذایی جامعه پیدا کنند.

و من الله التوفیق – اعضای هیأت علمی دانشکده

William Osler, MD, was a Canadian physician who is considered the father of veterinary pathology in North America. Dr. Osler had a deep interest in the linkages between human and veterinary medicine. He trained with many well-known physicians and veterinarians, including Dr. Virchow. One of his first publications was titled, "The Relation of Animals to Man." While serving on the medical faculty of McGill University, Dr. Osler lectured to medical students and veterinary students from nearby Montreal Veterinary College.

Following his time at McGill, Dr. Osler became the Chair of Clinical Medicine at the University of Pennsylvania in Philadelphia. In 1889, he became the first Physician-in-Chief of Johns Hopkins Hospital and played an instrumental role in establishing the Johns Hopkins University School of Medicine.

⭕️ویلیام اوسلر (پدر علم پزشکی نوین) (پدر پاتولوژی دامپزشکی)

بین طب انسان و دامپزشکی هیچ خطوط تقسیمی وجود ندارد و نباید وجود داشته باشد.

رادولف ویرچو (پدر علم پاتولوژی سلولی)

@elhagvet

در انگلستان واقمارش مثل هند واسترالیا دامپزشکی 4.5 سال است وBvs میدهند در امریکا 8 سال است و DVM یعنی دکترای دامپزشکی میدهند.در ایران چون مدرک DVM میدهند بنابراین از لفظ دکتر میشود استفاده نمود.بنده هم تحصیلات دکترا در انگلستان دارم و هم از امریکا در هر دو کشور و در کل اروپا حرفه دامپزشکی مورد تحسین احاد جامعه میباشد.ودر وزارت کشاورزی انگلستان دامپزشکان جایگاه بسیار رفیعی دارند .بطور کلی وقتی یک جامعه درست اطلاع رسانی شده باشد و متوجه این مسئله. شده باشد که تولیدات دامی که روز مره مصرف مینماید تا چه حد مرهون زحمات دامپزشکان است انوقت قدردان زحمات این قشر میشود و احترام در خور شان انهارا میگذارد.جامعه ایران بطور کامل با این رشته وخیلی چیزهای دیگر بیگانه است .چون وسایل اطلاع رسانی فقط در زمینه پزشکی اطلاع رسانی میکنند و لاغیر.

دوست عزیزی که می فرمایند در آمریکا بوده اند و در آنجا در ایالتی؟ که تشریف داشتند دکترای حرفه ای دامپزشکی 8 سال بود، آیا توجه داشتند که حدود 4 سال لیسانس زیست شناسی در برخی از ایالت ها به عنوان تنها یک پیش شرط؟؟؟ پذیرفته شدن علاقمندان به رشته های دکترای حرفه ای چهارساله پزشکی و دامپزشکی است؟؟!
و این به دلیل اهمیت بسیار زیاد پزشکی و دامپزشکی در حفظ سلامت و بهداشت جامعه از نظر آمریکایی هاست.
و نبایستی واحدهای آنها را به سادگی با هم جمع زد که انگار که یک دوره PhD هشت ساله و نه یک دوره لیسانس صرف هستند؟؟!

در ایران هم عده ای به ویژه لیسانسه های زیست شناسی همین خط را دنبال می کنند که لیسانس زیست شناسی دوباره بتواند با شرکت در یک آزمون جدید وارد دوره چهار ساله لیسانس جدید پزشکی یا دامپزشکی شود و حتی وزارت بهداشت هم چند سال است که این طرح آزمایشی را بی سر و صدا شروع کرده است ولی به دلیل مقاومت شدید جامعه پزشکی این طرح شکست خورده محسوب می شود.

