کد خبر: ۷۲۲۶۴
تعداد نظرات: ۷ نظر
گفت‌وگوی حکیم مهر با اولین بانوی ورودی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران بعد از انقلاب:
«دکتر خاطره موسویون» می‌گوید: زمانی که فارغ‌التحصیل شدم، جامعه این رشته را کاملا مردانه می‌دانست و پذیرش زنان در این رشته حتی برای بستگان بسیار تعجب‌آور بود ...

حکیم مهر- محسن طاهرمیرزایی: «دکتر خاطره موسویون» یکی از چهار بانوی دامپزشکی است که در سال ۶۸ و بعد از یک دوره 10 ساله عدم جذب دامپزشک زن در دانشگاههای ایران، وارد دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران شده و در سال ۷۴ فارغالتحصیل شد. وی در سال ۷۵ داروخانه دامپزشکی خود را در شهر دزفول تاسیس نموده و به مدت ۱۴ سال به عنوان دبیر انجمن صنفی کارفرمایی داروخانههای دامپزشکی استان خورستان و اخیرا به عنوان دبیر کانون سراسری انجمنهای صنفی داروخانههای دامپزشکی کشور انتخاب شده است.

خودش میگوید: «زمانی که من شروع به کار کردم، تعداد مراجعین دام کوچک بسیار نادر بود و در نتیجه اکثر مراجعین به داروخانه، دامداران و مرغداران بودند که فرهنگ خاصی بر آنان حاکم بود و خانمها را به عنوان دکتر دامپزشک حاذق و کاربلد قبول نداشتند و اینکه یک خانم دکتر دامپزشک باشد، برایشان باورپذیر نبود. اما به مرور زمان با آشنایی و اطلاعات و مشورتهای دارویی که به ایشان داده شد، این دیدگاه تغییر کرد.»

حکیم مهر: خانم دکتر، ورودی چه سالی و کدام دانشگاه هستید؟

بنده ورودی سال 68 دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران و به نوعی اولین ورودی خانم پس از 10 سال عدم پذیرش بانوان در رشته دامپزشکی هستم. از سال 58 تا سال 68 پذیرش خانم در رشته دامپزشکی قطع شده بود و از آن سال، پنج درصد از ظرفیت پذیرش رشته دامپزشکی را به بانوان اختصاص دادند. بنده هم به اتفاق سه نفر از دوستان عزیزم، اولین گروه بانوان ورودی رشته دامپزشکی شدیم.

حکیم مهر: چه شد که رشته دامپزشکی را انتخاب کردید؟

در وهله اول خیلی علاقه داشتم که حتما در دانشگاه تهران مَشغول به تحصیل بشوم و آشنایی چندانی با رشته دامپزشکی و آینده کاری آن نداشتم، اما وارد که شدم، تمام سعی و تلاش خود را به کار گرفتم و به مرور علاقهمند شدم و با تمام توان شروع به کار کردم.

حکیم مهر: فضای دانشکده در آن سال چگونه بود؟

به هرحال فضا برای حضور بانوان اصلا مهیا نبود اما خوشبختانه بعد از ورود، اساتید محترم و مدیریت دانشکده با راهنماییهای لازم و مساعدتهای خودشان مشکلات موجود را حل نمودند.

حکیم مهر: چه مشکلاتی؟

یکی از مشکلات عمده با توجه به عدم پذیرش 10 ساله بانوان، واحدهای عملی بخشهای دانشکده بود که با مساعدت، به مرور زمان حل شد.

حکیم مهر: بعد از فارغ التحصیلی چه کردید؟

تا پیش از سال 74 که من فارغالتحصیل شدم، خدمات درمانی در بخش دولتی، شبکهها و ادارات دامپزشکی هر شهرستان انجام میشد اما در این سال سیاست دولت بر آن شد که دارو و درمان به بخش خصوصی واگذار شود. بنده با توجه به این فرصت تصمیم گرفتم در بخش خصوصی و قسمت داروخانه مشغول به کار شوم و در نهایت در سال 75 مجوز داروخانه دامپزشکی در شهرستان دزفول استان خوزستان گرفتم. آن زمان تعداد داروخانههای دامپزشکی اندک بود و در هر شهرستان یک یا دو داروخانه شروع به فعالیت کرده بودند و بخش درمان نیز به همین ترتیب تعداد اندکی داشت. بزرگترین مشکل ابتدایی هر دو بخش خصوصی، عدم اشتیاق دامداران به مراجعه به بخش خصوصی بود که با تحمل مشکلات و مشقت فراوان به تدریج مشکل حل شد.

