حکیم مهر - درحالیکه سالانه چهار هزار میلیارد ریال از تولید مستقیم عسل به اقتصاد کشور سود می‌رسد و356 هزار میلیارد ریال ارزش غیرمستقیم در گرده‌افشانی گیاهان دارد، زنبورداران از بی‌اعتباری در این صنعت رنج می‌برند و همچنان در انتظار کمک‌هزینه کوچ و تغذیه هستند.
از سوی دیگر به دلیل فرسودگی زیرساختهای این صنعت و نبود برنامه‌ریزی مدون، فاصله سه برابری میان تعداد کلونی و عسل تولیدی کشور ایجاد شده و درحالیکه ایران رتبه چهارم تعداد کلونی زنبورعسل در جهان را دارد، در میزان برداشت عسل رتبه یازدهم جهان را کسب کرده است.
در کشورهای جهان 30 تا 50 کیلوگرم عسل از هر کلونی برداشت می‌شود و در برخی کشورها حتی میزان برداشت به 80 کیلوگرم هم می‌رسد اما در ایران اگر زنبورداران 10 کیلوگرم عسل از هر کلونی برداشت کنند، خدا را هم شاکر می‌شوند که محصول بالایی داشته‌اند.
که زنبورداران پایین بودن عملکرد در این صنعت را ناشی از عدم برنامه‌ریزی مدون و بی‌توجهی مسئولان به این بخش می‌داند.
درحالیکه تنها محصول این صنعت برداشت عسل نیست بلکه عنصر گرده‌افشانی و حفظ تولیدات کشاورزی و باغبانی مهمترین دستاورد این صنعت است که اگر نباشد امنیت غذایی کشورمان به مخاطره می‌افتد چراکه 90 درصد ارزش افزوده بخش کشاورزی ناشی از گرده‌افشانی است اما گرده‌افشانی همیشه نادیده گرفته شده است و به گفته مدیرعامل اتحادیه زنبورداران با وجود مزیت‌های بالای تولید عسل‌های دارویی در کشور و سهم بسزای این صنعت برای حفظ امنیت غذایی مسئولان بها و اعتباری قائل نیستند و سهم این بخش از اعتبارات وزارت کشاورزی و تولید ناخالص ملی صفر است.
رییسی با ابراز تاسف از فرسودگی زیرساختهای صنعت زنبورداری و ضعف شدید در تخصیص منابع مالی، تاکید دارد: باید سهم زنبور عسل از منابع ناخالص ملی درنظر گرفته شود.
به گفته وی زنبورداری، صنعتی زودبازده و کارآفرین است و هم‌اکنون 62 هزار نفر در این بخش فعال هستند و 300 هزار شغل وابسته به این صنعت وجود دارد.
از سوی دیگر درحالیکه در سایر کشورها کشاورزان برای استقرار هر کندو در مزرعه‌شان 40 تا 50 دلار پرداخت می‌کنند، در کشور ما هنوز این فرهنگ جا نیفتاده است.
باتوجه به اینکه کاهش جمعیت زنبورعسل به عنوان یک حشره مفید، باعث ازبین رفتن 40 تا 50 درصد تولیدات گیاهی، دامی، مراتع، جنگلها و گونه‌های جانوری می‌شود، انتظار می‌رود مسئولان که از اهمیت این صنعت مفید برای بخش کشاورزی آگاهی و اطلاع دارند، جایگاهی برای آن در مجموعه کشاورزی لحاظ کنند.
