تصور مردم درباره فعالیت زنان در حرفه دامپزشکی نسبت به ۱۰ سال پیش بهتر شده است/ مراجعه دامداران به همکاران کلینیسین و داروخانه‌های دامپزشکی کاهش یافته است

حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: «شاید تا ۱۰ سال پیش نظر عوام مردم این بود که دامپزشک باید یک آقا با قدرت بدنی بالا باشد، چون در فارم با حیوانات کار می‌کند و با دام بزرگ سروکار دارد.» این را یک بانوی موفق دامپزشک فعال در استان اردبیل به حکیم مهر می‌گوید: «معمولا اولین تصویری که از دامپزشک در ذهن مردم ایجاد می‌شود، طبابت گاو، اسب و حیوانات بزرگ است که آن هم نیازمند قدرت بدنی بالاست. اما واقعیت این است که دامپزشکی رشته‌ای است که طیف مختلفی از علوم را در خود گنجانده است.»

به گفته «دکتر ندا حسین‌زاده» عواملی مثل گرانی داروها، کاهش تعداد دام که اخیرا شاهد آن بودیم و همچنین افزایش قیمت نهاده‌های دامی در جیره خوراک دام، باعث شده‌اند که مراجعه به همکاران کلینیسین و داروخانه‌ها کمتر شود: «مشکل بعدی این است که میزان جذب دانشجو، تعداد فارغ‌التحصیلان و خروجی دانشگاه‌ها افزایش پیدا کرده و باعث شده که بازار رقابت سخت شود.»

حکیم مهر: خانم دکتر، ورودی چه سالی و کدام دانشگاه هستید؟

بنده ورودی سال ۸۸ دانشکده دامپزشکی دانشگاه دولتی تبریز در مقطع عمومی و همچنین ورودی سال ۹۴ تخصص فارماکولوژی دامپزشکی و فارغ‌التحصیل سال ۹۹ از دانشگاه دولتی شیراز هستم. در طول ۶ سال دوره عمومی و همچنین دکترای تخصصی، نفر اول ورودی و نفر اول آزمون بورد تخصصی و عضو دفتر استعدادهای درخشان دفتر نخبگان بودم.

حکیم مهر: چه شد که رشته دامپزشکی را انتخاب کردید؟

دلیل اول انتخاب این رشته، همان فضای حاکم بر اکثر خانواده‌های ایرانی بود که علاقه‌مند هستند فرزند آنها دکتر شود. اما از طرفی خودم هم به حیوانات علاقه‌مند بودم. در کنار آن، از آنجاکه به رشته داروسازی هم علاقه داشتم، این مساله باعث شد که تخصص خود را به رشته مورد علاقه خودم یعنی فارماکولوژی نزدیک کنم و بتوانم از این طریق خدمتی به جامعه حیوانات که آفریده‌های خداوند هستند و زبان گفتن درد و مشکلات خود را ندارند، کنم. خواسته درونی من این بود که فردی مثمر ثمر باشم و بتوانم به حیوانات کمک کرده و در درمان بیماری‌ها و بهبود حال آنها، موثر باشم.

حکیم مهر: بعد از دوره عمومی فعالیت خاصی داشتید یا مستقیما به تخصص رفتید؟ بعد از فارغ‌التحصیلی چه کردید؟

از دکترای عمومی دامپزشکی مستقیما به تخصص رفتم. یعنی در شهریور سال ۹۴ دفاع کردم و بعد تخصص قبول شدم و از مهرماه همان سال به مقطع تخصص فارماکولوژی دامپزشکی رفتم. لذا تا سال ۹۹ وارد حوزه فعالیت دامپزشکی نشده بودم. البته مسئول فنی شرکت‌های پخش دارویی بودم اما خیلی کوتاه مدت بود و به این شکل نبود که به صورت دامپزشک بالینی کار کرده باشم. سال ۹۹ که فارغ‌التحصیل شدم، امتیازم خوب بود و به علت رزومه علمی قوی و مقالات و ترجمه‌هایی که کار کرده بودم، امتیازم به جایی رسید که بتوانم در مرکز اردبیل مجوز تاسیس داروخانه دامپزشکی بگیرم و از سال ۹۹ در داروخانه خودم مشغول به کار دامپزشکی شوم.

حکیم مهر: از نظر شما به‌عنوان یک بانوی موفق دامپزشک، دید جامعه نسبت به بانوان دامپزشک چیست؟

شاید تا ۱۰ سال پیش نظر عوام مردم این بود که دامپزشک باید یک آقا با قدرت بدنی بالا باشد، چون در فارم با حیوانات کار می‌کند و با دام بزرگ سروکار دارد. معمولا اولین تصویری که از دامپزشک در ذهن مردم ایجاد می‌شود، طبابت گاو، اسب و حیوانات بزرگ است که آن هم نیازمند قدرت بدنی بالاست، اما واقعیت این است که دامپزشکی رشته‌ای است که طیف مختلفی از علوم را در خود گنجانده است و به این شکل نیست که بگوییم فردی که به عنوان دامپزشک قرار است فعالیت کند، حتما باید در فیلد کارهای سزارین و... یا همان کارهای خیلی سختی را که همکاران دامپزشک در فیلد دام بزرگ می‌کنند، انجام دهد. البته همین الان هم ما دامپزشکان خیلی موفق زن حتی در حوزه دام بزرگ هم داریم. با این حال حوزه‌های دیگری نظیر تخصص آبزیان، دام کوچک و... هم هستند.