حکیم مهر: زمانی که وارد رشته دامپزشکی شدید، نگاه اطرافیان شما نسبت به این رشته چگونه بود؟

به هرحال شناخت از رشته دامپزشکی در جامعه آن زمان بسیار کمتر از امروز بود و نقش حساس و تخصصی دامپزشکان در سلامت خوراک آنچنان برای مردم ملموس نبود. جامعه این رشته را کاملا مردانه میدانست و پذیرش زنان در این رشته حتی برای بستگان بسیار تعجبآور بود و در اینکه یک زن بتواند کار درمانگاهی و کلینیکی انجام دهد، کاملا تردید وجود داشت.

امروزه شاهدیم که بانوان دامپزشک با پشتکار و توان علمی بالای خود حتی در ردههای تخصصی مشغول به فعالیت بوده و جایگاه علمی و عملی خود را در این حرفه کاملا به دست آوردهاند و نقش عمده‌ای در پیشبرد اهداف سلامت محور این حرفه در جامعه داشتهاند.

حکیم مهر: در این ۲۶ سالی که داروخانه داشتید، مهمترین مشکلاتی که در برابر یک داروخانه دار دامپزشکی خانم وجود داشته، چه مواردی بوده است؟

در آن زمان مراجعین دام کوچک بسیار نادر بود و در نتیجه اکثر مراجعین به داروخانه، دامداران و مرغداران بودند که فرهنگ خاصی بر آنان حاکم بود و خانمها را به عنوان دکتر دامپزشک حاذق و کاربلد قبول نداشتند و اینکه یک خانم دکتر دامپزشک باشد، برایشان باورپذیر نبود. اما به مرور زمان با آشنایی و اطلاعات و مشورتهای دارویی که به ایشان داده شد، این دیدگاه تغییر کرد. امروزه بانوان زیادی در کشور در حرفه داروخانه دامپزشکی مشغول به کار هستند و مشخصا توان علمی در مشاوره دارویی و مدیریت تجاری خوب، نقش تعیینکنندهای در موفقیت فعالین این رشته دارد، نه جنسیت دکتر دامپزشک آن.

حکیم مهر: آیا در طول سالهای فعالیت، هیچ وقت به فکر ادامه تحصیل نیفتادید؟

با توجه به اینکه بنده بلافاصله بعد از فارغالتحصیلی، اقدام به تاسیس داروخانه نمودم و همان سال مادر شدم، با توجه به گرفتاریهای خانوادگی و داروخانه، امکان ادامه تحصیل برایم مقدور نبود و در ضمن تعداد رشتههای تخصصی و ظرفیت پذیرش آنان در آن زمان بسیار کم بود.

حکیم مهر: آیا توصیه ای برای جوانان علاقه مند به این حرفه دارید؟

داروخانه دامپزشکی دارای دو بخش مرتبط به هم است؛ بخش اول که اساسیترین و مهمترین هدف این حرفه است و با سلامت خوراک جامعه در ارتباط است، کنترل، نظارت و جلوگیری از مصرف خودسرانه و بیرویه دارو، کنترل نسخ از لحاظ تداخلات و دستور مصرف و غیره است که لزوم آن حضور دکتر دامپزشک در داروخانه است.

بخش دوم، بخش تجاری داروخانه، مثل هر کسب و کار دیگر است. با توجه به اینکه سرمایه سنگین در این حرفه مورد نیاز است، توصیه بنده به متقاضیان ورود به این حرفه این است که قبل از تاسیس، با مسائل تجاری کسب و کار و خرید و فروش در این حرفه و بخصوص قانون چک، آشنایی لازم را پیدا کنند.

حکیم مهر: به عنوان حرف آخر...