ضمن اینکه دوست عزیز، پیش شرط داشتن لیسانس زیست شناسی در همه ایالت های آمریکا دیده نمی شود و در برخی از ایالت های آمریکا شرط ورود به لیسانس یا همان دکترای حرفه ای دامپزشکی و پزشکی، گذراندن دوره های یکی دو نیمسال پیش دانشگاهی PriVet و PriMed است که چیزی شبیه واحدهای عمومی زبان فارسی، زیست شناسی، فیزیک و شیمی عمومی دانشگاه های ما هستند و واحدهای اختصاصی آناتومی و بافت شناسی که نخستین واحدهای پزشکی و دامپزشکی هستند در آنها ارائه نمی شود بلکه در اولین نیمسال دوره های چهار ساله DVM و MD تدریس می شوند.

برای روشن تر موضوع کافی است که علاقمندان به کوریکولوم هر کدام از دانشگاه های آمریکا و کانادا که در مقاطع DVM و MD دانشجو می پذیرند مراجعه فرمایند.

⭕️⭕️⭕️چرا سلامت یکپارچه؟

Why One Health?

Worldwide, nearly 75 percent of all emerging human infectious diseases in the past three decades originated in animals.Environmental health may affect human and animal health through contamination, pollution and poor conditions that may lead to new infectious agents.The world population is projected to grow from 7 billion in 2011 to 9 billion by 2050.To provide adequate healthcare, food and water for the growing global population, the health professions, and their related disciplines and institutions, must work together.The human-animal bond beneficially impacts the health of both people and animals.

Definition of One Health

One Health is the collaborative effort of multiple health science professions, together with their related disciplines and institutions – working locally, nationally, and globally – to attain optimal health for people, domestic animals, wildlife, plants, and our environment.

Scope of One Health

Convergence of human, animal, and plant health and the health of the environmentHuman-animal bondProfessional education and training Research, both basic and translationalEnsuring a safe food and water supply that is high quality, available and affordableAgricultural production and land useNatural resources and conservationDisease surveillance, prevention and response, both infectious and chronic diseasesCommonality of diseases among people and  animals, such as cancer, obesity, and diabetesClinical medicine demand for interrelationship between the health professionsEnvironmental agent detection and responseDisaster preparedness and responsePublic policy and regulationGlobal trade and commerceCommunications and outreach

Potential Outcomes from the One Health Approach

More interdisciplinary programs in education, training, research, and established policy More information sharing related to disease detection and diagnosis as well as education and research More prevention of diseases, both infectious and chronic diseasesNew therapies and approaches to treatment for unmet needs

 

وقتی نظرات بالا رو میخونید دقیقا متوجه خواهی شد که دامپزشکان خواهان الحاق به وزارت بهداشت هستند و یک تعداد غیر دکترای دامپزشکی هم هستن که از این انتقال ضرر میبینند و با نظرات منفی در صدد ماندن دامپزشکی در جهاد کشاورزی هستند تا هم اعتبار خود را به واسطه رفتن دامپزشکان از جهاد از دست ندهند هم با ماندن دامپزشکان بیشتر انها را از بیخ و بون نابود کنند
دوستان تمام ما دامپزشکان از ارزش وجودی خود در مورد سلامت جامعه و تاثیر ان توسط دامپزشکان اگاهیم و افرادیکه دامپزشکی را مانند رشته های پیرا پزشکی در وزارت بهداشت خطاب میکنند فقط نابود کنندگان ما هستند
پس لطفا یکصدا برای الحاق خود به بدنه بزرگ وزارت بهداشت بکوشیم تا به اصطلاح نظر دهندگان و دلسوزان ما در جهاد بیش از این دامپزشکی و دامپزشکان را نابودتر نکردند

تنها راه شکوفایی دامپزشکی، استخدام پرسنل کافی، تامین بودجه مورد نیاز طرح های بهداشتی و کنترلی و تهیه تجهیزات و وسایل مورد نیاز ادارات دامپزشکی که اکثرا به علت عدم بودجه کافی توسط وزارت جهادکشاورزی مستهلک شده اند، انتقال سازمان دامپزشکی در سطح معاونت وزیر به وزارت بهداشت و مستقل از سازمان غذا و دارو است.