اشتغالزایی کاذب، دامپزشک یا دبیر؟ مسئله این است
دکتر شهریار متولیان
دامپزشک و کلینیسین بخش خصوصی شهرستان بندرعباس
اخیرا نامهٔ درخواستی در خصوص «امکان شرکت فارغالتحصیلان دکتری حرفهای دامپزشکی در آزمون استخدامی وزارت آموزش و پرورش» توسط همکار محترم و گرامی جناب آقای دکتر احمد کشمیری متخصص بهداشت و بیماریهای پرندگان در بخش «نگاه شما» خبرگزاری وزین حکیم مهر منتشر شده است که نقدهای بسیاری از جهات گوناگون به آن وارد بود:
با عرض احترام به پیشه شریف دبیری و دستبوسی از این بزرگواران، متأسفانه اشتغال فارغالتحصیلان دکتری عمومی دامپزشکی به سمت سوی اشتغال کاذب رفته است؛ همچین موارد بسیار مشابهی را در نظام دامپزشکی مشاهده میکنیم که از سمت رؤسای فعلی سازمان نقل شده که حتی گفته بودند «حتی رستورانها هم باید دارای مسئول فنی دامپزشک باشند».
به نظر میرسد در سنوات اخیر با افزایش پذیرش دانشکدههای دامپزشکی دولتی و آزاد اسلامی و از طرفی خبرهای نگرانکنندهای همچون پیشنهاد تاسیس دانشکده دامپزشکی در دانشگاههایی نظیر سراب، میبد، بیرجند، رشت، گنبد کاووس و یزد و تعداد کثیر فارغالتحصیلان دانشکدههای فعلی، نظام دامپزشکی دیگر از پس اشتغالزایی مناسب و درخوری برای دامپزشکان محترم بر نمیآید، اما باز هم شاهد چنین اخباری از حوزه نظام دامپزشکی استانها هستیم: «نه تنها برای دانشجویان دامپزشکی در شرف فارغالتحصیلی تقاضای کار داریم بلکه حتی متقاضیان اشتغال از سایر استانها را نیز پذیرش میکنیم» که این هم احتمالاً شامل کارهایی نظیر مسئول فنی با حقوق پایین و موارد مشابهی میباشد.
همچنین ورود درمانگران غیرمجاز بصورت بیرویه بدون هیچ برخوردی به کار بالینی، نشاندهنده اجرایی نشدن ماده ۱۱ مصوب سازمان دامپزشکی «در صورتی که اشخاص بدون اخذ پروانه از سازمان به مایهکوبی و درمان دام اشتغال ورزند، به تقاضای سازمان مورد تعقیب قرار گرفته و بهسه تا شش ماه حبس تأدیبی محکوم خواهند شد» است. حتی مواردی همچون «کارت دامپزشکیار» که توسط خود ادارات دامپزشکی صادر میگردد و برگزاری دورههای آموزشی بالینی به دامداران نیز بصورت بالقوه ناقض این امر است که بنده و سایر همکاران بزرگوار امیدوار هستیم که در برنامه تحول سازمان دامپزشکی این موارد رعایت شود.
همه این موارد دست به دست همدیگر داده تا دامپزشکی که حداقل شش سال به تحصیل پرداخته است و بایستی در کارهای بالینی - درمانی و... اشتغال داشته باشد، رو به چنین شغلهای بیارتباطی بیاورد. تا مادامی که چنین مسائلی را در این حیطه داشته باشیم، بایستی تن به چنین اشتغالهای کاذبی بدهیم.
اشتغال کاذب یعنی شغلی که منجر به ارائه خدمت خاص یا محصولی به جامعه نشه. تدریس یک خدمته حتی اگه بی ارتباط به رشته فرد باشه باز هم شغل کاذب محسوب نمیشه.