امیدوارم با همکاری مسئولین، بسترهای فعالیتی مناسبتر همراه با شرایط رفاهی مطلوب برای بانوان دامپزشک ایجاد گردد که بتوانند علاوه بر اشتغال در حرفه تخصصی خود، در کنار آن به عنوان مادران آینده نیز بدون هیچ مشکلی، در خانواده نقش خود را ایفا نمایند. متاسفانه در زیرشاخههایی از این رشته، تعدادی از بانوان بخاطر انجام وظایف ذاتی خود در خانواده، از ادامه فعالیت حرفهای در آن محل کار، محروم گردیدهاند.

در پایان از پایگاه خبری حکیم مهر که با انعکاس مصاحبه و گفتوگو و همچنین برقراری ارتباط با بانوان در زیرشاخههای مختلف دامپزشکی، مشکلات و موفقیتهای آنان را بیان میکند، تشکر میکنم. ماحصل این تجارب بسیار آموزنده خواهد بود و از یک جهت بانوان جوان فارغالتحصیل را در انتخاب نوع زیرشاخه فعالیت کمک مینماید و از جهت دیگر به آنان می‌آموزد که تنها راه پیشرفت در آن حرفه، پشتکار همراه با توان علمی بالاست و تفاوت جنسیتی هیچگاه مانع موفقیت نخواهد شد.

حکیم مهر: ممنون از فرصتی که در اختیار ما قرار دادید.


انتشار یافته: ۷
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۱
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۹:۵۰ - ۱۴۰۱/۰۹/۱۱
1
8
خانم دکتر خاطره موسویون ،به همراه خانم دکتر شاداب اسماعیل زاده، خانم دکتر فروغ فهیمی رودپشتی، و خانم دکتر لاله معظمی گودرزی، 4 دانشجویی بودند که در سال 1368 وارد دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران شدند. هر چهار نفر بسیار موقر، با متانت، و باشخصیت بودند. اینجانب افتخار پیدا کردم که عملیات فارماکولوژی را برای آنها و بقیه دانشجویان ورودی 68 تدریس نمایم. برای هر 4 همکار عزیز، این اولین بانوان دامپزشک در بعد از انقلاب فرهنگی، در هر کجا که هستند آرزوی توفیق و خوشبختی می نمایم.
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۰۳:۲۱ - ۱۴۰۱/۰۹/۱۲
استاد نازنین ای کاش خودتان را معرفی میفرمودید
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۲۰:۴۴ - ۱۴۰۱/۰۹/۱۲
بعد از ۳۳ سال خوب اسم و فامیل ها به یادتون مانده استاد
یک همکار
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۱:۱۴ - ۱۴۰۱/۰۹/۱۲
1
2
خانم دکتر عزیز موفق و موید باشید.
همکاران دامپزشک موفق و نمونه باعث سربلندی این حرفه هستند.
ناشناس
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۱۰:۱۵ - ۱۴۰۱/۰۹/۱۳
1
3
با آرزوی موفقیت برای سرکار خانم دکتر موسویون.حکیم مهر عنوان مصاحبه درزمینه "...اولین بانوی ورودی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران بعد از انقلاب " را درست انتخاب نکرده است. اولین بانوان پذیرفته شده رشته دامپزشکی پس از انقلاب مربوط به سال 1358 و احتمالا 14 یا 15 نفر بودند . تیتر درست : "....پس از انقلاب فرهنگی" است. که ده سالی بانوان از تحصیل دامپزشکی محروم بودند.
پاسخ ها
ناشناس
| Iran (Islamic Republic of) |
۱۶:۵۵ - ۱۴۰۱/۰۹/۱۳
با سلام
با شما کاملا موافقم، بزرگوار
دکتر دشتی زاده
|
Iran (Islamic Republic of)
|
۰۲:۴۳ - ۱۴۰۱/۰۹/۱۴
0
0
خانم دکتر موسویون از همکاران ارزشمند و فروتن در استان خوزستان می باشند که افتخار همکاری و مشورت در هیات مدیره کانون داروخانه داران دامپزشکی کشور را با ایشان دارم.
نظر شما
ادامه