بچه سنجاب ها شاید همانند بچه گربه ها و توله سگ های کوچولو بامزه و دوست داشتنی باشند اما گول ظاهر بانمک آنها را در این سنشان نخورید!
به گزارش حکیم مهر به نقل از ITpet ، بچه سنجاب ها خیلی با یک سنجاب بالغ تفاوت دارند. بزرگ کردنِ یک بچه سنجاب به عنوان پت می تواند هم برای شما و هم سنجاب فاجعه بار باشد.
• بر خلاف حیوانات خانگی معمول و رایج، سنجاب ها برای غذا، حمایت و همراهی از غریزۀ وابستگی به دیگران برخوردار نیستند و همین امر سنجاب بالغ را برای همزیستی با سایرین نامناسب می سازد.
• سنجاب های جوان و کم سن نیاز دارند تا برای یادگیری مهارت های لازم به مدت 6 تا 8 هفتۀ اول زندگی را با سایر سنجاب های بالغ باشند. پس از 8 هفته آنها دیگر سنجاب های بالغ را قبول نمی کنند. بنابراین سنجابی که به تنهایی بزرگ شود مهارت های لازم را یاد نمی گیرد و در صورت رها شدن در طبیعت از گرسنگی می میرد.
• سنجاب ها به راحتی با محیط جدید خو نمی گیرند. تغییر مکان و جابجایی استرس بسیاری را به آنها وارد می سازد و ممکن است رفتار پرخاشگرانه از خود نشان دهند یا اینقدر دچار استرس بالایی شوند که سکته کنند و بمیرند.
• دندان های سنجاب مدام در حال رشد است و آنها همه چیز را می جوند – دیوارها، دسته های چوبی مبلمان و میز و صندلی ها - . توله سگ ها معمولاً وقتی دندان در می آورند همه چیز را می جوند اما سنجاب ها در تمام طول زندگیشان این کار را انجام می دهند. ضمن آنکه نمی توان به آنها آموزش داد که چه چیزی را نباید بجوند!
• سنجاب های بالغ ناخن های تیزِ تیغ مانندی دارند که مناسب پریدن و گرفتن و بالا رفتن است. این ناخن ها همانند ناخن های گربه ها در پنجه شان جمع نمی شود و باعث می گردد تا به اسباب و لوازم خانه و پرده ها و به خصوص به پوست شما آسیب وارد سازد.
• یک نکتۀ بسیار مهم اینست که سنجاب ها برای اینکه کجا دستشویی کنند قابل تعلیم و آموزش نیستند.
«انجمن ملی توانبخشی حیات وحش» در جمله ای اذعان داشته : «یک سنجاب حبس شده در خانه همیشه به دنبال راهی برای فرار است و این رفتار در او تغییر نمی کند.»
بزرگترین مهربانی و لطفی که می توانید در حق یک سنجاب نوزاد یا بچه سنجاب زخمی بکنید این است که به یک مربی توانبخشی بسپرید تا از او مراقبت کرده و سپس او را به حیات وحش جایی که به آن تعلق دارد بسپرد.