کد خبر: ۶۵۴۹۹
تعداد نظرات: ۳ نظر
 
حکیم مهر: چندی قبل نیروی انتظامی نسبت به گرداندن سگ‌ها در فضای عمومی شهری واکنش نشان داد.
به گزارش حکیم مهر به نقل از هفته‌نامه سلامت، سردار رحیمی فرمانده انتظامی تهران بزرگ در گفت‌وگویی اعلام کرد: «روزانه ده‌ها تماس با مرکز فوریت‌های پلیسی ۱۱۰ برقرار می‌شود که شامل گزارش سگ‌گردانی، مزاحمت‌های ناشی از آن و ترس و وحشت مردم در پارک‌ها، معابر عمومی و حتی آپارتمان‌ها و محله‌ها است. در مواردی گزارش‌هایی به ما رسیده که مزاحمت ناشی از نگهداری سگ‌ها در آپارتمان، زندگی را برای ساکنان آن ساختمان مختل کرده است. خب ما در این مواقع چه باید کنیم؟ موظفیم که برابر قانون با این موارد برخورد کنیم .»

به نظر می‌رسد، بسیاری از شهروندان با این تصمیم همراه هستند اما این تصمیم نیروی انتظامی مخالفانی نیز داشته و شهروندانی در فضای مجازی به این تصمیم نیروی انتظامی اعتراض کردند. متعاقب این اعلام، فضای مجازی بعد از به اشتراک گذاشتن فیلم درگیر شدن یک مامور پلیس با فردی که سگش را در خیابان می‌گرداند، پر شد از گفت وگو بین موافقان و مخالفان این نوع برخوردها، تا جایی که پلیس پایتخت اعلام کرد، اقدام مامور پلیس غیرحرفه‌ای بوده، هرچند با گفتن اینکه مردم خواهان برخورد با حیوان‌گردانی هستند، از اصل ماجرا دفاع کرد .

بسیاری از جامعه‌شناسان و روان‌شناسان عقیده دارند، نگهداری از حیوان خانگی جزء جدایی‌ناپذیر زندگی در شهرهای بزرگ است و تنها با ممنوع کردن این پدیده نمی‌توان و نباید جلوی آن گرفته شود، بلکه باید قوانینی را تدوین کرد و مواردی را آموزش داد تا هم مردمی که به فضاهای عمومی می‌آیند در امنیت و آرامش باشند و هم صاحبان حیوانات خانگی بتوانند در آرامش و ایمنی و بهداشت از فضاهای عمومی لذت ببرند. برای رسیدن به این نقطه، جای آموزش شهروندی درست خالی است. بسیاری از صاحبان حیوانات خانگی، اغلب سگ‌ها، آموزشی درباره آوردن آنها به فضای عمومی شهری ندیده‌اند و نمی‌دانند حیوان خود را با چه اصولی باید به خیابان بیاورند تا مزاحم بقیه نشود. به همین دلیل چندی است که اعتراضات ساکنان شهر درباره مشکلاتی که سگ‌ها در فضاهای عمومی شهری ایجاد می‌کنند، اعم از سلب آسایش یا ایجاد محیطی غیربهداشتی، بالا گرفته.

هفته‌نامه «سلامت» بنای آن دارد که بدون تلاش برای پاک کردن صورت مساله و برخورد دستوری با این پدیده نگاهی علمی به آن بیندازد.

گفت‌وگو با «دکتر فریبرز افروزی» دامپزشک را در این باره بخوانید :

مایلم نظر کارشناسی‌تان را درباره پدیده نگهداری از حیوان خانگی بدانم .

بسیاری از افراد به خصوص آنها که تنها زندگی می‌کنند، از نظر روانی نیاز به مؤانست با حیوان خانگی دارند. علمی که امروز به نام پت‌تراپی (حیوان‌درمانی) می‌شناسیم به عنوان شاخه‌ای از علم روان‌شناسی و درمان روانی، کاملا شناخته‌شده است. واقعیت این است که حیوانات خانگی بخشی از طبیعت کنار ما هستند و حضورشان آرامش خاصی به انسان می‌دهد. در مواردی روان‌پزشکان پیشنهاد نگهداری از حیوان خانگی را می‌دهند. مسئولیت‌پذیری کودک در مراقبت از حیوان خانگی اولین و شاید مهم‌ترین تاثیر این کار باشد. درست مانند اینکه اعضای یک خانواده گیاهان خانه را دوست دارند و از آنها مراقبت می‌کنند. همین کار حس خوبی را در آنها ایجاد می‌کند. همین‌طور که نمی‌توان و نباید نگهداری از گیاه را ممنوع کرد، نگهداری از حیوان را هم نمی‌شود ممنوع کرد. نگهداری از حیوانات خانگی امر پیچیده‌ای نیست و با رعایت چند نکته ساده می‌توان بدون مزاحمت برای سایرین حیوانات خانگی را در فضای عمومی شهری آورد .

چرا باید حیوانات را به بیرون برد؟

نکته مهم آن است که به این باور برسیم حیوان خانگی یک شیء تزئینی نیست، بلکه موجود زنده‌ای است که باید به آن توجه کرد. این موجود زنده نیازمند جنب و جوش و تحرک است. باید فعالیت داشته باشد وگرنه علاوه بر انواع بیماری‌های جسمانی مانند بیماری‌های مفصلی و عروقی دچار مشکلات روانی و افسردگی هم می‌شود .