خوشبختانه بنده در حال حاضر با این طرز فکر که می‌گفتند ما تصور می‌کردیم که دامپزشک فقط باید آقا باشد، کمتر مواجه می‌شوم. البته خود من هم قبل از اینکه در داروخانه مشغول به کار شوم، مدتی در فیلد اسب کار می‌کردم، سر بالین اسب می‌رفتم و حتی موارد آبستنی‌ داشتیم که نیاز به سزارین داشت. به طور کلی در حرفه دامپزشکی علاقه حرف اول را می‌زند و بعد از آن استعداد و در کنار آن مهارت‌هایی که هر دامپزشکی در دوره عمومی و تخصص کسب می‌کند، کمک حال او می‌شود و اینطور نیست که بگوییم سخت است و اصلا امکان‌پذیر نیست.

حکیم مهر: از نظر شما مهمترین مشکلات داروخانه‌داران دامپزشکی در شهرستان‌ها چیست؟

زمانی که به مشکلات فکر می‌کنم، آن‌قدر زیاد هستند که اصلا نمی‌دانم باید از کجا شروع به بیان آنها کنم، اما به هر حال واقعیات باید گفته شوند. من خدا را شکر می‌کنم که مشغول به کار هستم، داروخانه دارم و دامداران مراجعه می‌کنند، اما عواملی مثل گرانی داروها، کاهش تعداد دام که اخیرا شاهد آن بودیم و همچنین افزایش قیمت نهاده‌های دامی در جیره خوراک دام، باعث شده‌اند که مراجعه به همکاران کلینیسین و داروخانه‌ها کمتر شود. یکی از مشتری‌های من که یک دامداری با حدود ۳۰۰ راس دام داشت، به علت مشکلات متعدد، تعداد دام‌های خود را به حدود ۵۰ راس کاهش داد. اینها مشکلاتی هستند که ما با آن مواجه هستیم. دارو که گران می‌شود، دامداران وسع کافی برای خرید آن ندارند. مشکل بعدی این است که میزان جذب دانشجو، تعداد فارغ‌التحصیلان و خروجی دانشگاه‌ها افزایش پیدا کرده و باعث شده که بازار رقابت سخت شود.

حکیم مهر: خانم دکتر، چطور می‌شود که فردی با رزومه علمی شما، به جای اینکه فعالیت‌های تحقیقاتی خود را در فضای آکادمیک دنبال کند، وقت خود را صرف داروخانه‌داری می‌کند؟ آیا جاذبه‌های مالی داروخانه بیشتر است یا در فضای آکادمیک کشور جایی برای فعالیت امثال شما نیست؟

وقتی انسان از دکترای عمومی کمی فراتر می‌رود، طبیعتا نیازمند یک زمینه علمی‌تر و تحقیقاتی‌تر است که بتواند بیشتر مثمر ثمر واقع شود. اولویت اول شخص من، فعالیت در حوزه تحقیقات علوم پایه و در زمینه داروسازی و داروشناسی بود. البته این را هم عرض کنم که الان هم به شکل حق‌التدریس در دانشگاه‌های آزاد و دولتی تدریس می‌کنم اما متاسفانه به علت شرایط نامناسبی که در جذب هیات علمی حاکم است، نتوانستم انگیزه‌های آکادمیک خود را دنبال کنم. از سال ۹۹ که من فارغ‌التحصیل شدم، هیچ کدام از دانشگاه‌های دولتی یا آزاد اعلام نیاز برای جذب فارماکولوژیست نداشتند. اگرچه الان هم فعالیت تحقیقاتی خود را از طریق نگارش مقاله و طرح تحقیقاتی با دانشگاه تبریز و دانشگاه آزاد اردبیل انجام می‌دهم، اما متاسفانه شرایط عدم جذب هیات علمی یا نبود فراخوان باعث شده که دست من بسته باشد و نتوانم آن طور که باید به شکل هیات علمی در دانشگاه فعالیت کنم.

حکیم مهر: به‌عنوان حرف آخر...

از جنابعالی و پایگاه خبری حکیم مهر تشکر می‌کنم که این فرصت را در اختیار بنده قرار دادید. البته من از نظر خودم بانوی موفقی نیستم و باید وضعیتم بهتر از اینها باشد اما نظر لطف شما و همکاران بوده که من را معرفی کردند.

حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.