مردم گاهی درباره حضور حیوانات خانگی در فضای عمومی شهر مشکل دارند. نظر شما دراین باره چیست؟

من نه به عنوان یک جراح دامپزشک، بلکه در جای یک شهروند به مردم حق می‌دهم که با دیدن سگ بزرگی که بدون پوزه‌بند در پارک کنار صاحب خود قدم می‌زند، معذب شوند. نگهداری از حیوانات خانگی اصولی دارد که در کشورهای توسعه یافته این اصول به صورت قانون درآمده. در این کشورها آوردن سگ از نژاد پیت‌بول به شدت تابع قوانین است و اگر این سگ پوزه‌بند نداشته باشد، صاحب سگ بازداشت می‌شود. حتی گاهی قیافه یا جثه حیوان ممکن است مردم یا بچه‌های کوچک را وحشت‌زده کند. از این لحاظ باید به مردم حق داد .

آیا مشکل فقط با زدن پوزه‌بند حل می‌شود؟

نه، ساعت گرداندن حیوانات در فضای عمومی هم جزو اصول مهم است و صاحبان حیوانات خانگی باید حیوان خود را در ساعت‌های کم‌تردد به فضای عمومی بیاورند. فضاهای عمومی که حیوانات خانگی در آن گردش داده می‌شوند هم باید فضاهای محدودی باشد که مردم و بچه‌ها کمتر در آن حضور دارند. البته نکاتی را که گفتم مربوط به حیوانات به خصوص سگ‌های بزرگ است و سگ‌های آپارتمانی نیازی به پوزه‌بند یا موارد احتیاطی دیگر ندارند چون آزاری به انسان یا کودک نمی‌رسانند .

موارد دیگر کدامند؟

مساله دیگری که من می‌بینم در ایران کلا به آن توجهی نمی‌شود، مدفوع حیواناتی است که صاحبانشان آنها را به فضای عمومی می‌آورند. در کشورهای پیشرفته قانونی وجود دارد که صاحب حیوان باید دستکش و کیسه پلاستیکی همراه داشته باشد تا در صورت نیاز مدفوع حیوان را جمع‌آوری کند تا معابر عمومی کثیف نشوند و این حق شهروندی هر کسی است که به کثیف شدن معابر عمومی اعتراض کند .

مدفوع سگ چه عامل بیماری‌زایی دارد؟

وقتی درباره بیماری‌زایی مدفوع سگ صحبت می‌کنیم، منظور ما سگ‌های گله یا سگ‌های نگهبانی هستند که با احشام و طبیعت ارتباط همیشگی و نزدیک دارند، وگرنه دوز دارویی ضدانگل که هر 3 ماه یک بار به سگ‌های آپارتمانی داده می‌شود، هر نوع انگل را در بدن آنها و امکان انتقال به دیگری را از بین می‌برد. در مورد سگ‌های گله که از احشای خام دام تغذیه می‌کنند، احتمال انتقال انگل‌های مشترک بین انسان و دام مانند کیست هیداتیک در آنها وجود دارد و سازمان دامپزشکی مراقبت‌های لازم را انجام می‌دهد. این سگ‌ها حتما باید قرص پرازی‌کوانتل بخورند. این قرص انگل مهم اکینوکوکوس گرانولوزوس را در دستگاه گوارش سگ از بین می‌برد. در مورد سگ‌های آپارتمانی که غذای اصلی آنها خانگی و پخته است و درضمن داروهای ضدانگل مصرف می‌کنند، این خطر وجود ندارد .

چرا باید سگ‌ها را قلاده زد؟

سگی که قلاده داشته باشد، از هر نظر ایمن است و خطری برای کسی ندارد. سگ‌های آپارتمانی اغلب آرام هستند و خطر حمله ندارند اما علاوه بر ایمنی سایر افراد، قلاده برای ایمنی خود حیوان هم مهم است. این حیوانات اغلب بازیگوش هستند و در محیط بیرون به شوق می‌آیند و اگر قلاده نداشته باشند ممکن است سگ ناگهان بدود و زیر ماشین برود .
انتشار یافته: ۳
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۳
دکتر دامپزشک
|
France
|
۲۳:۰۶ - ۱۴۰۰/۰۵/۱۵
4
2
دکتر افروزی یکی از بهترین دامپزشکان و کلینیسین های کشور هستند
پورعلی
|
Netherlands (Kingdom of the)
|
۰۱:۱۷ - ۱۴۰۰/۰۵/۱۶
4
2
دکتر افروزی یکی از بهترین و شریف ترین کلینیسین های دام کوچک هستند. آرزوی موفقیت روز افزون برای ایشان دارم.
مسعود
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۰۶:۰۹ - ۱۴۰۰/۰۵/۱۶
4
0
دکتر افروز فقط یک دامپزشک نیست.
انسان خوبی هم هست همیشه با آغوش باز دانشجویان دامپزشکی را در کلینیکش می پذیره. و به انها خیلی خیلی بیشتر از دانشگاه آموزش می دهد. کافیه فقط شش ماه پیشش رفته باشید . انگار ده سال کار حرفه ای انجام داده اید. و به قول خودش ماهیگیری یادتون می دم ولی ماهی بهتون نمی دم. ایشان بورد تخصصی جراحی دارند و می تونم‌بگم یکی از نخبه های کشور هستند و حتی این‌متن را که خواندم کاملا میشه فهمید اشراف زیادی به دامپزشکی و رشته تخصصی خودشان دام کوچک دارند. البته تا جایی که من اطلاع داشتم تحصیلات گردشگری هم دارند و در آن زمینه نیز شناخته شده هستند.
نظر شما
ادامه